Sygn. akt III Ca 376/15
Dnia 6 maja 2015 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący - Sędzia SO Tomasz Tatarczyk
Protokolant Paulina Kozioł
po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2015 r. w Gliwicach
na rozprawie
sprawy z powództwa B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G.
przeciwko E. S.
o zapłatę
na skutek apelacji powoda
od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Żorach
z dnia 8 grudnia 2014 r., sygn. akt I C 514/14
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Żorach, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.
Sygn. akt III Ca 376/15
Wyrokiem zaocznym z 8 grudnia 2014r. Sąd Rejonowy oddalił powództwo, którym powód, jako nabywca wierzytelności banku z tytułu umowy o kartę kredytową, dochodził zapłaty przez pozwaną kwoty 5964,01 zł z odsetkami. Przyczyną oddalenia powództwa było stwierdzenie przez Sąd, że powód nie wykazał legitymacji do wystąpienia z żądaniem.
W apelacji powód w oparciu o zarzuty sprzeczności istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, naruszenia prawa procesowego i nierozpoznania istoty sprawy domagał się zmiany wyroku przez orzeczenie zgodne z żądaniem pozwu, zasądzenia od pozwanej zwrotu kosztów postępowania w obu instancjach, ewentualnie uchylenia wyroku i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje :
Faktem jest, że powód nie złożył w postępowaniu pierwszo-instancyjnym oryginału ani poświadczonego odpisu umowy sprzedaży wierzytelności. Przedstawiona kserokopia nie stanowi dokumentu, który by mógł stać się przedmiotem dowodu. W tym zakresie zarzuty apelacji nie są trafne.
Pozwana nie stawiła się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, nie żądała przeprowadzenia rozprawy w swe nieobecności, nie złożyła wyjaśnień ustnie ani na piśmie, w rezultacie wydał Sąd Rejonowy w sprawie wyrok zaoczny.
Podstawę faktyczną wyroku zaocznego określa art. 339 § 2 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem sąd zobowiązany jest bez przeprowadzania postępowania dowodowego przyjąć za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, jeżeli nie budzą one uzasadnionych wątpliwości i nie zostały przytoczone w celu obejścia prawa.
Powód wskazał w pozwie, że na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej z Bankiem (...) SA w dniu 6 września 2013r. nabył wierzytelność tego Banku wobec pozwanej z tytułu umowy o kartę kredytową. Do pozwu dołączył kserokopie dokumentów - umowy sprzedaży wierzytelności i wyciągu z załącznika, potwierdzenia zawarcia przez bank z pozwaną umowy karty kredytowej, wezwania do zapłaty skierowanego przez bank do pozwanej, wypowiedzenia pozwanej przez bank umowy karty kredytowej, bankowego tytułu egzekucyjnego i postanowienia nadającego temu tytułowi klauzulę wykonalności, wniosku banku o wszczęcie egzekucji, zawiadomienia pozwanej o zawarciu przez powoda z Bankiem (...) SA umowy cesji wierzytelności oraz wyciąg z ksiąg rachunkowych powoda.
Trafnie wywodzi apelacja, że w tym stanie rzeczy Sąd Rejonowy powinien był w oparciu o art. 339 § 2 k.p.c. przyjąć za prawdziwe twierdzenie powoda o zawarciu z bankiem umowy cesji wierzytelności. Następnie fakt ten poddać ocenie w świetle norm prawa materialnego.
Wobec posiadania przez powoda dokumentów bankowych dotyczących zawartej przez bank z pozwaną umowy o kartę kredytową ( na fakt posiadania tych dokumentów wskazywać może przedstawienie ich kserokopii ), powiadomienia pozwanej przez powoda o dokonanej cesji, ujawnienia należności pozwanej w księgach rachunkowych powoda, złożenia kserokopii umowy sprzedaży wierzytelności, twierdzenie powoda o zawarciu z bankiem umowy cesji nie budzi wątpliwości.
Przeto za nieuprawnioną uznać należało ocenę Sądu Rejonowego, iż powód wskutek niezłożenia oryginału bądź poświadczonego odpisu umowy cesji nie wykazał legitymacji czynnej w sprawie.
Przyjmując wadliwie brak legitymacji czynnej powoda nie rozpoznał Sąd Rejonowy istoty sprawy, nie ustalił podstawy faktycznej i nie rozważył, czy żądanie pozwu jest w świetle norm prawa materialnego zasadne.
Z przytoczonych względów orzec należało jak sentencji wyroku z mocy art. 386 § 4 i 108 § 2 k.p.c. Ponownie rozpoznając sprawę dokona Sąd Rejonowy ustaleń podstawy faktycznej i zbada materialną podstawę żądania pozwu.