Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 października 2015 roku

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Wójcik-Wojnowska

Protokolant: Karolina Mateja

po rozpoznaniu w dniu 1 października 2015 roku w Szczecinie, na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej w S.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w N.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 2417 zł (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 863/14

Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu zwykłym

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22 maja 2014 roku powódka (...) spółka akcyjna w S. wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na jej rzecz kwoty 39 500,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 20 marca 2014 roku oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu powódka wskazała, iż na podstawie umowy wynajmowała pozwanej spółce sprzęt budowlany w postaci kompresora (...) o wartości 39 500,00 zł, który w czasie trwania umowy najmu został skradziony. Ubezpieczyciel odmówił powódce wypłaty odszkodowania wskazując, iż nie może zostać przyznane, gdyż najemca (pozwana) nie dopełniła wymaganych obowiązków, wynikających z Ogólnych Warunków Ubezpieczenia M. i (...) Budowlanego, m.in. nie ustanowiła zabezpieczenia w postaci dozoru fizycznego pracownika ochrony, a nadto kontener w którym przechowywano przedmiot najmu nie był także zlokalizowany na terenie budowy, jak również nie było to teren trwale ogrodzony. W związku z utratą przez pozwaną wynajętego kompresora (...), powódka obciążyła ją odszkodowaniem odpowiadającym wartości utraconego sprzętu, wystawiając notę obciążeniową, która następnie została przez pozwaną odesłana bez jej księgowania. Należność wynikająca z noty, pomimo upływu terminu w niej określonego i wezwania pozwanej do zapłaty, nie została uregulowana.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 9 lipca 2014 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie w XI Wydziale Gospodarczym orzekł zgodnie żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie pozwana wniosła sprzeciw i zaskarżając wydany nakaz zapłaty wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania. W uzasadnieniu powódka przyznała, iż była najemcą kompresora (...) i uregulowała względem powoda wszelkie należności czynszowe w tym koszty umowy ubezpieczenia (...) zawartej przez powódkę oraz że przedmiot umowy najmu został przez nieznanych sprawców skradziony. Jednocześnie w sprzeciwie podkreślono, iż roszczenie strony powodowej jest bezzasadne, bowiem pozwana dochowała należytej staranności w zachowaniu pieczy nad przedmiotem najmu, a nadto powódka nie wykazała wysokości dochodzonej pozwem kwoty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 sierpnia 2013 roku pomiędzy powódką (...) spółką akcyjną w S. jako wynajmującym a pozwaną (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w N. jako najemcą została zawarta ramowa umowa najmu sprzętu budowlanego nr (...).

Zgodnie z §3 ust. 1 lit. a zawartej pomiędzy stronami umowy ramowej wynajmujący zobowiązany był do przekazania sprawnego technicznie sprzętu budowlanego do używania na rzecz najemcy w terminie wskazanym w potwierdzonym zamówieniu, wyposażonego w paliwo oraz innego środki w ilości niezbędnej do jego rozruchu. W przypadku wynajmu kontenerów, podnośników, rusztowań oraz wind wynajmujący miał potwierdzić termin dostawy indywidualnie dla każdego przedmiotu umowy najmu.

W §3 ust. 2 lit. b umowy ramowej strony ustaliły, że najemca zobowiązany jest do pokrycia kosztów wartości utraconego lub zniszczonego sprzętu budowlanego w terminie 14 dni od daty wystawienia stosownej noty obciążeniowej. Wartość sprzętu budowlanego określona będzie w odpowiednich dokumentach wydania (w tym dokumenty WZ-PZ, protokoły zdawczo odbiorcze). W §3 ust. 2 lit. d wskazano, że najemca zobowiązany jest do niezwłocznego powiadomienia wynajmującego w przypadku usterki, zniszczenia sprzętu budowlanego, a także policji, w przypadku jego kradzieży.

W §4 ust. 1 umowy ramowej strony ustaliły, że ceny wynajmu elementów sprzętu budowlanego są wyszczególnione w załącznikach nr 1, 2 i 3 do umowy.

W §4 ust. 4 umowy wskazano, że do stawek czynszu najmu określonych w umowie może zostać doliczony koszt ubezpieczenia sprzętu budowlanego ( (...)) w zakresie wynikającym z Ogólnych Warunków Ubezpieczenia M. i (...) Budowlanego od Uszkodzeń stanowiących załącznik do umowy. Koszt (...) za przedmiot najmu zależy od jego rodzaju/wartości i zgodnie z umową może wynosić od 4% do 7% czynszu najmu. Strony ustaliły, że najemca pokrywał będzie (...) wraz z czynszem najmu na podstawie faktur wystawionych przez wynajmującego. Oświadczenia woli w imieniu pozwanej składał jej upoważniony pracownik R. J..

Niesporne, nadto dowód:

umowa k. 67-69

upoważnienie k. 20

Pozwana na podstawie zamówienia (...) z dnia 25 października 2013 roku wynajęła od powódki kompresor (...) nr seryjny YA3- (...)- (...). Wskazana w zamówieniu wartość urządzenia wynosiła 60 036,57 zł. Do wartości ustalonego czynszu został doliczony koszt ubezpieczenia (...). Tego samego dnia urządzenie zostało pozwanej wydane, na potwierdzenie czego sporządzono właściwy protokół. W protokole zdawczo-odbiorczym wartość urządzenia określona została jako 60 036,57 zł.

Niesporne, nadto dowód:

zapisy nabywców k. 19

zamówienie k. 22

protokół zdawczo-odbiorczy k. 23-24

Zgodnie z pkt. I.4 zaakceptowanych przez najemcę Ogólnych Warunków Umów Najmu czas trwania umowy najmu liczy się od dnia odbioru sprzętu budowlanego przez najemcę do dnia jego zwrotu włącznie.

Punkt III.14 Ogólnych Warunków Umów Najmu stanowi, iż wraz z wygaśnięciem lub rozwiązaniem umowy najmu, najemca zobowiązany jest do zwrotu sprzętu budowlanego wynajmującemu. Zgodnie z rozumieniem Ogólnych Warunków Umów Najmu, za zwrot sprzętu budowlanego uważać się będzie jedynie oddanie wynajmującemu sprzętu budowlanego w takim stanie, w jakim został on wynajęty.

W punkcie IV.1 Ogólnych Warunków Umów Najmu wskazano, że najemca ponosi pełną odpowiedzialność za urządzenie od chwili jego załadunku u wynajmującego do momentu zwrotu go w miejsce wskazane przez wynajmującego w stanie niepogorszonym.

W punkcie IV.2 wskazano, że w razie utraty urządzenia najemca zobowiązany jest do zapłaty odszkodowania odpowiadającego jego wartości, określonej w umowie najmu lub dokumentach wydania, która najemca akceptuje.

Niesporne, nadto dowód:

Ogólne Warunki Umów Najmu k. 21

Do ubezpieczenia (...) zastosowanie znajdują Ogólne warunki ubezpieczenia maszyn i sprzętu budowlanego od uszkodzeń (...) spółki akcyjnej w W.. Zgodnie z §2 ust. 5 Ogólnych warunków określającym zasady przechowywania maszyn w miejscu ubezpieczenia maszyny, których umieszczenie ze względu na ich rozmiary lub z innych powodów w zamkniętym obiekcie nie jest możliwe, mogą przechowywane być na placu budowy lub w innej lokalizacji, pozostałe ma-szyny przechowywane muszą być w zamkniętych obiektach.

Zgodnie z §2 ust. 6, przez kradzież z włamaniem jest rozumiany zabór maszyn lub ich części w celu przywłaszczenia, którego sprawca dokonał z miejsca ubezpieczenia bądź z zamkniętego środka transportowego, po usunięciu przy użyciu siły i narzędzi wymaganych zabezpieczeń przeciwkradzieżowych miejsca ubezpieczenia, zabezpieczeń środka transportowego oraz zabezpieczeń maszyn lub otworzeniu zabezpieczeń kluczem oryginalnym, który zdobył przez kradzież z włamaniem z innego obiektu lub w wyniku rabunku

Zgodnie z §2 ust. 8 określającym wymagane zabezpieczenia przeciwkradzieżowe miejsca ubezpieczenia przez plac budowy oraz inną lokalizację należy rozumieć oświetlony, trwale ogrodzony teren, z bramą zabezpieczoną w taki sposób aby niemożliwy był wstęp, wjazd bądź wyjazd osoby nieuprawnionej oraz pozostający pod stałym dozorem, przez zamknięty obiekt - znajdujący się na placu budowy lub na terenie innej lokalizacji obiekt kontenerowy, budynek bądź jego część lub inną budowlę, użytkowaną wyłącznie przez ubezpieczającego lub ubezpieczonego, w którym przechowywane są ubezpieczone maszyny, wyposażony w zamknięte na zamek lub kłódkę drzwi oraz posiadający zabezpieczone (oszklone lub okratowane) okna i inne otwory zewnętrzne, poprzez zabezpieczenia maszyn rozumie się natomiast przewidziane konstrukcyjnie i sprawne technicznie, zamknięte urządzenia zabezpieczające, uniemożliwiające osobom nieupoważnionym dostęp do wnętrza maszyny bez uprzedniego pokonania zabezpieczeń przy użyciu siły i narzędzi.

Przez dozór, zgodnie z §2 pkt 11 poprzez dozór rozumie się całodobowa ochrona wykonywana przez co najmniej jedną wyznaczoną do tego celu osobę pełnoletnią spośród personelu ubezpieczającego lub Ubezpieczonego lub przez pracowników koncesjonowanego przedsiębiorstwa ochrony osób i mienia.

Zgodnie z §5 ust. 1 Ogólnych warunków ubezpieczenia (...) SA odpowiada za szkody w ubezpieczonych maszynach powstałe w okresie ubezpieczenia z przyczyn nagłych nieprzewidzianych i niezależnych od woli ubezpieczającego lub ubezpieczonego, o ile szkody te nie powstaną z przyczyny wyraźnie wyłączonej z zakresu ubezpieczenia w Ogólnych warunkach ubezpieczenia lub postanowieniach dodatkowych. Zgodnie z §5 ust. 2 do szkód za które ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność należą przykładowo szkody spowodowane przez: kradzież z włamaniem, rabunek.

Zgodnie z §11 ust. 1 pkt 2 Ogólnych warunków ubezpieczenia jako wysokość szkody w maszynach przyjmuje się przy szkodzie całkowitej określoną na dzień powstania szkody wartość kosztów wymiany utraconej, zniszczonej albo uszkodzonej maszyny na maszynę nową tego samego typu i o tych samych lub w przypadku kiedy jest to niemożliwe, najbardziej zbliżonych parametrach technicznych z potrąceniem procentowo określonego stopnia zużycia technicznego do dnia powstania szkody oraz z uwzględnieniem kosztów (jeżeli występują i zostały uwzględnione w sumie ubezpieczenia) transportu, montażu oraz cła i innych tego typu opłat.

Niesporne, nadto dowód:

Ogólne warunki ubezpieczenia k. 26-37

Wynajmowany kompresor A. C. nr seryjny YA3- (...)- (...) był przechowywany w zabezpieczonym dwiema kłódkami, w tym kłódką bezkabłąkową, kontenerze znajdującym się na terenie zaplecza Centrum Handlowego (...) w B.. Pozwana dzierżawiła wskazany teren jako miejsce przechowywania maszyn wykorzystywanych w związku z prowadzoną inwestycją. Teren był objęty monitoringiem wizyjnym oraz dozorowany przez pracowników ochrony Centrum Handlowego.

Pomiędzy dniem 16 a 18 listopada 2013 roku, na skutek włamania do zamkniętego kontenera, przedmiot umowy najmu został przez nieznanych sprawców skradziony. Zdarzenie było zgłoszone policji bezpośrednio po jego zauważeniu przez pracowników pozwanej. Policja ustaliła, że dokonano kradzieży z włamaniem. Sprawcy do wnętrza kontenera dostali się zrywając bolec z mechanizmu otwierającego drzwi kontenera.

Utrata przedmiotu najmu została zgłoszona powódce w dniu 18 listopada 2013 roku. Jako orientacyjną wartość szkody wskazano kwotę 60 036,57 zł.

Dowód:

pismo k. 38

dokument k. 41

zeznania J. K. k. 163-163v

zeznania R. J. k. 163v

zeznania M. K. k. 164

zeznania A. B. k. 191-192

zeznania J. B. j. 192-193

Po przeprowadzeniu postępowania nr (...), decyzją z dnia 28 stycznia 2014 roku ubezpieczyciel odmówił wypłacenia powódce odszkodowania. W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż chociaż sam kontener zamykany był na kłódkę, to nie zostały spełnione przez najemcę sprzętu pozostałe wymagane zgodnie z §9 ust. 10 umowy generalnej zabezpieczenia przeciwkradzieżowe, m.in. nie ustanowiono dozoru.

Niesporne, nadto dowód:

pismo k. 39

W dniu 10 lutego 2014 roku pozwana wpłaciła na rachunek powódki kwotę 9 585,74 zł, jako tytuł płatności wskazując faktury nr (...). Wskazane faktury zostały przez powódkę wystawione tytułem czynszu za najem kompresora.

Niesporne, nadto dowód:

potwierdzenie k. 25

Notą nr NOTA/BBI/14/008 z dnia 5 marca 2014 roku powódka obciążyła pozwaną kwotą 39 500,00 zł za utracony kompresor (...).

Dowód:

nota k. 40

zeznania M. P. k. 190-191

Pismem z dnia 18 marca 2014 roku pozwana poinformowała, że wszelkie roszczenia powódki w zakresie odszkodowania za skradziony sprzęt pozbawione są jakichkolwiek podstaw. Pozwana wskazała, iż kompresor był przechowywany w zamkniętym kontenerze, na terenie objętym monitoringiem oraz chronionym. Wraz z pismem pozwana odesłała notę obciążeniową z dnia 5 marca 2014 roku bez jej księgowania.

Dowód:

pisma k. 42

Pismem z dnia 28 marca 2014 roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 39 500,00 zł tytułem należności potwierdzonej notą NOTA/BBI/14/008 z dnia 5 marca 2014 roku.

Dowód:

wezwania k. 43-44

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w niezasadne.

Niespornym jest, że strony niniejszego postępowania łączył stosunek najmu. Zgodnie z treścią przepisu art. 659 § 1 k.c. przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Nie było pomiędzy stronami sporne, że stanowiący przedmiot najmu kompresor został pozwanej wydany oraz że uregulowała ona należny powódce czynsz. Zgodnie z art. 675 §1 k.c., po zakończeniu najmu najemca obowiązany jest zwrócić rzecz w stanie niepogorszonym; jednakże nie ponosi odpowiedzialności za zużycie rzeczy będące następstwem prawidłowego używania. W ustalonym stanie faktycznym nie doszło do zwrotu powódce przedmiotu najmu, gdyż – jak obie strony zgodnie przyznały – został on pozwanej skradziony.

Podstawę prawną żądania powódki stanowiły zapisy umowy, zgodnie z którymi w razie braku zwrotu sprzętu najemca obowiązany jest uiścić kwotę odpowiadającą wskazanej w dokumentach najmu wartości sprzętu. Postanowienia te mają charakter kary umownej.

Zgodnie z art. 483 § 1 k.c. można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna), przy czym w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody. Żądanie odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary nie jest dopuszczalne, chyba że strony inaczej postanowiły (art. 484 § 1 k.c.) Na tle tych uregulowań ugruntowany jest pogląd, że żądanie kary umownej nie jest uzależnione od wykazania szkody.

Niespornym jest, iż obowiązek zwrotu sprzętu – wynikający tak z umowy najmu, jak i z przepisu art. 675 § 1 k.c. – nie został przez pozwaną wykonany. Jednak postanowień umowy i ogólnych warunków nie można interpretować w ten sposób, że doprowadzą one do obciążenia pozwanej nieograniczoną odpowiedzialnością za wykonanie tego obowiązku.

Odpowiedzialność kontraktowa może mieć charakter obiektywny, to jest opierać się jedynie na fakcie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, ale też może być ukształtowana w ten sposób, że warunkiem jej powstania jest wystąpienie po stronie dłużnika okoliczności subiektywnej - winy. Kodeks cywilny przyjął w zasadzie drugie z tych rozwiązań. Wskazuje na to treść art. 472 k.c., z którego wynika, że z zastrzeżeniem odmiennych postanowień ustawy lub czynności prawnej dłużnik odpowiedzialny jest za niezachowanie należytej staranności.

W doktrynie i orzecznictwie powszechnie przyjmuje się, że choć odpowiedzialność dłużnika z tytułu kary umownej za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania nie jest uwarunkowana poniesieniem przez wierzyciela szkody, to jest uwarunkowana pozostałymi przesłankami odpowiedzialności kontraktowej przewidzianej w art. 471 k.c. Kara umowna stanowi odszkodowanie umowne i przysługuje wierzycielowi jedynie wtedy, gdy niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy jest następstwem okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność. Innymi słowy, zakres odpowiedzialności z tytułu kary umownej pokrywa się z zakresem ogólnej odpowiedzialności kontraktowej dłużnika, który zwolniony jest od obowiązku zapłaty kary, gdy wykaże, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania było następstwem okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności. Oznacza to, że przesłanką dochodzenia zapłaty kary umownej jest wina dłużnika w postaci co najmniej niedbalstwa (por. m.in. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2011 r., II CSK 318/10, OSNC-ZD 2011, nr D, poz. 80, z dnia 6 października 2010 r., II CSK 180/10, niepubl., z dnia 11 stycznia 2008 r. V CSK 362/07, OSP 2012, nr 7-8, poz. 76, z dnia 21 września 2007 r., V CSK 139/07, OSNC-ZD 2008, nr B, poz. 44, z dnia 11 marca 2004 r., V CSK 369/03, niepubl., z dnia 11 czerwca 2003 r., III CKN 50/01, niepubl., z dnia 27 czerwca 2003 r. IV CKN 300/01, niepubl., z dnia 11 lutego 1999 r., III CKN 166/98, niepubl., z dnia 27 stycznia 1972 r., I CR 458/71, OSNCP 1972, nr 9, poz. 160, z dnia 2 czerwca 1970 r., II CR 167/70, OSNCP 1970, nr 11, poz. 214, z dnia 19 lutego 1969 r. I CR 580/69, niepubl., z dnia 20 marca 1968 r., II CR 419/67, niepubl. i z dnia 9 listopada 1965 r. I CR 545/63, OSPiKA 1967, nr 4, poz. 97).

Nie ulega wątpliwości, że zgodnie z art. 473 § 1 k.c. dłużnik może przez umowę przyjąć odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania z powodu oznaczonych okoliczności, za które na mocy ustawy odpowiedzialności nie ponosi. Może zatem rozszerzyć swoją odpowiedzialność kontraktową, przyjmując odpowiedzialność także za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy z przyczyn od niego niezależnych, np. z powodu siły wyższej. Trafnie jednak wskazuje się w literaturze i orzecznictwie, że jeżeli strony chcą rozszerzyć odpowiedzialność dłużnika, to zgodnie z art. 473 § 1 k.c. muszą w umowie wskazać, za jakie inne - niż wynikające z ustawy - okoliczności dłużnik ma ponosić odpowiedzialność (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2010 r., II CSK 180/10). Okoliczności te zatem muszą być w umowie wyraźnie określone, a zamiar stron rozszerzenia odpowiedzialności za niewykonanie zobowiązania powinien wynikać z umowy w sposób niewątpliwy. Trudno bowiem przyjmować, że w każdym wypadku, gdy strony umawiają się o osiągnięcie określonego rezultatu, rozszerzają tym samym odpowiedzialność za szkody wynikłe z jego nieuzyskana poza granice winy. Nie można powoływać się tylko na potrzebę zapewnienia lepszej pozycji wierzycielowi, gdyż zgodnie z ogólną regułą prawo zobowiązań musi uwzględniać słuszne interesy obu stron stosunku obligacyjnego. Również Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały pełnego składu Izby Cywilnej z dnia 21 grudnia 1974 r., III CZP 31/74, OSNCP 1975, z. 9, poz. 128, zajął stanowisko, że rozszerzenie odpowiedzialności na podstawie art. 473 § 1 k.c. musi być w umowie wyraźnie przewidziane.

W niniejszej sprawie do takiego wyraźnego rozszerzenia odpowiedzialności umownej nie doszło. W szczególności trzeba podkreślić, iż w umowie ani ogólnych warunkach nie zapisano, iż dłużnik odpowiadał będzie za brak zwrotu sprzętu wówczas, gdy jego utrata będzie następstwem niedochowania określonych wymogów zabezpieczenia wynajmowanego sprzętu (np. wymogów określonych w ogólnych warunkach ubezpieczenia R.). Umowa najmu nie jest przewiduje rozwiązań podobnych, jak w wypadku np. użyczenia, gdzie na biorącego w użyczenie ustawodawca nałożył w określonych przypadkach odpowiedzialność także za przypadkowe uszkodzenie lub utratę rzeczy ( casus mixtus). Zatem za zwrot rzeczy najętej najemca odpowiada na zasadzie winy i w niniejszej sprawie ta odpowiedzialność nie została w sposób wyraźny rozszerzona. Wobec tego należało ustalić, czy najemca dochował należytej staranności w zabezpieczeniu sprzętu przed kradzieżą.

Ze złożonych w sprawie zeznań świadków, w tym pracowników pozwanej i inwestora prac wykonywanych przez powódkę wynikało, że dla zabezpieczenia wynajmowanego urządzenia pozwana przechowywała go w zamkniętym kontenerze na specjalnie w tym celu dzierżawionym terenie należącym do Centrum Handlowego (...). Przedmiotowy teren był objęty monitoringiem i nadzorowany przez pracowników Centrum Handlowego. W ocenie Sądu pozwana podjęła wszelkie środki, których można było od niej oczekiwać jako od przedsiębiorcy dokładającego należytej staranności dla zabezpieczenia wartościowego urządzenia, które wynajmowała. W szczególności pozwana nie musiała spodziewać się czy też przewidywać tak dalece idącej zuchwałości sprawcy, jak w niniejszej sprawie, gdzie kradzieży dokonano z kontenera znajdującego się w obrębie monitoringu sklepu. Umowa najmu ani OWU nie nakładała na najemcę określonych obowiązków co do zabezpieczenia sprzętu, zaś do co ogólnych warunków ubezpieczenia R., to po pierwsze, nie pozwana, lecz powódka była stroną tej umowy, po drugie, brak jest dowodu, by pozwana przy zawieraniu umowy najmu została z tymi warunkami zapoznana. Z tego też względu wymagania dotyczące sposobu zabezpieczenia przedmiotu, który podlega ochronie ubezpieczeniowej, mogą być badane wyłącznie w ramach oceny odpowiedzialności ubezpieczenia. Nadinterpretację stanowiłoby rozpatrywanie ich w sposób prowadzący do przyjęcia, że w każdym wypadku, gdy sprzęt nie był zabezpieczony zgodnie z wymogami ubezpieczyciela, oznacza to niedochowanie należytej staranności przez dłużnika.

Z uwagi na powyższe żądanie pozwu podlegało oddaleniu.

Na marginesie należy dodać, iż dowód z opinii biegłego, przy założeniu, iż pozwana ponosi odpowiedzialność za utratę sprzętu, byłby zbędny. Strony określiły bowiem w umowie, jaką kwotę z tytułu niezwrócenia sprzętu należy zapłacić (wskazaną w dokumentach najmu jako wartość urządzenia), jak wyżej wskazano, postanowienie to ma charakter kary umownej, zatem powodowi tak określona kwota należy się nawet wówczas, gdy realna wartość utraconego sprzętu była niższa.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98 i 100 k.p.c. oraz § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokatów oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Pozwana wygrała sprawę w całości, a na poniesione przez nią koszty składało się wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 2 400,00 zł oraz opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. powoda

3.  Zwrócić pozwanemu zaliczkę k. 83

4.  Z pismami lub za 30 dni