Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 293/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Wołominie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Alina Bielińska

Protokolant: Rafał Kawałowski

przy udziale Prokuratora – Mariusza Janiaka

po rozpoznaniu w dniu . 19 listopada 2015 r.

sprawy T. B. urodz. (...) w G.

syna S. i J. z d. C.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 5 września 2013 roku do 13 września 2013 roku w W., woj. (...), w celu uzyskania od (...)w W. wsparcia finansowego, wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, której udostępnił własne dane osobowe i dokumenty w celu podrobienia na swoje nazwisko istotnych dokumentów, po uprzednim złożeniu wniosku o przyznanie kredytu, zawarł 12 września 2013 roku umowę kredytową na cele mieszkaniowe i zakup nieruchomości o nr (...), w kwocie 1.000.000 zł, do której dołączył nierzetelne oraz podrobione dokumenty, a to:

- podrobione zaświadczenie o zatrudnieniu od 16 lipca 2012 roku w charakterze koordynatora regionów w (...) z siedzibą W. przy ulicy (...), wystawione z datą 5 września 2013 roku, z podpisami i odciskami wzorów pieczątek na nazwisko prezesa zarządu B. P. i głównego księgowego J. B. oraz firmowej,

- nierzetelny (...) szacunkowy określenia wartości rynkowej prawa własności nieruchomości (nr (...)), tj. działki o nr. ewidencyjnym(...)i powierzchni 1,97 ha, położonej w miejscowości Z. w gminie Ś., powiat (...) – przedstawionej do zabezpieczenia hipotecznego spłaty pożyczki w dniu 1 września 2013 roku przez J. W. reprezentującego właściciela (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – która to spółka była właścicielem nieruchomości od 16 lipca 2013 roku, sporządzony na dzień 17 lipca 2013 roku na zlecenie (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. przez mgr R. M. z Zakładu (...) w W. przy (...), który dysponował uprawnieniami o numerze (...) wydanymi przez (...)w W., a który to (...)określał nierzetelnie wartość rynkową prawa własności nieruchomości na kwotę 7.006.700 złotych dla potrzeb zabezpieczenia wierzytelności kredytodawcy,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k.

orzeka

1.  oskarżonego T. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na mocy art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 kk skazuje go na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

2.  na mocy art. 343 § 1 kpk w zw. z art. 343 § 2 pkt 2 kpk w zw. z art. 4 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym w okresie od 5 września 2013 roku do 13 września 2013 roku wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego T. B. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat próby;

3.  na mocy art. 63 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym w okresie od 5 września 2013 roku do 13 września 2013 roku na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 21 października 2014 r. do dnia 22 października 2014 r. przyjmując, iż jeden dzień pozbawienia wolności jest równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny;

4.  na mocy art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 800 (ośmiuset) złotych z tytułu opłaty sądowej i obciąża go pozostałymi kosztami postępowania w kwocie 70 (siedemdziesięciu) złotych.

IIK 293/15

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony T. B. otrzymał od brata K. – przebywającego w Zakładzie Karnym w K. - informację, że może zarobić pieniądze i nr telefonu do mężczyzny o imieniu P., który ma wszystko zorganizować. Oskarżony skontaktował się telefonicznie z tym mężczyzną , którym okazał się M. S.. M. S. zaproponował mu zawarcie umowy kredytowej w (...) na kwotę 1 000 000 zł. na cele mieszkaniowe i zakup nieruchomości , tj. rola oskarżonego miała polegać na udostępnieniu swoich danych i podpisaniu umowy, a w rzeczywistości pieniądze z kredytu miał Wziąć M. S.. Za tę przysługę oskarżony miał otrzymać 12 500 zł., a kredyt miały spłacać inne osoby.

Na początku września 2013r. T. B. przyjechał do W. wraz z kolegą M. T., któremu złożono podobną propozycję. M. S. zawiózł obu do hotelu w K.. Przez kolejne dni M. S. woził obu do (...) i instruował jakie czynności mają wykonywać i z kim się kontaktować w celu uzyskania kredytu. Przekazał też T. B. niezbędne dokumenty tj. podrobione zaświadczenie o zatrudnieniu oskarżonego od dnia 16.07.2012r. w charakterze koordynatora regionów w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. przy ul. (...) oraz nierzetelny operat szacunkowy dotyczący rynkowej wartości nieruchomości (nr (...)), tj. działki o nr. ewidencyjnym (...)i powierzchni 1,97 ha, położonej w miejscowości Z. w gminie Ś., powiat (...) – przedstawionej do zabezpieczenia hipotecznego spłaty pożyczki w dniu 1 września 2013 roku przez J. W. reprezentującego właściciela (...)– która to spółka była właścicielem nieruchomości od 16 lipca 2013 roku, sporządzony na dzień 17 lipca 2013 roku na zlecenie (...)w W., przez mgr R. M. z Z. (...)w W. przy(...), który dysponował uprawnieniami o numerze (...) wydanymi przez Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w W., a który to (...) określał nierzetelnie wartość rynkową prawa własności nieruchomości na kwotę 7.006.700 złotych dla potrzeb zabezpieczenia wierzytelności kredytodawcy. Powyższą (...) Spółka (...) nabyła za 18 000 zł.

W dniu 12.09.2013r. T. B. zawarł ze (...) umowę kredytową na zakup nieruchomości przedkładając w/w dokumenty i otrzymał kredyt w wysokości 1 000 000 zł. Umowę podpisał z datą 13.09.2013r. Pieniądze odebrał M. S. i przekazał oskarżonemu ustaloną wcześniej kwotę 12 500 zł.

Ustalenia powyższe Sąd oparł na wyjaśnieniach T. B., zeznaniach świadków oraz na dokumentach wskazanych w akcie oskarżenia. Oskarżony T. B. do winy przyznał się. W toku postępowania przygotowawczego złożył obszerne, rzeczowe, jasne wyjaśnienia, w pełni zgodne z ustaleniami i wyraziły zgodę na wydanie wyroku w trybie art.335§1kpk.

Prokuratura wraz z aktem oskarżenia wystąpiła z wnioskiem o wydanie wyroku bez przeprowadzenia rozprawy tj. o uznanie oskarżonego za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu tj. przestępstwa z art.297§1kk i wymierzenie mu kary 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania na okres 5 lat oraz kary grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 20 zł. każda.

W toku posiedzenia pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego dodatkowo wniósł o naprawienie szkody w wysokości 872 600 zł.

Z uwagi na to, iż okoliczności popełnienia przedmiotowego przestępstwa przez oskarżonego nie budziły wątpliwości Sąd uznał, że cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nie przeprowadzenia rozprawy i przychylił się do wniosku Prokuratury w całości.

Sąd nie kwestionował kwalifikacji czynu, bowiem odzwierciedlała on jego opis. Sąd nie miał podstaw, aby rozszerzać zarzut postawiony oskarżonemu.

Przychylając się do wniosku Prokuratury w zakresie wysokości kar Sąd miał na uwadze sposób działania T. B., jego postawę, stan rodzinny i majątkowy. Wprawdzie oskarżony był w przeszłości wielokrotnie karany, ale należy zauważyć, że przedstawił on w swych wyjaśnieniach bardzo szczegółowo przestępczy proceder uzyskiwania wysokich kredytów w (...), które w efekcie doprowadziły upadku (...). Wskazał też inne osoby, które działały podobnie jak on. Ujawnił tych, którzy kierowali tym procederem i osiągali bezprawnie ogromne zyski. Powyższe przyczyniło się do ujęcia innych sprawców, co do których przeprowadzono odrębne postępowania.

Sąd nie uwzględnił w orzeczeniu wniosku pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego, bowiem musiałby dokonać dodatkowych ustaleń dowodowych, a oskarżyciel posiłkowy swych roszczeń może dochodzić w rybie postępowania cywilnego.

Z tych względów Sąd zawyrokował jak w części dyspozycyjnej.