Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi V Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Dorota Łopalewska

Protokolant: sekretarz Joanna Lewandowska

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2015 r. w Łodzi

na rozprawie sprawy

z powództwa małoletniego M. P. reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową E. M.

przeciwko D. P.

o podwyższenie alimentów

1.  podwyższa alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi z dnia 19 czerwca 2012 r. w sprawie V RC 529/11 od pozwanego D. P. na rzecz jego małoletniego syna M. P. z kwoty po 600 (sześćset) złotych miesięcznie do kwoty po 800 (osiemset) złotych miesięcznie, płatne do rąk matki dziecka E. M., z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 26 lutego 2015 roku;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  nie obciąża stron kosztami procesu;

4.  nadaje wyrokowi w pkt. 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt V RC 76/15

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 26 lutego 2015 roku przedstawicielka ustawowa E. M. działająca na rzecz małoletniego M. P. wniosła o podwyższenie alimentów z kwoty po 600 złotych miesięcznie, do kwoty po 1.000 złotych miesięcznie. Na uzasadnienie żądania, matka dziecka wskazała, że małoletni ukończył szkołę podstawową i obecnie jest uczniem gimnazjum, stąd zwiększyły się jego potrzeby, a co za tym idzie wydatki. (pozew – k. 2- 4)

Na rozprawie w dniu 8 września 2015 roku przedstawicielka ustawowa małoletniego poparła powództwo, zaś pozwany nie uznawał powództwa, wnosił o jego oddalenie. (protokół rozprawy – k. 72 i 74)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z dnia 19 czerwca 2012 roku, w sprawie sygn. akt V RC 529/11 zasądzono alimenty od pozwanego na rzecz małoletniego M. P. w kwocie po 600 zł miesięcznie. (ugoda – k. 114 akt sprawy V RC 529/11)

Powyższy wyrok został wydany, gdy małoletni powód miał 11 lat i uczęszczał do V klasy szkoły podstawowej. Średni miesięczny koszt utrzymania syna jego matka oceniała wówczas na kwotę 1.800 zł miesięcznie. Przedstawicielka ustawowa w owym czasie pracowała i zarabiała ok. 2.600 zł netto miesięcznie.

Obecnie małoletni ma 15 lat, chodzi do 3 klasy gimnazjum. Dziecko w dalszym ciągu korzysta z obiadów szkolnych, co średnio kosztuje ok. 60 zł miesięcznie.

Syn stron nadal trenuje taniec. W tej chwili tańczy w Towarzystwie (...), bierze udział w turniejach tanecznych. Wydatki z tym związane to: stroje, dojazdy na turnieje, opłaty za udział dziecka, jak i osoby towarzyszącej, wyżywienie. Dziecko pobiera dodatkowe lekcje tańca, których koszt miesięczny wynosi średnio ok. 250 zł

W tym roku, w sierpniu, małoletni był na obozie tanecznym w O., który kosztował przedstawicielkę ustawową 1.450 zł. W maju dziecko było w H., był to szkolny wyjazd, którego koszt wyniósł ok. 2.000 zł. Taki sam obóz będzie w tym roku szkolnym. Ojciec dziecka nie jeździ z synem na turnieje. Turnieje odbywają się w różnych miastach w Polsce.

Małoletni nadal jest objęty opieką pulmonologa z powodu podejrzenia astmy oskrzelowej. Dziecko nie przyjmuje leków na stałe, a jedynie doraźnie, co stanowi jednorazowy wydatek w wysokości ok. 60 zł.

Przedstawicielka ustawowa ocenia miesięczny koszt utrzymania syna na kwotę ok. 2.400 zł. W skład tej kwoty wchodzą m.in.: wyżywienie - 500 zł, ubranie, obuwie - 100 zł, wydatki szkolne - 100 zł, treningi tańca - 250 zł, wyjazdy wakacyjne - 200 zł, wpisowe w turniejach - 100 zł proporcjonalny koszt utrzymania mieszkania - 700 zł, środki czystości - 50 zł.

Przedstawicielka ustawowa mieszka z synem, w jej mieszkaniu, spłaca kredyt hipoteczny, który zaciągnęła w celu spłaty byłego męża z tytułu rozliczeń dotyczących majątku wspólnego w wyniku których musiała spłacić pozwanego w kwocie 90.000 zł. Miesięczne wydatki związane z utrzymaniem mieszkania wraz z ratą kredytu, to kwota 1.430 zł. Ponadto matka dziecka spłaca kredyt konsumpcyjny, którego rata wynosi 170 zł miesięcznie. Ponadto przedstawicielka ustawowa ponosi koszt zakupu biletu miesięcznego - 80 zł oraz opłaty za jej i syna telefon - 140 zł.

Matka dziecka posiada samochód, lecz z niego nie korzysta. Samochód nie ma aktualnego przeglądu technicznego, ale ma wykupione ubezpieczenie na rok za kwotę 400 zł. W maju br. podczas wyjazdu syna, przedstawicielka ustawowa przeprowadziła remont w jego pokoju, w związku z czym poniosła wydatki w wysokości ok. 1.000 zł.

Przedstawicielka ustawowa pracuje od 19 lat w jednej firmie, jako laborantka, z wynagrodzeniem 2800 zł m-nie. Poza podstawowym wynagrodzeniem pracownicy otrzymują 13-stą pensję, a także dofinansowanie do urlopu. W 2014 r. przedstawicielka ustawowa osiągnęła dochód w wysokości ok. 52.000 zł.

Matka dziecka przeszła operację nadgarstka. Obecnie ma skierowanie na operację, z powodu zespołu nerwu łokciowego. Ponadto przedstawicielka ustawowa choruję na hipoglikemię, ma też skierowanie do szpitala, ale nie jest w stanie pozwolić sobie na to czasowo, ponieważ nie ma osoby, która w tym czasie zajęłaby się synem.

(k. 17 - zaświadczenie o zarobkach, k. 18-19 - PIT 11 za 2014 r. k. 20-25, 43-44, 63-64 - faktury, k. 27-28 - ksero wypisu ugody w sprawie o podział majątku, k. 57 - zaświadczenie, k. 67-70 - skierowanie do szpitala, historia choroby, k. 72-74 - zeznania przedstawicielki ustawowej).

Pozwany D. P. w czasie poprzedniej sprawy alimentacyjnego pracował w tej samej firmie, na tym samym stanowisku i zarabiał 2.047 zł. Obecnie wynagrodzenie pozwanego wzrosło i wynosi 2.126 zł. Poza małoletnim powodem pozwany nadal nie ma innych osób na utrzymaniu.

Pozwany mieszka z rodzicami w ich mieszkaniu. Rodzice pozwanego wymagają opieki, jego ojciec jest inwalidą II grupy po operacji mózgu. Rodzice nie przyjmują od pozwanego pieniędzy na mieszkanie. Pozwany robi zakupy dla wszystkich domowników, płaci też za naprawy w domu. Całość tych kosztów wynosi ok. 1.200 zł miesięcznie. Poza tymi wydatkami pozwany przeznacza 20 zł miesięcznie na leki, a także raz na jakiś czas 50 zł wydaje na zakup ubrania.

Pieniądze z tytułu spłaty wspólnego majątku, od byłej żony, w wysokości 90.000 zł pozwany ulokował w banku, z przeznaczeniem na zakup własnego mieszkania, którego obecnie nie jest jeszcze w stanie zakupić. Pozwany nie ma samochodu, korzysta z biletu miesięcznego, którego koszt wynosi ok. 200 zł na 3 miesiące.

Pozwany czasem dodatkowo partycypuje w kosztach utrzymania syna, ostatnio zakupił mu buty do tańca. Dał również synowi 150 euro kieszonkowego na wyjazd zagraniczny.

W te wakacje pozwany nigdzie nie wyjeżdżał z synem. W wyniku złożenia przez matkę dziecka niniejszego pozwu pozwany zrezygnował z wyjazdu w sierpniu. W poprzednich latach, jak pozwany zabierał syna na wakacje to małoletni był na jego utrzymaniu.

Ojciec dziecka alimenty w dotychczas zasądzonej wysokości płaci regularnie, nie ma zaległości. Pozwany z synem utrzymuje kontakt, choć spotkania nie odbywają się dość często.

(k. 8 - zaświadczenie o zarobkach, k. 9 - zaświadczenie o dochodzie, k. 74 - zeznania pozwanego)

Stan faktyczny w niniejszej sprawie, Sąd ustalił na podstawie dokumentów i zeznań stron.

Sąd nie dał wiary częściowo zeznaniom przedstawicielki ustawowej co wysokości kosztów utrzymania syna. Kwota 2.400 zł jest zdaniem Sądu zawyżona i nie została udowodniona, mając na uwadze dochody matki dziecka oraz ponoszone przez nią wydatki.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej stosunku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć należy wszelkie zmiany w statusie ekonomicznym stron powodujące zmianę, a zatem zwiększenie bądź zmniejszenie zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego albo zmianę, więc zwiększenie lub zmniejszenie zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Zmianę stosunków należy więc rozumieć jako zmianę okoliczności istotnych z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu. Prowadzi to do konstatacji, że rozstrzygnięcie żądania wywodzonego z art. 138 k.r.o. zawsze wymagać będzie porównania stanu istniejącego w dniu uprawomocnienia się orzeczenia zasądzającego alimenty lub też w dacie umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich zmianie.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie od chwili poprzedniego uregulowania obowiązku alimentacyjnego D. P. wobec małoletniego syna, sytuacja stron uległa zmianie. W 2012 roku, a więc w chwili poprzedniego ustalenia zakresu obowiązku pozwanego, powód miał 11 lat, zaś obecnie ma już 15 i uczęszcza do gimnazjum, z czym wiążą się dodatkowe nowe koszty utrzymania. Wzrosły też koszty związane z pasją małoletniego jaką jest taniec.

Pozwany z kolei ma pracę z porównywalnymi zarobkami co poprzednio, jego wynagrodzenie wzrosło o ok. 100 zł. Obecnie mieszka z rodzicami i nie ponosi kosztów utrzymania mieszkania. Wcześniej pozwany wynajmował mieszkanie i płacił czynsz z opóźnieniami, średnio co drugi miesiąc. Ponadto, obecnie mniej wydaje na leki, gdyż nie przyjmuje leków na epilepsję.

Zaznaczyć także trzeba, że bezpośrednią opiekę nad małoletnim sprawuje jego matka, czym też w części wypełnia swój obowiązek alimentacyjny.

Mając na uwadze te wszystkie powyższe rozważania, Sąd podwyższył alimenty od pozwanego na rzecz małoletniego powoda z kwoty po 600 zł miesięcznie do kwoty po 800 zł miesięcznie do 10-go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

W pozostałej części, Sąd oddalił powództwo uznając je za zbyt wygórowane i nieadekwatne do sytuacji materialnej pozwanego, mając również na uwadze, że pozwany partycypuje w pewnej części poza alimentami płatnymi co miesiąc, w kosztach utrzymania syna, dokonując zakupów i dając dziecku kieszonkowe.

Jednocześnie na podstawie art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył stron kosztami sądowymi, z uwagi na charakter roszczeń w niniejszej sprawie oraz ogólną sytuację rodzinną i życiową stron.

Z uwagi na fakt, iż w punkcie 1 wyroku zasądzone zostały alimenty, Sąd na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. z urzędu nadał rozstrzygnięciu temu rygor natychmiastowej wykonalności.