Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 października 2015 [? 00:00:09.348]roku ZUS Oddział w B. odmówił ubezpieczonej J. R. prawa do emerytury, albowiem nie udowodniła ona [ns 00:00:16.718]

wymaganego okresu 15-tu lat pracy w szczególnych warunkach. Na dzień 1 stycznia 99 ubezpieczona udowodniła staż pracy liczący łącznie 22 lata 6 miesięcy i 5 dni. Do stażu pracy w szczególnych warunkach nie uwzględniono jednak okresu czasu pracy w przedsiębiorstwie (...) S.A. przypadającego od 11 października 79 do 31 października 2000 roku, nie spełniał on, bowiem tych wymogów formalnych, gdyż nie podaje charakteru pracy ściśle według nazwy działu i pozycji z powołaniem się na Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 83 w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Odwołanie od tej decyzji złożyła ubezpieczona wskazując, iż nie zgadza się z odmowną decyzją ZUS o przycho..., o odmowie przyznania jej emerytury na podstawie dostarczonych dokumentów. Nie jest w stanie dostarczyć innych dokumentów potwierdzających jej pracę w zakładzie (...) S.A. jako prasowacza, ponieważ zakład już nie istnieje. W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wniósł o jego oddalenie, podnosząc dotychczasową argumentację. Sąd Okręgowy ustalił, iż ubezpieczona J. R. urodziła się (...) roku, nie jest członkiem OFE. Łączny staż pracy ubezpieczonej na dzień 1 stycznia 99 wynosi 22 lata 6 miesięcy i 5 dni. W okresie od 11 października 1979 do 31 października 2000 roku, ubezpieczona pozostawała zatrudniona w przedsiębiorstwie (...) S.A. Wcześnie..., wcześniej były to Zakłady (...) w I.. Zgodnie z umową o pracę ubezpieczona została zatrudniona na stanowisku szwaczki odzieży. Zajmowała się szyciem marynarek. W okresie od 17 stycznia 81 do 8 maja 1981 ubezpieczona korzystała z urlopu macierzyńskiego, a od 9 maja 81 do 19 stycznia 84 korzystała z urlopu wychowawczego. Z dniem 20 stycznia 1984 roku jej angaż uległ zmianie ze szwaczki na prasowacza. Od tego momentu miała też płacony dodatek za warunki szkodliwe. Jako prasowacz ubezpieczona zajmowała się prasowaniem marynarek i ich elementów schodzących ze szwalni. Na stanowisku prasowacza ubezpieczona pracowała do końca swego zatrudnienia w (...), przy czym w okresie od marca do września 1993 roku, z uwagi na stan ciąży, przesunięto ją czasowo na stanowisko pracy chronionej. Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dokumentacji pracowniczej znajdującej się w aktach osobowych ubezpieczonej oraz częściowo z zeznań jej samej i świadków w zakresie, do jakich treści tej dokumentacji korespondowały. Sąd uznał zeznania wyżej wymienionej za niemiarodajne w zakresie dotyczącym wykonywanej przez ubezpieczoną pracy w szczególnych warunkach w latach 79, styczeń 84. Ich twierdzeniom, co do rzekomego wykonywania przez ubezpieczoną czynności prasowacza mimo angażu szwaczki, przeczy treść dokumentów pracowniczych w szczegóła..., w szczególności dokumentów z lat 79 i 84. I kluczowej w tej kwestii zmiany angażu ubezpieczonej pochodzącej z marca 84, gdzie wyraźnie wskazano, iż w związku ze zmianą angażu ze szwaczki na prasowacza, przyznaje się od tej daty, to jest od 20 stycznia 84, dodatek za warunki szkodliwe. Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka U. S., kierownika administracji w (...), wcześniej (...),(...), co do rzekomych przyczyn zmiany angażu ubezpieczonej i faktycznym świadczeniem przez nią pracy prasowacza również w okresie do 20 stycznia 84. Twierdzenia świadka o rzekomej zmianie

[ns 00:03:48.760]

zaszeregowania jaka miała mie..., jaka miała mieć miejsce w 84 roku w ramach, której miano doprecyzować

[ns 00:03:54.932]

nazewnictwo stanowisk. W istocie bowiem według świadka ubezpieczona będąc zatrudniona na stanowisku szwacza wykonywała od początku czynności prasowacza. Sąd nie dał im wiary, albowiem są one gołosłowne, co więcej przeczą, przynajmniej pośrednio, przeczy przynajmniej pośrednio treść akt osobowych świadka W. G.

[f 00:04:11.512]

, z których wynika, iż ta również po 84 roku była przypisana do stanowiska szwacza. Zeznania świadka W. G.

[f 00:04:19.888]

są, są, dodatkowo całkowicie niewiarygodne, albowiem wbrew ich twierdzeniom, jakoby od początku miała angaż prasowacza, treść jej akt osobowych w sposób oczywisty przeczy temu, gdyż angaż szwacza pojawia się w jej przypadku dopiero od początku lat 90-tych. Natomiast przez całe lata 80-te pojawiają się, pojawiają się, jako angaż prasowacz..., prasowacza pojawił się dopiero od początku lat 90-tych. Natomiast do tego momentu cały czas pojawiają się angaże szwacza i pracownika krojowni. Odwołanie w tym stanie faktycznym nie zasługiwało na uwzględnienie. Stosownie do treści artykułu 184 Ustawy z 17 grudnia 1998 o emeryturach i rentach z FUS, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 48, przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w artykule 32, 33, 39 i 40 jeśli w dniu wejścia w życie Ustawy, osiągnęli: okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet, okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w artykule 27. Emerytura, o której mowa w ustępie 1-szym przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE, albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na OFE za pośrednictwem zakładu na dochody budżetu państwa. Zgodnie z artykułem 32 Ustawy, w związku z paragrafem 3 i 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 83 w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, prawo do emerytury, może nabyć kobieta lub mężczyzna, który spełnia następujące przesłanki, czyli ukoń..., ukończył 60 lat i posiada, co najmniej 25-letni okres zatrudnienia, w tym, co najmniej 15 lat pracy w warunkach, w warunkach szczególnych oraz kobieta, która spełnia wymóg posiadania 20-tu lat ogólnego przes..., ogólnego okresu zatrudnienia oraz ukończyła trzy..., 55 lat i posiada, co najmniej 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach. Zgodnie z paragrafem 2 ustęp 1 cytowanego Rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w Rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. Okresy pracy, o których mowa w ustępie 1-szym, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie paragrafu 1 ustęp 2 Rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Tylko okres wykonywania zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy wypełniają weryfikowalne kryterium uznania pracy o cechach znacznej szkodliwości dla zdrowia lub znacznego, znacznego stopnia uciążliwości, lub wymagającej wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Stałe wykonywanie takich prac oznacza, że krótsze dobowo, czyli nie w pełnym wymiarze obowiązującego czasu pracy na danym stanowisku, lub periodyczne, a nie stałe świadczenie pracy wyklucza dopuszczalność uznania za świadczą..., uznania pracy za świadczoną w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wskutek niespełnienia warunku stałej znacznej szkodliwości dla zdrowia lub znacznego stopnia uciążliwości wykonywanego zatrudnienia. Na gruncie niniejszej sprawy należy skonstatować, iż ubezpieczona nie udowodniła 15-letniego stażu pracy w szczególnych warunkach bezpodstawnie, bowiem pracodawca w wystawionym jej świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach objął tym świadectwem również okres od podjęcia przez nią zatrudnienia, czyli od listopada 79 do 20 stycznia 84. W tym okresie ubezpieczona pracowała na stanowisku szwaczki, które nie jest wymienione w dziale VII prac w przemyśle lekkim wykazu A stanowiącego załącznik, przywołanego wyżej Rozporządzenie Rady Ministrów. W dziale tym w odniesieniu do przemysłu odzieżowego, a w tej branży działała (...), wcześniej (...), jako pracę w warunkach szczególnych wymieniono jedynie pozycję 8, czyli obsługę urządzeń do prasowania, klejenia i wykrawania wyrobów w przemyśle odzieżowym. Takie prace ubezpieczona niewątpliwie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy za wyjątkiem przesunięcia na 6 miesięcy do prac lekkich w związku z ciążą w 93 roku, wykonywała w okresie od 20 stycznia 84 do 31 stycznia dziewięćdziesiąt osie..., 88..., 98, prac polegających na szyciu marynarek w okresie od 79 do 84, gdyż tym zapewne zajmowała się ubezpieczona w początkowym okresie swojego zatrudnienia. Nie sposób natomiast podciągnąć pod którykolwiek z pozostałych pozycji wymienionych w dziale VII-ym, czyli w przemyśle lekkim. Z pewnością nie są to prace wymienione w pozycji 4-tej, bo prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych, gdyż w tym przypadku chodzi o produkcję różnego typu tkanin, a nie szycie marynarek. O powyższym przekonuje zarządzenie resortowe numer 19 Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z dnia 6 sierpnia 83 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego, w którym wyraźnie rozróżnia się pracę przy produkcji wyrobów włókienniczych, wymieniając w nim odrębne stanowisko prasowacza wyrobów włókienniczych, lecz również przykładowo cewiarza, tkasza..., tkacza, snowacza gumy plecionkarza i tak dalej od prac w przemyśle odzieżowym umieszczających w rubryce obsługa urządzeń do prasowania, klejenia i wykrawania wyrobów w przemyśle odzieżowym i wymieniając jedynie 3 stanowiska prasowacza, klejarza i wykrawacza przy wykrawaniu mechanicznym. Nieuprawnionym było, zatem wystawianie przez pracodawcę ubezpieczonej, świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach za okres zatrudnienia ubezpieczonej od 20 stycznia 84..., do 20 stycznia 84, kiedy takich prac nie wykonywała. W wyroku z 13 sierpnia 2013 III AUa 1603/12 Sąd Apelacyjny w Krakowie stwierdził, iż nawet wtedy, gdy pracodawca uznał pracę na danym stanowisku za pracę w szczególnych warunkach to dany pracownik może nie otrzymać emerytury w wieku obniżonym, jeśli praca ta nie była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowiku..., na stanowisku wymienionym w takim, w wykazie takich prac. W uzasadnieniu tego orzeczenia, którego tezy Sąd Okręgowy w całości podziela czytamy, iż świadectwo pracy wykonywania pracy w szczególnych warunkach nie jest dokumentem urzędowym, lecz dokumentem prywatnym, wystawionym przez pracodawcę, a zatem wyłącznie oświadczenie wiedzy tego pracodawcy, które może być podważane w każdy sposób przed Sądem w postępowaniu w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych. Sąd nie jest w żaden sposób związany oceną charakteru zatrudnienia pracownika dokonanym przez pracodawcę w wystawionym pracownikowi świadectwie pracy, czy świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Mogą one jedynie służyć celom dowodowym. Dokument ten podlega, co do swojej wiarygodności i mocy dowodowej takiej samej ocenie jak każdy inny dowód. Zatem nawet wtedy, gdy pracodawca uznał pracę na danym stanowisku za pracę w szczególnych warunkach to dany pracownik może tej emerytury nie otrzymać. Praca nie była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku wymienionym w wykazie takich prac. Mając to na uwadze ubezpieczona nie spełnia, zatem warunków przyznania emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, nie legitymuje się 15-letnim, minimum 15-letnim stażem pracy w szczególnych warunkach. Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 1 kpc orzekł jak w sentencji.