Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 6 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku

Wydział XII Cywilny Sekcja do Spraw Egzekucyjnych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Krata

po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2015 r. w Gdańsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela M. S.

przeciwko dłużnikowi M. H.

na skutek skargi dłużnika na czynności komornika

w przedmiocie wniosku dłużnika o zwolnienie od kosztów sądowych

postanawia :

oddalić wniosek.

UZASADNIENIE

Dłużnik wniósł skargę na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w. C. w sprawie KM (...). Dłużnik złożył jednocześnie wniosek o zwolnienie od opłaty od skargi w kwocie 100,00 zł, wskazując, iż obecnie nie posiada środków na bieżące utrzymanie otrzymanych od swojej matki, a zabranych mu w kwocie 720,00 zł przez asesorów komorniczych w trakcie wykonywanych przez nich czynności w dniu 13.07.2015r.

Zgodnie z przepisem art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2005r., Nr 167, poz. 1398 z późn. zm.) zwolnienia od kosztów sądowych może się domagać osoba fizyczna, która złożyła oświadczenie, z którego wynika, że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Zasadą jest, że postępowanie cywilne jest postępowaniem odpłatnym, a zwolnienie od kosztów sądowych jest instytucją o charakterze wyjątkowym. Ma ono stanowić w istocie pomoc państwa, dla tych osób, które czyniąc ograniczenia w swoich wydatkach, aż do granic zabezpieczenia podstawowych wydatków związanych z koniecznym utrzymaniem, nie są w stanie uiścić kosztów sądowych. Zwolnienie od kosztów sądowych oznacza bowiem przerzucenie ciężaru kosztów postępowania sądowego ze strony takiego postępowania na wszystkich podatników. Innymi słowy, celem zwolnienia od kosztów sądowych jest przede wszystkim zapewnienie dostępu do wymiaru sprawiedliwości osobom niezamożnym, przez wyeliminowanie bariery o charakterze fiskalnym. Należy podkreślić, w kontekście niniejszej sprawy, iż zwolnienie od kosztów sądowych ma wspierać podmioty rzeczywiście potrzebujące takiego wsparcia ze strony Państwa i Sąd winien to mieć na uwadze rozstrzygając wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.

W ocenie Sądu, wniosek dłużnika o zwolnienie od kosztów sądowych (opłaty od skargi) nie zasługuje na uwzględnienie.

Z oświadczenia dłużnika, wynika że uzyskuje dochód z tytułu pomocy rodziny oraz prac dorywczych (konsultacyjnych i doradczych) w kwocie 1 000 zł. Mieszka u swej partnerki, znajomych i członków rodziny, nie ponosząc z tego tytułu kosztów. Wypełniając oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania, dłużnik wskazał, że żadnego majątku nie posiada, nie ponosi też wydatków wymienionych w rubryce nr 7 oświadczenia: „Zobowiązania i stałe wydatki”. Dłużnik urodził się w (...) roku, nie ma nikogo na utrzymaniu. W trakcie czynności egzekucyjnych dokonanych w dniu 13.07.2015r. miał przy sobie kwotę 720 zł, przekazaną mu – według oświadczenia dłużnika -na bieżące utrzymanie przez jego matkę.

Mając na względzie dochody uzyskiwane przez dłużnika z różnych źródeł nie sposób uznać, iż nie jest on w stanie wydatkować kwoty 100 zł bez uszczerbku koniecznego utrzymania. Tym bardziej, iż od momentu otrzymania przez dłużnika odpisu niniejszego postanowienia do chwili otrzymania wezwania do uiszczenia opłaty od skargi upłynie jeszcze stosowny czas, w trakcie którego dłużnik może przygotować się do takiego wydatku. Z obowiązkiem uiszczenia opłaty od skargi dłużnik winien liczyć się od momentu jej złożenia. Z treści uzasadnienia skargi wynika, iż dłużnik od początku miał świadomość nie tylko istnienia tego obowiązku, lecz także samej wysokości opłaty.

Biorąc pod uwagę wskazane okoliczności, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia, na podstawie przepisu art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zastosowanego a contrario.