Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania K. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 23 stycznia 2015 r. Nr (...)- (...)

w sprawie K. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżona decyzję i ustala prawo K. B. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2016 r.

Sygn. akt: IV U 308/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 23 stycznia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił K. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u ubezpieczonej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła K. B. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazała m.in., że organ rentowy dokonał błędnej oceny stanu jej zdrowia. Wbrew twierdzeniom organu rentowego jest osobą niezdolną do wykonywania pracy, gdyż cierpi na przewleką białaczkę limfocytową, a także na szereg innych schorzeń m.in. na schorzenie kręgosłupa (odwołanie wraz z załącznikami k.1-4).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 16 stycznia 2015r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5-6).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona K. B. do 31 grudnia 2014r. uprawniona była do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja z 8 stycznia 2014r. o ustaleniu prawa do renty na okres do 31 grudnia 2014r. k.52 akt rentowych). W dniu 28 listopada 2014r. ubezpieczona wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.55 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 12 grudnia 2014r. ustalił, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z 12 grudnia 2014r. k.57 akt rentowych).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonej od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczona skierowana została na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 16 stycznia 2015r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (sprzeciw ubezpieczonej od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.67 akt – tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 16 stycznia 2015r. k.59 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 23 stycznia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 stycznia 2015r. (decyzja z 23 stycznia 2015r. k.60 akt rentowych).

Ubezpieczona ma 52 lata i wykształcenie zawodowe - krawiec. Ubezpieczona pracowała w swoim zawodzie, a także jako prasowaczka (świadectwa pracy k.4-6 oraz zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k.9 akt rentowych).

Ubezpieczona cierpi na przewlekłą białaczkę limfocytową w stadium III, uszkodzenie wątroby (prawdopodobnie po chemioterapii), zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów palców prawej ręki, wielopoziomową dyskopatię szyjną i lędźwiową, naczyniowe bóle i zawroty głowy, astmę oskrzelową łagodną bez zaburzeń wentylacji oraz nawracające infekcje górnych dróg oddechowych. Te ostatnie wynikają z zaburzeń odporności będących następstwem przewlekłej białaczki limfocytowej oraz otrzymywanego leczenia cytostatycznego. Ubezpieczona powinna unikać skupisk ludzi jako źródła infekcji. Stan hematologiczny ubezpieczonej nie uległ poprawie od daty poprzedniego badania orzeczniczego przez organ rentowy i skutkuje on dalszą częściową niezdolnością ubezpieczonej do pracy od 1 stycznia 2015r. do 31 grudnia 2016r. (opinia biegłych hematologa, pulmunologa, ortopedy, neurologa i reumatologa k.14-22 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej K. B. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie poźniej niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonej istnieje w dalszym ciągu niezdolność do pracy, a jeżeli tak to jakiego stopnia. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia zespołu biegłych w składzie hematolog, pulmunolog, ortopeda, neurolog i reumatolog dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczona jest nadal ,tj. od 1 stycznia 2015r. osobą częściowo niezdolną do pracy, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 31 grudnia 2016r. W złożonej opinii biegli nie podzieli stanowiska organu rentowego i stwierdzili, ze stan zdrowia ubezpieczonej, głównie ze względu na schorzenie pod postacią przewlekłej białaczki limfocytowej nie uległ poprawie. Wskazali, że z uwagi na obniżoną odporność ubezpieczona powinna unikać skupisk ludzi jako źródła infekcji. Analizując powyższą opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonej, a ponadto poprzedzona była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona, a nadto nie spotkała się z zastrzeżeniami żadnej ze stron.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.