Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 2015/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Teresa Kalinka

Protokolant:

Ewa Grychtoł

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2014 r. w Gliwicach

sprawy (...) (J.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania (...)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 18 czerwca 2013 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Teresa Kalinka

Sygn. VIII U 2015/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 czerwca 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu (...) prawa do emerytury w obniżonym wieku, ponieważ do dnia 1 stycznia 1999 roku ubezpieczony nie udowodnił co najmniej 25 –letniego okresu składkowego i nieskładkowego, a jedynie 24 lata 1 miesiąc i 12 dni. Do pracy szczególnych warunkach zaliczono 18 lat 11 miesięcy i 6 dni.

(...) w odwołaniu domagał się zmiany decyzji i przyznania prawa do emerytury, ponieważ organ rentowy nie zaliczył do okresów składkowych okresu zatrudnienia od 15 kwietnia 1968 roku do 31 grudnia 1969 roku. W tym okresie ubezpieczony był zatrudniony w Państwowym Ośrodku (...) w R.. Przedłożył podanie o przyjęcie do pracy i umowę o pracę. Zdaniem odwołującego z dokumentów tych wynika, że pracował od 15 kwietnia 1968 roku do 31 grudnia 1969 roku. Wniósł o przesłuchanie świadków na okoliczność świadczenia pracy w spornym okresie.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. Podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji. Wskazał, że nie zaliczono spornego okresu, ponieważ z podania o pracę wnika, że podanie to złożył L. J. (1), a nie (...). Nadto dokumenty przedłożone przez ubezpieczonego nie potwierdzają pracy do dnia31 grudnia 1969 roku, a na umowie o racę nadpisano „ nie pracuje”.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

L. J. (1) urodził się (...). W kwietniu 2013 roku złożył wniosek o emeryturę. Do dnia 31 grudnia 1998 roku udowodnił 24 lata 1 miesiąc i 12 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 18 lat 11 miesięcy i 6 dni pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony przedłożył świadectwa pracy :

- z Zakładów (...) za okres od 13 lutego 1970 roku do 26 czerwca 1976 roku ( w tym wojsko od 27 października 1970 roku do 13 października 1972 i powrót do pracy od 2 listopada 1972 roku ) i ponownie od 28 marca 1977 roku do 31 grudnia 1983 roku;

- od 18 stycznia 1983 roku do 31 października 1992 roku (...)

- od listopada 1992 roku ubezpieczony prowadzi działalność gospodarczą, z tym , że składki na ubezpieczenia społeczne opłacał od kwietnia 1993 roku do maja 1994 roku , w lipcu, październiku , listopadzie 1994 roku, od lutego do 28 sierpnia 1998 roku i za październik listopad i grudzień 1998 roku. Te okresy opłacania składek nie były kwestionowane.

Do wniosku o emeryturę załączył kopię podania o przyjęcie do pracy z datą 13 kwietnia 1968 roku. Pismo zostało sporządzone przez L. J. (1). Wyrażono zgodę na przyjęcie do robót drogowych od dnia 15 kwietnia 1968 ( lub 1969 roku – data nosi ślady przerobienia). Z umowy o pracę wynika, ze L. J. (1) w dniu 15 kwietnia 1969 roku miał podjąć pracę przy budowie drogi w B.. Nad umową zostało nadpisane „ nie pracuje”.

Ubezpieczony twierdził, że pracę w Państwowym Ośrodku (...) w R. podjął w dniu 15 kwietnia 1968 roku i pracował tam do 31 grudnia 1969 roku.

W aktach osobowych z ‘W.” znajduje się życiorys sporządzony przez (...). Zaznaczył w nim, że po ukończeniu 7 klas szkoły podstawowej nigdzie nie uczył się i nie pracował. Jak wyjaśnił w toku przesłuchania zawarł życiorysie taką informację, bo starając się o pracę w (...) nie posiadał świadectwa pracy w (...) w R. , a bez tego dokumentu nie mógł podjąć pracy u nowego pracodawcy. Sąd nie dal wiary zeznaniom w tym zakresie, bowiem umowa o pracę została zawarta na czas wykonania określonej pracy. W grudniu 1969 roku nie budowano już drogi w B.. Jak zeznali świadkowie i ubezpieczony zimą pracowali wewnątrz pomieszczeń przy robotach wykończeniowych . Ubezpieczony winien więc posiadać kolejną umowę o pracę na wykonanie innych prac i zaświadczenie o wykonaniu pracy przy budowie drogi. Takich dokumentów nie ma. Sąd przyjął, że (...) faktycznie pracował w (...) w R., ale niemożliwym jest ustalenie okresu zatrudnienia. Nie można dać mu wiary, że pracował w (...) od kwietnia 1968 roku, bo brak jest przekonujących dowodów na tę okoliczność. Wprawdzie na podaniu o przyjęcie do pracy jest data z 13 kwietnia 1968 roku, ale zgoda na podjęcie zatrudnienia dotyczy pracy od 15 kwietnia 1969 roku i umowę z taką datą zawarto.

Pracę w (...) potwierdzili świadkowie A. K., który w tym samym zakładzie pracował od 16 stycznia 1969 roku do 31 grudnia 1969 roku. Świadek Z. A. pracował w (...) w R. od 2 czerwca 1966 roku do 2 marca 1968 roku i od 5 kwietnia 1969 roku do 24 listopada 1969 roku. Świadkowie ci mogli więc potwierdzić jedynie pracę ubezpieczonego w roku 1969.

Ubezpieczony domagał się zaliczenia do okresów składkowych okresu od 15 kwietnia 1968 roku do 31 grudnia 1969 roku. W tym czasie latem pracował przy budowie drogi, a zimą przy pracach budowlanych na portierni.

Wszyscy świadkowie zeznali, że na (...) we wsi, z której pochodził i w pracy wołano L., L.. Również żona przez długi okres czasu była przekonana, że L. i L. , to zdrobnienie od imienia L..

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie akt emerytalnych świadków B. A. i A. K., przesłuchania świadków B. A. i A. K. ( k. 34 a.s.) – płyta dvd), R. J. (k. 34 a.s. – płyta dvd) i ubezpieczoneg (k. 39 a.s. plyta dvd)o, akt rentowych i emerytalnych (...), akt osobowych L. J. z (...) (k. 15 a.s.).

Sąd dał wiarę przesłuchanym świadkom co do faktu, że podpisana na umowie o pracę o podaniu o przyjęcie do pracy osoba o imieniu L. J. (1), to ubezpieczony. (...) nikt na wsi, której pochodził nie nazywał L., Lecz L., L. i stąd podpis na podaniu o przyjęcie do pracy. W związku z tym sąd uznał , że kopie dokumentów znajdujących się w aktach emerytalnych z imieniem L. dotyczą ludwika J. i zostały przez niego sporządzone.

Sąd dał również wiarę świadkom w zakresie świadczenia pracy przez (...) w (...) w R., jednak, z uwagi na ich przebieg zatrudnienia, zeznania mogą dotyczyć jedynie roku 1969, a ściślej okresu od 15 kwietnia 1969 roku .

Sąd nie dał wiary zeznaniom (...), że pracę w (...) w R. rozpoczął dniu 15 kwietnia 1968 roku. Brak jest jakichkolwiek dowodów na tę okoliczność . Zdaniem sądu w podaniu o pracę jest błąd w dacie jego sporządzenia. Osoba akceptująca przyjęcie do pracy poprawiła datę na prawidłową – a to kwiecień 1969 i umowę o pracę z dnia 14 kwietnia 1969 roku ubezpieczony przedłożył. Za nieprawdopodobny należy uznać taki zbieg okoliczności,, aby podanie o pracę dokładnie o rok poprzedzało zawarcie umowy o pracę. Podanie o pracę , zdaniem sądu, było pierwszym pismem skierowanym do pracodawcy.

Przyjmując, że (...) z dniem 15 kwietnia 1969 roku podjął pracę i pracował do 31 grudnia 1969 roku w (...) w R., to i tak nie udowodniłby co najmniej 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Nadto, należy wskazać, że, zdaniem sądu, brak jest podstaw do zaliczenia okresu od 15 kwietnia 1969 do 31 grudnia 1969, ponieważ umowa była zawarta na wykonanie określonej pracy i budowa drogi skończyła się przed okresem zimowym. N. na umowie „ nie pracuje” może sugerować, że ubezpieczony przestał pracować przed ukończeniem tej roboty, na co wskazuje również brak zaświadczenia z pracy potwierdzającego zatrudnienie. Świadkowie pracujący z ubezpieczonym stosowne dokumenty otrzymali.

Strony nie zgłosiły dalszych wniosków dowodowych.

Sąd zważył, co następuje:

Ubezpieczony ma ukończone 62 lata. Udowodnił ponad 15 lat pracy w szczególnych warunkach do dnia 31 grudnia 1998 roku, ale nie udowodnił co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych do tej daty.

Ubezpieczony domagał się emerytury na podstawie art. 184 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS i par. 3 i 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

W oparciu o cytowane przepisy mężczyźnie przysługuje prawo do emerytury, jeżeli ma ukończone 60 lat, udowodni co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych do dnia 31 grudnia 1998 roku, w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych, o której mowa w Wykazie A do dnia 31 grudnia 1998 roku, nie jest członkiem OFE.

Sporne pozostawało między stronami, czy ubezpieczony udowodnił co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych do 31 grudnia 1998 roku

Zdaniem sądu, należy dać wiarę ubezpieczonemu że w roku 1969 podjął prace w (...) w R. w dniu 15 kwietnia 1969 roku , ale nie wiadomo przez jak długi okres czasu pracował. Nie uwzględniono żądania ubezpieczonego, aby do okresów składkowych zaliczyć okres pracy od 15 kwietnia 1968 do 14 kwietnia 1969, bowiem podanie o pracę zostało, zdaniem sądu sporządzone w dniu 13 kwietnia 1969, a nie 13 kwietnia 1968 roku. Wskazana data była błędna. Ponadto świadkowie nie mogli potwierdzić pracy ubezpieczonego w w/w okresie, bowiem B. A. podjął pracę w dniu 16 stycznia 1969 roku i z uwagi na upływ czasu oraz z uwagi na stan zdrowia nie może pamiętać, czy L. J. był już zatrudniony w czasie gdy on pracę podejmował. Zdaniem sądu Ludwik J. nie wykazał brakującego okresu 10 miesięcy i 18 dni do udowodnienia co najmniej 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego, a co za tym idzie nie może nabyć prawa do emerytury w obniżonym wieku.

Wyrok wydano na podstawie art. 477 14 par.1 kpc..