Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Zenon Węcławik

Protokolant: Anna Gembalska

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2015 r. w Kamiennej Górze na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w L.

przeciwko K. G.

o zapłatę

I.  oddala powództwo względem pozwanego K. G.,

II.  zasądza od strony powodowej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w L. na rzecz pozwanego K. G. kwotę (...),00 tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

sygn. akt I C 1473/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w L., pozwem z dnia 19 grudnia 2014 r., domagała się zasądzenia od pozwanych K. G., A. B. (1), A. B. (2) i T. Ż. kwoty 6.889,80 zł z następującymi odsetkami ustawowymi: od kwoty 574,15 zł od dnia 16.10.2013 r., od kwoty 574,15 zł od dnia 16.11.2013 r., od kwoty 574,15 zł od dnia 17.12.2013 r., od kwoty 574,15 zł od dnia 16.01.2014 r., od kwoty 574,15 zł od dnia 17.02.2014 r., od kwoty 574,15 zł od dnia 17.03.2014 r., od kwoty 574,15 zł od dnia 16.04.2014 r., od kwoty 574,15 zł od dnia 16.05.2014 r., od kwoty 574,15 zł od dnia 17.06.2014 r., od kwoty 574,15 zł od dnia 16.07.2014 r., od kwoty 574,15 zł od dnia 16.08.2014 r. i od kwoty 574,15 zł od dnia 16.09.2014 r. Wniosła też o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu wywiodła, że pozwani zamieszkiwali w lokalu nr (...) przy ulicy (...) w C. i z tego tytułu zobowiązani byli do uiszczania opłat za mieszkanie. Zalegają jednak z tymi należnościami za okres od października 2013 r. do września 2014 r. na łączną kwotę dochodzoną pozwem.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze - nakazem zapłaty z dnia 5.06.2015 r., sygn. akt I Nc 474/15 - uwzględnił żądanie pozwu i zasądził od pozwanych K. G., A. B. (1), A. B. (2) i T. Ż. solidarnie na rzecz strony powodowej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w L. dochodzone roszczenie wraz z kosztami postępowania.

Pozwany K. G. od powyższego nakazu zapłaty złożył w terminie ustawowym sprzeciw, w którym domagał się oddalenie powództwa. Podniósł, że w lokalu nr (...) przy ulicy (...) w C. nie zamieszkuje od dnia końca stycznia 2013 r., do tego zaś czasu regulował stosowne należności związane z eksploatacją przedmiotowego lokalu.

Pozostali pozwani nie złożyli sprzeciwów od nakazu zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 marca 2012 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w L. zawarła z A. B. (1) i A. B. (2) umowę najemu lokalu mieszkalnego położonego w C. przy ulicy (...) na okres do 31 marca 2014 r. Najemcy zobowiązali się do uiszczania czynszu i dodatkowych opłat za miesiąc bieżący do dnia 15 każdego miesiąca. Jako osoby uprawnione do zamieszkiwania w przedmmiotowym lokalu wskazano oprócz najemców ich dwóch synów – T. Ż. i K. G..

( dowód: umowa najmu lokalu z dnia 26.03.2012 r. na k. 15 - 17 akt i odpis KRS strony powodowej na k. 4 – 9 akt )

Z początku 2012 roku pozwany K. G. wyprowadził się ze swojego domu w L. przy ulicy (...) i zamieszkał razem z T. Ż. w lokalu mieszkalnym - najętym przez A. B. (1) i A. B. (2) - położonym C. przy ulicy (...). Również w tym mieszkaniu w marcu 2012 r. K. G. został zameldowany czasowo. Na przełomie stycznia i lutego 2013 r. K. G. – wobec rozpadu nieformalnego związku z T. Ż. - wyprowadził się z mieszkania nr (...) w C. przy ulicy (...) i wrócił do swojego domu w L., gdzie stale mieszkała jego żona M. G. wraz z synem D. G.. Pozwany także w lutym 2013 r. wymeldował się z mieszkania w C..

( dowód: zeznania świadków: E. P. z dnia 13.11.2015 r., S. G. z dnia 13.11.2015 r., M. P. z dnia 13.11.2015 r., D. G. z dnia 13.11.2015 r., P. P. z dnia 13.11.2015 r. i Z. N. z 13.11.2015 r. oraz zeznania pozwanego K. G. z dnia 13.11.2015 r. )

Poza sporem pomiędzy stronami było, że w związku z bieżącą eksploatacją lokalu mieszkalnego nr (...) w C. przy ulicy (...) powstały zaległości wynoszące łącznie 6.889,80 zł, na co złożył się nieuiszczany czynsz i opłaty związane z lokalem w okresie od października 2013 r. do września 2014 r. Ta okoliczność faktyczna potwierdzona została wykazem należności na k. 12 akt.

Wobec nieprzedłużenia A. B. (1) i A. B. (2) umowy najmu lokalu mieskalnego 7 w C. przy ulicy (...), Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w L. - pismami z dnia 3 lipca 2014 r. - wezwała najemców do uregulowania zaległości związanych z najmowanym lokalem i wezwała A. B. (1) i A. B. (2) do opuszczenia lokalu.

( dowód: pisma strony powodowej na k. 13 i 14 akt )

Sąd zważył:

Powództwo nie było uzasadnione względem pozwanego K. G..

Odpowiedzialność pozwanego wywodziła się z reżimu odpowiedzialności kontraktowej , wynikającej z zawartej przez A. B. (1) i A. B. (2) umowy najmu lokalu mieskalnego 7 w C. przy ulicy (...) ( art. 680 i nast. k.c. ). Zgodnie z tą umową, pozwany był uprawniony do zamieszkiwania w przedmiotowym lokalu obok jego najemców, którzy obowiązani byli do uiszczania czynszu i dodatkowych opłat za miesiąc bieżący do dnia 15 każdego miesiąca. Pozwany zaprzecząc swojej odpowiedzialności wskazał na fakt jego niezamieszkiwania w rzeczonym lokalu w okresie, za który dochodzone są zaległe należności objęte pozwem. Zdaniem pozwanego, sytuacja taka skutkuje bezzasadnością powództwa.

Należało wstępnie zauważyć, iż przedmiotowa sprawa była początkowo rozpoznawana w trybie postępowania upominawczego ( art. 497 ¹ i nast. k.p.c. ), a co za tym idzie – wobec złożenia sprzeciwu od nakazu zapłaty tylko przez jednego z pozwanych – K. G., wydany w sprawie nakaza zapłaty z dnia 5 czerwca 2015 r. uprawomocnił się względem pozostałych pozwanych ( art. 505 § 2 k.p.c. ). Tym samym, z chwilą uprawomocnienia się nakazu zapłaty wobec nich, zakończyli oni swój udział w postępowaniu. Wynika to ze zwykłego ( niejednolitego ) charakteru współuczestnictwa procesowego pozwanych ( art. 73 i 74 k.p.c. ) i nie ma na to wpływu fakt, że odpowiedzialność pozwanych była solidarna ( art. 688 ¹ § 1 k.c. w związku z art. 369 k.c. )..

W kwestii przyjęcia odpowiedzialności pozwanego K. G. względem strony powodowej kluczowe znaczenie ma treść art. 688 ¹ § 1 k.c., zgodnie z którym za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie. Co istotne jednakże, po myśli § 2 tego przepisu, odpowiedzialność tych osób ogranicza się do wysokości czynszu i innych opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania. Zaległe należności najemcy mogą być więc egzekwowane wobec innych mieszkańców tylko w stosunku do czasu trwania ich zamieszkiwania w okresie rozliczeniowym, za który powstało dane roszczenie. Zaprzestanie zamieszkiwania w wynajętym lokalu powoduje, że odpowiedzialność byłego mieszkańca nie powiększa się o należności za dalsze okresy rozliczeniowe. W realiach niniejszej sprawy – wobec ustalenia, że pozwany od początku lutego 2013 roku nie mieszka już w lokalu mieszklanym nr (...) w C. przy ulicy (...) – nie można jemu przypisać odpowiedzialności za czynsz i inne opłaty związane z tym lokalem za okres dochodzony pozwem, to jest od października 2013 r. do września 2014 r.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków E. P., D. G., M. P., S. G., P. P. i Z. N.. Zeznania tych świadków były jasne i logiczne, a przede wszystkim wzajemnie się uzupełniały. W oparciu o nie, możliwe było ustalenie stanu faktycznego w stopniu nie budzącym wątpliwości - w tym zwłaszcza ustalenia okresu zamieszkiwania pozwanego K. G. w C.. Za godne wiary uznano też zeznania pozwanego K. G., korelowały one bowiem w całości z zeznaniami świadków. Zgodność pomiędzy zeznaniami świadków i zeznaniami pozwanego zachodziła zwłaszcza we wskazaniu terminu wyprowadzki pozwanego z C. na początku 2013 roku oraz wskazaniu osób biorących udział w wyprowadzce pozwanego, to jest S. G., Z. N. i M. P., a także użytego do tego celu samochodu marki (...) należącego do znajomego pozwanego o nazwisku (...). Jedynie zeznania świadka P. P. były bardziej ogólnikowe, ale to z uwagi na najmniejszy jego związek ze zdarzeniami istotnymi w sprawie. Również relacje rodzinne pozwanego z niektórymi świadkami, to jest E. P. ( córka ), D. G. ( syn ) i M. P. ( zięć ), nie wpłynęły negatywnie na treść zeznań tychże świadków.

Mając na uwadze ustalony w sprawie stan faktyczny oraz przywołane wyżej motywy – na podstawie art. 688 ¹ § 1 k.c. – orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Orzeczenie o kosztach postępowania zawarte w punkcie II sentencji wyroku znajduje uzasadnienie w dyspozycji art. 98 k.p.c. Koszty pozwanego zamykały się kwotą 1.217,00 zł na którą złożyło się 1.200,00 zł zastępstwa procesowego i 17,00 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.