Sygn. akt II K 119 / 14
Dnia 27 listopada 2014r.
Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie Wydział II Karny w składzie:
Przewodnicząca: SSO (del.) Dorota Radlińska (spr.)
Sędziowie: SSR Joanna Tertil
SSR Piotr Maksymowicz
Protokolant: Sylwia Adamczyk, Agnieszka Walecka, apl. prok. Rafał Kołodziejski
w obecności Prokuratora: Przemysława Nowaka
po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2014r., dnia 21 maja 2014r., dnia 28 maja 2014r., dnia 23 czerwca 2014r., dnia 5 sierpnia 2014r., dnia 19 sierpnia 2014r., dnia 18 listopada 2014r. oraz dnia 24 listopada 2014r. w W. na rozprawie sprawy:
S. N.
s. R. i H.
ur. dnia (...) w G.
oskarżonego o to, że:
1.
w dniu 4 listopada 2011r. w W., będąc Posłem na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, złożył Marszałkowi Sejmu fałszywe oświadczenie, które służyć miało za dowód w postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora, w ten sposób, iż w pisemnym oświadczeniu o stanie majątkowym zataił prawdę co do faktu posiadania mienia ruchomego o wartości powyżej 10.000 złotych w postaci zegarka marki U. (...)model (...)
(...)o numerze indywidualnym (...), będąc pouczonym o odpowiedzialności karnej za złożenie niezgodnego z prawdą oświadczenia, w sytuacji gdy przepis art. 35 ust. 9 Ustawy z dnia 9 maja 1996r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora przewidywał możliwość odebrania ww. oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej,
to jest o czyn z art. 233 § 1 i 6 kk
;
2.
w dniu 18 listopada 2011r. w W., zajmując kierownicze stanowisko państwowe – Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej – podał nieprawdę w oświadczeniu o stanie majątkowym poprzez zatajenie informacji o posiadanym mieniu ruchomym o wartości powyżej 10.000 złotych w postaci zegarka marki U. (...)model (...)
(...)o numerze indywidualnym (...),
to jest o czyn z art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne;
3.
w dniu 27 marca 2012r. w W., zajmując kierownicze stanowisko państwowe – Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej – podał nieprawdę w oświadczeniu o stanie majątkowym datowanym na 30 marca 2012r. poprzez zatajenie informacji o posiadanym mieniu ruchomym o wartości powyżej 10.000 złotych w postaci zegarka marki U. (...)model (...)
(...)o numerze indywidualnym (...),
to jest o czyn z art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne;
4.
w dniu 30 kwietnia 2012r. w W., będąc Posłem na Sejm Rzeczypospolitej Pols kiej, złożył Marszałkowi Sejmu fałszywe oświadczenie, które służyć miało za dowód w postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora, w ten sposób, iż w pisemnym oświadczeniu o stanie majątkowym zataił prawdę co do faktu posiadania mienia ruchomego o wartości powyżej 10.000 złotych w postaci zegarka marki U. (...)model (...)
(...)o numerze indywidualnym (...), będąc pouczonym o odpowiedzialności karnej za złożenie niezgodnego z prawdą oświadczenia, w sytuacji gdy przepis art. 35 ust. 9 Ustawy z dnia 9 maja 1996r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora przewidywał możliwość odebrania ww. oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej,
to jest o czyn z art. 233 § 1 i 6 kk
;
5.
w dniu 19 marca 2013r. w W., zajmując kierownicze stanowisko państwowe – Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej – podał nieprawdę w oświadczeniu o stanie majątkowym poprzez zatajenie informacji o posiadanym mieniu ruchomym o wartości powyżej 10.000 złotych w postaci zegarka marki U. (...)model (...)43 mm 263-67/42 o numerze indywidualnym (...),
to jest o czyn z art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne
orzeka
I. ustalając, że wartość zegarka marki U. (...) przewyższała kwotę 10.000 złotych, oskarżonego S. N. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w punkcie 1 (pierwszym), stanowiącego przestępstwo z art. 233 § 6 kk w zw. z art. 233 § 1 kk , za które na podstawie powołanych przepisów skazuje go i wymierza mu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100,00 (sto 00/100) złotych;
II. oskarżonego S. N. w ramach czynu zarzuconego mu w punkcie 2. (drugim) uznaje za winnego tego, że dnia 18 listopada 2011r. w W., zajmując kierownicze stanowisko państwowe – Ministra Transportu, Budownictwa i Gos podarki Morskiej – podał nieprawdę w oświadczeniu o stanie majątkowym w ten sposób, że pośród elementów mienia ruchomego o wartości powyżej 10.000 złotych wskazał jedynie samochód osobowy marki S. (...) , podczas gdy posiadał także zegarek marki U. (...)model (...) (...)o numerze indywidualnym (...)o wartości przewyższającej kwotę 10.000 złotych, co stanowi przestępstwo z art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, za które na podstawie tego przepisu skazuje go, zaś na podstawie art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne w zw. z art. 58 § 3 kk wymierza mu karę 75 (siedemdziesięciu pięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100,00 (sto 00/100) złotych;
III. oskarżonego S. N. w ramach czynu zarzuconego mu w punkcie 3. (trzecim) uznaje za winnego tego, że dnia 27 marca 2012r. w W., zajmując kierownicze stanowisko państwowe – Ministra Transportu, Budownictwa i Gos podarki Morskiej – podał nieprawdę w oświadczeniu o stanie majątkowym datowanym na dzień 30 marca 2012r. w ten sposób, że pośród składników mienia ruchomego o wartości powyżej 10.000 złotych wskazał jedynie samochód osobowy marki S. (...) , podczas gdy posiadał również zegarek marki U. (...)model Maxi (...)meter (...)o numerze indywidualnym (...)o wartości przewyższającej kwotę 10.000 złotych, co stanowi przestępstwo z art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, za które na podstawie tego przepisu skazuje go, a na podstawie art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne w zw. z art. 58 § 3 kk wymierza mu karę 75 (siedemdziesięciu pięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100,00 (sto 00/ 100) złotych;
IV. ustalając, że wartość zegarka marki U. (...) przewyższała kwotę 10.000 złotych, oskarżonego S. N. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w punkcie 4. (czwartym), stanowiącego przestępstwo z art. 233 § 6 kk w zw. z art. 233 § 1 kk , za które na podstawie powołanych przepisów skazuje go i wymierza mu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100,00 (sto 00/100) złotych;
V. oskarżonego S. N. w ramach czynu zarzuconego mu w punkcie 5. (piątym) uznaje za winnego tego, że dnia 19 marca 2013r. w W., zajmując kierownicze stanowisko państwowe – Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej – podał nieprawdę w oświadczeniu o stanie majątkowym w ten sposób, że wskazał, iż nie posiada składników mienia ruchomego o wartości powyżej 10.000 złotych, podczas gdy posiadał zegarek marki U. (...)model Maxi (...)meter (...)o numerze indywidualnym (...) o wartości przewyższającej kwotę 10.000 złotych, co stanowi przestępstwo z art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, za które na podstawie tego przepisu skazuje go, a na podstawie art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne w zw. z art. 58 § 3 kk wymierza mu karę 75 (siedemdziesięciu pięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100,00 (sto 00/ 100) złotych;
VI. na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk orzeczone wobec oskarżonego w punktach I.-V. (pierwszym do piątego) kary grzywny łączy i wymierza mu karę łączną 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100,00 (sto 00/100) złotych;
VII. na podstawie art. 627 kpk obciąża oskarżonego kosztami sądowymi w całości i zasądza od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 4.467,38 (cztery tysiące czterysta sześćdziesiąt siedem 38/100) złotych, w tym kwotę 2.000,00 (dwa tysiące 00/100) złotych tytułem opłaty.