I C 251/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Karolina Adach
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-11-2015
-
Osoba publikująca:Renata Plewka
-
Korektor:Dorota Piasecka-Tomzińska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I ACa 80/14 I ACa 80/14 I ACa 80/14 III AUa 298/14 III AUa 298/14 I Aca 182/14 I CKU 115/97 I CKU 85/98 I Cupr 251/15
Pełny tekst orzeczenia
Sygnatura akt I Cupr 251/15
WYROK ZAOCZNY
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
W., dnia 22-09-2015 r.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:
Przewodniczący:SSR Jolanta Malik
Protokolant:Karolina Adach
po rozpoznaniu w dniu 22-09-2015 r. we Wrocławiu
sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.
przeciwko D. C.
o zapłatę
oddala powództwo.
Sygnatura akt I Cupr 251/15
UZASADNIENIE
Strona powodowa (...) S.A. w W. wniosła o zasądzenie od pozwanej D. C. kwoty 1769,69 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.
Uzasadniając żądanie pozwu strona powodowa podała, że dochodzona kwota wynikała z umowy pożyczki nr (...) i wypłaconej dnia 20 sierpnia 2014 roku. Na mocy tej umowy strona powodowa zobowiązała się udzielić pozwanej pożyczki w kwocie 1300 zł, a pozwana zobowiązała się zwrócić pożyczkę zgodnie z harmonogramem spłat. Dodatkowo pozwana zobowiązał się zapłacić wraz z każdą ratą pożyczki opłatę administracyjną w wysokości 15 zł oraz jednorazową opłatę przygotowawczą w wysokości 390 zł, która rozdzielana była proporcjonalnie do liczby rat pożyczki i uiszczana częściowo z każdą ratą. Na dochodzona kwotę składała się kwota 1155,56 zł stanowiąca sumę niespłaconych rat kapitałowych z harmonogramem spłaty do umowy pożyczki, kwota 27,07 zł jako skapitalizowana kwota odsetek umownych zwykłych w wysokości 9% liczona od kwoty niespłaconego kapitał 1155,56 zł od dnia następnego po dniu zapłaty ostatniej raty pożyczki, kwota 123 zł tytułem kosztów przygotowania i wysyłki monitu, wezwania i ostatecznego wezwania do zapłaty, kwota 75 zł z tytułu przekazania sprawy do postępowania windykacyjnego, opłata przygotowawcza w łącznej kwocie 344,06 zł i opłata administracyjna w kwocie 45 zł. W związku z opóźnieniem w spłacie zadłużenia, pismem z dnia 19.12.2014 z dniem 2 stycznia 2015 roku umowa pożyczki została rozwiązana przez stronę powodową za wypowiedzeniem ze skutkiem prawnym natychmiastowej wymagalności wszystkich należności z umowy. Pomimo wezwania, pozwany nie spłacił zadłużenia.
Postanowieniem z dnia 9 lutego 2015 roku Sąd Rejonowy (...) (...)stwierdził w sprawie toczącej się pod sygnaturą akt (...) brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania tutejszemu Sądowi.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.
Jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny, o czym stanowi art. 339 § 1 k.p.c. Na mocy art. 339 § 2 k.p.c. wydając wyrok zaoczny przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.
W toku niniejszego procesu pozwana zachowała postawę całkowicie bierną. Nie złożyła odpowiedzi na pozew, nie stawiła się także na rozprawie. W przedmiotowej sprawie spełnione zostały zatem powyższe przesłanki do wydania wyroku zaocznego. Jednocześnie w ocenie Sądu nie wystąpiły przesłanki pozytywne zawarte w treści 339 § 2 k.p.c.
Należy wskazać, że niezależnie od wynikającego z przytoczonego wyżej domniemania prawdziwości twierdzeń powoda z rzeczywistym stanem rzeczy, Sąd ma każdorazowo obowiązek krytycznego ustosunkowania się do jego twierdzeń z punktu widzenia ich ewentualnej zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. W przypadku wątpliwości w tym przedmiocie, Sąd nie może wydać wyroku zaocznego, opierając się tylko na twierdzeniach powoda o okolicznościach faktycznych. Należy przeprowadzić postępowanie dowodowe w celu wyjaśnienia powstałych wątpliwości (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 października 1998 roku, I CKU 85/98; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 września 1997 roku, I CKU 115/97).
Zawarte w pozwie twierdzenia budziły poważne wątpliwości Sądu, wobec czego uznał on za konieczne przeprowadzenie postępowania dowodowego.
Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Normie tej w warstwie procesowej odpowiadają art. 3 k.p.c., zgodnie z którym strony zobowiązane są przedstawiać dowody i art. 232 k.p.c., według którego strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z jakich wywodzą skutki prawne.
Strona powodowa reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika w celu udowodnienia swojego roszczenia złożyła niepoświadczone za zgodność z oryginałem ani przez pełnomocnika występującego w sprawie, ani przez notariusza: kopię umowy pożyczki (k.17-22) oraz kopie 5 pism zaadresowanych do pozwanej (k.23-26,28) oraz kopię niezidentyfikowanej tabelki skserowanej niechlujnie i krzywo z zasłoniętymi w czasie kopiowania fragmentami (k.27 i 29).
Poświadczona za zgodność z oryginałem został tylko pierwsza strona umowy pożyczki (k. 17), przy czym poświadczenia tego dokonała osoba, której przepisy prawa nie przyznają uprawnienia poświadczania dokumentów wykorzystywanych w procesie cywilnym. Strona ta została poświadczona przez B. M. – nie wiadomo nawet kto to jest , gdyż nie jest to przecież członkiem zarządu strony powodowej, co prawda w poświadczeniu figuruje zapis , że dokonała tego z upoważnienia Zarządu powodowej spółki, jednakże upoważnienie to nie zostało złożone, nie wiodło zatem czy w ogóle istnieje. Poświadczenie takie nie ma żadnej mocy prawnej, co z pewnością doskonale jest wiadome zawodowemu pełnomocnikowi reprezentującemu stronę powodową.
|
|||||||||||||||||
Zawodowy pełnomocnik winien mieć świadomość konieczności udowodnienia twierdzeń pozwu, okoliczność zaś , że strona powodowa jest firmą udzielająca tzw. szybkich pożyczek , która masowo składa pozwy do sądu , nie może jej zwalniać od wypełnienia obowiązków dowodowych, o czym stanowi art. 3 kpc i 232 kpc. Obowiązki te muszą być spełnione nawet na potrzeby wydania wyroku zaocznego, gdyż wynika to zacywtaonych wyżej przepisów prawa.