V Ca 966/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-08-2013
-
Osoba publikująca:Beata Sierpińska
-
Korektor:Beata Sierpińska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V Ca 966/13
POSTANOWIENIE
Dnia 30 kwietnia 2013 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny – Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SO Bożena Miśkowiec
Sędziowie: SO Zbigniew Podedworny
SR (del.) Agnieszka Wiśniewska
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 kwietnia 2013 r.
sprawy ze skargi J. R. i M. R.
o wznowienie postępowania
w sprawie z wniosku Z. E.
z udziałem J. R., M. R., K. B. (1) i K. B. (2)
o zniesienie współwłasności
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie
z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. akt V Ca 421/11
postanawia:
odrzucić skargę.
Sygn. akt V Ca 966/13
UZASADNIENIE
Skarga podlega odrzuceniu, bowiem nie została oparta na ustawowej podstawie wznowienia w rozumieniu art. 401– 403 k.p.c. Wbrew twierdzeniom skarżących, brak jest podstaw do uznania, że w sprawie wykryto okoliczności faktyczne mogące mieć wpływ na wynik sprawy.
Należy wskazać, że nowe okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, to takie fakty, z których strona nie mogła skorzystać w postępowaniu prawomocnie zakończonym. „Wykrycie” natomiast, o którym mowa w art. 403 § 2 k.p.c. odnosi się do okoliczności i dowodów w poprzednim postępowaniu w ogóle nieujawnionych i wówczas nieujawnialnych, bo nieznanych stronie i dla niej niedostępnych, nie dotyczy zaś okoliczności, które strona mogła powołać w prawomocnie zakończonym postępowaniu, mając ku temu obiektywnie istniejącą możliwość, a tylko na skutek opieszałości, zaniedbania, zapomnienia czy błędnej oceny potrzeby powołania strona tego nie uczyniła (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2011r., sygn. akt II CZ 20/11, LEX 847128, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 1999r., sygn. akt II CKN 807/98, LEX 78214, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 1968r., sygn. akt I CO 1/68, LEX 799). W tych okolicznościach należy stwierdzić, iż fakty i dowody, do których strona miała możliwość dostępu nie są objęte hipotezą art. 403 § 2 k.p.c. i nie mogą stanowić podstawy wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem. Tymczasem skarżący w dostateczny sposób nie wykazali jakie nowe okoliczności faktyczne bądź środki dowodowe mogłyby być stanowić podstawę skargi o wznowienie postępowania. Treść skargi uczestników stanowi powielenie wcześniejszych pism i przytoczenie dotychczas znanych sądowi okoliczności faktycznych lecz nie wskazuje dowodów uzasadniających zasadność samej skargi.
Zgodnie z treścią art. 410 § 1 k.p.c. skarga nieoparta na ustawowej podstawie podlega odrzuceniu, dlatego Sąd Okręgowy, na podstawie powołanego przepisu, orzekł jak w sentencji postanowienia.
(...)
(...)