Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 50/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2015r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Grzegorz Olejarczyk

Protokolant st.sekr.sądowy Iwona Batko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2015r. w K.

sprawy z powództwa małoletnich N. Ł. i C. Ł. reprezentowanych przez K. P.

przeciwko J. Ł.

o alimenty

I.  Zasądza alimenty od pozwanego J. Ł. na rzecz małoletnich: N. Ł. i C. Ł. w kwotach po 250 (dwieście pięćdziesiąt) złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich płatne z góry do 15 dnia każdego miesiąca do rąk ich matki – K. P. z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat poczynając od 11 lutego 2015 r.

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III.  Nie obciąża pozwanego kosztami sądowymi.

IV.  Koszty procesu wzajemnie znosi.

V.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

K. P. działając jako przedstawicielka ustawowa małoletnich N. i C. – rodzeństwa Ł. wniosła o zasądzenie alimentów od ich ojca J. Ł. w kwotach po 500 zł na każde z małoletnich.

W uzasadnieniu pozwu podała, że w 2012r w Wielkiej Brytanii rozwiodła się z J. Ł.. Wówczas alimenty nie były zasądzone, jednak ojciec dzieci w sposób nieregularny, ale dobrowolnie łoży na ich utrzymanie drobne kwoty m.in. po 100 zł. W ocenie matki takie kwoty po 100 zł miesięcznie są niewystarczające, gdyż koszt utrzymania dzieci ocenia na ok 1.000 zł miesięcznie na jedno tylko dziecko. Wobec braku przyczyniania się ojca do utrzymania dzieci na wystarczającym poziomie zmuszona była do rezygnacji z dodatkowych zajęć dla dzieci.

Pozwany uznał powództwo do kwot po 200 zł na każdego z małoletnich powodów (k 62).

Sąd ustalił, co następuje:

Małżeństwo K. Ł. i J. Ł. zostało rozwiązane w Wielkiej Brytanii w Sądzie Okręgowym Hrabstwa L. w dniu 13.03.2012r. Orzeczenie to z dniem 25.05.2012r stało się prawomocne (k 12).

Z tego związku małżeńskiego urodziło się dwoje dzieci: C. Ł. w dniu 5.09.2003r (k 14) oraz N. Ł. w dniu 6.04.2007r (k 13). W orzeczeniu rozwodowym nie rozstrzygano o kwestii alimentów, czy władzy rodzicielskiej rodziców mał. powodów (k11v).

Matka mał. powodów w dniu 07.06.2013r w Wielkiej Brytanii zawarła drugi związek małżeński zmieniając tym samym nazwisko na P. (k 15).

Zarówno K. P., jak i małoletni powodowie w dalszym ciągu mieszkają w Wielkiej Brytanii. Dzieci uczęszczają tam do szkoły, mają płatne zajęcia dodatkowe tj. N. – taniec za 14 £ miesięcznie, a C. treningi piłki nożnej za 15 £ miesięcznie. Koszt utrzymania dzieci ich matka wyszczególniła w wyliczeniach na k 16-17.

Po rozwodzie J. Ł. wrócił do Polski, a raczej był zmuszony wrócić do Polski, gdyż w Wielkiej Brytanii zapadł przeciwko niemu wyrok i nie może bez konsekwencji wrócić tam do pracy (k 35v). Mieszka z rodzicami w K. i dokłada się do energii i multimediów (k63). Tutaj z dniem 10.12.2013r podjął również pracę w T. na 3/4 etatu za wynagrodzeniem 1117, 71 zł netto miesięcznie. Liczy, że otrzyma pełen etat, co ma obiecane, jednak do chwili wyrokowania jego sytuacja w pracy nie zmieniła się. J. Ł. nie ma innych dzieci na utrzymaniu, nie posiada także innych zobowiązań (brak zdolności kredytowej).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133. § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres potrzeb dziecka, które winny być zaspokojone przez rodziców wyznacza również treść art. 96 kro, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień.

Wysokość tych świadczeń alimentacyjnych reguluje treść art. 135§1 kro wskazując na związek pomiędzy usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego do alimentów a możliwościami zarobkowymi i majątkowymi osoby zobowiązanej. Ocena możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego musi jednak uwzględniać realia społeczno-gospodarcze.

Obecnie mał. powodowie przebywają pod wyłączną bieżącą pieczą matki, która od lat realizuje swój obowiązek rodzicielski w postaci nie tylko bieżącej pieczy, ale również w sposób materialny łożąc na ich utrzymanie.

Pozwany swojego obowiązku nie kwestionuje i co do zasady zgadza się łożyć na ich utrzymanie. Sporna pozostaje jedynie kwota jaką stanowi utrzymanie mał. powodów, którą to kwotę pozwany rozumie jako zawierającą się w granicach jego możliwości finansowych.

Zdaniem Sądu pozwany na datę orzekania skorzystał z takiej możliwości zatrudnienia jaka istnieje na rynku (...). J. Ł. ma pracę na umowę na czas nieokreślony, co jest bardzo istotne dla stabilności zatrudnienia. Sąd nie uznał argumentacji strony powodowej, że na rynku (...) jest możliwość podjęcia lepiej płatnych zajęć. Przyznać trzeba, że złożonej przez stronę powodowa wydrukowane oferty z urzędu pracy na pozór wyglądają atrakcyjnie. Jednak szczegóły tych ofert pokazują, że żadna z nich nie oferuje umowy na czas nieokreślony, co najwyżej umowę na zlecenie (k 48-52), co nie gwarantuje ciągłości pracy, stabilizacji finansowej, poza być może jednorazowym większym zastrzykiem finansowym. W takiej sytuacji niższy, ale stały dochód jest wbrew pozorom atrakcyjniejszy finansowo oraz korzystniejszy dla mał powodów, albowiem pozwany gwarantuje stała wypłacalność, choć na niższym poziomie, niż powodowie oczekują.

Można oczekiwać, że pozwany sam podejmować będzie próby polepszenia swojej sytuacji materialnej. Jednak Sąd przyznał rację jego argumentacji, że na datę wydania wyroku jeszcze takiej okazji nie znalazł. Wyjazd za granicę np. do Holandii (k 63), ale bez zagwarantowanej tam na miejscu pracy taką okazją w ocenie Sądu jednak nie jest.

W powyższych okolicznościach Sąd ustalił wysokość obowiązku alimentacyjnego pozwanego J. Ł. na rzecz jego małoletnich dzieci C. i N. Ł. w kwotach po 250 zł na każdego z małoletnich. Łącznie pozwany będzie więc płacić 500 zł miesięcznie alimentów, co stanowi niespełna 50 % jego dochodu. Pozostałą część jego wynagrodzenia pozwany ma prawo spożytkować na własne także usprawiedliwione potrzeby jak chociażby jedzenie, ubranie i partycypacja w utrzymaniu mieszkania które współużytkuje z rodzicami. Pozostała po potrąceniu alimentów kwota jest również niewielka i bez pomocy rodziców pozwany nie byłby w stanie egzystować samodzielnie, tak by wynająć mieszkanie i się utrzymać.

W powyższych okolicznościach, pomimo słusznych potrzeb jego małoletnich dzieci, Sąd oddalił powództwo w wysokości ponad 250 zł na każde z małoletnich powodów. Siła nabywcza polskiego pieniądza, niska wysokość wynagrodzenia pozwanego nie pozwalają zastosować wobec niego standardów poziomu życia w jakich w Wielkiej Brytanii, gdzie wychowują się małoletni powodowie. By uzmysłowić te dysproporcje warto chociażby wskazać na relacje wartości brytyjskiego funta do polskiej złotówki – aby nabyć jednego funta brytyjskiego trzeba wydać ponad 5,50 zł. Nie bez powodu to z właśnie Polski do Wielkiej Brytanii emigrują Polacy za „lepszym” życiem.

Na podstawie art.113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005r ze zm. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Dz.U.05.167.1398 Sąd odstąpił od ściągnięcia od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa opłaty sądowej, od której małoletni powodowie zwolnieni byli z mocy ustawy, mając na względzie jego sytuację majątkową i rodzinną, jak również ciążące na nim zobowiązania alimentacyjne orzeczone w niniejszym wyroku.

Na podstawie art. 100 koc Sąd zniósł między stronami obowiązek zwrotu kosztów procesu.

Na podstawie art. 333§1 pkt. 1 kpc wyrokowi w pkt. I nadano rygor natychmiastowej wykonalności.