Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSO Maria Cichoń

Protokolant: St. sekr. Sąd. Elżbieta Drozd

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2015 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa S. S.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda S. S. na rzecz pozwanego (...) S.A. w W. kwotę 6.117zł( słownie: sześć tysięcy sto siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  nakazuje ściągnąć od powoda S. S. na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Okręgowego w Słupsku kwotę 566,03zł (słownie: pięćset sześćdziesiąt sześć złotych i 03/100) tytułem zwrotu wydatków.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt. IC 32/15

UZASADNIENIE

Powód S. S., ostatecznie po rozszerzeniu powództwa w piśmie procesowym z dnia 17 listopada 2014 roku ( k. 222 ) domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego (...) SA w W. kwoty 109.371,82 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 61.391,29 zł od dnia 19.04.2013 r. do dnia zapłaty i od kwoty 47.980,53 zł od dnia wniesienia rozszerzenia powództwa do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Powyższej kwoty powód domagał się tytułem likwidacji szkody w pojeździe powoda marki D. (...) nr rejestracyjny (...), który został uszkodzony na skutek kolizji drogowej do której doszło w dniu 18.03.2013 r. na skrzyżowaniu drogi krajowej nr (...) koło miejscowości G. z drogą prowadzącą do miejscowości K.. Sprawcą zdarzenia był kierowca samochodu osobowego marki H. (...), nr rej. (...). Sprawca szkody posiadał ważną polisę ubezpieczeniową odpowiedzialności cywilnej wystawiona przez pozwany Zakład (...).

Pozwany (...) SA w W. w odpowiedzi na pozew ( k. 86 i n. ) wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł pozwany, iż w wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego szkody zgłoszonej przez powoda w pojeździe marki D. (...) nr rej. (...) na skutek zdarzenia z dnia 18 marca 2012 r. – odmówił uznania swojej odpowiedzialności co do zasady i tym samym wypłaty odszkodowania. Według pozwanego zgłoszona szkoda, nie mogła powstać w podanych przez pozwanego okolicznościach. O odmowie przyznania odszkodowania za przedmiotową szkodę pozwany poinformował pozwanego pismem z dnia 30 kwietnia 2013 r.

Pojazd marki D. (...), nr nadwozia (...), rok produkcji 2006 został zarejestrowany w USA 19.04.2006 r., w dniu 22.12.2007 r. odnotowano szkodę komunikacyjną w dniu 12.10.2008 r. pojazd został wywieziony do Niemiec.

Dowód : zaświadczenie nr (...) z Europejskiego Rejestru (...) k. 97 akt.

Powyższy pojazd powód kupił w dniu 14.02.2013 r. w (...) w B. za kwotę 150.000 zł. W lutym 2013 r. pojazd ten został wyceniony przez (...) na sumę 154.100 zł zł ( cena brutto).

Dowód : Faktura VAT nr (...) wystawiona przez firmę (...)-Komis w B. – k. 130 akt, wycena (...)tu nr (...) z dnia 18.02.2013 r. – k. 132 – 134 akt.

Zakup tego samochodu powód sfinansował z kredytu zaciągniętego w (...) Bank S.A.

Pojazd został zarejestrowany w Urzędzie Miasta S. za nr (...) w dniu 28.03.2013 r.

Dowód : umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie z dn. 20.02.2013 r. – dokumenty złożone w kopercie na k. 125 akt.

Sąd ustalił:

Powód S. S. w dniu 18 marca 2013 r. zgłosił w (...) Oddział w S. szkodę w pojeździe marki D. (...), nr rej. (...) z ubezpieczenia AC samochodu marki H. (...), nr rej. (...). W zgłoszeniu szkody powód podał, że jadąc od strony D. w stronę S. przed miejscowością G. Pani wyjechała mi na szosę główną i tym samym spowodowała kolizję, której nie mogłem uniknąć, ponieważ stało się to tak nagle. Podał również, iż nikt nie został zabity ani ranny, nie wystąpiły szkody rzeczowe poza pojazdem. Na skutek zdarzenia zostały uszkodzone w pojeździe poszkodowanego : koło przednie prawe, błotnik przedni prawy, zderzak przedni, pas przedni, pokrywa przednia, koło przednie lewe, podwozie, chłodnice, rama. Brak w zgłoszeniu szkody opisu uszkodzeń sprawcy zdarzenia.

Dowód : zgłoszenie szkody w pojeździe z ubezpieczenia OC, NW szkody PL (...) – k. 5 – 1 akt szkody.

Na miejsce zdarzenia z dnia 18.03.2013 r., godz. 21.25. została wezwana Policja, która potwierdziła fakt zderzenia pojazdów - kierująca H. nie udzieliła pierwszeństwa pojazdu, nie zatrzymując się wskutek czego prawidłowo jadący D. nie wyhamował i uderzył w bok H..

Opis uszkodzeń obu pojazdów – nieczytelny; Wydział Ruchu Drogowego K. w S., uczestnicy kolizji D. B. - kierowca H. (...) i S. S. – kierowca D. (...) zastosowano środki karne, mandat 300 zł. Na Miejscu zdarzenia Policja zatrzymała dowód rejestracyjny (...) z powodu uszkodzenia w zdarzeniu drogowym – zakaz dalszej jazdy.

Dowód : notatka urzędowa z dnia 18.03.2013 r. o kolizji drogowej – k. 74 – 73 akt szkody PL (...) oraz zaświadczenie o zatrzymanym dowodzie rejestracyjnym – k. 72 akt szkody.

W dniu 8.04.2013 r. D. B. złożyła w (...) oświadczenie dotyczące okoliczności zdarzenia drogowego, w którym potwierdziła że w dniu 18.03.2013 r. o godzinie 20.45. doszło do wyżej opisanej kolizji drogowej na wysokości miejscowości G. – wyjeżdżając z drogi podporządkowanej nie zauważyłam jadącego auta i wjechałam na drogę z pierwszeństwem, co spowodowało kolizję. Opisując uszkodzenie pojazdów wskazała iż w pojeździe osoby poszkodowanej został uszkodzony przód auta, bardziej prawa strona a w pojeździe osoby wskazanej jako sprawca – lewy bok przy kole.

Dowód : oświadczenie dotyczące okoliczności zdarzenia drogowego k. 66 – 65 akt szkody.

Na miejsce zdarzenia przybył przedstawiciel pozwanego, który przyjął zgłoszenie szkody i zrobił kilkanaście zdjęć uszkodzonego pojazdu i miejsca zdarzenia. Powód również wykonywał zdjęcia miejsca zdarzenia oraz uszkodzenia obu pojazdów.

Dowód : dokumentacja zdjęciowa - zgłoszona w aktach szkody PL(...) z dnia 18.03.2013 r.

W toku czynności likwidacyjnych pozwana sporządziła w dniu 4.04.2013 r. kalkulację naprawy której ustaliła wysokość szkody na kwotę 26.810,67 zł. Od tej wyceny powód odwołał się. Kolejną kalkulacje naprawy z dnia 17.04.2013 r. pozwany ustalił wysokość szkody w pojeździe powoda na kwotę 61.391,29 zł.

Dowód : 2 kalkulacje naprawy nr 3. (...) sporządzone przez (...) Centrum (...) w G. z dnia 4.04.2013 r. – k. 13 – 19 akt i z dnia 17.04.2013 r. – k. 21 – 29 akt.

Szacunkowy koszt naprawy uszkodzeń D. (...) stwierdzonych po zadurzeniu z dnia 18.03.2013 r. a ustalonych na podstawie kalkulacji naprawy sporządzonej w dniu 4.04.2013 r. przez Ubezpieczyciela oraz dokumentacji fotograficznej zawartej w aktach szkody wynosi w granicach 109.371,82 zł - 130.459,58 zł w cenach brutto.

Dowód : załącznik do opinii sporządzonej przez biegłego T. O. (1), koszty naprawy samochodu D. (...) – k. 198 – 190 akt oraz kalkulację naprawy sporządzonej przez biegłego K. K. stanowiąca załącznik d o opinii sporządzonej przez Instytut (...) w G. – A. S. (1) – k. 273 – 280 akt.

W trakcie likwidacji przedmiotowej szkody, pozwany przeprowadził czynności sprawdzająco – wyjaśniające na okoliczność powstania kolizji drogowej mającej zaistnieć w dniu 18.03.2013 r. na drodze krajowej nr (...) D. – S. na skrzyżowaniu z droga prowadzącą do miejscowości K. z udziałem samochodu osobowego marki D. (...) nr rej. (...) i samochodu osobowego marki H. (...) nr rej. (...). W następstwie tych czynności ustalił, iż wyklucza się możliwość przebiegu kolizji z dnia 18.03.2013 r. wyżej zabezpieczonych samochodów, w okolicznościach wskazanych przez uczestnika tej kolizji. Wykonanie poznania charakteru z zakresu umiejscowienia i kształtu uszkodzeń w oparciu o analizę dokumentacji fotograficznej oraz analizę źródeł osobowych zawartych w aktach szkody zaprzecza aby do powstanie uszkodzeń ujawnionych podczas oględzin pojazdu doszło w okolicznościach podanych przez uczestników kolizji, w szczególności wykluczono abty sprawca kolizji była osoba kierująca samochodem osobowym marki H. (...), który to sprawstwo zadeklarowała osobie zgłaszającej szkodę w samochodzie D. (...) nr rej. (...) ;

Dowód : raport z czynności sprawdzająco – wyjaśniających sporządzony 26.04.2013 r. przez specjalistę R. S. – złożony na k. 128 – 116 akt szkody (...) oraz k. 29 – 49 akt.

W dniu 18.03.2013 r. w godzinach wieczornych na drodze krajowej nr (...) na odcinku D. -0 S., na skrzyżowaniu z drogą prowadzącą do miejscowości K., między pojazdem powoda marki D. (...) nr rej. (...) a samochodem marki H. (...) nr rej. (...) kierowanym przez D. D. doszło do zderzeniowego kontaktu prawa przednia stroną ( narożnikiem ) samochodu D. z lewym bokiem, na wysokości drzwi przednich samochodu H., przy czym samochód H. podczas tego kontaktu nie był w ruchu. Pierwszy kontakt zderzeniowy tych pojazdów nastąpił nie na jezdni, a w rowie przylegającym bezpośrednio do jezdni.

Dowód : opinia biegłego sądowego ds. rekonstrukcji i analizy przyczyn wypadków drogowych A. S. (1) – k. 259 – 272 akt.

Po szkodzie z dnia 18.03.2013 r. samochód D. był naprawiony. Jego stan techniczny został przywrócony do stanu umożliwiającego jego eksploatację. Brak jest danych do ustalenia w jakiej technologii i z jaką jakością dokonano naprawy .

Dowód : strona 14 opinii jak wyżej – k. 272.

Pismem z dnia 30.04.2013 r. pozwany poinformował powoda o odmowie przyznania odszkodowania z tytułu szkody z dnia 18.03.2013 r. w pojeździe marki D. (...) nr rej. (...), w ramach odpowiedzialności OC sprawcy szkody.

Dowód : pismo (...) SA z dnia 30.04.2013 r. – k. 42 akt.

Pozwany w odpowiedzi na pozew powoda odmówił również rozliczenia przedmiotowej szkody ubezpieczenia (...) Casco, wskazując iż do uszkodzenia pojazdu nie doszło w okolicznościach podanych w zgłoszeniu szkody;

Dowód : pismo (...) SA z dnia 14.05.2013 r. – k. 43 akt.

W dniu 9.07.2013 r. pozwany (...) SA przekazał na konto firmy (...) Spółka Jawna w S. sumę 3.999,50 zł, za wynajem samochodu na 25 dób przez powoda S. S. tytułem odszkodowania za szkodę z dnia 18.03.2013 r. w pojeździe marki D. o nr. Rej. (...).

Dowód : umowa użyczenia samochodu z dnia 9.04.2013 r. zawarta pomiędzy C. G. s.j. w S. a S. S., faktura nr (...) z dnia 4.05.2013 r. oraz pismo (...) z dnia 9.07.2013 r. – k. 135 – 137 akt szkody.

Po szkodzie z dnia 18.03.2013 r. samochód powoda D. nr rej. (...) uczestniczył w dniu 15.05.2013 r. w zdarzeniu drogowym. Powód otrzymał z tytułu likwidacji szkody z tego zdarzenia odszkodowanie w kwocie 26.426,42 zł z Towarzystwa (...) SA w ramach ubezpieczenia OC sprawcy szkody.

Dowód : informacja z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z dnia 25.09.2013 r. udzielona na podstawie danych z (...) k. 114 – 120 akt, str. 12 i 13

W dniu 17 lipca 2013 r. samochód powoda D. nr rej. (...) uczestniczył w kolejnym zdarzeniu. Powód potrzymał z tytułu likwidacji szkody z tego zdarzenia odszkodowanie w kwocie 70.864,50 zł z (...) SA w ramach ubezpieczenia OC sprawcy szkody.

Dowód : dane zawarte w informacji jak wyżej – str. 14 – 15 oraz akta szkody (...): (...).

Podczas kolizji z dnia 17.07.2013 r. samochód D. został uderzony w tył, po czym lewą przednią stroną uderzył w drzewo rosnące po lewej stronie drogi. Uszkodzenie nadwozia w tej kolizji były całkiem inne i inaczej zlokalizowane niż w szkodzie z dnia 18.03.2013 r.

Dowód : strona 12 i 13 opinii biegłego A. S. – k. 270 i 271 akt .

Po kolizji z dnia 18.03.2013 r. powód 21.08.2013 r. sprzedał uszkodzony samochód w stanie uszkodzonym za kwotę 50.000 zł.

Dowód : zawiadomienie o zbyciu pojazdu z dnia 21.08.2013 r. oraz umowa sprzedaży pojazdu z dnia 17.08.2013 r. – złożone na karcie 125 akt.

W sumie w okresie od 22.04.2005 r. do 25.09.2013 r. powód uczestniczył w 18 zdarzeniach z różnymi pojazdami w tym otrzymał odszkodowanie w 11 przypadkach, w większości z tytułu OC odpowiedzialności sprawcy.

Dowód : informacja z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z dn. 25.09.2013 r. udzielona na podstawie danych z Bazy (...) k. 114 – 122 akt.

Sąd ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie co do okoliczności przebiegu zdarzenia drogowego z dnia 18 marca 2013 r., nie dał wiary zeznaniom powoda S. S. jak również zeznaniom uczestniczki tego zdarzenia D. D.. Ze sporządzonej bowiem na potrzeby niniejszego postępowania opinii biegłego sądowego ds. rekonstrukcji i analizy wypadków drogowych A. S. (1), wynika, iż przy podanych przez uczestników okolicznościach zdarzenia ( pojazd powoda poruszał się z prędkością 80 – 90 km/h – tak zeznał powód i świadek D. D. – k. 107 akt i k. 179 akt ), takie też prędkości podali oni bezpośrednio po zdarzeniu – zakres uszkodzeń w obu pojazdach byłby dużo większy. Ponadto w samochodzie powoda doszłoby do uruchomienia poduszki powietrznej – do czego nie doszło. Przy tej też prędkości uderzenia niemożliwym jest aby nie doszło do znaczących obrażeń ciała kierowcy samochodu D., tym bardziej, iż jak zeznał powód nie miał on zapiętych pasów bezpieczeństwa ( k. 108).

Również nieprawdopodobnym jest aby obrażeń nie doznał kierowca samochodu H. – główny i największy impuls uderzenia był zlokalizowany na drzwiach przednich lewych, czyli na wysokości położenia nóg kierowcy. Nierealnym było również, przy tej prędkości, aby podczas kontaktu zderzeniowego tych pojazdów doszło do ich szczepienia się na drodze, i ich łącznego – jak to zeznawali powód świadek przemieszczenie się do rowu. Siła uderzeniowa przy podawanej prędkości samochodu D. powodowałyby odrzut obu samochodów. Nadto biegły na podstawie analizy śladów na kole przednim lewym H. stwierdził, że w momencie uderzenia koło to znajdowało się w spoczynku. Należy podkreślić, iż biegły dokonał powyższych konkluzji, na podstawie dogłębnej wszechstronnej analizy materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy ( bogata dokumentacja fotograficzna), oraz w sposób rzeczowy i kompetentny przedstawił i opisał każdy wywód w opinii kwestionujący przebieg zdarzenia z dnia 18.03.2013 r. przedstawiony przez powoda i przez świadka. Opinia ta w sposób pełny, wyczerpujący, kompletny, całkowicie bezstronny zdyskwalifikowała okoliczności przebiegu zdarzenia z dnia 18.03.2013 r. podane przez jego uczestników. Z tych też względów, sąd dokonując ustaleń stanu faktycznego w powyższej sprawie oparł się właśnie na tej opinii. Jedynie na marginesie należy stwierdzić, iż opinia ta nie pozostaje w sprzeczności z opinia pierwszego biegłego T. O. (1), gdyż w obu tych opiniach biegli potwierdzają istnienie korelacji pomiędzy uszkodzeniami obu tych pojazdów, z tym że opinia biegłego A. S. (1) zawiera pogłębioną analizę dotyczącą możliwości powstania szkód w pojeździe D., w okolicznościach przebiegu zdarzenia drogowego podanych przez jego uczestników.

Sąd pominął zgłoszone na rozprawie w dniu 9.11.2015 r. przez pełnomocnika powoda wniosek o ponowne przesłuchanie powoda w charakterze strony na okoliczność prędkości z jaka poruszał się pojazd D. w chwili zdarzenia z dnia 18.03.2013 r. Wniosek ten bowiem został złożony po sporządzeniu niekorzystnej opinii dla powoda przez biegłego A. S.. Poza tym, powód na tą okoliczność wypowiadał się tak samo w trakcie likwidacji szkody jak i będąc słuchany w charakterze strony na rozprawie w dniu 27.09…2013 r. ( k. 127 akt). Prędkość tą potwierdziła również słuchana w charakterze świadka na rozprawie 11.12.2013 r. ( k. 179 ). D. D. ( kierowca samochodu H.).

Sąd zważył :

Powództwo, w ocenie sądu, należało oddalić jako nieudowodnione. Zgodnie z zasada rozkładu ciężaru dowodu określona w art. 6 kc co na powodzie spoczywa ciężar dowodu tak do okoliczności powstania szkody na skutek zdarzenia drogowego z dnia 18.03.2013 r. ja i jej wysokości. Zebrany w sprawie materiał dowodowy, w szczególności przeprowadzony dowód z opinii biegłego ds. rekonstrukcji, analiz i przyczyn wypadków drogowych, zdezawuował przebieg zdarzenia drogowego z dnia 18.03.2013 r. przedstawiony przez jego uczestników. Tym samym więc, pomimo tego, że biegły nie wykluczył korelacji uszkodzeń obu pojazdów w zakresie kontaktu prawa przednia stroną ( narożnikiem samochodu D. z lewym bokiem na wysokości drzwi przednich samochodu H., to nie ma podstaw do ustalenia po pierwsze że szkoda powstała zawiniona przez kierująca pojazdem H. a po drugie, że szkoda w pojeździe D. opisana w aktach szkody powstała w całości w następstwie zdarzenia drogowego z dnia 18.03.2013 r.

Zgodnie z art. 822 par. 1 kc w zw. z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych (…), tekst jednolity, Dz.U. 2013 poz. 392, z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzona w związku z ruchem tego pojazdu szkodę. Oznacza to, że odpowiedzialność ubezpieczyciela wobec osoby trzeciej wyznacza zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela z tytułu odpowiedzialności cywilnej . Pozwany (...) SA odpowiadał by więc wobec powoda za szkodę powstałą w jego pojeździe na skutek zdarzenia z dnia 18.03.2013 r. w ramach odpowiedzialności OC zostałaby posiadacza samochodu H., jeżeli przesądzona odpowiedzialność kierującej H. za to zdarzenie. Wobec zaś co do uzasadnionej wątpliwości co do przebiegu zdarzenia z dnia 18.03.2013 r, istnieją również wątpliwości co do osoby sprawcy tej kolizji. W odpowiedzialności pozwanego Zakładu (...), nie przesądza bowiem sam fakt przyznania się osoby kierującej samochodem H., że to na ponosi odpowiedzialność za to zdarzenie drogowe, a to z uwagi na wątpliwości ujawnionych w opinii biegłego A. S.. Również fakt ukarania D. D. mandatem karnym w kwocie 300 zł za spowodowanie zdarzenia drogowego z dnia 18,.03.2015 r. nie przesądza o jej winie. Należy pamiętać, że Policja na miejsce zdarzenia przyjechała już po jego zajściu a przebieg zdarzenia wobec braku bezstronnych świadków przebiegu zdarzenia ustaliła jedynie na podstawie odebranych wyjaśnień od uczestników tego zdarzenia. Ustalenia dokonane przez Policję w tym zdarzeniu i przyjęcie mandatu przez kierowcę H., nie są wiążące dla Sądu. Sąd w postępowaniu cywilnym wiąże bowiem jedynie ustalenia co do faktu popełnienia przestępstwa zawarte w prawomocnym wyroku karnym ( art. 11 kpc).

Z tych tez względów Sąd oddalił powództwo jako nieudowodnione.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc tj. obciążył powoda jaklo osobę, która przegrała proces w całości kosztami postępowania. Na kwotę 6.117 zł zasądzona od powoda na rzecz pozwanej składa się kwota 2.500 zł ( zaliczki wpłacone przez pozwaną na koszty biegłego ) oraz 3.617 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika pozwanego w osobie radcy prawnego ( pkt. 2 wyroku ).

W pkt. 3 wyroku, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Słupsku kwotę 566,03 zł tytułem zwrotu wydatków wyłożonych przez Skarb Państwa tj. (438,03 zł – część zaliczki na biegłego A. S., który wydał opinię w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Instytutu (...) i 128 zł – część zaliczki na biegłego T. O.).

Na oryginale właściwy podpis.