Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2015 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSR Teresa Maślukiewicz

Protokolant Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2015 roku w Ś.

sprawy z odwołania M. I.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia (...)

o zasiłek chorobowy

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia (...)

w ten sposób, że przyznaje M. I. prawo do zasiłku chorobowego za okres od (...)

UZASADNIENIE

M. I. odwołał się od decyzji (...) Oddział w W. z dnia (...) roku wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia (...) roku uzasadniając to m.in. tym, że był niezdolny do pracy od (...) roku – czego ZUS nie kwestionuje. Do lekarza udał się w pierwszym dniu roboczym po Ś. Wielkanocnych i w tym dniu lekarz wystawił L 4. Powód nie ponosi żadnej odpowiedzialności za formalny sposób wystawienia zwolnienia, a będąc kierowcą nie zna szczegółowych zasad wystawiania takich zwolnień i nie musi ich znać. Wadliwe pod względem formalnym zwolnienie lekarskie nie może stanowić podstawy odmowy przyznania zasiłku chorobowego.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania co uzasadnił m.in. tym, że zaświadczenie lekarskie może być wystawione na okres nie dłuższy niż 3 dni poprzedzające dzień, w którym przeprowadzono badanie, jeśli jego wyniki wskazują, że ubezpieczony w tym okresie niewątpliwie był niezdolny do pracy. Zaświadczenie lekarskie na okres od (...)roku wystawione zostało w dniu (...)– zatem niezgodnie z przepisami. Wobec czego nie jest dokumentem uprawniającym do wypłaty zasiłku chorobowego za cały okres niezdolności do pracy.

Sąd ustalił:

M. I. był niezdolny do pracy z powodu choroby od (...) W dniu (...) udał się do lekarza rodzinnego i poprosił o wystawienie mu zwolnienia na okres od (...)roku. Lekarz rodzinny w dniu (...) roku wydał powodowi zaświadczenie lekarskie (...) seria (...) na okres od (...)

Decyzją z (...) organ rentowy odmówił powodowi prawa do zasiłku chorobowego za okres od (...)

Od decyzji tej ubezpieczony odwołał się do tut. Sądu.

Dowód: dokumenty, zaskarżona decyzja z (...)– w aktach ZUS – w zał.

przesłuchanie powoda – k 30

Sąd zważył:

Odwołanie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 6 ust.1 ustawy z 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tj. Dz. U. z 2014 r. poz. 159) zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w okresie trwania ubezpieczenia chorobowego.

Po myśli art. 53 ust 1 cytowanej ustawy, przy ustalaniu prawa do zasiłków i ich wysokości dowodami stwierdzającymi czasową niezdolność do pracy z powodu choroby, konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej są zaświadczenia lekarskie, wystawione na odpowiednim druku (art. 55 ust 1) przez upoważnionego lekarza (art. 54 ust 1).

W myśl § 3 ust 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 27.07.1997 roku w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2013 roku poz. 229), zaświadczenie lekarskie może być wydane na okres nie dłuższy niż 3 dni poprzedzające dzień, w którym przeprowadzono badanie, jeżeli jego wyniki wskazują, że ubezpieczony w tym okresie niewątpliwie był niezdolny do pracy.

Bezsporne w sprawie było, że powód:

- od (...) roku był niezdolny do pracy z powodu schorzenia ortopedycznego (nr statystyczny choroby S92),

- w dniu (...) roku był nadal niezdolny do pracy z powodu choroby,

- do lekarza pierwszego kontaktu udał się (...) roku,

- lekarz pierwszego kontaktu w dniu (...) roku wydał powodowi zwolnienie lekarskie na okres od (...) roku do (...) roku z naruszeniem §3 ust 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 27.07.1999 r.

Powód nie miał żadnego wpływu na prawidłowość wystawionego przez lekarza w dniu 07.04.2015 roku zaświadczenia lekarskiego. Prosił jedynie lekarza by to zwolnienie zostało wystawione od (...) roku tłumacząc, że (...) roku był chory i nie mógł przyjść do lekarza.

Lekarz uwzględnił prośbę powoda i wydał mu zwolnienie lekarskie od (...) roku zamiast prawidłowo od (...) roku. Wadliwe pod względem formalnym zwolnienie lekarskie nie może stanowić podstawy odmowy przyznania powodowi zasiłku chorobowego. Podstawy odmowy sprecyzowane zostały w art. 12,13,14,15,16 i 17 cytowanej ustawy z 26.06.1999 roku. Organ rentowy nie zaprzeczał, że powód w spornym okresie był niezdolny do pracy z powodu choroby, zatem – skoro spełniona została ustawowa przesłanka określona w art. 6 ust 1 cytowanej ustawy z 25.06.1999 roku, winien przyznać i wypłacić powodowi należny za ten okres zasiłek chorobowy. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w wystawianiu zaświadczeń lekarskich organ rentowy może zastosować sankcje przewidziane w art. 60 cytowanej ustawy z 25.06.1999 roku.

Przesłuchanie powoda nie wniosło w zasadzie niczego nowego, potwierdziło jedynie zapisy w dokumentach zgromadzonych w aktach ZUS.

Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 477 ^{1 4} §2 kpc orzeczono jak w sentencji.