Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2015 r.

  Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Karp

Protokolant: Ewelina Świrta

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2015 r. w Kłodzku

sprawy z powództwa J. J.

przeciwko L. S. (...) S.A. Oddział w P.

o zapłatę 8.220,00 zł

I.  zasądza od strony pozwanej L. S. (...) S.A. Oddział w P. na rzecz powódki J. J. kwotę 4.220,00 zł (cztery tysiące dwieście dwadzieścia złotych 00/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 9 czerwca 2014 r. oraz tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego 1.217,00 zł (tysiąc dwieście siedemnaście złotych 00/100);

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  nakazuje stronie pozwanej by uiściła na rzecz Skarbu Państwa – kasa tut. Sądu tytułem wynagrodzenia powołanych biegłych 1.588,42 zł (tysiąc pięćset osiemdziesiąt osiem złotych 42/100), która to kwota tymczasowo została poniesiona przez Skarb Państwa za powódkę zwolnioną od kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Powódka J. J. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej L. S. (...) Spółka Akcyjna kwoty 8000 zł tytułem zadośćuczynienia z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu i kwoty 220 zł tytułem odszkodowania.

W uzasadnieniu podała, że 29 kwietnia 2013 roku poruszała się samochodem osobowym F. (...) i została najechana przez sprawcę ubezpieczonego u strony pozwanej, który najechał na tył samochodu powódki, na skutek czego oba pojazdy uległy znacznemu uszkodzeniu, a powódka doznała obrażeń ciała, Strona pozwana nie uznała swojej odpowiedzialnościwskazując, ze przeciążenia jakie powstały w chwili zderzenia nie mogły wywołać skutków w postaci obrażen ciała w obrębie kręgosłupa szyjnego.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zwrot kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazała, ze stan faktyczny wskazuje, że powódka uległa wypadkowi w dniu 29 kwietnia 2013 roku , a za sprawcę kolizji uznany został kierujący V. (...) ubezpieczony u strony pozwanej, jednakże pozwana zaprzecza by wskutek kolizji doszło u powódki do jakichkolwiek urazów i aby deklarowane przez powódkę dolegliwości miału związek przyczynowy ze zdarzeniem.

W pojeździe powódki po kolizji niemal w ogóle nie widnieją uszkodzenia , jedynie znikome zarysowania, tym samym siła uderzenia była niewielka , nieodczuwalna przez powódkę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka w dniu 29 kwietnia 2013 roku poruszająca się samochodem F. (...) została uderzona przez kierującego V. (...) ubezpieczonym u strony pozwanej.

/bezsporne/

W wyniku uderzenia powódka J. J. miała uszkodzony samochód, a po wypadku bolała ja głowa i kręgi szyjne. Szkodę zgłosiła ubezpieczycielowi sprawcy.

Dowód:

  przesłuchanie świadków A. Z. i I. J. K- 181

  zaświadczenie k- 12

  pisma K 13-17, akta szkody

Sąd powołał biegłych – neurologa A. D. i ortopedę S. G., na wniosek stron. Powółana biegła neurolog, w opinii sporządzonej w listopadzie 2014 roku, wskazała, że powódka znajduje się w stanie po pzrebytym urazie skrętnym odcinka szyjnego kręgosłupa , a na podstawie dokumentacji medycznej pzredstawionej przez powódkę, wywiadu i na podstawie oceny aktualnego stanu zdrowia stwierdzono u powódki w związku z przedmiotowym wypadkiem długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 1%. Obrażenia, jakich doznała powódkana skutek zdarzenia skutkują do chwili obecnej dolegliwościami okresowymi bólowymi ze strony głowy oraz odcinka szyjnego kręgosłupa, z towarzyszącymi parastezjami palców prawej ręki. Powódka doznała w wyniku wypadku przyspieszeniowo opóźnieniowego urazu kręgosłupa szyjnego, który w literaturze opisywany jest jako uszkodzenie kręgosłupa szyjnego spowodowane siłąmi wywołującymi nagłe pzryspieszenie lub opóźnienie ruchu szyi i głowy w stosunku do klatki piersiowej . Uraz ten może wywoływać zarowno uszkodzenie struktur kręgosłupa , jak i może zaburzać funkcjonowanie układu nerwowego- uszkodzenie może dotyczyć układu kostnego jak i tkanek miękkich. Poszkodowana doznała typowego urazu kręgosłupa szyjnego do jakiego dochodzi w wypadkach komunikacyjnych i postępowanie w takich przypadkach polega na noszeniu kołnierza ortopedycznego, a następnie zaleca się zabiegi fizykoterapeutyczne, jak to miało miejsce u powódki. Biegła wskazała, że rokowanie co do przyszłego stanu zdrowia powódki są pomyślne. Powódka może w przyszłości wymagać rehabilitacji i ćwiczeń usprawniających, balneoterapii oraz terapii manualnej, a częstotliwość tych zabiegów będzie uzależniona od stopnia dolegliwości.

Dowód:

Opinia biegłej neurolog K- 204-206, dokumentacja medyczna K- 20-2987-89, opinia med. K- 91,

Powódka w chwili wypadku miała (...) lata, była osoba zdrową, uprawiała jazdę na rowerze, nie leczyła się z żadnego powodu.

Dowód:

  przesłuchanie świadków A. Z. i I. J. K- 181

  opinia biegłej k- 204

Od chwili wypadku powódka odczuwa bóle głowy i kręgosłupa szyjnego, nie może pracować na komputerze, a jest z zawodu finansistą, nie może ćwiczyć jak kiedyś.

Powódka pozostaje w stanie po urazie skrętnym kręgosłupa szyjnego, obecnie bez ograniczeń ruchomości, bez objawów korzeniowych.

Biegły ortopeda określił uszczerbek na zdrowiu powódki w wysokości 1%.powódka leczyła się w poradniach: chirurgicznej, neurologicznej brała leki przeciwbólowe i odbywała rehabilitację. Poniosła koszty dojazdów do lekarzy i leczenia

Dowód:

- opinia biegłego ortopedy k- 246- 247

- faktura K- 18

W tak ustalonym stanie faktycznym, Sad zważył co następuje:

Powództwo jest słuszne co do zasady i zostało uwzględnione w części.

W zakresie zadośćuczynienia co do kwoty 4 000 zł i w zakresie odszkodowania co do kwoty 220 zł, na którą składają się koszty dojazdu do lekarzy i zabiegów fizjoterapeutycznych, uznanych przez powołanych biegłych za niezbędne zarówno co do dotychczas odbytych jak i przyszłych zabiegów. Przyznając zadośćuczynienie Sąd kierował się młodym wiekiem powódki, która obecnie ma (...) lata, dolegliwościami bólowymi, które powódka odczuwała zaraz po wypadku i odczuwa nadal, ograniczeniami spowodowanymi wypadkiem- w postaci trudności przy pracy na komputerze oraz niemożności uprawiania ćwiczeń poprzednio wykonywanych.

Sąd miał na względzie nadto nieprawidłowy sposób likwidacji szkody i zlekceważenie powódki, jej krzywdy fizycznej i psychicznej przez ubezpieczyciela sprawcy- nie jest sporne, że strona pozwana nie przyznała powódce żadnej kwoty, zbagatelizowała skutki uderzenia, co przyczyniło się do pogłębienia traumatycznych przeżyć związanych z wypadkiem.

Sąd uznał, ze kwota 4 000 zł będzie adekwatna do opisanych okoliczności, przebiegu zdarzenia i jego skutków, opisanych w dokumentacji medycznej, opiniach biegłych i zeznaniach świadków oraz aktach szkody.

Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 k.p.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Na podstawie przepisu art. 445 § 1 k.c. w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Katalog wypadków, w których można żądać zadośćuczynienia określa przepis art. 444 § 1 k.c. stanowiąc, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.

O charakterze, jaki ma spełniać zadośćuczynienie wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 lutego 2000 r. wydanego w sprawie I CKN 969/98 (LEX 50824), stwierdzając, że zadośćuczynienie nie jest karą, lecz sposobem naprawienia krzywdy. Chodzi tu o krzywdę ujmowaną jako cierpienie fizyczne, a więc ból i inne dolegliwości oraz cierpienia psychiczne, czyli negatywne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała, czy rozstroju zdrowia w postaci np. zeszpecenia, wyłączenia z normalnego życia itp. Celem zadośćuczynienia jest przede wszystkim złagodzenie tych cierpień. Winno ono mieć charakter całościowy i obejmować wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne, zarówno już doznane, jak i te, które zapewne wystąpią w przyszłości (a więc prognozy na przyszłość). Przy ocenie więc "odpowiedniej sumy" należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności danego wypadku, mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy.

O kosztach orzeczono mając na względzie wynik sprawy, na podstawie art.100. k.p.c.

„ W razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu.”

Sąd zasądził na rzecz powódki zwrot połowy kosztów procesu, a strone pozwana obciążył kosztami wynagrodzenia biegłych mając na względzie, ze opinie były niezbędne, a poódka nie została przebadana przez orzecznika strony pozwanej.