Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 20 sierpnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący SSA Jacek Witkowski (spr.)

Sędziowie: SSA Maria Pietkun

SSA Janina Cieślikowska

po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2012 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku B. S.

przeciwko Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny w O.

o prawo do renty rolniczej

na skutek zażalenia B. S.

od postanowienia Sądu Okręgowego w Opolu

z dnia 31 maja 2012 r. sygn. akt V U 2361/1

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 31 maja 2012 r., sygn. akt V U 2361/11, Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Opolu odrzucił apelację wnioskodawcy, od wyroku tego Sądu z dnia 11 kwietnia 2012 r., oddalającego odwołanie wnioskodawcy.

W uzasadnieniu do wyroku Sąd Okręgowy wskazał, iż stosownie do treści art. 369 § 1 kpc, apelację wnosi się do Sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie dwutygodniowym od doręczenia stronie skarżącej odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem. Natomiast zgodnie z dyspozycją art. 370 kpc, apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu Sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Jednocześnie Sąd I instancji stwierdził, że w przedmiotowej sprawie wyrok z uzasadnieniem został doręczony stronie skarżącej w dniu 10.05.2012 r. Dwutygodniowy termin do wniesienia kasacji upłynął w dniu 24.05.2012 r. Tymczasem wnioskodawca złożył apelację do Sądu Okręgowego w dniu 25.05.2012 r., tj. po upływie przewidzianego prawem terminu.

Wobec tak poczynionych ustaleń Sąd Okręgowy w oparciu o wyżej powołane przepisy odrzucił apelację wnioskodawcy jako wniesiona po upływie przewidzianego prawem terminu.

Z postanowieniem nie zgodził się wnioskodawca zaskarżając postanowienie w całości. Skarżący podniósł, że Sąd bezzasadnie odrzucił apelację, albowiem wbrew ustaleniom Sądu wyrok z uzasadnieniem został doręczony wnioskodawcy w dniu 11 maja 2012 r., a nie jak wskazuje Sąd w dniu 10 maja 2012 r.

Wnioskodawca podał, że przesyłkę odebrała córka wnioskodawcy A. S., jednakże składając podpis na zwrotnym potwierdzeniu odbioru, córka nie wpisała daty otrzymania przesyłki. Datę tę uzupełnił pracownik poczty, jednakże oznaczył on jako dzień doręczenia 10 maja 2012 r. zamiast 11 maja 2012 r.

W ocenie skarżącego doręczenie takie nie może być uznane za skuteczne, albowiem zostało dokonane z naruszeniem art. 142 § 1 kpc.

Wskazując na powyższe oraz załączając do zażalenia oświadczenie córki A. S., na okoliczność dnia doręczenia wyroku z uzasadnieniem, skarżący wniósł o uwzględnienie zażalenia i uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 369 § 1 i 2 kpc, apelację wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie dwutygodniowym od doręczenia stronie skarżącej wyroku z uzasadnieniem. Jeżeli strona nie zażądała uzasadnienia wyroku w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji, termin do wniesienia apelacji biegnie od dnia, w którym upłynął termin do żądania uzasadnienia. Termin do wniesienia apelacji jest terminem ustawowym, nie może być w związku z tym przedłużany ani skracany; strona, która mu uchybiła, może natomiast domagać się jego przywrócenia. Początkiem biegu tego terminu jest doręczenie stronie skarżącej wyroku z uzasadnieniem, a w razie nie złożenia przez stronę wniosku o doręczenie uzasadnienia bieg terminu rozpoczyna się od dnia ogłoszenia orzeczenia.

Natomiast zgodnie z art. 370 kpc , Sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

Powyższe przepisy regulując przebieg postępowania międzyinstancyjnego i określają wprost zasady wniesienia apelacji, przewidując jednocześnie sankcję odrzucenia apelacji wniesionej po upływie przepisanego prawem terminu.

Wnioskodawca wniósł apelację w dniu 25 maja 2012 r., natomiast ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że wyrok wraz z uzasadnieniem dostał doręczony w dniu 10 maja 2012 r. Wprawdzie wnioskodawca podał, że jego córka przy odbiorze przesyłki złożyła jedynie podpis, a nie zapisała daty odbioru, to na z.p.o. widnieje obok podpisu A. S. data 10 maja 2012 r., którą w istocie mógł dopisać pracownik poczty. Z porównania zapisu na odwrotnej stronie „z.p.o.”, można wnosić, że w istocie data ta mogła zostać dopisana przez pracownika poczty.

Jednakże Sąd Apelacyjny wskazuje, że wprawdzie potwierdzenie odbioru przesyłki winno zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 9 stycznia 2004 r. w sprawie warunków wykonywania powszechnych usług pocztowych (§ 35) obok podpisu odbiorcy zawierać oznaczenie daty odbioru wpisane własnoręcznie przez odbiorcę, a który to brak w dniu odbioru przesyłki uzupełnił pracownik poczty - listonosz, to jakkolwiek jest to uchybienie w oznaczeniu daty odbioru, to w niczym nie zmienia faktu, że doręczenie przesyłki nastąpiło w dniu 10 maja 2012 r. i od tej daty należy liczyć termin do wniesienia apelacji.

Wnioskodawca nie udowodnił, w sposób nie budzący wątpliwości, że data widniejąca na zwrotnym potwierdzeniu odbioru jest datą niewłaściwą. Oświadczenie córki wnioskodawcy, jest ogólnikowe i opiera się jedynie na stwierdzeniu, że pamięta ona, iż doręczenie nastąpiło w dniu 11 maja 2012 r. Wnioskodawca nie przedłożył wraz z zażaleniem dowodu, który w sposób jednoznaczny i pewny wskazywałby, że data zapisana na z.p.o jest wadliwa.

Nie ma podstaw do przyjęcia, że pracownik poczty, to jest instytucji, która zajmuje się profesjonalnym doręczaniem przesyłek, jako osoba bezstronna wpisał niewłaściwą datę doręczenia. Wnioskodawca mógł zwrócić się do właściwego urzędu pocztowego o przedstawienie kserokopii karty doręczeń przesyłek poleconych, jednakże takiego dowodu nie przedłożył.

Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia wnioskodawcy, albowiem zarzuty podniesione w zażaleniu nie zostały potwierdzone istotnymi dla sprawy argumentami, które mogłyby stanowić przeciwdowód dla poczynionych w sprawie ustaleń.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia wnioskodawcy i z tego względu na mocy art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc orzekł, jak w sentencji postanowienia.