Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Kraków, 7 stycznia 2016r.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydz. IX Gospodarczy w składzie:

przewodniczący: sędzia SO Dariusz Pawłyszcze

sędziowie SO: Grzegorz Mazur i Paweł Czepiel

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Krakowie 7 stycznia 2016r. sprawy z powództwa (...)Sp. z o.o. w K. przeciwko M. B. o zapłatę 111.414,36 zł z ustawowymi odsetkami na skutek wniosku pozwanego o wyłączenie sędziego

odmawia wyłączenia sędziego M. P..

UZASADNIENIE

W oparciu o zapis dźwięku z posiedzenia jawnego w dniu 16 grudnia 2015r. sąd ustalił, co następuje:

W toku posiedzenia rozpoznający sprawę jednoosobowo SSO M.P. dopuścił dowód z harmonogramu spłat złożonego przez powoda. Pełnomocnik pozwanego wniosła zastrzeżenie do dopuszczenia dowodu ze względu na spóźnienie się powoda z wnioskiem, a ponadto zakwestionowała podpis pozwanego na tym dokumencie i wniosła o zobowiązanie powoda do złożenia oryginału w miejsce złożonej kserokopii. Sąd uwzględnił zastrzeżenie i ogłosił postanowienie o pominięciu dowodu z harmonogramu. Na pytanie przewodniczącego M.P. pełnomocnik pozwanego oświadczyła, iż już nie ma wniosków dowodowych (7m 54s). Wówczas rozpoznający sprawę jednoosobowo SSO M.P. ogłosił zamknięcie postępowania dowodowego i udzielił głosu stronie pozwanej (strona powodowa nie stawiła się). Po wygłoszeniu mowy pełnomocnik pozwanego opuściła salę, a nagrywanie zostało przerwane.

Po wznowieniu nagrywania i ponownym wywołaniu sprawy przewodniczący M.P. ogłosił postanowienie o otwarciu zamkniętej rozprawy i odroczeniu jej na 30 grudnia 2015r. w celu przeprowadzenie rozprawy co do zeznań świadka złożonych przed sądem wezwanym. Przewodniczący wyjaśnił, że świadek został przesłuchany w dniu wczorajszym, lecz sąd wezwany nie doręczył drogą elektroniczną protokołu. Wówczas pełnomocnik pozwanego wniosła zastrzeżenie co do niezobowiązania powoda do złożenia oryginału harmonogramu. Przewodniczący zwrócił uwagę, że harmonogram był wnioskowany przez powoda, a nie pozwanego (12m "przecież to nie jest pani dowód"). Pełnomocnik oświadczyła, że pozwany wnosi o zobowiązanie powoda do złożenia oryginału harmonogramu. Wówczas przewodniczący zwrócił pełnomocnikowi pozwanego uwagę na niekonsekwencję obrony strony pozwanej w postaci jednoczesnego powoływania się na niewymagalność roszczenia i rozłożenie go na raty (12m 35s "Z jednej strony mówicie, że roszczenie jest niewymagalne, a z drugiej przyznajecie, że są raty").

Pozwany wniósł o wyłączenie sędziego M.P., ponieważ na posiedzeniu 16 grudnia 2015r. sędzia "zdradził rozstrzygnięcie w sprawie poprzez uwzględnienie powództwa" i "wywołał obiektywne wrażenie, że odracza [rozprawę] tylko z powodów formalnych - niedoręczenia odezwy SR w Bolesławcu".

Sąd zważył, co następuje:

Przewodniczący w sprawie sędzia M.P. wbrew twierdzeniu pozwanego nie ujawnił przyszłego rozstrzygnięcia. Jedyną wypowiedzią sędziego, która może być -zasadnie lub niezasadnie - podstawą wnioskowania o przyszłym rozstrzygnięciu, jest zwrócenie stronie pozwanej uwagi na niekonsekwencję w argumentacji (12m 35s).

Wskazywanie przez sędziego stronie niekonsekwencji w argumentacji nie tylko nie stanowi naruszenia K.p.c., lecz w istocie służy argumentacji strony. Znając wątpliwości sędziego wobec danego argumentu strona może wyjaśniać te wątpliwości. Sędzia może pochopnie uznać argumenty strony za wzajemnie sprzeczne i zwrócenie stronie uwagi na sprzeczność (rzeczywistą lub pozorną) umożliwia stronie wyjaśnienie swojej argumentacji. Dlatego nie jest istotne, czy przewodniczący zasadnie zwrócił pozwanemu uwagę na niekonsekwencję. Ujawnienie swoich wątpliwości służyło właśnie umożliwieniu stronom ustosunkowania się do nich.

Prowadząc postępowanie dowodowe sąd nieuchronnie ujawnia swoje stanowisko w kwestiach faktycznych i prawnych. Odmawiając przeprowadzenia dowodu na tezę już – wg sądu - udowodnioną przez wnioskującego (art. 217 § 3 K.p.c.) sąd ujawnia, że dany fakt uważa już za udowodniony. Odmawiając przeprowadzenia dowodów na określone fakty i dopuszczając dowody na inne fakty (art. 227 K.p.c.) sąd ujawnia, jakie fakty uważa za istotne dla rozstrzygnięcia sporu. W niektórych sytuacjach postanowienia dowodowe pozwalają na przewidzenie treści rozstrzygnięcia, aczkolwiek należy pamiętać, że nawet po zamknięciu rozprawy sąd może zmienić pogląd i otworzyć rozprawę na nowo w celu przeprowadzenia dowodów uprzednio uznanych za zbędne. W świetle polskiego K.p.c. rola sędziego w trakcie postępowania dowodowego nie ogranicza się do biernego obserwowania działań stron. Sąd już na wstępie powinien wskazać stronom, które okoliczności są istotne dla rozstrzygnięcia (art. 212 § 1 zd.2 K.p.c.), i jako pierwszy zadaje pytania świadkom (art. 271 § 1 K.p.c.).

Niezależnie od dopuszczalności zwrócenia przez sędziego stronie uwagi na rzeczywistą lub pozorną niekonsekwencję należy zauważyć, że ujawnienie przed wydaniem wyroku wniosków wypływających z dotychczas przeprowadzonych dowodów nie może być podstawą wyłączenia sędziego. Okolicznościami mogącymi wywołać wątpliwość co do bezstronności sędziego w rozumieniu art. 49 K.p.c. są okoliczności związane z relacjami sędziego z jedną ze stron, pełnomocnikiem lub przedmiotem sporu. Poglądy sędziego ujawniane czy to na rozprawie, czy poza rozprawą (np. w uzasadnieniach innych orzeczeń, publikacjach, wystąpieniach na konferencjach), nie mogą być podstawą wyłączenia.