Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 maja 2015 roku

Sąd Rejonowy w Raciborzu Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marzena Korzonek

Protokolant: sekr. sądowy Anna Popławska

po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2015 roku w Raciborzu

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko: A. J. (1)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. J. (1) na rzecz powódki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 300,00 (trzysta) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 29 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanej A. J. (1) na rzecz powódki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. odsetki ustawowe od kwoty 297,31 złotych od dnia 29 sierpnia 2014 roku do dnia 6 lutego 2015 roku oraz od kwoty 37,85 złotych od dnia 29 sierpnia 2014 roku do dnia 6 lutego 2015 roku,

III.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

IV.  zasądza od pozwanej A. J. (1) na rzecz powódki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 212,00 (dwieście dwanaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1236/14

UZASADNIENIE

We wniesionym pozwie z dnia 29 sierpnia 2014 roku powódka (...) Spółka Akcyjna w W. domagała się od pozwanej A. J. (1) zapłaty kwoty 635,16 złotych z odsetkami ustawowymi od kwoty 297,31 złotych od dnia 29 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 300 złotych od dnia 29 sierpnia 2014 roku oraz od kowty 37,85 złotych od dnia 29 sierpnia 2014 roku, jak też zapłaty kosztów procesu. Na uzasadnienie wniesionego żądania powódka podał, że połączyła się ze spółką (...) S.A. I obecnie wykonuje wszystkie prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z (...). Powódka wskazała, że pozwana zawarła z (...) S.A. umowę o abonament w dniu 25.10.2011 roku, wywiązała się z przedmiotowej umowy natomiast pozwana zalega z zapłatą z tytułu abonamentu w kwocie 335,16 złotych. Umowa uległa rozwiązaniu w dniu 31.01.2014 roku wobec zaległości abonamentowych, więc pozwana była zobowiązana do zwrotu sprzętu w ciągu 30 dni od daty rozwiązania umowy, a w razie przekroczenia tego terminu obowiązana była do zapłaty kary umownej w kwocie 300 złotych. Powódka wzywała pozwaną zarówno do zwrotu sprzętu, jak i zapłaty kary umownej, lecz bezskutecznie.

W dniu 19 września 2014 roku Sąd Rejonowy w Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty, w którym uwzględnił w całości powództwo.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwana wniosła sprzeciw, w którym domagała się uchylenia wyroku zaocznego, oddalenia powództwa, zasądzenia na jej rzecz od powoda kosztów sądowy, zwolnienia jej od ponoszenia kosztów rozprawy i sprzeciwu, w uzasadnieniu wskazała, iż wnosi o oddalenie powództwa w celu wyjaśnienia wszystkich niejasności. Podała, że sprzęt-karta do dekodera zostały zwrócone, zaległy abonament zapłacony, a formularz zwrotu i wypowiedzenie zostało wysłane za potwierdzeniem pocztowym. Pozwana podała, że nie zgadza się zapłacić kary 300 złotych, która znajduje się w umowie małym druczkiem, bo wprowadza to abonenta w błąd.

W odpowiedzi na sprzeciw powódka ograniczyła powództwo co do kwoty 337,85 złotych z uwagi na spłatę przez stronę pozwaną w dniu 6 lutego 2015 roku kwoty 297,31 złotych, jednakże podtrzymała żądanie odnośnie odsetek ustawowych oraz kosztów procesowych. W uzasadnienie pisma powódka przyznała, że pozwana zwróciła sprzęt-kartę, jednakże uczyniła to dopiero 22.05.2014 roku, a była zobowiązana do jego zwrotu do 31.02.2014 roku.

Na rozprawie w dniu 31 marca 2015 roku zobowiązano pozwaną do złożenia oświadczenia czy wyraża zgodę na ograniczenie powództwa do kwoty 337,85 złotych, w terminie 14 dni pod rygorem uznania, że wyraża zgodę na ograniczenie powództwa. Powyższe zobowiązanie zostało pozwanej doręczone dnia 3.04.2015 roku

W piśmie z dnia 10.04.2015 roku pozwana zgłosiła sprzeciw na ograniczenie powództwa do kwoty 337,85 złotych i wniosła o oddalenie powództwa w całości, gdyż jej zdaniem wywiązała się z postanowień umowy w całości, a ponadto sama wypowiedziała umowę w terminie, ponadto podała że zwróciła jedynie kartę do dekodera, gdyż terminala jej nie wydano, ponieważ korzystała z własnego sprzętu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

W dniu 25 października 2011 roku A. J. (1) zawarła z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. umowę o abonament nr (...)na 26 miesięcy, której przedmiotem było rozpowszechnianie progamów w zestawie promocyjnym (...), w zamian za co A. J. (1) była zobowiązana do opłacania opłaty abonamentowej. Tego dnia strony zawarły podpisały również aneks promocyjny do umowy o abonament. W dniu 25 października 2011 roku dystrybutor wydał A. J. (1) kartę nr (...). A. J. (1) podpisując umowę potwierdziła, że zna treść regulaminu umowy o abonament, załącznika nr 1 oraz cennika. Zgodnie z przedmiotową umową dekoder i karta są własnością (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W.. W regulaminie umowy o abonament przewidziano obowiązek zwrotu sprzętu (w tym karty) w terminie 1 miesiąca od daty wygaśnięcia/rozwiązania umowy autoryzowanemu dystrybutorowi oraz przewidziano karę umowną w wysokości 300 złotych w przypadku opóźnienia w wykonaniu tego obowiązku, co nie zwalnia abonenta od obowiązku zwrotu karty.

Dowód:

-

umowa o abonament z dn. 25.10.2011 r. wraz z cennikiem- k. 18, 20, 31

-

aneks do umowy o abonament, k. 19

-

regulamin umowy o abonament, k. 32-41

-

(...) Spółka Akcyjna połączyła się ze spółką (...) Spółką Akcyjną w W. i od dnia połączenia wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych przez klientów ze spółką (...)wykonywała spółka (...) Spółka Akcyjna.

Bezsporne

Umowa o abonament nr (...) została rozwiązana w dniu 31 stycznia 2014 roku. (...) Spółka Akcyjna w W. wezwała A. J. (1) do zapłaty kwoty 302,98 złotych, jednocześnie wezwała do zwrotu w ciągu 30 dni od daty rozwiązania umowy do wybranego autoryzowanego przedstawiciela (...) karty dekodującej. Jednocześnie spółką poinformowała, że brak zwrotu powyższego sprzętu we wskazanym terminie spowoduje naliczenie kary umownej w wysokości 300 złotych.

Dowody:

-pismo powódki z dnia 9.02.2014 r. z rozliczeniem, k. 22-23

-oświadczenie powódki, k. 21

A. J. (1) zalegała z zapłatą opłat abonamentowych na kwotę 297,31 złotych. W dniu 10 marca 2014 roku (...) Spółka Akcyjna w W. wystawiła A. J. (1) notę księgową, w której obciążyła ją karą umowną z tytułu niedotrzymania terminu zwrotu sprzętu oraz wezwała do zapłaty kwoty 605,94 złote, jednakże bezskutecznie.

Dowody:

-wezwanie do zapłaty z dnia 10.03.2014 r., k. 24-25

-nota księgowa z dnia 10.03.2014 r., k. 26

A. J. (1) zwróciła kartę dekodującą do autoryzowanego dystrybutora w dniu 22.05.2014 roku. W dniu 6 lutego 2015 roku A. J. (1) dokonała zapłaty kwoty 297,31 złotych tytułem zaległości abonamentowych za listopad i grudzień 2013 roku.

Dowody:

-okoliczność przyznana przez pozwaną

-formularz zwrotu sprzętu, k. 52 v.

-potwierdzenie zapłaty, k. 52 v.

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wskazanych dowodów z dokumentów, które nie budziły wątpliwości Sądu co do formy i treści, ponadto część stanu faktycznego pozostawała bezsporna, a więc nie wymagała dowodu. Pozwana nie wypowiedziała się co do daty zwrotu sprzętu: 22.05.2014 roku, a więc okoliczność tę Sąd uznał za przyznaną (art. 230 k.p.c. w zw. z art. 229 k.p.c.) i nie wymagającą dowodu.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie częściowo.

Zgodnie z art. 353 § 1 k.c. zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

Strony uregulowały swoje prawa i obowiązki w umowie o abonament oraz regulaminie do umowy o abonament. Treść umowy i regulaminu pozwana znała i zaakceptowała ją. Zgodnie z artykułem 4 §2 pkt 7 regulaminu do umowy o abonament pozwana była zobowiązana w terminie 1 miesiąca od rozwiązania umowy do zwrotu karty dekodującej, zaś w przypadku opóźnienia była zobowiązana do uiszczenia kary umownej w wysokości 300 złotych, niezależnie od obowiązku zwrotu sprzętu. Nie miała racji pozwana, że zwrot karty po upływie miesięcznego terminu od rozwiązania umowy zwalnia ją z obowiązku uiszczenia kary umownej, gdyż obowiązek zapłaty karu umownej istnieje niezależnie od zwrotu sprzętu i jest powiązany z samym faktem opóźnienia, do czego niewątpliwie doszło, gdyż zwrot karty nastąpił w dniu 22.05.2014 roku.

Tym samym na podstawie cytowanego przepisu w związku z postanowieniami umowy Sąd uznał za zasadne powództwo w zakresie żądanej kwoty 300 złotych.

Sąd oddalił powództwo co do kwoty 335,16 złotych, ponieważ powódka złożyła oświadczenie o ograniczeniu powództwa co do kwoty 337,85 złotych. Zgodnie z treścią art. 203 §1 k.c. pozew może być cofnięty (ograniczony) bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku.

Oświadczenie o ograniczeniu powództwa nastąpiło po rozpoczęciu rozprawy, a pozwana nie wyraziła zgody na cofnięcie powództwa. Brak wymaganej zgody pozwanej czyni cofnięcie bezskutecznym. Powyższe obligowało Sąd do oceny merytorycznej tej części żądania pozwu. Skoro pozwana dokonała zapłaty żądanej kwoty, powództwo w zakresie żądania ponad kwotę 300 złotych jako bezzasadne, podlegało oddaleniu.

O odsetkach ustawowych Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c. i zasądził je od kwoty 300 złotych od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty. Zasadne było również żądanie zasądzenia odsetek ustawowych od kwoty 297,31 złotych oraz kwoty 37,85 złotych (skapitalizowane odsetki), co do których powódka ograniczyła powództwo, które Sąd zasądził od w/w kwot od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty tj. dnia 6 lutego 2015 roku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. i obciążył nimi pozwaną A. J. (2). Należy uznać, że jeżeli częściowe cofnięcie pozwu nastąpiło wskutek dokonania zapłaty przez pozwaną po wytoczeniu powództwa, to pozwana jest obowiązany do zwrotu kosztów procesu powodowi. Stanowisko to należy wywieść z tezy, że zaspokojenie przez pozwanego roszczenia powoda po wytoczeniu pozwu jest równoznaczne z przegraniem przez niego procesu (orzeczenie SN z dnia 21 lipca 1951 r., C 593/51, OSN(C) 1952, nr 2, poz. 49). Tak więc pozwana jest stroną, która przegrała procesu, mimo oddalenia powództwa w zakresie w jakim nastąpiło ograniczenie powództwa. Na koszty procesu w przedmiotowej sprawie składają się: opłatą sądowa od pozwu w kwocie 32 złote oraz wynagrodzenie pełnomocnika powódki w kwocie 180 zł. Jest to należna minimalna stawka wynagrodzenia pełnomocnika wynikająca z § 6 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).