Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: st. sekr. sądowy Izabela Jagmin

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2015 r. w Gdyni

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K.

przeciwko Ł. L.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego Ł. L. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. kwotę 2.134,33 zł ( dwa tysiące sto trzydzieści cztery złote i 33/100) z ustawowymi odsetkami od kwoty 1.734,61zł od dnia 27 października 2014r. do dnia zapłaty;

II zasądzoną w pkt. 1 kwotę rozkłada pozwanemu na 43 raty: 42 raty po 50,00zł i ostatnia w wysokości 34,33zł płatne do 10- go każdego miesiąca poczynając od uprawomocnienia się wyroku z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

III koszty postępowania ustala na kwotę 647,00 zł (sześćset czterdzieści siedem złotych), w tym 600,00 ( sześćset złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

IV nie obciąża pozwanego kosztami postępowania.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko Ł. L. o zapłatę kwoty 2134,34 zł wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu.

(pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym - k. 2-4)

W dniu 20 .11. 2014 r. Sąd Rejonowy w Gdyni, w sprawie o sygn. akt VI Nc 1605403/14, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym - k. 4v)

Pozwany w sprzeciwie od w/w nakazu wniósł o uchylenie nakazu i rozłożenie należności na raty .

(sprzeciw - k. 5)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7.5.2004 r. Ł. L. zawarł z (...) Bankiem (...) S.A. w K. umowę nr (...) w rachunku osobistym o limit zadłużenia na koncie. W dniu 11.8.2004r zawarto aneks do w/w umowy. Na skutek niewywiązywania się przez pozwanego z umowy , powód rozwiązał ją ze skutkiem na dzień 11.6.2014r

okoliczność bezsporna, a nadto umowa - k. 31-32, aneks k. 33, wypowiedzenie umowy k 34,wyciąg z ksiąg bankowych k. 30, wezwanie do zapłaty k.34

Na wymagalne zadłużenie składają się kwoty:

Niespłacony kapitał - 1734, 61 zł,

Niespłacone odsetki umowne od dnia 7.5. (...) do dnia 11.6.2011r - 212, 76 zł,

Opłaty i prowizje - 73, 42 zł,

Odsetki za zwłokę od 7.6.2004r do dnia 26.10.2014r - 113, 54 zł,

okoliczności bezsporne, a nadto wyciąg z ksiąg banku k. 30, przyznanie pozwanego k 47 na nośniku,

Pozwany ma długi i w toku egzekucje komorniczą, co powoduje, że nie jest w stanie jednorazowo spłacić wszystkich długów

/ oświadczenie pozwanego k. 5, 47 na nośniku/

Sąd zważył, co następuje:

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd oparł się na w/w dowodach z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania. Dokumenty uznane zostały za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły one zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, jak również nie były kwestionowane przez strony.

W niniejszej sprawie bezsporne było, że strony łączyła umowa o limit w rachunku osobistym zawarta w dniu 7 maja 2004 r. przedłużana aneksem i ostatecznie zakończona dnia 11.6.2014r oraz że pozwany nie zapłacił w terminie powstałego zadłużenia. Spornym w tej sprawie jest, , czy roszczenie powoda można zaspokoić częściami - w ratach

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z § 1 umowy z dnia 7.5. 2004 r przedłużanej aneksem bank zobowiązał się do udostepnienia pozwanemu środków w kwocie 980 zł z możliwością automatycznego odnawiania co rok. Klient zaś, na podstawie §10 umowy, zobowiązał się do zapewniania środków na koncie na poczet w/w zadłużenia. Odsetki ustalono w par. 7 na umowne , wg zmiennej stopy procentowej.

Zgodnie z § 15 umowy w przypadku stwierdzenia zaległości w spłacie salda debetowego, bank może wypowiedzieć umowę o świadczenie w/w usług ze skutkiem natychmiastowym i postawić całą kwotę w stan wymagalności.

Należy wskazać, że mimo wypowiedzenia umowy i postawienia długu w stan wymagalności, pozwany nie dokonał wpłat kwot pokrywających debet .

W związku z tym operator na podstawie § 14 Regulaminu był uprawniony do zaprzestania świadczenia usługi i wypowiedzenia umowy.

W związku z tym, że do rozwiązania umowy doszło, pozwany miał obowiązek spłacić powstały debet, ale tego nie zrobił mimo wezwania.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że powód w razie zalegania przez klienta banku z zapłatą debetu, na podstawie w/w postanowień umowy, uprawniony był do żądania spłaty debetu wraz z odsetkami.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że roszczenie powoda jest zasadne w całości, tj. co do kwoty 2134,33 zł.

Wobec treści art. 481 § 1 i 2 k.c. stanowiącego, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi, natomiast jeżeli stopa odsetek nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe, przy czym gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

Również w zakresie żądanych odsetek umownych i ustawowych liczonych od poszczególnych kwot za okres od dnia następującego po dniu ich wymagalności do dnia zapłaty, powództwo jest w pełni uzasadnione.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie §1- umowy o limit w rachunku osobistym oraz art. 481§ 1 i 2 k.p.c. orzekł jak w pkt I sentencji wyroku.

Z art. 320. Kpc :" W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia - wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia.", wynika, że jest to szczególna zasada wyrokowania, określana jako "moratorium sędziego"; obok charakteru procesowego ma on także cechy normy materialnoprawnej (m.in. K. P., M. P.). Podstawą zastosowania przepisu jest wyłącznie uznanie sądu, że zachodzą szczególnie uzasadnione wypadki. Ustanowiona w art. 320 k.p.c. norma ma charakter wyjątkowy i może być tym zastosowana jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach. Wynika to z faktu, iż dopuszcza ona znaczną ingerencję Sądu w stosunek cywilnoprawny stron procesu.

W niniejszej sprawie jest to uzasadnione, albowiem pozwany zdając sobie sprawę z zadłużenia przez cały czas próbował rozwiązać swój problem, jednakże mając inne długi i egzekucje komorniczą w rachunku bankowym miał to utrudnione ,a po wydaniu nakazu zapłaty wniósł o rozłożenie na raty przyznając wszystkie fakty przytoczone w pozwie i broniąc się jedynie sytuacją majątkową.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt III i IV wyroku zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, na podstawie art.102 i 108 § 1 k.p.c., § 6 pkt 2 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349),ale na podstawie art. 102 ustawy z dnia 5 lutego 2005r o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zwolnił pozwanego od ich ponoszenia . Na ustaloną kwotę składają się: kwota 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego , 17 zł opłaty od pełnomocnictwa oraz kwota 30,00 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu.

Art. 102.kpc stanowi:" W wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami."

Zdaniem sądu w niniejszej sprawie zachodzi właśnie taka szczególna okoliczność po stronie pozwanej, albowiem sytuacja życiowa pozwanego stanowi podstawę do nie obciążania go kosztami procesu. Jego sytuacja majątkowa i życiowa nie jest dobra, bo ma długi i w toku egzekucje komorniczą, ale poczuwa się do wyrównania tych długów, tyle, że w ratach dogodnych ze względu na stan majątkowy. W tej sytuacji obciążanie go jeszcze kosztami procesu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego .

W tym stanie sprawy orzeczono jak w sentencji