Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3 lutego 2015 ZUS Oddział w B. odmówił T. D. prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym. Powód nie udowodnił wymaganego okresu piętnastu lat pracy w szczególnych warunkach. Na dzień 1 stycznia 99 ubezpieczony udowodnił staż pracy wynoszący łącznie 25 lat, 1 miesiąc i 5 dni. Pozwany nie udowodnił żadnego okresu pracy... Pozwany nie uwzględnił żadnego okresu pracy ubezpieczonego w szczególnych warunkach. Od tej decyzji odwołanie wniósł ubezpieczony podnosząc, iż jego współpracownicy, z którymi pracował na tym samym dziale w hucie i tym, i w tym samym czasie otrzymali zaświadczenia o pracy w szczególnych warunkach. Może ich przedstawić, jako świadków w Sądzie w celu udowodnienia jego pracy w szczególnych warunkach przez okres wymaganych piętnastu lat. W odpowiedzi na odwołanie pozwany wskazał, iż ubezpieczony ubiega o zalicze..., ubiega się o zaliczenie do okresu pracy w szczególnych warunkach okresu od 18 listopada 75 do 31 grudnia 98 z tytułu zatrudnienia w Hucie (...) S.A. w I. na podstawie zeznań świadków, współpracowników. Natomiast ze zwykłego świadectwa pracy z 30 czerwca 2005 wynika, że T. D. zatrudniony był w tym zakładzie w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie od 18 listopada 75 do 30 czerwca 2005 i wykonywał pracę montera aparatów i urządzeń pneumatycznych oraz hydraulicznych. W punkcie 8 świadectwa pracy podano, iż nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach. W tym stanie rzeczy oddział nie ma podstaw prawnych do zmiany zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie odwołania. W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych w B. podtrzymał dotychczasowe stanowisko. Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje: Ubezpieczony J. C. w okresie od 18 listopada 75 do 31 grudnia 98 był zatrudniony w Hucie (...) S.A. w I. na stanowisku montera aparatów i urządzeń pneumatycznych i hydraulicznych. Był przypisany do działu energetycznego, któremu powierzono zadania utrzymania ruchu huty szkła. Do jego obowiązków należała obsługa obiektów energetycznych, to jest reduktorowni gazu, hydroforowni i pompowni wody obiegowej, oczyszczalni ścieków sanitarnych i poszlifierskich oraz stacji oczyszczalni oraz oczyszczalni spalin. Wszystkie powyższe obiekty znajdowały się w odrębnych od hali produkcyjnej budynkach. W reduktorowni gazu ubezpieczony kontrolował ciśnienie gazu, temperaturę, szczelność instalacji, załączał w razie potrzeby bezpieczniki wodne, czyścił filtry. Przeciętnie spędzał tam dziennie od półgodziny do godziny. W przypadku awarii bywało, że do dwóch godzin. W hydroforowni i pompowni wody obiegowej zajmował się obsługą pomp, czyszczeniem filtrów, sprawdzaniem obiegu wody. W oczyszczalni ścieków poszlifierskich zajmował się usuwaniem osadni..., osadów znajdujących się w osadniku, wypompowywał osad, sprasowywał go i przewoził na miejsce składowania. W oczyszczalni ścieków sanitarnych sprawdzał pompy, usuwał osad. W oczyszczalni spalin cyklicznych w kombinezonach wybierał wraz z innym pracownikiem osadzający się ołów. Ubezpieczony obsługiwał również funkcjonujące w zakładzie sprężarki. Do niego należała również czynność naprawy instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej zakładu oraz centralnego ogrzewania zakładu. W tym zakresie wykonywał również bieżące naprawy typu odetkanie umywalki, czy ustępu. Monterzy mieli swoje pomieszczenie wydzielone od hali produkcyjnej - warsztat, w którym dokonywali odpowiednich przeróbek lub napraw, na przykład gwintowali rury, naprawiali elementy pomp i tym podobne czynności wykonywali. Częściej znajdowali się na terenie zakładu, obchodząc i sprawdzając wskazane wyżej obiekty hydroforowni, reduktorowni i oczyszczalni. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań świadków oraz ubezpieczonego, które w zakresie rodzaju wykonywanych przez nich czynności, uznał co do zasady za wiarygodne. Są one bowiem zbieżne ze sobą, korespondują też z dokumentacją pracowniczą ubezpieczonego. Sąd odmiennie ocenił jednak charakter opisywanych przez ubezpieczonego prac pod kątem ich zakwalifikowania do prac wykonywanych w szczególnych warunkach. Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie zachodzą w ocenie Sądu przesłanki pozwalające na przyjęcie, iż ubezpieczony legitymuje się przynajmniej piętnastoletnim stażem pracy w szczególnych warunkach. Brak jest bowiem podstaw, aby wykonywanie przez, wykonywane przez ubezpieczonego prace kwalifikować jako prace w warunkach szczególnych. W pierwszym rzędzie należy wskazać, iż stosownie do treści artykułu 184 Ustawy z dnia 17 grudnia 98 o emeryturach i rentach z FUS ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 48 przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w artykule 32, 33 [ ns 00:05:08.103] 40, jeżeli w dniu wejścia w życie Ustawy osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w artykule 27. Ustęp 2 stanowi, iż emerytura, o której mowa w ustępie 1 przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE, albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE za pośrednictwem zakładu na dochody budżetu państwa. Zgodnie z artykułem 32 Ustawy w związku z paragrafem 3 i 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze prawo do emerytury może nabyć mężczyzna, który spełnia następujące przesłanki: ukończył 60 lat i posiada, co najmniej dwudziestopięcioletni okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Zgodnie z paragrafem 2 ustęp 1 cytowanego Rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczenia na zasadach określonych w Rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa w ustępie 1 stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawionym według wzoru, stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie paragrafu 1 ustęp 2 Rozporządzenia lub w świadectwie pracy. Tylko okres wykonywania zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy wypełniały i weryfikowały kryterium uznania pracy o cechach znacznej szkodliwości dla zdrowia lub znacznego stopnia uciążliwości, lub wymagającej wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Stałe wykonywanie takich prac oznacza, że krótsze dobowo, nie w pełnym wymiarze obowiązującego czasu pracy na danym stanowisku lub periodyczne, a nie stałe świadczenie pracy wyklucza dopuszczalność uznania pracy za świadczoną w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wskutek niespełnienia warunku stałej znacznej szkodliwości dla zdrowia lub stałego znacznego stopnia uciążliwości wykonywanego zatrudnienia. Tak SN w postanowieniu z 3 października 2008 II UK 133/08. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że o ile niektóre prace ubezpieczonego, to znaczy te związane z obsługą reduktorowni gazu, czy też oczyszczalni ścieków sanitarnych można byłoby podciągnąć pod odpowiednie pozycje wykazu A stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze i uznać je za prace w szczególnych warunkach wymienione pod pozycją 40 Działu IV tego wykazu w przypadku reduktorowni, czy oczyszczalni stali jako prace magazynowe, załadunkowe, rozładunkowe, transport oraz koncepcjonowanie surowców i półproduktów i wyrobów gotowych, pylistych, toksycznych, żrących, parzących i wybuchowych lub pod pozycją 67 Działu III wykazu, jako obsługa pieców grzewczych i obróbka cieplna, transport materiałów na gorąco oraz transport wewnętrzny między stanowiskami pracy w wydziałach, w których wykonywane są prace wymienione w wykazie. W Zarządzeniu resortowym Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z 30 marca 85 wskazuje się bowiem pod pozycją 67 między innymi aparatowego stacji indukcyjnej i rozdzielczej gazu oraz oczyszczacza, czy też wreszcie pod pozycją 1 i 2 Działu IX w przypadku oczyszczalni ścieków sanitarnych, jako prace w kanałach ściekowych, czy też oczyszczanie ścieków i filtrów otwartych. Choć tutaj budzi to zasadnicze wątpliwości w kontekście podziału resortowego. Trudno bowiem uznać pracę w Hucie (...) za pracę w gospodarce komunalnej, czyli o ile część prac, o ile część prac wykonywanych przez ubezpieczonego można byłoby uznać za wymienione w wykazie, o tyle równie niewątpliwym jest w świetle zeznań ubezpieczonego oraz zawnioskowanych przez niego świadków i [ ns 00:08:49.405] ubezpieczony prac takich nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Przynajmniej częściej do łącznego czasu pracy stanowiły prace w hydroforowni oraz pompowni wody obiegowej, a także różnego typu prace hydrauliczne związane z koniecznością utrzymania sprawnej sieci wodociągowej obiegu wody, centralnego ogrzewania i sprawnej sieci kanalizacyjnej zakładu. Prace tego typu nie zostały wymienione pod którąkolwiek pozycją wykazu A stanowiącego załącznik do powyższego Rozporządzenia. Co więcej z zeznań ubezpieczonego oraz świadków wynika, iż część czasu pracy być może kilkadziesiąt procent, mniejszą, ale jednak istotną spędzał on w warsztacie wydzielonym z hali produkcyjnej. Tym samym nieuprawnionym byłoby stwierdzenie, iż ubezpieczony prace wymienione w wykazie A Rozporządzenia i kwalifikowane, jako te wykonywane w warunkach szczególnych wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Takie prace, co należy jeszcze raz podkreślić stanowiły jedynie część jego obowiązków, pozostałe prace nie były pracami wykonywanymi w warunkach szczególnych. Jak wskazano w wyroku SA Sądu Apelacyjnego w Lublinie III AUa 4/15 wykonywanie prac w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy oznacza, że pracownik nie ma powierzonych innych obowiązków jak tylko te, które dotyczą pracy w szczególnych warunkach. Taka sytuacja nie ma miejsca w niniejszej sprawie, bo ubezpieczony wykonywał również szereg prac, w których..., których nie można kwalifikować, jako pracy w szczególnych warunkach. Nieprzypadkowo wystąpiła okoliczność niewydania ubezpieczonemu świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach przez zakład pracy. I kategoryczne wskazanie w zwykłym świadectwie pracy, iż prac takich nie wykonywał. Świadectwa takie, jak wynika z zeznań świadków i ubezpieczonego wystawiano jedynie hutnikom i zdobnikom, a niezatrudnionym w hucie hydraulikom. Ubezpieczony nie wykazał również, aby, czy..., czy monterom..., monterom urządzeń pneumatycznych hydraulicznych. Ubezpieczony nie wykazał również, aby czynności związane z usuwaniem awarii, nadzorem, konserwacją wykonywał na wydziałach czy wykonywał wyłącznie na wydziałach, na których jako podstawowe były wykonywane prace w szczególnych warunkach. Przecież, aby jego pracę można było zakwalifikować, czy, czyli, aby jego pracę można było zakwalifikować według pozycji 25 Działu XIV wykazu, jako bieżącą konserwację agregatów i urządzeń oraz prace budowlano-remontowe i budowlano-remontowe na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Część czasu pracy jak już Sąd wspomniał spędzał w warsztacie gdzie dorabiał, konserwował różne części. Część czasu pracy stanowiły czynności wykonywane w odrębnych obiektach zakładu, między innymi w hydroforowni, w których jako podstawowych nie świadczono prac wymienionych w wykazie. Wreszcie część prac, to zwykłe prace hydraulika związane z instalacją wodociągową, c.o. i kanalizacyjną, również niekwalifikujące się pod żadną z pozycji wykazu. Podsumowując ubezpieczony przekazując środku z OFE na dochody budżetu państwa, posiadając ponad dwudziestopięcioletni staż pracy, ale nie posiadając wymaganego minimum piętnastoletniego stażu pracy w szczególnych warunkach nie spełniał wszystkich warunków koniecznych dla przyznanie mu emerytury w obniżonym wieku emerytalnym. Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 1 kpc oddalił odwołanie jako bezzasadne.
[ (...) :12:00.992]