Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. K. ( K. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do renty socjalnej

na skutek odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 6 maja 2015 r. Znak (...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt. IX U 526/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6.05.2015r. (...) Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu J. K. ( K. ) prawa do renty socjalnej podnosząc w uzasadnieniu decyzji brak prawa do świadczenia wobec okoliczności, iż Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 24.04.2015r. stwierdziła, iż ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy, gdy istnienie takiej niezdolności jest warunkiem prawa do świadczenia przewidzianym w art. 4 Ustawy o rencie socjalnej.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do świadczenia podnosząc, iż jest osobom całkowicie niezdolną do pracy.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie

z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił co następuje.

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Ubezpieczony w dniu 17.03.2015r. złożył w organie rentowym wniosek o prawo do renty socjalnej.

Lekarz Orzecznik ZUS w orzeczeniu z dnia 14.04.2015r. rozpoznał u ubezpieczonego stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii na poziomie L4 – L5 i kręgozmyku w 2004 i 2005 r., bez dysfunkcji statyczno- dynamicznej kręgosłupa oraz padaczkę od dzieciństwa. Stwierdził brak całkowitej niezdolności do pracy.

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od tegoż orzeczenia Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 24.04.2015r. rozpoznała u ubezpieczonego stan w zakresie kręgosłupa jak Lekarz Orzecznik oraz padaczkę z rzadkimi napadami nocnymi od dzieciństwa. Stwierdziła brak całkowitej niezdolności do pracy.

Orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS stało się ostatecznie podstawą zaskarżonej decyzji omówionej na wstępie.

Dowód: akta ZUS.

Ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy, co stwierdza się na podstawie wywiadu, badania fizykalnego oraz przedstawionej i znajdującej się w aktach dokumentacji medycznej.

U ubezpieczonego w latach 2004 i 2005 przeprowadzono leczenie operacyjne kręgosłupa w odcinku lędźwiowym z powodu dyskopatii i kręgozmyku i z tego powodu pobierał on czasowo świadczenie rentowe.

W dokumentacji znajdują się dowody leczenia ubezpieczonego na padaczkę do 1992r. i ponownie od 2014r. Napady występują tylko przysennie, w godzinach nocnych.

Żadne ze schorzeń występujących u ubezpieczonego ani padaczka, ani choroba kręgosłupa nie powodują całkowitej niezdolności do pracy ubezpieczonego, za czym przemawia dobry wynik badania fizykalnego oraz przebytego leczenia operacyjnego kręgosłupa.

Padaczka z napadami przysennymi stanowi przeciwwskazania do pracy na zmianie nocnej, poza tym nie powoduje niezdolności do pracy.

Dowód: opinia biegłych sądowych specjalisty neurochirurga i neurotraumatologia dr n. med. A. D. i specjalisty neurologa lek. med. A. N. k. 28 – 32 akt.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Ustawy o rencie socjalnej z dnia 27.06.2003r. ( Dz. U. z 2013r. poz. 982 ze zm. ) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało w okresach ściśle określonych w pkt. 1,2,3 tego uregulowania, przy czym za osobę całkowicie niezdolną do pracy należy rozumieć zgodnie z uregulowaniem art. 12 ust. 2 Ustawy o emeryturach i rentach z FUS z dnia 17.12.1998r. ( Dz. U. z 2015r. poz. 748 ), stosowanym odpowiednio, osobę, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu art. 4 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, iż niezbędną przesłanką prawa do świadczenia jest istnienie całkowitej niezdolności do pracy z powodu jak w tym przepisie.

Przeprowadzone postępowanie nie dało podstaw do przyjęcia istnienia u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy w powyższym rozumieniu.

Za przyjęciem braku całkowitej niezdolności do pracy u ubezpieczonego przemawia powołana opinia biegłych sądowych, wydana niewątpliwie w oparciu o specjalistyczną wiedzę, po przeprowadzeniu wywiadu i badania ubezpieczonego, po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską dotyczącą ubezpieczonego, logicznie i przekonywująco uzasadniona, z tych wszystkich przyczyn uznana przez Sąd za wiarygodną, stanowiącą dostateczną podstawę do rozstrzygnięcia w sprawie.

Podkreślenia wymaga, iż Sąd uznał również opinię za wiarygodną w sytuacji braku kwestionowania jej przez którąkolwiek ze stron, braku odniesienia się przez strony w jakikolwiek sposób do treści opinii, mimo zobowiązania Sądu w tym zakresie skierowanego do obu stron wraz z doręczeniem odpisu opinii biegłych.

Zajmując takie stanowisko Sąd uznał zaskarżoną decyzję za słuszną i z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie jako bezzasadne.

Sędzia: