Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 222/13

POSTANOWIENIE

Dnia 13 sierpnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki (spraw.)

Sędziowie: SSO Beata Hass-Kloc

SSO Anna Harmata

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Zawiło

po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2013 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) Sp. z o.o. w R.

przeciwko Z. P.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie V Wydziału Gospodarczego z dnia 24 kwietnia 2013 r., sygn. akt V GC 710/12

postanawia:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy sprostował niedokładność w wyroku wydanym przez siebie w dniu 27 marca 2013 r. w sprawie o sygn. V GC 710/12 w ten sposób, że w punkcie I wyroku przed słowami: „oddala powództwo” wpisał: „uchyla nakaz zapłaty Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 28 października 2011 r. sygn. V GNc 4094/11”.

Uzasadniając to orzeczenie Sąd stwierdził, że na skutek niedokładności nie zawarł w punkcie I sformułowania: „uchyla nakaz zapłaty Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 28 października 2011 r. sygn. V GNc 4094/11”, co spowodowało konieczność wydania przedmiotowego postanowienia na podstawie art. 350 § 1 kpc.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł powód, zarzucając Sądowi Rejonowemu naruszenie w/w przepisu poprzez jego zastosowanie, mimo że nie istniały ku temu ustawowe przesłanki.

Wskazując na powyższą podstawę zaskarżenia powód wniósł o uchylenie postanowienia, oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego. W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł, iż nie zgadza się z takim rozstrzygnięciem Sądu, albowiem w istocie dokonane przez Sąd Rejonowy sprostowanie niedokładności nie jest oczywistą omyłką i nie może prowadzić do merytorycznej zmiany orzeczenia. Powód powołał się przy tym na orzecznictwo Sądu Najwyższego dotyczące tej kwestii.

Sąd Okręgowy rozpoznając przedmiotowe zażalenie nie znalazł podstaw do jego uwzględnienia.

Faktem jest, iż instytucja sprostowania wyroku nie może być wykorzystywania do usuwania merytorycznych błędów w rozstrzygnięciu sprawy. (vide postanowienie SN z 7.07.1999 r. sygn. III RN 24/99). Sprostowanie wyroku nie może zatem nigdy prowadzić do zmiany samego rozstrzygnięcia sporu (vide postanowienie SN z 25.11.1976 r. sygn. II CZ 97/76). W warunkach niniejszej sprawy, zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd I instancji poprzez wydanie postanowienia z dnia 24 kwietnia 2013 r. nie dokonał merytorycznej zmiany rozstrzygnięcia zawartego w wyroku wydanym w dniu 27 marca 2013 r. W sprawie wydany został wcześniej, bo w dniu 28 października 2011 r., nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym (k. 28), podczas gdy w w/w wyroku w punkcie I Sąd Rejonowy oddalił powództwo, a zatem wydał rozstrzygnięcie merytoryczne. Z uwagi na treść art. 496 kpc winien jednak uprzednio uchylić wydany przez siebie nakaz zapłaty, czego jednak nie zrobił. Uchybienie to zostało przez niego naprawione poprzez wydanie postanowienia o sprostowaniu, które jednak nie doprowadziło do zmiany merytorycznej wydanego wcześniej wyroku, a jedynie usuwało niedokładność, której dopuścił się Sąd I instancji.

Zażalenie jako bezzasadne oddalono na podst. art. 385 kpc, w zw. a art. 397 § 2 kpc.

Zarządzenie:

Odpis postanowienia doręczyć pełnomocnikowi powoda k. 279 i pełnomocnikowi pozwanego k. 269.

VI Gz 222/13

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE