Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach V Wydział Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2015 r. w Katowicach

na rozprawie

sprawy z powództwa U. D.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

o stwierdzenie nieważności uchwały

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. akt XIII GC 282/14

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 270 (dwieście siedemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt VACa 332/15

UZASADNIENIE

Powódka domagała się stwierdzenia nieważności uchwały nr (...) pozwanej, z dnia 14 czerwca 2014 r., w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego pozwanej do kwoty 360.500 zł poprzez ustanowienie 610 nowych udziałów o wartości nominalnej 175 zł i przyznanie prawa do ich objęcia wyłącznie pracownikom zatrudnionym w spółkach określonych w uchwale. Twierdziła, że uchwała ta jest nieważna, gdyż na mocy art. 257 § 1 i § 3 k.s.h. tzw. uproszczone podwyższenie kapitału zakładowego uchwałą wspólników spółki jest dopuszczalne wyłącznie, gdy umowa spółki przewiduje taką możliwość, a także nowo utworzone udziały przysługują proporcjonalnie do dotychczas posiadanych, albowiem należy zastosować odpowiednio bezwzględnie obowiązujący przepis art. 260 § 2 k.s.h. Wskutek podwyższenia kapitału zakładowego, bez zmiany umowy spółki nie może ulec zmianie, ani skład wspólników, ani wysokość ich udziale w kapitale zakładowym. Zatem w uproszczonym trybie podwyższenia kapitału zakładowego nowe udziały mogą przypaść jedynie dotychczasowym wspólnikom i tylko w stosunku do ich dotychczasowych udziałów. Naruszone zostało prawo pierwszeństwa wszystkich doczasowych wspólników do objęcia udziałów utworzonych na podstawie zaskarżonej uchwały poprzez przyznanie prawa do objęcia udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym wyłącznie pracownikom spółek grupy kapitałowej „(...)”, określonych w ust. 1 uchwały.

Wnosząc o oddalenie powództwa pozwana podkreślała, że podwyższenie kapitału zakładowego, na mocy uchwały zgromadzenia wspólników, jest zawsze możliwe i stanowi zmianę umowy spółki. Podwyższenie kapitału może także nastąpić w uchwale, która nie jest zmianą umowy spółki. Taka uchwała jest ważna, jeżeli przewiduje podwyższenie kapitału zakładowego, określając maksymalną wysokość podwyższenia oraz termin, w którym może to nastąpić (art. 257 § 1 k.s.h.). Uchwała w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego może być zatem podjęta bez zmiany umowy spółki, a żaden przepis nie wprowadza zakazu wyłączenia w takiej uchwale prawa pierwszeństwa wspólnika do objęcia udziałów
w podwyższonym kapitale zakładowym. Pierwszeństwo w objęciu udziałów nie jest bowiem bezwzględnym uprawnieniem wspólnika, gdyż umowa spółki lub uchwała może to prawo wyłączyć.

Wyrokiem z dnia 19 lutego 2015 r. stwierdził nieważność uchwały nr (...) Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. z dnia 14 czerwca 2014 r. i orzekł o kosztach procesu ustalając, co następuje.

Powódka jest (...) Sp. z o. o. w K. oraz
w dniu podjęcia zaskarżonej uchwały, była członkiem Rady Nadzorczej pozwanej spółki (okoliczność bezsporna).

W dniu 14 czerwca 2014 r. odbyło się Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników pozwanej spółki (dalej (...)), podczas którego podjęto m.in. uchwałę nr (...), przedmiotem której było podwyższenie kapitału zakładowego pozwanej spółki do kwoty 360.500 zł, poprzez ustanowienie 610 nowych udziałów o wartości nominalnej 175 zł każdy. Postanowiono, że prawo objęcia nowych udziałów przysługiwać miało wyłącznie pracownikom, tj. osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę w spółkach wymienionych w § 1 ust. 2 uchwały. Powódka zgłosiła sprzeciw przeciwko uchwale oraz złożyła załącznik do protokołu Zgromadzenia, w treści którego stwierdziła, że uchwała (...)r. była niezgodna z przepisami k.s.h. i naruszała prawa wspólników niebędących pracownikami pozwanej. Nadto stwierdziła, że zarząd nie uzasadnił konieczności podwyższenia kapitału oraz podkreśliła, że jako udziałowiec, jest zainteresowana objęciem udziałów w podwyższonym kapitale podstawowym. Zdaniem powódki, ograniczenie prawa objęcia nowo utworzonych udziałów wyłącznie do pracowników grupy kapitałowej pozwanej, godziło w interesy pozostałych wspólników.

Umowa spółki stanowi, iż jej kapitał może być podwyższony lub obniżony na mocy uchwały zgromadzenia wspólników. Podwyższenie kapitału zakładowego do kwoty stanowiącej równowartość 1.000.000 Euro w terminie do 31 grudnia 2015 r. nie stanowi zmiany umowy spółki i następuje na mocy uchwały zgromadzenia wspólników. Podwyższenie kapitału zakładowego może nastąpić przez utworzenie nowych udziałów lub przez podwyższenie wysokości dotychczasowych udziałów (§ 9 ust. 1 – 3 umowy spółki). Prawo pierwszeństwa zakupu udziałów przysługuje dotychczasowym wspólnikom oraz pracownikom spółki (§10 ust. 3 umowy spółki).

Sąd Okręgowy zważył, że powódka była legitymowana do wytoczenia powództwa o albowiem jest wspólnikiem pozwanej spółki, głosowała przeciwko uchwale, jej sprzeciw został zaprotokołowany oraz była wówczas członkiem rady nadzorczej. Dochowała również sześciomiesięcznego terminu do wytoczenia powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały, wynikającego z art. 252 § 3 k.s.h. Uchwała została bowiem podjęta w dniu 14 czerwca 2014 r., a pozew w niniejszej sprawie wniesiony był w dniu 11 lipca 2014 r.

W ocenie tego Sądu, powództwo o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 257 § 1- 3 k.s.h., jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego następuje nie na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki przewidujących maksymalną wysokość podwyższenia kapitału zakładowego i termin podwyższenia, może ono nastąpić jedynie przez zmianę umowy spółki. Podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych. Jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego następuje na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki, przy zachowaniu wymagań określonych w § 1, oświadczenia dotychczasowych wspólników o objęciu nowych udziałów wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności. Art. 260 § 2 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 260 § 1 i § 2 k.s.h. uchwałą wspólników o zmianie umowy spółki można podwyższyć kapitał zakładowy, przeznaczając na ten cel środki z kapitału zapasowego lub kapitałów (funduszy) rezerwowych utworzonych z zysku spółki (podwyższenie kapitału zakładowego ze środków spółki). Nowe udziały przysługują wspólnikom w stosunku do ich dotychczasowych udziałów i nie wymagają objęcia.

Natomiast stosownie do treści art. 258 § 1 k.s.h. jeżeli umowa spółki lub uchwała
o podwyższeniu kapitału nie stanowi inaczej, dotychczasowi wspólnicy mają prawo pierwszeństwa do objęcia nowych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym
w stosunku do swoich dotychczasowych udziałów. Prawo pierwszeństwa należy wykonać
w terminie miesiąca od dnia wezwania do jego wykonania. Wezwania te zarząd przesyła wspólnikom jednocześnie.

Rozpoznając niniejszy spór Sąd w pełni podzielił i oparł się na utrwalonej linii orzecznictwa Sądu Najwyższego, wedle której podwyższenie kapitału zakładowego na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki może nastąpić przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych, z tym że nowe udziały w podwyższonym kapitale mogą być objęte jedynie przez wspólników w stosunku do ich dotychczasowych udziałów. Określenie „dotychczasowi wspólnicy” oznacza, że są to osoby będące wspólnikami w chwili podejmowania uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego lub w innym dniu wskazanym w uchwale o podwyższeniu kapitału zakładowego, a zatem te same osoby, o których mowa w art. 260 § 2 k.s.h. Jeżeli nie wszyscy wspólnicy objęli - w stosunku określonym w art. 257 § 3 w związku z art. 260 § 2 k.s.h. - udziały w kapitale zakładowym podwyższonym na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki, podwyższenie kapitału nie dochodzi do skutku.

W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością wyróżnia się trzy tryby podwyższania kapitału zakładowego. Pierwszy, określany w piśmiennictwie jako zwykły, polega na podwyższeniu kapitału zakładowego przez zmianę umowy spółki. Drugim sposobem jest podjęcie uchwały wspólników w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki przewidujących maksymalną wysokość podwyższenia kapitału zakładowego i termin podwyższenia. Inny, szczególny tryb podwyższenia kapitału zakładowego ze środków spółki, przewiduje art. 260 k.s.h. Charakteryzuje się tym, że podwyższenie następuje wyłącznie z udziałem dotychczasowych wspólników oraz wyłącznie ze środków spółki i tylko przez zmianę umowy spółki. Ponadto wspólnikom przysługuje ustawowe prawo pierwszeństwa zarówno w razie ustanowienia nowych udziałów, jak i podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych udziałów (art. 260 § 2 k.s.h.). Sąd Najwyższy przyjął, że podwyższenie kapitału zakładowego na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki może, zgodnie z art. 257 § 3 w związku z art. 260 § 2 k.s.h., polegać wyłącznie na utworzeniu nowych udziałów, które mogą przypaść jedynie dotychczasowym wspólnikom i tylko w stosunku do ich dotychczasowych udziałów.

Artykuł 260 § 2 k.s.h. ma niewątpliwie charakter bezwzględnie obowiązujący, zawarty więc w art. 257 § 3 k.s.h. nakaz odpowiedniego stosowania do podwyższenia kapitału zakładowego na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki art. 260 § 2 k.s.h.,
a w istocie części tego przepisu postanawiającej o przysługiwaniu wspólnikom nowych udziałów w stosunku do ich dotychczasowych udziałów, sugeruje ujmowanie normy wynikającej z tego odesłania za bezwzględnie obowiązującą. Zawarte w art. 257 § 3 k.s.h. odesłanie do art. 260 § 2 k.s.h. przemawia za przyjęciem stanowiska, że przez zastosowanie art. 260 § 2 k.s.h. przy uproszczonym podwyższeniu kapitału zakładowego polegającym na utworzeniu nowych udziałów, udziały te mogą przypaść jedynie dotychczasowym wspólnikom i to tylko w stosunku do ich dotychczasowych udziałów. Opiera się ono na uznaniu bezwzględnie obowiązującego charakteru art. 260 § 2 k.s.h., stosowanego do uproszczonego trybu podwyższenia kapitału zakładowego w części, w jakiej reguluje on sposób objęcia nowych udziałów przez dotychczasowych wspólników. Podwyższenie kapitału zakładowego mogące prowadzić do zmiany składu wspólników oraz naruszenia dotychczasowej struktury udziałów powinno być poddane, ze względu na zagrożenie interesów wspólników, surowszym wymaganiom trybu zwykłego, łączącego się ze zmianą umowy spółki. W tym trybie wspólnicy mogą nie tylko wyłączyć lub ograniczyć prawo dotychczasowych wspólników do objęcia nowych udziałów w stosunku do dotychczasowych udziałów, ale mogą także postanowić o przyznaniu uprawnień do objęcia nowych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym osobom niebędącym wspólnikami. Ponadto, w umowie spółki lub w uchwale o podwyższeniu kapitału zakładowego przez zmianę umowy spółki, wspólnicy mogą udzielić upoważnienia wyznaczonemu organowi spółki do przydzielania na określonych zasadach udziałów nieobjętych przez wspólników, którzy nie skorzystali z przysługującego im prawa pierwszeństwa.

Uchwała wyłączająca lub ograniczająca przewidziane w art. 258 § 1 k.s.h. prawo pierwszeństwa może jednak zapaść tylko na zasadach określonych w art. 246 § 3 k.s.h., tj. za zgodą wszystkich zainteresowanych wspólników. Nie ma też przeszkód do zamieszczenia w umowie spółki lub uchwale o podwyższeniu kapitału przez zmianę umowy spółki postanowień upoważniających zarząd lub inny organ do przydzielenia na określonych zasadach udziałów nieobjętych z powodu nieskorzystania z przewidzianego w art. 258 § 1 k.s.h. prawa pierwszeństwa lub z uprawnienia do objęcia udziałów zastrzeżonego w umowie spółki lub uchwale o podwyższeniu kapitału. Podwyższenie kapitału zakładowego na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki określających wysokość i termin podwyższenia stanowi szczególny w stosunku do przedstawionego wyżej trybu zwykłego, związanego ze zmianą umowy spółki, sposób podwyższenia kapitału zakładowego spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością. Podwyższenie kapitału zakładowego na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki nazywane bywa też „podwyższeniem uproszczonym”. Regulacja wynikająca z art. 257 § 3 w związku z art. 260 § 2 k.s.h. wyłącza zastosowanie art. 258 § 1 k.s.h. w odniesieniu do podwyższenia kapitału zakładowego na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki. Niezależnie od tego należy wskazać, że art. 258 § 1 k.s.h. nie daje podstaw do przedstawienia przez zarząd nieobjętych przez uprawnionych wspólników udziałów - jeżeli takiej możliwości nie przewiduje umowa spółki lub uchwała o podwyższeniu kapitału - do objęcia wybranym przez siebie osobom. Dotychczasowe rozważania prowadzą zatem do wniosku, że jeżeli choćby jeden ze wspólników nie objął przypadających mu w stosunku określonym w art. 257 § 3 w związku
z art. 260 § 2 k.s.h. udziałów w kapitale zakładowym podwyższonym na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki, podwyższenie kapitału nie dochodzi do skutku.

Zaskarżona uchwała nr (...) jest zatem nieważna, albowiem została podjęta z naruszeniem przepisów art. 257 § 1 i § 3 k.s.h. w związku z art. 260 § 2 k.s.h. i art. 258 § 1 k.s.h. Uchwała ta wyłączała bowiem prawo pierwszeństwa dotychczasowych wspólników do objęcia nowo utworzonych udziałów i uniemożliwiała tym wspólnikom ich objęcie proporcjonalnie przez wszystkich dotychczasowych wspólników. Ponadto z umowy spółki wynikało prawo pierwszeństwa w zakupu udziałów na rzecz dotychczasowych wspólników (§ 10 ust. 3). Tymczasem zaskarżona uchwała przewidywała podwyższenie kapitału zakładowego pozwanej spółki, poprzez ustanowienie nowych udziałów i przyznawała prawo objęcia tych nowych udziałów wyłącznie pracownikom, tj. osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę w spółkach wymienionych w § 1 ust. 2 uchwały, które w chwili podjęcia uchwały nie byli wspólnikami spółki. Pozbawiała zatem prawa pierwszeństwa dotychczasowych wspólników w objęciu nowych udziałów, a tym samym możliwości proporcjonalnego objęcia nowych udziałów, w stosunku do już posiadanych. Zaskarżona uchwała , jako podjęta z naruszeniem prawa, okazała się zatem nieważna.

W apelacji od powyższego wyroku pozwana podnosząc zarzuty nieważności postępowania z powodu pozbawienia pozwanej możności obrony swych praw oraz naruszenia:

- art. 302 § 1 k.p.c. poprzez bezpodstawne pominięcie dowodu z przesłuchania strony pozwanej,

-art. 214 § 1 k.p.c. poprzez nieodroczenie rozprawy wyznaczonej na dzień 12 lutego 2015 r.,

- art. 257 § 1 i 3 k.s.h. w zw. z art. 260 § 2 i 258 k.s.h. poprzez ich niewłaściwą wykładnię i zastosowanie

wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku przez oddalenie powództwa ewentualnie jego uchylenie, zniesienie postępowania w zakresie objętym rozprawą w dniu 12 lutego 2015 r. i przekazanie spawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

W pierwszej kolejności rozważenia wymaga najdalej idący zarzut naruszenia art. 214 k.p.c., którego uwzględnienie prowadziłoby do przyjęcia nieważności postępowania z przyczyny określonej w art. 379 pkt 5 k.p.c. Skarżący twierdzi bowiem, że Sąd Okręgowy był obowiązany do odroczenia rozprawy wyznaczonej na dzień 12 lutego 2015 r., godz. 13:00, na której miał być przesłuchany w charakterze strony członek zarządu pozwanej, gdyż:

- nie wezwano na adres pozwanej członka zarządu pozwanej do osobistego stawiennictwa celem przesłuchania w charakterze strony i w związku z tym bezzasadnie pominięto dowód z jego zeznań,

- pełnomocnik pozwanej i prezes zarządu pozwanej bezskutecznie usiłowali wejść do budynku Sądu Okręgowego, gdyż wejście było zablokowane z uwagi na alarm bombowy i nie poinformowano obecnych przed budynkiem osób, o której godzinie zostanie otwarty. Stawili się natomiast na publikacji wyroku w dniu 19 lutego 2015 r. i nie było przeszkód do otwarcia rozprawy na nowo i przesłuchania prezesa pozwanej.

W niniejszej sprawie nieważność postępowania jest łączona z naruszeniem art. 214 § 1 k.p.c., wedle którego rozprawa ulega odroczeniu, jeżeli nieobecność strony jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć (por. wyrok Sądu Najwyższego z 17 lutego 2004 r., III CK 290/02, LEX nr 164001).

Jak się podkreśla w judykaturze, udział w rozprawie jest prawem strony i w zasadzie nie pociąga za sobą obowiązku stawiennictwa. Prawo to jest jednakże, zwłaszcza w sprawach, w których przeprowadzenie rozprawy jest obligatoryjne, elementem prawa strony do obrony. Dlatego art. 214 § 1 k.p.c. nakłada na sąd obowiązek odroczenia rozprawy, jeżeli nieobecność strony jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć.

Przedstawionej wyżej sytuacji nie sposób jednakże zakwalifikować jako prowadzącej do nieważności postępowania z powodu pozbawienia strony możności obrony jej praw, w rozumieniu art. 379 pkt 5 k.p.c.

Wbrew twierdzeniom skarżącej, Sąd Okręgowy zawiadomił zarząd pozwanej o terminie rozprawy i wezwał ją do delegowania na rozprawę osoby, która może zeznawać w charakterze strony pod rygorem pominięcia dowodu wezwanie zostało doręczone pozwanej w dniu 12.11.2014 r. (k. 89 i 93). Nadto, tak wezwanie skierowane do pozwanej, jak i zawiadomienie skierowane do pełnomocnika pozwanej (k.98) zawiera informację, że w razie ogłoszenia alarmu i konieczności ewakuacji. budynku sądowego przed wywołaniem sprawy, wyznaczona rozprawa odbędzie się w tym samym dniu i w wyznaczonym miejscu - niezwłocznie po wznowieniu pracy przez Sąd Okręgowy. Jak wynika z protokołu rozprawy, została ona rozpoczęta o godz. 15:13 i że stawiła się na nią powódka ze swoim pełnomocnikiem, który w odpowiedzi na apelację wskazał, że przed budynkiem (na stojaku) znajdowała się informacja o alarmie bombowym wraz z podana godziną ponownego otwarcia budynku i że informacji udzielali również policjanci i służba ochrony budynku. Nadto pozwana, ani jej pełnomocnik nie poinformowali Sądu w terminie publikacyjnym przed ogłoszeniem wyroku o braku odpowiedniej informacji i ewentualnych przeszkodach uniemożliwiających ich przybycie na rozprawę.

Za chybiony należy także uznać zarzut naruszenia art. 302 k.p.c. Jak już było wielokrotnie wyjaśniane w orzecznictwie z treści art. 302 § 1 k.p.c. wynika, że przy wystąpieniu niemożliwości przesłuchania jednej ze stron sąd powinien rozważyć, czy dowodu takiego w ogóle nie pominąć. Naruszenie natomiast art. 299 k.p.c. może mieć miejsce wtedy, gdy nieprzesłuchanie stron mogło wpłynąć na wynik sprawy, rozumiany jako wyjaśnienie wszystkich istotnych i spornych okoliczności dotyczących faktu zawarcia oraz treści umowy stron, albo gdy dowód z przesłuchania stron był jedynym dowodem, jakim dysponował sąd.

Taka zaś sytuacja w sprawie niniejszej nie miała miejsca, jako że zebrane i niesporne pomiędzy stronami okoliczności faktyczne dawały Sądowi pełną podstawę do ich oceny jurydycznej w świetle wskazanych w apelacji i prawidłowo zastosowanych przez ten Sąd przepisów prawa materialnego.

Wbrew zarzutom skarżącego, Sąd pierwszej instancji dokonał także ich prawidłowej wykładni.

Przypomnienia w związku z tym wymaga, że jednym ze sposobów nabycia udziałów w spółce w drodze czynności prawnej jest objęcie udziałów w podwyższonym - w drodze zmiany umowy - spółki kapitale zakładowym. Przystąpienie do spółki – poprzez złożenie oświadczenia formie aktu notarialnego o przystąpieniu do spółki oraz objęcie udziału lub udziałów o oznaczonej wartości nominalnej (art. 259 k.s.h.) - jest zatem odpowiedzią na ofertę ze strony spółki i jeżeli zarząd przyzna prawa do objęcia udziałów, przystąpienie będzie skuteczne.

Podkreślić równocześnie należy, że według art. 257 § 2 k.s.h., podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nabycie udziałów przez nowego wspólnika w podwyższonym kapitale zakładowym jest możliwe jedynie w przypadku, gdy podwyższenie kapitału zakładowego następuje w trybie określanym w piśmiennictwie jako zwykły. Polega on na podwyższeniu kapitału zakładowego przez zmianę umowy spółki. Zgodnie zaś z art. 255 § 1 i 3 k.s.h., zmiana umowy spółki wymaga uchwały wspólników, która musi być podjęta co najmniej większością dwóch trzecich głosów (art. 246 § 1 k.s.h.), a sama uchwała powinna być umieszczona w protokole sporządzonym przez notariusza (por. uchwałę 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2013 r., III CZP 57/12, OSNC 2013/6/69, M.Prawn. 2013/14/758-760).

Jak bowiem wskazał Sąd Najwyższy w wymienionej uchwale i w uzasadnieniu powołanej również przez Sąd Okręgowy uchwale z dnia 15 grudnia 2006 r., III CZP 132/06, podwyższenie kapitału zakładowego mogące prowadzić do zmiany składu wspólników oraz naruszenia dotychczasowej struktury udziałów powinno być poddane, ze względu na zagrożenie interesów wspólników, surowszym wymaganiom trybu zwykłego, łączącego się ze zmianą umowy spółki. W tym trybie wspólnicy mogą nie tylko wyłączyć lub ograniczyć prawo dotychczasowych wspólników do objęcia nowych udziałów w stosunku do dotychczasowych udziałów, ale mogą także postanowić o przyznaniu uprawnień do objęcia nowych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym osobom niebędącym wspólnikami. Ponadto, w umowie spółki lub w uchwale o podwyższeniu kapitału zakładowego przez zmianę umowy spółki, wspólnicy mogą udzielić upoważnienia wyznaczonemu organowi spółki do przydzielania na określonych zasadach udziałów nieobjętych przez wspólników, którzy nie skorzystali z przysługującego im prawa pierwszeństwa.

Nie ulega zatem wątpliwości, że objęcie udziałów przez osoby trzecie mogłoby być dokonane jedynie po uprzednim podwyższeniu kapitału zakładowego w trybie przewidzianym w art. 255 § 1 i 3 k.s.h., a więc uzależnione jest od wystąpienia ustawowo określonego warunku prawnego ( condicio iuris), uzależniającego skuteczność uchwały od wystąpienia przesłanki określonej w przepisie prawa, natomiast podwyższenie kapitału zakładowego na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może nastąpić przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych, z tym że nowe udziały w podwyższonym kapitale mogą być objęte jedynie przez wspólników w stosunku do ich dotychczasowych udziałów.

Z powyższych względów i na podstawie art6. 385 k.p.c. apelacja podlegała oddaleniu.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono, stosownie do jego wyniku na podstawie art. 98 w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. i § 10ust. 1 pkt 21 w zw. z art. w zw. z § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.