Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 września 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia w VI Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Kegel

Protokolant: Agnieszka Śliwa

po rozpoznaniu sprawy z oskarżenia publicznego Komisariatu Policji W.

przeciwko

B. C. (...)(C.) synowi J. i A. z d. K., ur. (...) w S.

obwinionemu o to, że: w dniu 23 września 2014 roku o godz. 17:00 we W. na pl. (...), w sklepie (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, dokonał kradzieży dwóch kurtek damskich o łącznej wartości 398 złotych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. oraz posiadał przy sobie narzędzie służące do dokonania kradzieży w postaci torby reklamowej wyklejonej wewnątrz (...),

tj. o czyn z art. 119 § 1 kw i art. 129 § 2 kw w zw. z art. 9 § 1 kw

I.  uznaje obwinionego B. C. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. wykroczenia z art. 119 § 1 kw i art. 129 § 2 kw w zw. z art. 9 § 1 kw i za to na podstawie art. 119 § 1 kw w zw. z art. 9 § 1 kw wymierza mu karę 15 (piętnastu) dni aresztu;

II.  na podstawie art. 129 § 3 kw orzeka przepadek przez zniszczenie przedmiotu opisanego w wykazie dowodów rzeczowych na k. 13 pod poz. 1;

III.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od ponoszenia kosztów postępowania, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 września 2015 r. około godziny 17.00 obwiniony A. C., wraz z innym mężczyzną, przyszedł do sklepu C (...), mieszczącego się w Galerii (...) przy Pl. (...) we W.. Każdy z nich miał ze sobą torbę reklamową. Mężczyźni zdjęli z wieszaka damską kurtkę i udali się do kabiny przymierzalni damskiej. Zachowanie obu mężczyzn wzbudziło podejrzenia u detektywa sklepowego - K. C.. Podeszła ona do przymierzalni i z kabiny, w której znajdowali się mężczyźni, usłyszała dźwięk przypominający odgłos pakowania przedmiotów do torby foliowej. Kiedy B. C. opuścił sklep, nie dokonując zapłaty za żaden towar, K. C. udała się za nim. Na poziomie 1-szym Galerii (...) podjęła próbę zatrzymania obwinionego, który odrzucił wówczas trzymaną wcześniej torbę. Przy pomocy pracowników ochrony udało się zatrzymać obwinionego, a w odrzuconej przez niego torbie ujawniono dwie kurtki damskie o łącznej wartości 398 zł.

Analizując zapis monitoringu sklepowego, K. C. stwierdziła, że druga z kurtek znalezionych przy B. (...)została wcześniej pozostawiona w przymierzalni przez nieustalone osoby – kobietę i mężczyznę – którzy prawdopodobnie współdziałali z obwinionym i towarzyszącym mu mężczyzną.

Odebrane obwinionemu kurtki powróciły do dalszej sprzedaży.

Dowód: wyjaśnienia obwinionego z dnia 09 września 2015 r.

zeznania świadka K. C. z dnia 17 czerwca 2015 r.

notatka urzędowa k. 4

protokół zatrzymania rzeczy k. 11 – 12

B. C. był wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu.

Dowód: dane o karalności k. 24 – 26

Przesłuchany w charakterze obwinionego A. C. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że kradzieży dokonał samodzielnie, a A. J. – który mu towarzyszył – nie miał z nią nic wspólnego.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego co do jego sprawstwa w zakresie czynu objętego wnioskiem o ukaranie, ponieważ znajdowały one oparcie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w postaci zeznań świadka K. C., protokole zatrzymania rzeczy i notatce urzędowej.

Szczere przyznanie się obwinionego Sąd potraktował jako okoliczność łagodzącą; na jego niekorzyść przemawiała uprzednia karalność.

Jako znaczny ocenił Sąd stopień społecznej szkodliwości czynu – przede wszystkim z uwagi na umyślność działania sprawcy i rodzaj dobra, w jakie godził – co również miało wpływ na rodzaj i wysokość kary wymierzonej A. C. (...).

Sąd nie mógł – wobec sprzeciwu oskarżyciela – uwzględnić wniosku obwinionego o skazanie go w określony sposób, zresztą kara proponowana przez obwinionego, nawet przy braku sprzeciwu oskarżyciela, nie spotkałaby się z akceptacją Sądu. A. C. wnosił bowiem o wymierzenie mu grzywny w wysokości 500 zł, co zważywszy na wartość skradzionego mienia oraz fakt, że był on wielokrotnie karany właśnie za przestępstwa przeciwko mieniu, byłoby reakcją karną nieadekwatną do wagi czynu i stopnia zawinienia sprawcy. A. C. (...)były dotychczas wymierzane kary pozbawienia wolności, które nie zapobiegły ponownemu łamaniu przezeń prawa. Nie sposób więc oczekiwać, aby relatywnie niewysoka grzywna spełniła jakikolwiek z celów, które realizować ma kara. Zauważyć należy nadto, że obwiniony nie pracuje, nie posiada żadnego majątku, a zatem nie byłby w stanie wykonać takiej kary. Zdaniem Sądu dotychczasowa linia życia A. C. każe wątpić, aby również wymierzona mu kara 15 dni aresztu spełniła cel resocjalizacyjny, czy prewencyjny, uniemożliwi mu natomiast popełnianie czynów sprzecznych z prawem przez okres pozostawania w izolacji.

Kierując się treścią art. 129 § 3 kw, Sąd orzekł przepadek torby wyklejonej(...)– jako przedmiotu służącego do popełnienia przestępstwa.

Sytuacja materialna obwinionego uzasadniała zwolnienie go od ponoszenia kosztów postępowania.