Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt VIII GC 112/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2015 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Patrycja Baranowska

Protokolant Monika Ziębakowska

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2015 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa D. S. i J. S.

przeciwko A. K.

o zapłatę

I.  utrzymuje w mocy w całości nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 4 lutego 2015 roku wydany w sprawie o sygn. akt VIII GNc 19/15,

II.  zasądza od pozwanej A. K. solidarnie na rzecz powodów D. S. i J. S. kwotę 9.312,59 zł (dziewięciu tysięcy trzystu dwunastu złotych pięćdziesięciu dziewięciu groszy) tytułem dalszych kosztów procesu.

Sygn. akt VIII GC 112/15

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2015 roku powodowe J. S. i D. S. wnieśli o zasądzenie od pozwanej A. K. kwoty 159.748,86 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 22 sierpnia 2014 roku. Wnieśli również o zasądzenie na ich rzecz kosztów postępowania.

Uzasadniając swoje żądanie powodowie wskazali, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarli z A. K. umowę o roboty budowlane. Podali, że prace budowlane objęte umową zakończyli pod koniec czerwca 2014 roku, zaś w dniu 1 sierpnia 2014 roku został sporządzony protokół odbioru, który podpisał inspektor nadzoru M. P. (1)., kierownik budowy R. P. i powodowie. Po podpisaniu protokołu odbioru uzupełniono dziennik budowy o zapis dotyczący zakończenia wszystkich robót budowlanych bez zastrzeżeń, dostarczono gwarancje i dokumentację techniczną dotyczącą materiałów. Powodowie podnieśli, że pozwana zaakceptowała protokół odbioru, co jednoznacznie wynika z okoliczności podpisania faktury VAT nr (...) na kwotę 159.748,86 zł.

Powodowie podnieśli, że żądanie objęte pozwem stanowi należność wynikającą z wymienionej faktury.

W dalszej części uzasadnienia powodowie podali, że w dniu 24 października 2014 roku pozwana złożyła oświadczenie o odstąpieniu od umowy, jednakże nie wzięła pod uwagę okoliczności, że umowa ze strony powodów została już wykonana.

W dniu 4 lutego 2015 roku został wydany w sprawie (sygn. akt VIII GNc 19/15) nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym.

Od powyższego nakazu pozwana wniosła zarzuty. Pozwana zaskarżyła nakaz zapłaty w całości. Wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie solidarnie od powodów kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwana wniosła o przekazanie sprawy do Wydziału Cywilnego, podnosząc, że pozwana prowadząc gospodarstwo rolne w zakresie chowu i hodowli zwierząt nie jest przedsiębiorcą.

Pozwana zarzuciła nieistnienie wierzytelności powodów w związku z nienależytym wykonaniem umowy i w związku z odstąpieniem od niej przez pozwaną z uwagi na wykonanie posadzek w sposób wadliwy, jak również ze względu na przysługujące pozwanej z tego tytułu roszczenie odszkodowawcze.

Pozwana wywodziła, że po kilku miesiącach użytkowania posadzka posiada liczne wady, wykruszenia, pyli się. W związku z użytkowaniem stajni, tj. utrzymywaniem w niej koni aktualnie powódka nie ma możliwości jej wymiany. Celem wymiany posadzki konieczne jest bowiem przetransportowanie siedmiu koni oraz stworzenie im odpowiednich warunków porównywalnych do tych, jakie mają w stajni w K. w zakresie treningów. Pozwana podała, że jest to koszt przewiezienia koni w inne miejsce, utrzymania koni w innymi miejscu, opłacenia treningów, zdemontowania boksów dla koni, drzwi oraz innych urządzeń, koszt usunięcia niewłaściwej posadzki, wywiezienia gruzu, wylania nowej posadzki, ponownego montażu boksów, przewiezienia zwierząt, urządzenia obiektu.

Pozwana podała, że wymienione koszty znacznie przewyższają wysokość żądania pozwu jak i wysokość kary umownej przedstawionej do potrącenia albowiem koszt wykonania posadzek to około 160.000,00 zł.

Zdaniem pozwanej umowa stron przewidywała możliwość odstąpienia od umowy w przypadku istnienia wad istotnych, zaś pozwana z tej możliwości skorzystała. Poza tym ze względu na wcześniejszy przebieg współpracy związanej z wykonaniem umowy, rodzaj stwierdzonej wady, utratę zaufania do rzetelności powodów, pozwana nie widziała możliwości zgłoszenia wady i żądania jej usunięcia.

Dalej pozwana wywodziła, że w związku z nienależytym wykonaniem umowy przez powodów, powstałą z tego tytułu szkodą, faktem jej zgłoszenia oraz uwzględniając to, że wysokość szkody przewyższa wysokość kary umownej , roszczenie powodów pozbawione jest podstaw i winno być oddalone.

Pozwana wskazywała, że swoje roszczenie przedstawione do potrącenia opiera na przepisie art. 471 k.c..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. S. i D. S. prowadzą działalności gospodarczą pod nazwą Zakład Usługowo Budowlany (...), J. S..

Pomiędzy powodami a A. K. będącą właścicielką Gospodarstwa Rolnego w dniu 5 sierpnia 2013 roku zawarta została umowa o roboty budowlane. W załączniku nr 1 do umowy strony szczegółowo określiły zakres powierzonych powodom prac. Załącznik nr 1 zawierał kosztorys ofertowy opiewający na kwotę wynagrodzenia ustalonego w umowie, gdzie posadzki zostały wycenione na kwotę 129.877,13 zł netto (159.748,86 zł brutto). W § 2 wskazano zaś, że w zakres prac objętych umową wchodzi wykonanie kompletu prac ziemnych, wykonanie fundamentów oraz posadzek do stanu zerowego pod ujeżdżalnię dla koni, wykonanie kompletu prac budowalnych związanych z wykonaniem posadzek do pomieszczeń techniczno- gospodarczych, opracowanie dokumentacji powykonawczej, nadzór geodezyjny nad pracami prowadzonymi w ramach umowy.

Prace powierzone powodom obejmowały trzy etapy. Pierwszy etap dotyczył niwelacji terenu i robót rozbiórkowych. Druga część prac obejmowała wykonanie fundamentów, na których miała zostać postawiona konstrukcja hali wykonana przez podmiot trzeci. Ostatni etap dotyczył wykonania posadzek.

Powyższe prace miały został wykonane w miejscowości K..

Na mocy umowy wykonawca zobowiązał się do usunięcia wad w terminach przewidzianych w umowie, wykonania i dostarczenia inwestorowi w terminie do dnia odbioru końcowego dokumentacji powykonawczej obejmującej wszelkie prace wynikające z przedmiotu umowy a także wszelkie gwarancje i pozostałą dokumentację techniczną dotyczącą materiałów.

W § 6 strony ustaliły termin rozpoczęcia robót na dzień 6 sierpnia 2013 roku, zaś zakończenia na dzień 30 października 2013 roku.

W następnym paragrafie ustalono wynagrodzenie na kwotę 374.825,33 zł +VAT.

Wynagrodzenie miało być płatne transzami po zakończeniu poszczególnych etapów prac, zaś wypłata wynagrodzenia miała następować na podstawie faktur VAT wystawionych przez wykonawcę, integralną część faktury stanowić miał podpisany przez strony protokół odbioru.

Strony przewidziały 21 dniowy termin zapłaty wynagrodzenia liczony od dnia dostarczenia faktury.

W § 10 strony uzgodniły kary umowne i wskazały na sytuacje, w których możliwe było ich naliczenie. Umowa określała kary umowne w przypadku przekroczenia terminów realizacji umowy jak i jej niewłaściwego wykonania, w wysokości 20 % wynagrodzenia. Zgodnie z zapisem § 10 pkt 5 umowy strony mogą dochodzić odszkodowania w wysokości ponad ustaloną wysokość kary umownej.

W § 11 pk 4 zawarto zapis, że jeżeli w toku czynności odbioru zostaną stwierdzone wady to inwestorowi przysługują następujące uprawnienia:

- gdy wady nadają się do usunięcia i nie są istotne, inwestor ustala w uzgodnieniu z wykonawcą termin usunięcia wad, z zastrzeżeniem, że w razie nie usunięcia wad w terminie inwestor może obniżyć wynagrodzenie w takim stosunku, w jakim wartość rzeczy wolnej od wad pozostaje do jej wartości obliczonej z uwzględnieniem istniejących wad,

- gdy wady nie nadają się do usunięcia lub są istotne to: jeżeli nie uniemożliwiają lub w znaczący sposób utrudniają użytkowania przedmiotu odbioru zgodnie z przeznaczeniem, inwestor może obniżyć odpowiednio wynagrodzenie, o wartość w takim stosunku, w jakim wartość rzeczy wolnej od wad pozostaje do jej wartości obliczonej z uwzględnieniem istniejących wad, jeżeli wady uniemożliwiają użytkowanie zgodnie z przeznaczeniem inwestor może żądać wykonania przedmiotu umowy po raz drugi lub odstąpić od umowy.

Strony postanowiły, ze z czynności odbioru będzie spisany protokół zawierający wszelkie ustalenia dokonane w toku odbioru.

Stwierdzenie wad istotnych stanowi podstawę odmowy podpisania protokołu odbioru, który nie może zostać podpisany wcześniej, niż przed usunięciem wad przez wykonawcę.

Wykonawca udzielił 24 miesięcznej gwarancji na wykonane prace.

Prace dotyczące etapu pierwszego i drugiego zostały wykonane i rozliczone pomiędzy stronami.

Bezsporne, a nadto dowód: umowa z dnia 5 sierpnia 2013 roku k. 8-16, kosztorys ofertowy k. 17-24, projekt budowlany k. 148-152, zeznania R. P.,

Termin wykonania posadzek został przesunięty przez inspektora nadzoru inwestorskiego na wiosnę 2014 roku. Zdaniem inspektora nadzoru inwestorskiego należało wykonać najpierw konstrukcję hali a potem posadzki.

Dowód: zeznania świadka M. P. (2)., zeznania powodów, dziennik budowy k. 115-138, zeznania R. P., zeznania M. P. (3),

W dniu 2 czerwca 2014 roku sporządzony został kosztorys wykonawczy dla robót dodatkowych m.in. przy wykonaniu posadzek. Kosztorys przewidywał różnicę w cenie betonu B- (...) w wysokości 2.850,00 zł netto. Symbol (...) oznaczał środek przeciwwilgociowy.

W tym samym dniu powodowie przedstawili pozwanej kosztorys na wykonanie kanalizacji sanitarnej w pomieszczeniu gospodarczym.

Ponadto w czasie wykonywania przedmiotu umowy doszło do modyfikacji zamówienia w zakresie posadzek, gdyż zmieniono przeznaczenie pomieszczenia z magazynu na stajnię.

Dowód: kosztorys wykonawczy dla robót dodatkowych k. 58, kosztorys k. 95, decyzja k. 116-118,

W dniu 16 lipca 2014 roku M. P. (1) potwierdził w dzienniku budowy wykonanie posadzki betonowej. Przy pierwszym wylewaniu betonu powodowie przedstawili deklarację zgodności betonu, na której odręcznie było napisane (...). Inspektor zwrócił się o przedstawienie przy protokole odbiorowym posadzki atestu lub świadectwa dopuszczenia betonu do odbioru.

Dowód: dziennik budowy k. 133, zeznania M. P. (1),

Po wykonaniu przez powodów każdego etapu prac następował ich odbiór. Pozwana nie uczestniczyła w odbiorach. W imieniu pozwanej występował inspektor nadzoru – M. P. (1). Praktyka była taka, że po przeprowadzonym odbiorze inspektor nadzoru przekazywał podpisany protokół powodom, którzy wraz z fakturą przekazywali go pozwanej.

Również po wykonaniu posadzek w budynku gospodarczo- technicznym, nastąpił ich odbiór, w którym uczestniczyli powodowie oraz M. P. (1) i kierownik robót. Protokół ten był ostatnim protokołem sporządzonym pomiędzy stronami w ramach inwestycji. Odbiór odbył się według dotychczas obowiązującego schematu.

Dowód: zeznania świadka M. P. (1), zeznania powodów,

W dniu 1 sierpnia 2014 roku powodowie wystawili obciążającą pozwaną fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 159.748,86 zł. W fakturze wyznaczono 21- dniowy termin zapłaty. Wskazano, że dotyczy ona robót budowalnych na podstawie umowy z dnia 5 sierpnia 2013 roku etapu III- posadzki.

Faktura została podpisana przez pozwaną i zwrócona powodom.

W tym samym dniu została również wystawiona przez powodów faktura nr (...) opiewająca na kwotę 24.770,41 zł. Faktura dotyczyła wykonania kanalizacji sanitarnej oraz robót dodatkowych przy wykonaniu posadzek. Faktura została podpisana przez pozwaną. Pozwana uiściła na rzecz powodów należność wynikającą z faktury nr (...).

Dowód: faktura VAT k. 25, faktura VAT k. 97,

W dniu 10 września 2014 roku powodowie wezwali pozwaną do zapłaty wynagrodzenia z tytułu wykonania posadzek w kwocie 159.748,86 zł.

Dowód: wezwanie do zapłaty wraz potwierdzeniem nadania i odbioru k. 26-28,

Na początku września inspektor nadzoru inwestorskiego stwierdził, że posadzki wykonane przez powodów znajdujące się w budynku gospodarczo- technicznym pylą.

Poinformował D. S., że zostaną przeprowadzone badania.

Z uwagi na występującą wadę posadzki w postaci pylenia, pozwana zleciła wykonanie ekspertyzy Laboratorium (...) na Rzecz (...) Politechniki (...). W dniu 3 września 2014 roku wykonano dwa odwierty rdzeniowe w posadzce budynku gospodarczego Według ekspertyzy beton cementowy, z którego wykonana została posadzka nie spełnia wymagań specyfikacji technicznej (...)).

Dowód: sprawozdanie z badań k. 59-62, dziennik budowy k. 134,

Powodowie przedstawili inspektorowi nadzoru deklarację zgodności betonu (...).

Dowód: sprawozdanie z badań wytrzymałości posadzki z dnia 8 września 2014 roku k. 59-62, dziennik budowy k. 134, zeznania świadka M. P. (2),

Powodowie zostali poinformowani przez inspektora nadzoru, że wykonana przez nich posadzka posiada wady.

Powodowie zadeklarowali wolę naprawy posadzki i przeprowadzenia wspólnie badań dotyczących jej jakości. Pozwana nie wyraziła na to zgody.

Pismem z dni 25 września 2015 roku zwrócili się do pozwanej z prośbą o wskazanie terminu wykonania robót reklamacyjnych. Powodowie zwrócili się do pozwanej o zapłatę należności wynikającej z wezwania.

Dowód: pismo z dnia 25 września 2014 roku z dowodem nadania i odbioru, zeznania M. P. (2) , zeznania powodów,

Pismem z dnia 30 września 2014 roku pozwana za pośrednictwem swojego pełnomocnika złożyła powodom oświadczenie o częściowym odstąpieniu od umowy o roboty budowlane z dnia 5 sierpnia 2013 roku w zakresie wykonania posadzek. Pozwana powołała się na zapis §11 ust. 4 umowy o roboty budowlane, wskazując, że w przypadku wystąpienia istotnych wad, które uniemożliwiają użytkowanie obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem inwestor może od umowy odstąpić.

Pozwana podniosła, że nie ureguluje ona należności za wykonanie posadzek, albowiem zgodnie z umową faktury wystawiane są pod dokonaniu odbioru a ten ze względu na nieprawidłowe wykonanie prac nie został podpisany.

Nadto pozwana wskazała, że obciąża pozwanych karą umowną z tytułu niewłaściwego wykonania umowy w części związanej z wykonaniem posadzek w wysokości 31.949,77 zł (20 % od kwoty 159.749,86 zł) i na poczet powyższego zalicza przysługującą powodom należność w kwocie 26.812,82 zł wynikającą z faktur nr (...) dokonując potrącenia do wysokości wierzytelności niższej.

Dowód: pismo z dnia 30 września 2014 roku k. 67-68, pełnomocnictwo k. 69,

Pismem z dnia 24 października 2014 roku pozwana ponownie wysłała powodom oświadczenie o odstąpieniu od umowy.

Dowód: pismo z dnia 24 października 2014 roku k. 66,

Pozwana zleciła wykonanie kosztorysu dotyczącego wymiany wadliwej posadzki.

Koszt prac został oceniony w kosztorysie na 62.398,12 zł.

W sierpniu 205 roku zostały wykonane przez firmę (...) sp. z o.o., które wykazały, że zastosowany beton nie odpowiada klasie betonu założonej w umowie stron.

Dowód: wyniki badań wytrzymałości betonu w konstrukcji k. 156-157,

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w całości uzasadnione.

Strona powodowa wywodziła żądanie z zawartej przez strony umowy o roboty budowlane i domagała się zapłaty wynagrodzenia za wykonanie posadzek, co stanowiło ostatni etap prac objęty umową stron.

Zgodnie z treścią art. 647 k.c. przez umowę o roboty budowalne wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia.

Poza sporem pozostawała okoliczność zawarcia przez strony procesu umowy o roboty budowalne, której szczegółowy zakres został określony w kosztorysie ofertowym stanowiącym załącznik do umowy. Z umowy wynikało, że integralną częścią faktury miał być protokół odbioru prac. W przedmiotowej sprawie powodowie nie legitymowali się protokołem, chociaż twierdzili, że taki protokół został sporządzony podczas odbioru posadzek, a następnie podpisany przez przedstawicieli stron.

Z zeznań powodów, jak również zeznań inspektora nadzoru inwestorskiego M. P. wynika, że pozwana nigdy nie uczestniczyła w odbiorach, a protokoły podpisywał w jej imieniu inspektor. M. P. (2) potwierdził, że powodowie wykonali w całości posadzki i nastąpił ich odbiór. Świadek wskazał na stałą praktykę stron w tym zakresie i zeznał, że po odbiorze powodowie do protokołu odbioru „podczepiali” fakturę i te dokumenty zanosili pozwanej celem akceptacji.

W ocenie Sądu potwierdzeniem wykonania przez powodów prac w zakresie posadzek jest popisana przez pozwaną faktura. Zaznaczyć należy, że w fakturze precyzyjnie został podany zakres robót, których dotyczyła sporna faktura. W fakturze podano, że dotyczy ona trzeciego etapu- posadzek. Zdaniem Sądu skoro pozwana pod fakturą, na której opisany był zakres wykonanych prac złożyła swój podpis potwierdziła, że prace wymienione w fakturze zostały wykonane i od podpisania faktury rozpoczyna bieg 21 – dniowy termin zapłaty. Gdyby bowiem pozwana kwestionowała wykonanie przez powodów prac, gdyby omawiany etap robót nie został przez powodów zakończony i odebrany, to nie doszłoby do podpisania faktury.

Niezależnie od tego sama pozwana nie zaprzeczała, że prace dotyczące posadzek zostały przez powodów wykonane, prace zostały zakończone.

Tak więc ustalenie, że doszło do zakończenia przez powodów prac związanych z wykonywaniem posadzek aktualizowało po ich stronie prawo do domagania się wynagrodzenia z ten etap prac.

W zarzutach od nakazu zapłaty pozwana zakwestionowała jakość wykonanych prac. Wskazywała na wady posadzki w postaci pylenia, wykruszeń betonu. Zdaniem pozwanej powodowie nie zastosowali betonu o parametrach wynikających z ustaleń stron. Okoliczność ta została potwierdzona przez M. P. (2) który wskazał, że po upływie około miesiąca od odbioru podczas zamiatania zauważono, że posadzka nadmiernie się pyli, co nie jest zjawiskiem normalnym i świadczy o złej jakości betonu.

Wbrew stanowisku pozwanej materiał dowodowy wykazał, że wady posadzki nie ujawniły się w trakcie odbioru, lecz po kilku tygodniach od tego momentu.

Powodowie podnosili, że opinia przedstawiona przez pozwaną stanowi dokument prywatny i nie może być miarodajnym dowodem potwierdzającym istnienie wad.

Zgodzić należy się ze stanowiskiem powodów w tym zakresie, że niewątpliwie ustalenie istnienia wady, jej zakresu, przyczyn powstania wymagałoby wiadomości specjalnych. Sąd pominął jednak dowód z opinii biegłego z zakresu budownictwa uznając, że przeprowadzenie dowodu na okoliczności wskazane przez pozwaną w zarzutach od nakazu zapłaty byłoby nieprzydatne do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Otóż w zarzutach od nakazu zapłaty pozwana wyraźnie wskazała, że posiada roszczenie wobec powodów z tytułu szkody, którą poniosła w związku z nieprawidłowym wykonaniem posadzek. W sposób ogólny wskazała, że szkoda ta przekracza kwotę160.000,00 zł. Pomimo, że w dalszej części uzasadnienia wskazywała na roszczenie odszkodowawcze przedstawione do potrącenia opiera na przepisie art. 471 k.c., to trudno z treści zarzutów wyczytać, że taki zarzut został w istocie podniesiony.

Nawet przy uznaniu, że pozwana złożyła, oparty na treści art. 471 k.c., zarzut potrącenia swojej wierzytelności z tytułu szkody, którą poniosła w związku z nienależytym wykonaniem umowy przez powodów z wierzytelnością objętą pozwem, to badanie zasadności złożonego zarzutu byłoby niedopuszczalne w świetle art. 493 §3 k.p.c.. Słusznie pełnomocnik powodów wywodził, iż niniejsza sprawa rozpoznawana była według przepisów o postępowaniu nakazowym.

Zgodnie zaś z treścią wymienionego przepisu do potrącenia mogą być przedstawione wierzytelności udowodnione dokumentami. Przy czym przyjmuje się, że chodzi to o takie dokumenty, które mogą stanowić podstawę wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Dokumenty maja stanowić źródło istnienia zobowiązania. Z samego dokumentu ma wynikać istnienie zobowiązania i jego wysokość.

Reasumując niedopuszczalnej byłoby przeprowadzenie w niniejszym postępowaniu dowodu z opinii biegłego na okoliczność ewentualnej szkody pozwanej związanej z nieprawidłowym wykonaniem posadzek przez powodów.

Pozwana powoływała się w zarzutach również na skierowane do powodów pismo o odstąpieniu od umowy. Zdaniem pozwanej złożone oświadczenie uchyla po jej stronie obowiązek zapłaty wynagrodzenia.

W ocenie Sądu złożone przez pozwaną oświadczenie nie było skuteczne w świetle art. 656 w zw. z art. 637 k.c..

Zgodnie bowiem z treścią art. 656 §1 k.c. do skutków opóźnienia się przez wykonawcę z rozpoczęciem lub wykończeniem obiektu albo wykonywania przez wykonawcę robót w sposób wadliwy lub sprzeczny z umową , do rękojmi za wady wykonanego obiektu, jak również do uprawnienia inwestora do odstąpienia od umowy przed ukończeniem obiektu stosuje się odpowiednio przepisy o umowie o dzieło.

Ustawą z dnia 30 maja 2014 roku (Dz.U. z 2014 r. poz. 827), która weszła w życie w dniu 25 grudnia 2014 roku uchylony został przepis art. 637 k.c.. Jednakże umowa stron została zawarta jeszcze przed uchyleniem wymienionego przepisu, który ma w niniejszej sprawie zastosowanie.

Zgodnie z tym przepisem jeżeli dzieło ma wady, zamawiający może żądać ich usunięcia, wyznaczając w tym celu przyjmującemu zamówienie odpowiedni termin z zagrożeniem, że po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu nie przyjmie naprawy. Przyjmujący może odmówić naprawy, gdyby wymagała nadmiernych kosztów (§1). Gdy wady usunąć się nie dadzą albo gdy z okoliczności wynika, że przyjmujący zamówienie nie zdoła ich usunąć w czasie odpowiednim, zamawiający może od umowy odstąpić, jeżeli wady są istotne, jeżeli wady nie są istotne, zamawiający może żądać obniżenia wynagrodzenia w odpowiednim stosunku. To samo dotyczy wypadku, gdy przyjmujący zamówienie nie usunął wad w terminie wyznaczonym przez zamawiającego.

W świetle powołanego przepisu, w okolicznościach niniejszej sprawy brak było podstaw do złożenia przez pozwaną oświadczenia o odstąpieniu od umowy, gdyż nawet jeżeli wady posadzki polegające na niezastosowaniu odpowiedniego betonu były wadami istotnymi, to niewątpliwie były wadami nadającymi się do usunięcia. Zresztą pozwani zarówno przed procesem, w pismach kierowanych do pozwanej, jak również w jego trakcie deklarowali chęć naprawy posadzki, co spotkało się z odmową ze strony pozwanej.

Pozwana jako podstawę odstąpienia od umowy powołała §11 ust 4 postanowień umowy. Słusznie jednak pełnomocnik powodów wskazał, że uprawienie, na które powołuje się powódka zgodnie z postanowieniami umowy przysługiwałoby jej ewentualnie w toku czynności odbiorowych, nie zaś po upływie dwóch miesięcy od zakończenia prac.

Pozwana, dla zniweczenia obowiązku zapłaty wynagrodzenia, podnosiła również inne zarzuty, które w ocenie Sądu nie miały wpływu na rozstrzygnięcie.

Wskazać należy, że nie miały znaczenia dla oceny zasadności żądań pozwu, w świetle zarzutów składanych przez pozwaną, twierdzenia pozwanej dotyczące opieszałości powodów w wykonywaniu prac. Pozwana poza uwagami dotyczącymi przekroczenia terminu wykonania prac nie sformułowała w tym zakresie żadnych roszczeń, które, np. mogłyby podlegać potrąceniu z wierzytelnością z tytułu wynagrodzenia. Opóźnienie w wykonaniu prac, nawet zawinione, nie powoduje braku wymagalności roszczenia o wynagrodzenie za wykonane prace. Powyższa uwaga zachowuje również aktualność, gdy chodzi o zarzuty pozwanej związane z powierzeniem części prac budowlanych podwykonawcom nie zgłoszonym oficjalnie pozwanej.

Niezależnie od tego, na marginesie wskazać należy, że przedmiotowe postępowanie wykazało, że wykonanie przez powodów prac po terminie wynikającym z umowy związane było z decyzją inspektora nadzoru, co do tego, ze trzeci etap prac należy wstrzymać i rozpocząć go w okresie wiosennym.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 496 k.p.c. należało utrzymać w mocy w całości nakaz zapłaty z dnia 4 lutego 2015 roku wydany w sprawie o sygn. akt VIII GNc 19/15. Zgodnie z art. 496 k.p.c. po przeprowadzeniu rozprawy sąd wydaje wyrok, w którym nakaz zapłaty w całości utrzymuje w mocy albo uchyla go i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też postanowieniem uchyla nakaz zapłaty i pozew odrzuca lub postępowanie umarza.

Stroną przegrywającą spór jest pozwana. Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu jest ona zobowiązana do zwrotu przeciwnikowi poniesionych kosztów procesu. Na koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw zawarte w nakazie zapłaty poniesione przez powodów złożyła się opłata od pozwu w postępowaniu nakazowym wynosząca 1.997,00 zł

Dalsze koszty, powstałe po wydaniu nakazu zapłaty, zostały zasądzone zgodnie ze spisem kosztów złożonym przez pełnomocnika powodów przed zamknięciem rozprawy.

Na koszty te złożyły się następujące kwoty: wynagrodzenie dla reprezentującego powodów radcy prawnego w wysokości 3.600,00 zł, kwota 17,00 zł uiszczona tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa procesowego, 3.441,60 zł tytułem kosztów postępowania zabezpieczającego (postanowienie z dnia 14 kwietnia 2015 roku k. 143), kwota 900,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postepowaniu zabezpieczającym oraz kwota 1.353,99 zł tytułem kosztów dojazdu na rozprawy w dniach 18 maja, 30 czerwca oraz 23 września 2015 roku ( łącznie 540 km x 0,8358 zł = 431,33 zł x3).

Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika procesowego uzasadnia §6 pkt 6) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2013 r. poz. 490- wyciąg).