Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2015 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko P. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego P. S. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w

W. kwotę 3.159,95 zł (trzy tysiące sto pięćdziesiąt dziewięć złotych pięćdziesiąt dziewięć groszy) z odsetkami ustawowymi od dnia 14 stycznia 2015 r.;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 627,37 zł (sześćset dwadzieścia siedem złotych

trzydzieści siedem groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt III C 538/15

UZASADNIENIE

w postępowaniu uproszczonym

W dniu 14 stycznia 2015 r. powód (...) Spółka Akcyjna w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego P. S. kwoty 3.319,23 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania. W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż strony zawarły umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w ramach oferty promocyjnej na czas określony. Powód świadczył w ich wyniku usługi na rzecz pozwanego, którego obowiązkiem było dokonywanie płatności za nie w wysokości i terminie określonym w fakturach. Umowy zawarte pomiędzy stronami zostały rozwiązane przed upływem okresu, na jaki zostały zawarte, z przyczyn leżących po stronie pozwanego, a karty SIM dezaktywowane. Pozwany zatem nie wykonał przyjętego na siebie w umowie zobowiązania niepieniężnego do utrzymania karty SIM w stanie aktywności w sieci powoda przez czas oznaczony w umowach, z tej przyczyny powód naliczył kary umowne, zgodnie z akceptowanymi przez pozwanego przy zawarciu umów warunkami oferty promocyjnej za czas będący różnicą pomiędzy przyjętym przez pozwanego okresem zobowiązania niepieniężnego a faktycznie spełnionym zobowiązaniem niepieniężnymi. Na dochodzoną pozwem należność złożyły się 177,43 zł wynikająca z faktury z dnia 25 maja 2014 r., 239,59 zł z faktury z dnia 25 czerwca 2014 r., 24,01 zł z faktury z dnia 8 sierpnia 2014 r., 3,70 zł z noty odsetkowej z dnia 7 sierpnia 2014 r., 1.319,25 zł z tytułu kary umownej z dnia 7 sierpnia 2014 r., 1.400 zł z tytułu kary umownej z dnia 7 sierpnia 2014 r., 50,02 zł z noty odsetkowej z dnia 30 września 2014 r. i 105,23 zł z noty odsetkowej z dnia 7 stycznia 2015 r.

W sprzeciwie od wydanego w niniejszej sprawie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na swą rzecz kosztów postępowania. Pozwany podniósł, że pomiędzy nim a powodem były ustalenia ratalne, do których się stosował, a ponadto wskazał, że jego aktualny adres to ul. (...) w S..

W piśmie z dnia 18 maja 2015 r. powód podtrzymał roszczenia pozwu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 lipca 2013 r. powód (...) Spółka Akcyjna w W. zawarł z pozwanym P. S. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) na czas oznaczony do 9 lipca 2015 r. Z tytułu świadczonych usług pozwany zobowiązał się uiszczać powodowi opłaty zgodnie z cennikiem. Pozwany zobowiązał się utrzymywać aktywną kartę SIM przez czas obowiązywania umowy. W związku z zawarciem umowy powód udzielił pozwanemu ulgi w wysokości 3.253,56 zł. W umowie zastrzeżono, że jednostronne rozwiązanie umowy przed upływem okresu, na który została zawarta dokonane przez pozwanego lub powoda z winy pozwanego oznaczać będzie naruszenie przez pozwanego zobowiązania niepieniężnego do utrzymania aktywnej karty SIM przez ten czas. W takim przypadku pozwany zapłaci na pisemne żądanie powoda karę umowną, której maksymalna wysokość wynosi 1.800 zł. Kara ta nie przekroczy wartości ulgi przyznanej pozwanemu pomniejszonej o proporcjonalną wartość tej ulgi za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. W przypadku wypowiedzenia umowy przez powoda z winy pozwanego karę należy płacić do momentu rozwiązania umowy, który wskazany jest w piśmie zawierającym wypowiedzenie. Powód był uprawniony do rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym w razie naruszenia przez pozwanego obowiązku ponoszenia opłat.

W dniu 15 stycznia 2014 r. powód (...) Spółka Akcyjna w W. zawarł z pozwanym P. S. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) na czas oznaczony do 13 stycznia 2016 r. Z tytułu świadczonych usług pozwany zobowiązał się uiszczać powodowi opłaty zgodnie z cennikiem. Pozwany zobowiązał się utrzymywać aktywną kartę SIM przez czas obowiązywania umowy. W związku z zawarciem umowy powód udzielił pozwanemu ulgi w wysokości 2.700,35 zł. W umowie zastrzeżono, że jednostronne rozwiązanie umowy przed upływem okresu, na który została zawarta dokonane przez pozwanego lub powoda z winy pozwanego oznaczać będzie naruszenie przez pozwanego zobowiązania niepieniężnego do utrzymania aktywnej karty SIM przez ten czas. W takim przypadku pozwany zapłaci na pisemne żądanie powoda karę umowną, której maksymalna wysokość wynosi 1.400 zł. Kara ta nie przekroczy wartości ulgi przyznanej pozwanemu pomniejszonej o proporcjonalną wartość tej ulgi za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. W przypadku wypowiedzenia umowy przez powoda z winy pozwanego karę należy płacić do momentu rozwiązania umowy, który wskazany jest w piśmie zawierającym wypowiedzenie. Powód był uprawniony do rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym w razie naruszenia przez pozwanego obowiązku ponoszenia opłat.

W umowach pozwany wskazał jako swój adres korespondencyjny ul. (...) w S..

dowody:

- umowa z dnia 11.07.2013 r. k. 31-34

- warunki oferty promocyjnej k. 35-37

- regulamin k. 38-41, 48-51

- umowa z dnia 15.01.2014 r. k. 42-45

- warunki oferty promocyjnej k. 46-47

Z tytułu świadczonych usług powód wystawił pozwanemu następujące faktury VAT:

- w dniu 25 maja 2014 r. na kwotę 203,02 zł z terminem płatności do 8 czerwca 2014 r.,

- w dniu 25 czerwca 2014 r. na kwotę 239,59 zł z terminem płatności do 9 lipca 2014 r., skorygowaną o kwotę 0,33 zł,

- w dniu 25 lipca 2014 r. na kwotę 24,34 zł z terminem płatności do 8 sierpnia 2014 r.

dowody:

- faktury k. 57-59, 60-62, 63-66

Pismem z dnia 7 sierpnia 2014 r. powód wypowiedział umowy zawarte z pozwanym ze skutkiem na koniec 16 września 2014 r. z uwagi na utrzymujące się na koncie abonenckim zadłużenie i wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 3.168,98 zł tytułem nieopłaconych należności z faktur, odsetek za opóźnienie i kar umownych. Powód poinformował pozwanego pismem z tej samej daty, że wpłata należności z faktur oraz odsetek za opóźnienie w łącznej kwocie 444,37 zł do 11 września 2014 r. stanowi warunek odstąpienia od wypowiedzenia umowy. Pisma te skierowano na podany przez pozwanego adres korespondencyjny.

dowody:

- pismo powoda z dnia 7.08.2014 r. k. 52 v.

- informacja z dnia 7.08.2014 r. k. 53

- wypowiedzenie umów k. 54

- potwierdzenie nadania k. 55, 56

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Powód wywodził swe roszczenia z umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartych z pozwanym w dniu 11 lipca 2013 r. i 15 stycznia 2014 r. Na dochodzoną pozwem kwotę 3.319,23 zł złożyły się należności za usługi telekomunikacyjne, skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie oraz kary umowne.

Pozwany nie kwestionował faktu związania z powodem przedmiotowymi umowami, ich wypowiedzenia, czy też tego, że posiadał zadłużenie wobec powoda, podnosząc jedynie, że uzgodnił z powodem ratalną spłatę zobowiązań, z których to ustaleń wywiązywał się. Ponieważ pozwany okoliczności tych nie wykazał, brak było podstaw do uznania, iż strony tego rodzaju porozumienie zawarły, jak również, by pozwany jakąkolwiek część zobowiązania wobec powoda spłacił. W tym stanie rzeczy Sąd ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy oparł się o przedłożone przez powoda dowody z dokumentów, w szczególności faktury VAT, których wiarygodność nie budziła jego zastrzeżeń, a z których wynikała wysokość zobowiązań pozwanego i terminy ich wymagalności.

Wobec braku dowodów na to, by pozwany w pełni uregulował należności wynikające z przedmiotowych faktur, Sąd przyjął, że w istocie nie zapłacił on kwoty 177,43 zł z tytułu należności za usługi telekomunikacyjne wynikającej z faktury z dnia 25 maja 2014 r. z terminem płatności do 8 czerwca 2014 r. , kwoty 235,59 zł z tytułu należności za usługi telekomunikacyjne wynikającej z faktury z dnia 25 czerwca 2014 r. z terminem płatności do 9 lipca 2014 r. oraz kwoty 24,01 zł z tytułu należności za usługi telekomunikacyjne wynikającej z faktury z dnia 25 lipca 2014 r. z terminem płatności do 8 sierpnia 2014 r. Wobec naruszenia przez pozwanego wynikającego z zawartych umów obowiązku wnoszenia opłat na rzecz powoda, w świetle punktu 10.3 tychże umów powód był uprawniony do ich rozwiązania ze skutkiem natychmiastowym.

Pismem z dnia 7 sierpnia 2014 r. powód rozwiązał umowy zawarte z pozwanym ze skutkiem na dzień 16 września 2014 r. Pismo to, podobnie jak i ww. faktury, skierowano pod wskazany przez pozwanego adres dla doręczeń, a zatem skutecznie w świetle art. 61 § 1 kc. Skoro umowy rozwiązano z przyczyn leżących po stronie pozwanego, zgodnie z pkt 6.2 ww. umów, powód był uprawniony obciążyć pozwanego karami umownymi w rozumieniu art.483 § 1 kc. Zgodnie z tym przepisem, można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna). Wskutek rozwiązania umów, powód zaprzestał świadczenia usług na rzecz pozwanego i zdeaktywował karty SIM, tym samym pozwany, który nie dopełnił wskazanego w pkt 1.2 umów obowiązku utrzymania tych kart przez okres, na który umowy zawarto, zobowiązany był zapłacić powodowi kary umowne. Kary te stanowiły równowartość ulg przyznanych pozwanemu w związku z zawarciem umów, pomniejszonych o proporcjonalną ich wartość za okres od dnia zawarcia danej umowy do dnia jej rozwiązania. Kary te powód określił odpowiednio na kwoty 1.319,25 zł i 1.400 zł, do których zapłaty wezwał pozwanego w piśmie z dnia 7 sierpnia 2014 r. Zgodnie z pkt 6.2 umów, pozwany zobowiązany był je uiścić do 16 września 2014 r., jako wskazanego w wypowiedzeniu momentu rozwiązania umów.

Ponieważ pozwany nie uregulował powyższych należności od dnia następnego po wskazanych wyżej terminach płatności w świetle art. 476 kc pozostaje w opóźnieniu w ich zapłacie, a co uzasadniało żądanie powoda obok tych należności również odsetek ustawowych za opóźnienie. Zgodnie bowiem z przepisem art. 481 § 1 kc, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi, przy czym – stosownie do art. 481 § 2 kc - jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

I tak od kwoty 177,43 zł powód był władny żądać odsetek ustawowych od dnia 9 czerwca 2014 r., od kwoty 239,59 zł od dnia 10 lipca 2014 r., od kwoty 24,01 zł od dnia 9 sierpnia 2014 r., a od kwot 1.319,25 zł i 1.400 zł od dnia 17 września 2014 r., przy czym domagał się ich zasądzenia od dnia 14 stycznia 2015 r. i granicami tego żądania Sąd był związany.

Wprawdzie powód objął żądaniem pozwu również kwoty 3,70 zł, 50,02 zł i 105,23 zł mające stanowić skapitalizowane odsetki ustawowe wynikające z not karnych, jednakże not tych nie przedłożył, co uniemożliwiło Sądowi ustalenie kiedy noty te wystawiono, jakie konkretnie należności i okresy opóźnienia w nich uwzględniono, a tym samym stwierdzenie, iż w istocie pozwany jest zobowiązany do uiszczenia ww. odsetek. W tej części roszczeń powoda nie sposób było uwzględnić.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał za zasadne żądanie zapłaty przez pozwanego kwot 177,43 zł, 239,59 zł, 24,01 zł 1.319,25 zł i 1.400 zł, a zatem łącznie 3.159,95 zł. Sumę tą zasądzono w pkt I wyroku wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 14 stycznia 2015 r., w pozostałej zaś części w pkt II wyroku powództwo oddalono.

Z uwagi na to, że powód wygrał proces co do 95,20% dochodzonego roszczenia, a na poniesione przez niego koszty postępowania złożyła się opłata od pozwu – 42 zł, wynagrodzenie pełnomocnika powoda – 600 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa procesowego – 17 zł, zgodnie z art. 100 kpc, zasądzono na jego rzecz od pozwanego w pkt III wyroku adekwatną do tego część tychże kosztów, tj. kwotę 627,37 zł.