Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 196/13

POSTANOWIENIE

Dnia 19 lipca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Michalina Sanecka (spr.)

SSO Barbara Frankowska

SSO Anna Walus-Rząsa

Protokolant: asyst. sędziego Agnieszka Wasilewska - Kardyś

po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2013 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa : J. D.

przeciwko: Grupa Handlowa (...) sp. z o.o. w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie Wydziału V Gospodarczy z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. akt V GC 943/12

postanawia:

I.  Oddalić zażalenie

II.  Zasądzić od pozwanego Grupa Handlowa (...) sp. z o.o.

na rzecz powoda J. D. kwotę 600 zł. (sześćset złotych) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 12.04.2013 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie odrzucił sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że do sprzeciwu pozwanego wniesionego przez pełnomocnika A. D. nie dołączono pełnomocnictwa i odpisu KRS. W odpowiedzi na wezwanie pełnomocnik przedłożył pełnomocnictwo procesowe z datą obowiązywania od 1.07.2012 r. , bez daty sporządzenia i odpis KRS ze stanem na dzień 6.09.2012 r. z datą ostatniego wpisu 9.08.2012 r., gdzie jako prezes figurował P. D.. Na żądanie Sądu pozwany wskazał, że datą udzielenia pełnomocnictwa był 1.07.2012 r. Z przedłożonego pełnego odpisu KRS wynikało, iż w dacie udzielenia pełnomocnictwa w KRS jako członek zarządu figurował S. P.. Pozwana nie przedłożyła pomimo wezwania odpisu uchwały o powołaniu P. D. na członka zarządu pozwanej spółki.

Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem pozwany wnosząc o jego uchylenie . Skarżący zarzucił błędną wykładnię art. 89 §1 kpc i art. 68 kpc.

W uzasadnieniu podniósł, że art. 503 kpc określający treść sprzeciwu od nakazu zapłaty jak i art. 126 § 1 kpc nie wymagają dołączenia innych dokumentów według uznania sądu, w szczególności uchwały, jeżeli można ustalić prawidłowe umocowanie na podstawie innych dokumentów. Pozwany zakwestionował też , odwołując się do art. 89 § 1 kpc i art. 68 kpc, obowiązek dołączania do pełnomocnictwa innych dokumentów potwierdzających umocowanie pełnomocnika.

W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania. Powód wskazał, że pełnomocnik pozwanego nie wykazał prawidłowego umocowania, pomimo wezwania przez sąd.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Stosownie do art. 89 § 1 kpc pełnomocnik występujący w sprawie obowiązany był przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa. Pierwszą czynnością procesową pozwanego w sprawie był sprzeciw od nakazu zapłaty. Niedołączenie do którego pełnomocnictwa uniemożliwiało nadanie mu biegu.

Wykazanie umocowania do reprezentowania strony będącej osobą prawną następuje przez złożenie pełnomocnictwa udzielonego przez osoby działające w imieniu osoby prawnej oraz dokumentu świadczącego o tym, że są one uprawnione do działania jako organ osoby prawnej. Dokumenty te powinny być złożone w oryginałach bądź w odpisach uwierzytelnionych przez uprawione podmioty /I ACz 542/12 postanow. s.apel. 2012-03-26 we W. LEX nr 1129367 , postan. SN z 9 marca 2006 r., I Cz 8/06, OSP 2006, Nr 12, poz. 141/.

Pełnomocnik pozwanego pomimo wezwań ostatecznie nie przedłożył dokumentu, czy to odpisu KRS czy uchwały spółki o powołaniu P. D. na członka zarządu, o którą był wzywany celem wykazania, iż osoba podpisana na pełnomocnictwie była uprawniona do reprezentacji pozwanego w dacie udzielania umocowania , a to w dniu 1.07.2012 r. Powyższego nie wykazywał ani odpis KRS z daty 6.09.2012 r. z datą ostatniej zmiany 9.08.2012 r. , ani odpis pełny KRS z którego nie wynikało, aby osoba podpisana na pełnomocnictwie w dacie jego dzielenia 1.07.2012 r. pełniła funkcję członka zarządu. Termin do przedłożenia żądanej uchwały upłynął zaś bezskutecznie w dniu 18.02.2013 r.

Wobec nieuzupełnienia braku sprzeciwu, uniemożliwiającego nadanie mu biegu, należało go odrzucić na podstawie art. 504 §1 kpc.

Mając na uwadze powyższe Sąd w oparciu o przepisy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc oddalił zażalenie jako bezzasadne.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98 w związku z art. 108 § 1 kpc i § 12 ust. 2 pkt 1) w związku z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.