Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:		SSO Grażyna Jaszczuk
Sędziowie:		SSO Jerzy Kozaczuk (spr.) SSO Mariola Krajewska - Sińczuk
Protokolant:	stażysta Renata Olędzka

przy udziale Prokuratora Andrzeja Michalczuka

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2015 r.

sprawy K. C.

oskarżonego o przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez oskarżyciela publicznego i obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Węgrowie

z dnia 20 maja 2015 r. sygn. akt II K 721/14

w zaskarżonej części wyrok utrzymuje w mocy; zasadza od K. C. na rzecz Skarbu Państwa 420, 00 zł kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt II Ka 557/15

UZASADNIENIE

K. C. i M. F. zostali oskarżeni, o to, że:

I.  w okresie od 1 marca 2013 roku do 31 marca 2014 roku w miejscowości S. pow. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia zabrali w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych podtrzymujących zasilanie awaryjne o łącznej wartości 5.000 zł na szkodę (...) S.A. w W., przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, to jest o czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w stosunku do K. C., a z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

II.  w okresie od 1 stycznia 2014 roku do 25 kwietnia 2014 roku w S. pow. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia zabrali w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych podtrzymujących zasilanie awaryjne o łącznej wartości 5.000 zł na szkodę (...) S.A. w W., przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, to jest o czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w stosunku do K. C., a z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F. ,

III.  w okresie od 1 stycznia 2014 roku do 6 czerwca 2014 roku w P. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu usiłowali dokonać kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia zamierzali wykonać obejście systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie i z wnętrza pomieszczenia zabrać w celu przywłaszczenia znajdujące się tam baterie akumulatorów żelowych podtrzymujących zasilanie awaryjne na szkodę (...) S.A. w W., nie uświadamiając sobie, że dokonanie czynu jest niemożliwe z uwagi na brak tam wspomnianych akumulatorów nadających się do popełnienia czynu zabronionego, przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne , to jest o czyn z art. 13 § 2 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 §1 kk w stosunku do K. C., a z art.13 § 2 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

IV.  w okresie od 1 stycznia 2014 roku do 6 czerwca 2014 roku w S. gm. M. pow. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu usiłowali dokonać kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia usiłowali zabrał w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych podtrzymujących zasilanie awaryjne o Łącznej na szkodę (...) S.A. w W., lecz zamierzonego celu nie osiągnęli, postanawiając zaboru tego dokonać w innym terminie, przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, to jest o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w stosunku do K. C., a z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

V.  w okresie od 1 stycznia 2014 roku do 6 czerwca 2014 roku w S. pow. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu usiłowali dokonać kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia usiłowali zabrać w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych podtrzymujących zasilanie awaryjne o Łącznej na szkodę (...) S.A. w W., lecz zamierzonego celu nie osiągnęli, postanawiając zaboru tego dokonać w innym terminie, przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, to jest o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w stosunku do K. C., a z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

VI.  w okresie od 25 stycznia 2014 roku do 27 marca 2014 roku w W. gm. M. pow. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia zabrali w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych podtrzymujących zasilanie awaryjne o Łącznej wartości 4.000 zł na szkodę (...) S.A. w W., przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, to jest o czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w stosunku do K. C., a z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

VII.  w okresie od 25 stycznia 2014 roku do 27 marca 2014 roku w B. gm. G. pow. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia zabrali w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych podtrzymujących zasilanie awaryjne o Łącznej wartości 4.000 zł na szkodę (...) S.A. w W., przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, to jest o czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w stosunku do K. C., a z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

VIII.  w okresie od 18 lutego 2014 roku do 9 kwietnia 2014 roku w S. pow. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia zabrali w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych 12V podtrzymujących zasilanie awaryjne o Łącznej wartości 5.600 zł na szkodę (...) S.A. w W., przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, to jest o czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w stosunku do K. C., a z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

IX.  w okresie od 10 marca 2014 roku do 29 kwietnia 2014 roku w miejscowości G. gm.J. pow. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia zabrali w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych podtrzymujących zasilanie awaryjne o Łącznej wartości 4.000 zł na szkodę (...) S.A. w W., przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, to jest o czyn z art. 279 § 1kk w zw. z art. 64 § 1kk w stosunku do K. C., a z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

X.  w okresie od 11 marca 2014 roku do 6 czerwca 2014 roku w K. przy ul. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia zabrali w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych podtrzymujących zasilanie awaryjne o Łącznej wartości 4.000 zł na szkodę (...) S.A. w W., przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, to jest o czyn z art.279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w stosunku do K. C., a z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

XI.  w dniu 27 marca 2014 roku w miejscowości R. gm. C. pow. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia zabrali w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych podtrzymujących zasilanie awaryjne o łącznej wartości 5.000 zł na szkodę (...) S.A. w W., przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, to jest o czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w stosunku do K. C., a z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

XII.  w dniu 21 maja 2014 roku w miejscowości M. pow. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia zabrali w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych 12V i wydajności 100 A typu (...) podtrzymujących zasilanie awaryjne o łącznej wartości 5.000 zł na szkodę (...) S.A. w W., przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne , to jest o czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w stosunku do K. C., a z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

XIII.  w okresie od 22 maja 2014 roku do 6 czerwca 2014 roku w K. przy ul. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia zabrali w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych podtrzymujących zasilanie awaryjne o łącznej wartości 4.000 zł na szkodę T. (...). w W., przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne , to jest o czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w stosunku do K. C., a z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

XIV.  w okresie od 25 maja 2014 roku do 03 czerwca 2014 roku w S. gm. G. pow. (...) woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do stacji przekaźnikowej (...) S.A. w ten sposób, że po otwarciu furtki na teren stacji i drzwi pomieszczenia oraz wykonaniu obejścia systemu alarmowego poprzez jego zapętlenie, z wnętrza pomieszczenia zabrali w celu przywłaszczenia 8 baterii akumulatorów żelowych 12V i wydajności 100 A typu (...) podtrzymujących zasilanie awaryjne o łącznej wartości 5.000 zł na szkodę (...) S.A. w W., przy czym K. C. czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu przeszło 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, to jest o czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1kk w stosunku do K. C., a z art. 279 § 1 kk w stosunku do M. F.,

a nadto M. F. o to, że:

XV.  w dniu 6 czerwca 2014 roku w l. (...) pow. (...) woj. (...) wykorzystując fakt pozostawienia uchylonego okna w pokoju nr (...) hotelu (...) mieszczącego się przy ul. (...) oraz chwilową nieobecność gościa hotelowego, dostał się do wnętrza pokoju, skąd zabrał w celu przywłaszczenia teczkę skórzaną, laptopa H. , dokumenty w postaci prawa jazdy, dowodu osobistego i dowodu rejestracyjnego, karty bankomatowe, telefon komórkowy B., klucze od prywatnego mieszkania, rzeczy osobiste i inne przedmioty o łącznej wartości 11.620 zł na szkodę A. Ż., to jest o czyn z art. 278 § 1 kk w zb. z art. 278 § 5 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art.11 § 2 kk,

XVI.  w dniu 6 czerwca 2014 roku w l. (...) pow. (...) woj. (...) wykorzystując uprzednio zabrane w celu przywłaszczenia karty bankomatowe stanowiące własność A. Ż. z bankomatu usytuowanego przy ul (...) usiłował wypłacić i zabrać w celu przywłaszczenia znajdujące się na rachunku bankowym pieniądze jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na niemożność pokonania zabezpieczenia dostępu do rachunku kodem PIN, to jest o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk,

XVII.  w dniu 6 czerwca 2014 roku w Ł. pow. (...) woj. (...) usiłował dokonać kradzieży z włamaniem do salonu gier mieszczącego się przy ul. (...) w ten sposób, że przy pomocy śrubokręta pokonał zabezpieczenie rolety zabezpieczającej drzwi wejściowe a następnie usiłował wyłamać drzwi wejściowe jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na niemożność pokonania zabezpieczeń drzwi wejściowych, to jest o czyn z art.13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk

Wyrokiem z dnia 20 maja 2015r. Sąd Rejonowy w Węgrowie:

I.  oskarżonego K. C. uznał za winnego dokonania zarzucanych mu w pkt od I do XIV aktu oskarżenia czynów wyczerpujących dyspozycje art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, art. 13 § 2 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk , art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i przyjmując, iż czyny te zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw, na podstawie art.279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, art.13 § 2 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk skazał go, wymierzając mu na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk karę 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego K. C. kary pozbawienia wolności zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności w niniejszej sprawie tj. okres od dnia 14 czerwca 2014r. do dnia 11 marca 2015r. przyjmując, iż 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się 1 dniowi kary pozbawienia wolności;

III.  oskarżonego M. F. uznał za winnego dokonania zarzucanych mu w pkt od I do XIV aktu oskarżenia czynów wyczerpujących dyspozycje art. 279 § 1 kk, art. 13 § 2 kk w zw. z art. 279 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk i przyjmując, iż czyny te zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw, na podstawie art. 279 § 1 kk, art.13 § 2 kk w zw. z art. 279 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk skazał go, wymierzając mu na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk kare 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 §2 kk orzekł wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 15 złotych;

IV.  oskarżonego M. F. uznał za winnego dokonania zarzucanego mu w pkt XV aktu oskarżenia czynu wyczerpującego dyspozycje art. 278 § 1 kk w zb. z art. 278 § 5 kk w zb. z art. 275 § 1kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za czyn ten na podstawie art. 278 § 1 kk w zb. z art. 278 § 5 kk w zb. z art. 275 § 1kk w zw. z art. 11 § 2 kk skazuje go i na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 §2 kk orzekł wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 70 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 15 złotych;

V.  oskarżonego M. F. uznał za winnego dokonania zarzucanych mu w pkt XVI i XVII aktu oskarżenia czynów wyczerpujących dyspozycje art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk i przyjmując, iż czyny te zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw, na podstawie art.13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk skazał go i na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 33 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 70 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 15 złotych;

VI.  na podstawie art. 91 § 2 kk orzeczone wobec oskarżonego M. F. jednostkowe kary pozbawienia wolności i jednostkowe kary grzywny połączył i orzekł wobec oskarżonego karę łączną 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności i łączną karę grzywny w wysokości 220 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 15złotych,

VII.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. F. kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił tytułem próby na okres 5 lat;

VIII.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego M. F. kary łącznej grzywny zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności w niniejszej sprawie tj. okres od dnia 6 czerwca 2014r. do dnia 22 sierpnia 2014r. przyjmując, iż 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się 2 dziennym stawkom grzywny;

IX.  zwolnił oskarżonego K. C. od opłaty, zaś wydatki w części na niego przypadającej przejmuje na rachunek Skarbu Państwa;

X.  zasądził od oskarżonego M. F. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 960 złotych tytułem opłaty, a wydatki w części na niego przypadającej przejmując na rachunek Skarbu Państwa.

Apelację od tego wyroku wnieśli prokurator i obrońca oskarżonego K. C..

Obrońca wyrokowi zarzucił:

I.  obrazę przepisów postępowania – art. 4 kpk, art. 5 2 kpk, 7 kpk oraz 410 kpk – mającą wpływ na treść orzeczenia, a polegającą na dokonaniu oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego w sposób wybiórczy, z przekroczeniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, poprzez bezzasadne obdarzenie niemal całkowitą wiarą wyjaśnień oskarżonego M. F. przy jednoczesnym odmówieniu tego przymiotu spójnym i logicznym zeznaniom oskarżonego K. C. oraz nie uwzględnieniu licznych istniejących, a nie dających się usunąć wątpliwości co do czasu, miejsca i osób, które miałyby być sprawcami kradzieży w stacjach (...), co doprowadziło do niesłusznego przyjęcia, iż K. C. brał udział w kradzieżach z włamaniem na stacjach (...) w S., S., W., B., S., G., K., R., M., S. oraz usiłował dokonać kradzieży z włamaniem na stacji (...) w P., S. oraz w S., co w konsekwencji doprowadziło do uznania go za winnego i skazania za wszystkie zarzucane mu czyny, podczas gdy swobodna – a nie dowolna, jak w ujęciu Sądu I instancji – ocena wszystkich przeprowadzonych dowodów z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, a także respektując zasadę, iż niedające się usunąć wątpliwości należy rozstrzygać na korzyść oskarżonego – prowadzi o odmiennych wniosków, tj. do uznania, iż K. C. nie dopuścił się występku z art. 279 § 1 kk;

II.  obrazę przepisów postępowania – art. 424 § 1 pkt 1 i § 2 kpk poprzez brak dostatecznego uzasadnienia, z jakich względów nie uznano i odmówiono przymiotu wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego K. C. prócz faktu, że są one odmienne od wyjaśnień oskarżonego M. F. oraz brak przytoczenia okoliczności uzasadniających wysokość kary wymierzonej K. C.;

III.  obrazę przepisów postępowania – art. 167 kpk w zw. z art. 170 § 1 pkt 2 kpk polegającą na nieuwzględnieniu wniosku dowodowego złożonego przez obrońcę oskarżonego na rozprawie głównej w dniu 13 maja 2015r. o powołanie biegłego z zakresu elektroniki i alarmów na okoliczność ustalenia, czy istnieje możliwość, aby w ciągu 10 minut i w sposób opisany przez oskarżonego M. F. zweryfikować logikę alarmów w (...), otworzyć stację (...) i dokonać kradzieży akumulatorów, przy założeniu, że współdziałają dwie osoby, co stanowiłoby potwierdzenie bądź zaprzeczenie wiarygodności wyjaśnień oskarżonego M. F.;

IV.  obrazę przepisów postepowania – art. 167 kpk w zw. z art. 170 § 1 pkt 2 kpk polegającą na nieuwzględnieniu wniosku dowodowego złożonego przez obrońcę oskarżonego na rozprawie głównej w dniu 11 marca 2015r. o zwrócenie się do firmy (...) w W. o przedłożenie informacji, kto był odpowiedzialny za wydawanie, ewidencjonowanie kluczy specjalnych, a następnie o wezwanie wskazanej osoby w charakterze świadka w okresie czynu, który obejmie akt oskarżenia, aby wykazać, że w okresie kiedy oskarżony K. C. pracował, kiedy otrzymywał klucze specjalne, a następnie kiedy te klucze zdawał – przeprowadzenie tego dowodu mogłoby rozwiać wszelkie wątpliwości odnośnie do realnej możliwości popełnienia przez K. C. zarzucanych mu czynów.

Podnosząc te zarzuty skarżący wniósł o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego K. C. od zarzucanych mu czynów ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Prokurator natomiast zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze. Wyrokowi zarzucił rażącą niewspółmierność kary orzeczonej wobec oskarżonego K. C. przejawiającą się w wymierzeniu mu za opisane punktach I – XIV aktu oskarżenia popełnione w warunkach ciągu przestępstw kary 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności, wyrażającą się w niedostatecznym uwzględnieniu stopnia społecznej szkodliwości czynów, okoliczności związanych z ich popełnieniem – w tym roli oskarżonego w ich dokonaniu, postawy oskarżonego w toku całego postępowania oraz celów kary w zakresie jej indywidualnego i społecznego oddziaływania w tym – represji, prewencji ogólnej i szczególnej.

Podnosząc ten zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie K. C. za czyny opisane w pkt I-XIV aktu oskarżenia popełnione w warunkach ciągu przestępstw określonych w art. 91 § 1 kk kary 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Na rozprawie odwoławczej obrońca oskarżonego C. poparł swoją apelację i wnioski w niej zawarte, wniósł jednocześnie o nieuwzględnienie apelacji prokuratora.

Prokurator poparł natomiast swoją apelację i wniósł jednocześnie o nieuwzględnienie apelacji obrońcy. Oskarżony przyłączył się do stanowiska swojego obrońcy.

Wyrok w stosunku do oskarżonego M. F. uprawomocnił się w I instancji.

Sąd Okręgowy w Siedlcach zważył, co następuje.

Z uwagi na to, iż dalej idąca jest apelacja obrońcy, sąd okręgowy w pierwszej kolejności odniesie się do tego środka odwoławczego.

Apelacja obrońcy zarzucająca sądowi meriti obrazę szeregu przepisów prawa procesowego oraz wnioski w niej zawarte o uniewinnienie ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, jako niezasadna na uwzględnienie nie zasługuje.

Stwierdzić, bowiem należy, iż sąd I instancji trafnie ustalił w sprawie stan faktyczny oraz dokonał jego prawidłowej oceny pod względem prawnym. Również dokonana przez sąd rejonowy ocena dowodów nie zawiera błędów zarówno logicznych jak i prawnych.

Z uwagi na charakter podniesionych w apelacji obrońcy zarzutów, na początku należy odnieść się do zarzutów III i IV, dotyczących odmowy przeprowadzenia przez sąd I instancji zawnioskowanych przez obronę dowodów, bowiem ich ewentualne podzielenie, czyniłoby bezprzedmiotowym ustosunkowywanie się do zarzutów I i II.

Jeżeli chodzi o wniosek dowodowy opisany w punkcie III apelacji, to przeprowadzenie takiego dowodu było nie tylko nieprzydatne do wyjaśnienia okoliczności sprawy, ale również niemożliwe do przeprowadzenia – art. 170§1 pkt-y 3 i 4. Dowód taki, zdaniem sądu odwoławczego, opiera się na bezzasadnym założeniu, iż biegły, którego ewentualnie powoła sąd, posiada obiektywnie takie umiejętności, które pozwalają na wykonywanie skutecznego odłączenia alarmów w warunkach określonych w tezie dowodowej. Rodzi się w tym miejscu pytanie, kto mógłby uczestniczyć w eksperymencie procesowym zaproponowanym przez obrońcę. Jest bowiem rzeczą oczywistą, iż każdy inaczej sobie radzi z szeroko rozumianą automatyką. To co dla jednego biegłego jest oczywiste, innemu biegłemu może zająć znacznie dłuższy okres czasu. Fakt, iż właściciel danego rozwiązania technicznego jest przekonany, że wprowadzonych przez niego zabezpieczeń nie da się ominąć, nie wyklucza sytuacji, iż w obecnej dobie rozwoju, istnieje możliwość pokonania praktycznie wszystkich zabezpieczeń, i to w stosunkowo krótkim czasie. Rodzaj zabezpieczeń na stacjach przekaźnikowych, z uwagi na ich powszechność, nie musiał być szczególny, zwłaszcza jeśli się zważy na niebudzący żadnych wątpliwości fakt, iż zarówno konserwacji jak i ewentualnych wymian sprzętu dokonywały firmy zewnętrzne.

Jeżeli chodzi o dowód wskazany w punkcie IV, to był on nieprzydatny do wyjaśnienia okoliczności sprawy w rozumieniu art. 170§1 pkt 2 k.p.k.. Oskarżony, co nieuległa wątpliwości był w posiadaniu kluczy, które pozwalały mu wejść na teren różnych stacji, ponieważ wykonywał na nich stosowne konserwacje. Przypomnieć wypada, iż klucze miały charakter uniwersalny. Mógł więc wejść w ich posiadanie legalnie i wykorzystywać je do otwierania innych stacji, niż te na których pracował. Mógł też wejść w posiadanie kluczy na innej drodze. To, że ewentualnie nie odbierał podobnych kluczy w okresie objętym zarzutami, zdaniem sądu odwoławczego, nie podważa tezy, iż nie był w stanie otworzyć stacji przekaźnikowych i dokonać zaboru akumulatorów.

Jak wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego (por. postanowienie z dnia 2 września 2004 r., sygn. IIKK 330/03 – LEX nr 126665), „ Dowody dopuszcza się celem udowodnienia konkretnych okoliczności, a nie celem ustalenia, czy przypadkiem nie okażą się one przydatne w postępowaniu”. Z powyższego orzeczenia wynika, więc jednoznacznie, że postępowanie dowodowe przed sądem, ma charakter ograniczony, wyłącznie do dowodów faktycznie istotnych dla rozstrzygania w konkretnej sprawie.

Jeżeli chodzi natomiast o zarzuty I i II to w zasadzie sprowadzają się one do tego samego zagadnienia. Obdarzenia wiarygodnością wyjaśnień współoskarżonego F., dlatego będzie możliwe odniesienie się do tych zarzutów łącznie.

Przypomnieć w tym miejscu wypada, że zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, „Przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną art. 7 k.p.k. m.in. wtedy, gdy:

1/ jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy;

2/ stanowi wynik rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść jak i niekorzyść oskarżonego;

3/ jest wyczerpująco i logicznie – z uwzględnieniem wiedzy i doświadczenia życiowego – uargumentowane w uzasadnieniu wyroku.” (por. OSN KW 1991, z. 7-9, poz. 41).

Zdaniem Sądu Okręgowego w Siedlcach dokonana przez sąd meriti ocena dowodów została przeprowadzona zgodnie z cyt. orzeczeniem Sądu Najwyższego tak, że w pełni korzysta z ochrony art. 7 k.p.k.. Sąd rejonowy szczegółowo, bowiem wykazał, czym kierował się dokonując takiej a nie innej oceny dowodów oraz co zdecydowało, iż jedne dowody obdarzył wiarygodnością, a innym tego waloru odmówił. Apelacja obrońcy stanowi w zasadzie polemikę z oceną dowodów dokonaną przez sąd meriti. Stwierdzić należy, iż argumenty sądu I instancji zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, są bardziej przekonywujące od tych podniesionych w apelacji.

Podnieść też należy, iż wbrew stanowisku obrońcy uzasadnienie w sprawie sporządzone zostało zgodnie z wymogami art. 424 k.p.k., co pozwalało na merytoryczną kontrolę zaskarżonego orzeczenia w postępowaniu odwoławczym. Podstawowym dowodem w sprawie, były oczywiście wyjaśnienia współoskarżonego M. F.. Obdarzenie wiarygodnością tego dowodu, musi prowadzić do wniosku, iż dowody odnoszące się do tzw. alibi oskarżonego C. musiały zostać uznane za wiarygodne. Taki układ procesowy odnoszący się do oceny materiału dowodowego, już na wstępie rzutuje na sposób opisania sposobu dokonywania oceny dowodów przez sąd I instancji. Uważna lektura uzasadnienia wyroku, zwłaszcza w kontekście nowego brzmienia art. 424§1 k.p.k., pozwala na uznanie, iż w przedmiotowej sprawie nie doszło do obrazy tego przepisu.

Jak już wspomniano w przedmiotowej sprawie jedynym dowodem bezpośrednim świadczącym o winie oskarżonego K. C. były wyjaśnienia współoskarżonego M. F.. Pozostałe dowody to jedynie poszlaki.

Podnieść należy, iż oskarżony M. F. konsekwentnie wskazywał na oskarżonego K. C. jako na tą osobę, która wspólnie z nim dokonywała kradzieży akumulatorów na stacjach przekaźnikowych. Ponadto oskarżony jako osoba dokonywująca różnych prac na tego typu stacjach, miał niezbędne umiejętności zezwalające na dokonywanie kradzieży. Miał również dostęp do uniwersalnych kluczy. Nie był też w żaden sposób skonfliktowany z oskarżonym F.. Rzekomy romans oskarżonego C. z żoną oskarżonego F., w formie wskazanie podczas rozprawy przed sądem rejonowym, zaistniał jedynie na potrzeby obecnego procesu po to, żeby zdyskredytować konsekwentne wyjaśnienia F.. Przypomnieć w tym miejscu trzeba, że oskarżony F. wskazał na oskarżonego C., już podczas pierwszych składanych wyjaśnień k.25-27v. W tym czasie organy ścigania nie wiedziały jeszcze o okradaniu przez oskarżonych stacji przekaźnikowych. Co więcej, przedstawione wtedy F. zarzuty w żaden, chociażby pośredni sposób, nie wiązały się z kradzieżami akumulatorów. Okoliczności powyższe oceniane we wzajemnym ze sobą powiązaniu świadczą zdaniem sądu odwoławczego o wiarygodności wyjaśnień oskarżonego M. F., co do udziału oskarżonego K. C. w przypisanych mu kradzieżach z włamaniem i zaboru akumulatorów.

Przypomnieć wypada, że z ustalonej linii orzecznictwa wynika, że z faktu, iż oskarżonego obciążają tylko osoby, zainteresowane wynikiem postępowania karnego, sama przez się nie może uzasadniać dyskwalifikacji takich dowodów, ani a priori przesądzać o ich wiarygodności. (por. OSN KW 1978/6/68, czy też OSN KW 2006/4/41).

Jak słusznie zauważył Sąd Najwyższy „Odmienna ocena dowodów korzystna dla oskarżonego jest naturalnie prawem obrońcy. Nie wynika z niej jednak samo przez się, by ocena dokonana w sprawie przez sądy orzekające charakteryzowała się dowolnością”. (por. Lex 55214).

Reasumując należy więc stwierdzić, iż były wszelkie podstawy do obdarzenia wiarygodnością wyjaśnień oskarżonego M. F., a co za tym idzie przypisania oskarżonemu sprawstwa czynów wskazanych w akcie oskarżenia.

Wskazane więc w apelacji obrońcy zarzuty obrazy przepisów prawa procesowego nie miały miejsca, co nakazywało uznać apelację obrońcy oskarżonego za bezzasadną.

Bezzasadna okazała się również apelacja prokuratora. Kara 2 lat i 10 miesięcy wymierzona oskarżonemu K. C. jako kara łączna, jest zdaniem sądu odwoławczego adekwatna do stopni winy, społecznej szkodliwości, rozmiaru wyrządzonej szkody, uwzględnia sytuację rodzinną i materialną oskarżonego oraz powinna spełnić wymogi zarówno prewencji szczególnej jak i indywidualnej. Wprawdzie oskarżonemu C. przypisano 14 włamań i to w warunkach recydywy, jednakże jego działania poza fizycznym brakiem akumulatorów nie doprowadziły do wyrządzenia innych szkód. Nie było więc potrzeby dokonywania innych napraw poza tymi, które bezpośrednio wiązały się z samym zamontowaniem nowych akumulatorów. Kradzież akumulatorów nie miała też żadnego wpływu na bieżące funkcjonowanie stacji przekaźnikowych. Dlatego też nie było podstaw do uwzględniania apelacji odnoszącej się do tej części rozstrzygnięcia.

Orzeczenie o kosztach uzasadniają przepisy art. 634 i art. 627 k.p.k..

Z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy w Siedlcach orzekł jak w wyroku.