Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gryficach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Krystyna Murawka

Protokolant: st. sekr. sądowy Anna Łuszczak

po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2015 r. w Gryficach

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A w W.

przeciwko Z. N. (1)

o zapłatę

oddala powództwo;

SSR Krystyna Murawka

Sygn. akt I C 1072/14

UZASADNIENIE

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanej Z. N. (1) 498,13 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu od kwoty 150,68 zł, i 279,83 zł. Ponadto powódka wniosła o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W treści uzasadnienia swojego żądania powódka podniosła, iż na podstawie umowy cesji wierzytelności przejęła od p..pl (...) (...) prawa do wierzytelności wobec pozwanej z tytułu umowy zawartej w formie ustnej dnia 31.10.2012 r. o świadczenie usług. Na tej podstawie wystawione zostały w dniu 08.11.2012 r. dwie faktury nr (...) r. oraz nr (...), a także w dniu 06.02.2014 r. dokument do sprawy (...). Strona powodowa twierdziła, iż usługodawca wywiązał się z umowy, natomiast pozwana nie wykonała swego świadczenia. Na dochodzoną od pozwanej należność składały się 150,68 zł. wynikać mająca z faktury (...), 279,83 zł wynikająca z faktury (...) oraz 67,62 zł z tytułu skapitalizowanych odsetek.

Od wydanego nakazu zapłaty pozwana wniosła sprzeciw, w którym przecząc, by doszło do zawarcia umowy o świadczenie usług wniosła o oddalenie powództwa w całości. Pozwana przyznała, iż w październiku 2012 r. pracownik (...) przedstawił ofertę zamieszczenia reklamy ośrodka wczasowego, lecz do zawarcia umowy w trakcie rozmowy telefonicznej nie doszło, gdyż decyzję w tym przedmiocie, prowadzący w imieniu pozwanej rozmowę, odłożył do czasu przesłania formularza umowy. Finalnie nie doszło też do zawarcia umowy, gdyż przesłany dokument zawierał istotne błędy co do nazwy i położenia ośrodka wczasowego.

Z tych względów pozwana wniosła o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 31.10.2012 r. pracownik (...) nawiązał telefoniczny kontakt ze Z. N. (2), działającym w imieniu pozwanej Z. N. (1), prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą Ośrodek (...) w D.. Pracownik (...) przedstawił Z. N. (2) ofertę zawarcia umowy o świadczenie usług reklamowych oraz zasady odpłatności.

Bezsporne: zeznania świadka Z. N. k.76-77

-zapis na płycie CD k.70

Działający w imieniu pozwanej Z. N. (2) wyraził gotowość zawarcia umowy. Nie potwierdził jednak w czasie rozmowy telefonicznej, faktu zawarcia umowy, mimo dwukrotnie sformułowanego przez pracownika(...)pytania. Zwrócił się z prośbą, by uprzednio formularz umowy został mu przesłany.

Dowód : zeznania świadka Z. N. k. 76-77

-zapis na płycie CD k.70

Dnia 8 listopada (...) wystawiły dwie faktury, w których jako nabywcę usług wskazano: Ośrodek (...) położony w R. przy ul (...) . Faktura nr (...) r. na kwotę 150,68 zł. tytułem opłaty instalacyjnej, a także 350,51 zł. tytułem umowy nr (...) oraz fakturę nr (...) na kwotę 279,83 zł. tytułem ogłoszenia w pakiecie multimedialnym zgodnie z umową nr (...) i jednocześnie 350,51 zł. tytułem w/w umowy.

Bezsporne : kopie faktur z dnia 08.11.2012 r. nr (...)/2012 r., nr (...) k. 26-29

W dniu 19 listopada 2012 r. pozwana otrzymała formularz umowy nr (...). Nie został on jednak podpisany przez pozwaną, ani też przez działającego w jej imieniu Z. N. (2), lecz odesłany z adnotacją o błędnych danych w oznaczeniu ośrodka wczasowego i adresie.

Dowód : zeznania świadka Z. N. k. 76-77

kopia formularza umowy z k. 10

W umowie o przelew wierzytelności z dnia 12 sierpnia 2013 roku wskazano, iż (...) spółka ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W. nabywa od p..pl (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. prawa do istniejących i wymagalnych wierzytelności wynikających z umów zawartych przez zbywcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W art. 3 ust 2 przewidziano, że przelew wierzytelności następuje z chwilą zapłaty zgodnie z Art. 5 pkt 1 umowy, a załącznikiem do umowy stanowiącym jej integralną część jest wykaz wierzytelności – art. 1 pkt 3 . W Wykazie wierzytelności zamieszczono należność przysługiwać mającą wobec podmiotu oznaczonego jako ‘ Ośrodek (...) , położony w R. przy ul. (...), a wysokość wierzytelności określono kwotą 430,51 zł. Zgodnie zaś z 5 pkt 1 ww. umowy tytułem przeniesienia własności nabywca zapłacić miał zbywcy określoną kwotę na numer rachunku bankowego zbywcy w terminie 7 dni od daty zawarcia umowy.

Następnie umową objęcia akcji oraz zbycia wierzytelności w wykonaniu aportu z dnia 20 grudnia 2013r. wskazano, iż opisana powyżej wierzytelność przeniesiona została aportem na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo – akcyjna z siedzibą w W.

Dowód: - odpis umowy o przelew wierzytelności z 12.08.2013r. z załącznikiem k. 30-36

- odpis umowy z dnia 20.12.2013 r. wraz z załącznikami k. 39-45,

W dniu 31 stycznia 2014 roku sporządzone zostało wezwanie do zapłaty, w którym zobowiązano Z. N. (1) Ośrodek (...) (...)przy ul. (...) do zapłaty tytułem wierzytelności objętej fakturą VAT nr (...), w wysokości 497,21 . W tym 430,51 zł. stanowić miało kapitał, zaś 66,70 zł odsetki ustawowe naliczone przez nowego wierzyciela od dnia 14 sierpnia 2013 r.

Dowód: odpis wezwania do zapłaty - k. 46-47.

Sąd zważył, co następuje.

Zgłoszone w przedmiotowej sprawie powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie albowiem powód nie udowodnił istnienia wierzytelności dochodzonej pozwem.

W sprawie bezspornym był fakt, iż pracownik (...) w dniu 31 października 2012 r. nawiązał z działającym w imieniu pozwanej Z. N. (2) kontakt telefoniczny i przedstawił ofertę zawarcia umowy o świadczenie usług reklamowych.

Pozwana zaprzeczyła jednak, by do zawarcia tej umowy doszło.

Dlatego, zgodnie z regułą art. 6 kc przewidującą, że ciężar dowiedzenia okoliczności spornej spoczywa na stronie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, na powodzie spoczywał obowiązek wykazania, że doszło do zawarcia umowy o świadczenie usług reklamowych, a także na okoliczność skuteczności cesji dochodzonej wierzytelności.

Na okoliczność zawarcia umowy między (...) i pozwaną pełnomocnik powoda zgłosił wniosek o przeprowadzenie dowodu z oględzin płyty CD, na której utrwalono zapis rozmowy z dnia 31 października 2012 r. prowadzonej przez pracownika (...) ze Z. N. (2). Pozwana natomiast wniosła o przeprowadzenie dowodu z zeznań w/w w charakterze świadka na okoliczność przebiegu tej samej rozmowy.

Sąd uwzględnił i przeprowadził zawnioskowane dowody, których ocena nie pozwala na przyjęcie, iż w trakcie rozmowy telefonicznej doszło do zawarcia umowy o świadczenie usług. Z zapisu rozmowy wynika, że po przedstawieniu oferty pracownica (...) domagała się potwierdzenia zawarcia umowy, lecz nie uzyskawszy takiego oświadczenia, zastąpiła je własnym. Pracownik (...) wypowiadając twierdzenie o zawarciu umowy i podając datę jej zawarcia, nie uzyskał potwierdzenia ze strony rozmówcy. Ten nie miał zresztą możliwości tego uczynić, bowiem pracownica (...) nieprzerwanie komunikowała treść oferty. Tym samym uniemożliwiła wyrażenie stanowiska przez swego rozmówcę. Zapis rozmowy nie pozwala także na przyjęcie, by w dalszej komunikacji Z. N. (2) potwierdził fakt zawarcia umowy.

Znamiennymi są bowiem ostatnie oświadczenia rozmówców, w których to pracownik (...), w ocenie Sądu w sposób, który należałoby określić jako wprowadzający w błąd, a i natarczywy, domagał się potwierdzenia zawarcia umowy ( „ Czyli rozumiem, że potwierdza pan powyższe warunki i fakt zawarcia umowy?”). Działający w imieniu pozwanej Z. N. (2), po chwili przerwy, w odpowiedzi wyraził potrzebę uprzedniego otrzymania treści umowy w formie pisemnej („ No niech ona przyjdzie najpierw”). Na co pracownik (...)oświadczył : „ No tak, teraz potwierdzamy sobie warunki, a wszystko przyjdzie do pana listownie, tak? Czyli rozumiem, że wszystko jest okej tak?”

Taki też przebieg rozmowy i fakt żądania przesłania dokumentu umowy, mającej być dopiero zawartą, potwierdził świadek Z. N. (2).

Przy czym, po przeprowadzeniu dowodu wnioskowanego przez pełnomocnika powoda w przedmiocie przeprowadzenia oględzin zapisu rozmowy na płycie CD, Sąd nie miał wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka. Treść bowiem zeznań Z. N. (2), złożonych na okoliczność negocjacji stron i ustalenia faktu, czy doszło do zawarcia umowy w trakcie rozmowy telefonicznej, była tożsama z zapisem rozmowy utrwalonym na złożonej przez pełnomocnika powoda na płycie CD. Dowód z oględzin płyty przyczynił się zatem do wykazania twierdzenia przeciwnego, niż formułowanego przez powoda.

Zgodnie z treścią art. 66 § 1 kc oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Jeżeli oferent nie oznaczył w ofercie terminu, w ciągu którego oczekiwać będzie odpowiedzi, oferta złożona w obecności drugiej strony albo za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość przestaje wiązać, gdy nie zostanie przyjęta niezwłocznie.

Wobec ustalenia przez Sąd, ponad wszelką wątpliwość, że działający w imieniu pozwanej Z. N. (2), oferty przedstawionej za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość nie przyjął niezwłocznie, domagał się bowiem przesłania tej oferty listownie, to brak uzasadnienia dla twierdzenia, iż doszło do zawarcia umowy w trakcie prowadzonej dnia 31 października 2012 r. rozmowy.

Sąd rozważał, czy na skutek dalszych czynności między stronami nawiązał się stosunek obligacyjny. Z analizy dokumentów załączonych do akt, w tym kopii umowy nadesłanej pozwanej oraz ustalenia, że nie została ona przyjęta i podpisana, lecz odesłana, wynika, że nie ma podstaw do twierdzenia, iż strony związały się umową o świadczenie usług, z której to powód wywodzi skutki prawne.

Zważywszy zatem, iż oferta (...) nie została przez pozwaną przyjęta, to nie doszło do zawarcia umowy wskazywanej przez powoda, co z kolei uzasadnia twierdzenie, iż nie doszło do powstania wierzytelności dochodzonej w niniejszej sprawie.

Dlatego drugorzędną okolicznością okazało się dowodzenie skuteczności cesji.

Nie mniej jednak Sąd wyjaśnia, że sama tylko umowa cesji wierzytelności nie stanowi dowodu na istnienie objętej nią należności. Jest ona dokumentem prywatnym i jako taki stanowi jedynie dowód na to, że osoba, która ją podpisała złożyła oświadczenie określonej treści i w danej formie (art. 245 §1 kpc). Nie dowidzi jednak istnienia wierzytelności nią objętej i w tym zakresie to na powodzie, który wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne spoczywa ciężar wykazania istnienia wierzytelności (art. 6 kc oraz art. 232 §1 kpc). Dokument cesji może być, co najwyżej jedynie dowodem na to, iż umowa przelewu wierzytelności pomiędzy wskazanymi podmiotami została zawarta. Skuteczność cesji wierzytelności jest zaś zależna od istnienia zobowiązania nią objętego.

Zwłaszcza w niniejszej sprawie, powyższej konstatacji nie stoi na przeszkodzie załączony do pozwu przez stronę powodową wyciąg z wykazu wierzytelności do umowy cesji. Jest to bowiem jedynie element umowy o przelew wierzytelności i nie stanowi dowodu na jej istnienie.

Skutkiem zawarcia umowy przelewu – art. 509 kc- jest przejście na nabywcę ogółu uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki go wiązał z dłużnikiem. Wierzytelność przechodzi na nabywcę w takim stanie, w jakim była w chwili zawarcia umowy o przelew. Taka reguła odpowiada ogólnej zasadzie wyrażonej w twierdzeniu, że nikt nie może przenieść na drugiego więcej praw, aniżeli posiada ( Nemo plus iuris in alium transferre potest quam ipse habet).

Zważywszy zatem, że postępowanie dowodowe doprowadziło do ustalenia, iż cedentowi nie przysługiwała wierzytelność wykazywana przez powoda jako przedmiot cesji, to nie mogło dojść do jej przeniesienia na powoda.

W tych okolicznościach nie stanowią dowodu na istnienie wierzytelności dochodzonej w sprawie, także dokumenty rachunkowe, posiadające swe źródło w stosunku obligacyjnym wskazywanym przez powoda, wszak do nawiązania, którego nie doszło.

Reasumując, stwierdzić należało, iż w niniejszej sprawie powód nie wykazał istnienia dochodzonej wierzytelności, co w świetle przepisów i zasad wyżej przywołanych, uzasadniało decyzję o oddaleniu powództwa.

Tym rozważaniom, Sąd dał wyraz w sentencji wyroku.

SSR Krystyna Murawka.