Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Kosiński

Protokolant: Marta Czapska

w obecności oskarżyciela Prokuratora : ---

po rozpoznaniu dnia 18 grudnia 2015 r. na posiedzeniu w Legionowie sprawy :

Ł. M. , syna A. i M. z d. W., ur. (...) w W.

podejrzanego o to, że :

w dniu 29 sierpnia 2015 roku w miejscowości P. , gm. W. , woj. (...) dokonał amatorskiego połowu ryb wędką w obrębie ochronnym obejmującym odcinek rzeki N. od Z. D. do betonowego kolektora na kilometrze 20 nurtu rzeki

tj. o czyn z art. 27c ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 roku o rybactwie śródlądowym ( tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. , poz. 652 )

1.  Na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. i art. 67 § 1 k.k. warunkowo umarza postępowanie przeciwko podejrzanemu Ł. M. na okres próby 1 ( jednego ) roku ;

2.  Na podstawie art. 67 § 3 k.k. i art. 39 pkt. 7 k.k. zasądza od podejrzanego Ł. M. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 300 ( trzysta ) złotych;

3.  Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwrócić podejrzanemu Ł. M. dowody rzeczowe wskazane w wykazie dowodów rzeczowych ( k. 21 ) pod poz. 1 , 2 , 3 i 4 ;

4.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia podejrzanego Ł. M. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 776/15

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 sierpnia 2015 r. podejrzany Ł. M. przyjechał do miejscowości P. , gm. W. , woj. (...). Następnie podejrzany Ł. M. za pomocą jednej wędki zaczął łowić ryby w obrębie ochronnym obejmującym odcinek rzeki N. od Z. D. do betonowego kolektora na kilometrze 20 nurtu rzeki . Po około godzinnie łowienia ryb w obrębie ochronnym podejrzany Ł. M. został zatrzymany podczas dokonywania amatorskiego połowu ryb w obrębie ochronnym przez funkcjonariuszy Straży Rybackiej , którzy wezwali na miejsce patrol policji z Komisariatu Policji w W. w składzie asp. P. G. i sierż. D. B. . Przy podejrzanym Ł. M. nie zostały ujawione żadne złowione ryby .

Granica obrębu ochronnego w ramach obwodu rybackiego rzeki N. nr 8 została zmieniona Uchwałą Nr 368/258/06 Zarządu Województwa (...) z dnia 21 lutego 2006 r. w sprawie zaktualizowania granic i okresów trwania obrębu ochronnego w ramach obwodu rybackiego rzeki N. – nr 8 i weszła w życie z dniem podjęcia. Obręb ochronny, w okresie całego roku, w ramach obwodu rybackiego rzeki N. – nr 8 obejmuje odcinek rzeki N. od zapory w D. do betonowego kolektora ( budowlana zrzutowania z oczyszczalni ścieków ) na kilometrze 19+600 biegu rzeki ( miejscowość P. ) z granicą przebiegającą prostopadle do nurtu rzeki . Granice tego obrębu ochronnego określa załącznik do uchwały.

Ł. M. ma 29 lat, jest żonaty , ma na utrzymaniu żonę , pracuje i uzyskuje dochód w wysokości 1600 , nie leczy się odwykowo ani psychiatrycznie, z informacji z Krajowego Rejestru Karnego ( k. 10 ) wynika iż nie był on karany.

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów : wyjaśnień podejrzanego Ł. M. ( k. 18 ), notatki urzędowej ( k. 1-2 ) , protokołu zatrzymania osoby ( k. 3 ) , protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 5-7 ) , karty karnej ( k. 10 ) , danych osobo-poznawczych ( k. 20 ) , wykazu dowodów rzeczowych ( k. 21 ) i postanowienia w przedmiocie dowodów rzeczowych ( k. 22 ) .

Ł. M. stanął pod zarzutem iż w dniu 29 sierpnia 2015 roku w miejscowości P. , gm. W. , woj. (...) dokonał amatorskiego połowu ryb wędką w obrębie ochronnym obejmującym odcinek rzeki N. od Z. D. do betonowego kolektora na kilometrze 20 nurtu rzeki to jest popełnienia czyn z art. 27c ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 roku o rybactwie śródlądowym ( tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. , poz. 652 ).

W dniu 29 września 2015 r. Prokuratura Rejonowa w Legionowie złożyła wniosek o warunkowe umorzenie postępowania wobec podejrzanego Ł. M. ( k. 31-32 ) .

Podejrzany Ł. M. w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyjaśnił iż w dniu 29 sierpnia 2015 r. łowił ryby jedną wędka w miejscowi P. , gmina W. . Ryby łowił przez około godzinę i nie udało mu się nic złowić ( k. 18 ) .

Sąd dał wiarę pełna wyjaśnieniom podejrzanego Ł. M. jako jasnym , dokładnym i korespondującym z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza z dowodami w postaci : notatki urzędowej ( k. 1-2 ) , protokołu zatrzymania osoby ( k. 3 ) , protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 5-7 ) , wykazu dowodów rzeczowych ( k. 21 ) i postanowienia w przedmiocie dowodów rzeczowych ( k. 22 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę .

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia . Autentyczność i wiarygodność tych dokumentów nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Przepis art. 27c ust.1 pkt. 4 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 roku o rybactwie śródlądowym ( tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. , poz. 652 ) stanowi iż karze podlega , kto narusza zakaz określony w art. 3i , art. 8 ust. 1 pkt. 6-10 i ust. 2, art. 10 ust. 1 pkt. 1, art. 11, art. 14 ust. 2 lub art. 19 ust. 1. Z treści 27c ust.1 pkt. 4 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 roku o rybactwie śródlądowym ( tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. , Nr 189 , poz. 1471 ze zm.) wynika , więc że dla stwierdzenia przesłanek popełnienia przestępstwa wskazanych w tym przepisie konieczne jest spełnienie następujących znamion : naruszenia zakazów określonych w art. 3i , art. 8 ust. 1 pkt. 6-10 i ust. 2, art. 10 ust. 1 pkt. 1, art. 11, art. 14 ust. 2 lub art. 19 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 roku o rybactwie śródlądowym ( tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. , poz. 652 ). W obrębach ochronnych zabrania się połowu oraz czynności szkodliwych dla ryb, a w szczególności naruszania urządzeń tarliskowych, dna zbiornika i roślinności wodnej, uprawiania sportów motorowodnych i urządzania kąpielisk.

W powyższej sprawie podejrzany Ł. M. wypełnił wszystkie znamiona czynu zabronionego opisanego w art. 27c ust.1 pkt. 4 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 roku o rybactwie śródlądowym ( tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. , poz. 652 ). Podejrzany Ł. M. w dniu 29 sierpnia 2015 roku w miejscowości P. , gm. W. , woj. (...) dokonał amatorskiego połowu ryb wędką w obrębie ochronnym obejmującym odcinek rzeki N. od Z. D. do betonowego kolektora na kilometrze 20 nurtu rzeki . Granica obrębu ochronnego w ramach obwodu rybackiego rzeki N. nr 8 została zmieniona Uchwałą Nr 368/258/06 Zarządu Województwa (...) z dnia 21 lutego 2006 r. w sprawie zaktualizowania granic i okresów trwania obrębu ochronnego w ramach obwodu rybackiego rzeki N. – nr 8 i weszła w życie z dniem podjęcia. Podejrzany Ł. M. w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił w jakich okolicznościach łowił ryby w obrębie ochronnym w miejscowości P. , gm. W. , woj. (...) ( k. 18 ) . Należy wskazać iż granica obrębu ochronnego w ramach obwodu rybackiego rzeki N. nr 8 została zmieniona Uchwałą Nr 368/258/06 Zarządu Województwa (...) z dnia 21 lutego 2006 r. w sprawie zaktualizowania granic i okresów trwania obrębu ochronnego w ramach obwodu rybackiego rzeki N. – nr 8 i weszła w życie z dniem podjęcia. Obręb ochronny, w okresie całego roku, w ramach obwodu rybackiego rzeki N. – nr 8 obejmuje odcinek rzeki N. od zapory w D. do betonowego kolektora ( budowlana zrzutowania z oczyszczalni ścieków ) na kilometrze 19+600 biegu rzeki ( miejscowość P. ) z granicą przebiegającą prostopadle do nurtu rzeki. Z tych wyżej wskazanych względów zarówno okoliczności sprawy , jak i wina podejrzanego Ł. M. odnośnie popełnienia przez niego zarzucanego mu czynu nie budzą wątpliwości.

W powyższej sprawi Sąd uznał , iż zachodzą przesłanki wskazane w art. 66 § 1 i § 2 k.k. i dlatego warunkowo umorzył postępowanie przeciwko podejrzanemu Ł. M. na okres próby 1 ( jednego ) roku zgodnie z treścią art. 67 § 1 k.k. .

Zgodnie z treścią art. 66 § 1 k.k. Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

W treści art. 66 § 1 i 2 k.k. wskazane zostały więc trzy przesłanki warunkowego umorzenia postępowania związane z czynem zarzucanym oskarżonemu to jest : społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, wina nie jest znaczna , zagrożenie karą za zarzucane sprawcy przestępstwo nie przekracza 5 lat pozbawienia wolności . W powyższej sprawie czyn który popełnił podejrzany Ł. M. spełnia wszystkie wyżej wskazane przesłanki. Niewątpliwym jest , iż w tym przypadku społeczna szkodliwość czynu jak i winna sprawcy nie jest znaczna . Czyn którego znamiona wypełniła zachowanie podejrzanego Ł. M. to czyn z art. 27c ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 roku o rybactwie śródlądowym ( tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. , poz. 652 ) jest zagrożony karą nie przekraczającą 5 lata pozbawienia wolności .

Wskazane w art. 66 § 1 k.k. właściwości i warunki osobiste sprawcy, jego postawa i dotychczasowy sposób życia stanowią odrębną przesłankę warunkowego umorzenia postępowania. Nie mogą one być uwzględniane w ocenie społecznej szkodliwości popełnionego czynu i winy sprawcy, tj. przemawiać za ich „znacznością” lub „nieznacznością”. Należy zatem przyjąć, że przesłanka ta wchodzi w grę dopiero po ustaleniu, iż społeczna szkodliwość czynu i wina sprawcy nie są znaczne, jak to ma miejsce w niniejszej sprawie . Pozytywna ocena postawy oskarżonego i jego dotychczasowego życia ma charakter prognostyczny, prowadząc sąd do przekonania, że mimo warunkowego umorzenia postępowania sprawca będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa . Przesłanka ta nie będzie spełniona, a przeciwnie - zachodzi przeszkoda w orzekaniu o warunkowym umorzeniu postępowania, jeżeli sprawca był już skazany za jakiekolwiek przestępstwo umyślne i nie nastąpiło zatarcie tego skazania. L. non distinguente nie stanowi przeszkody w orzekaniu o warunkowym umorzeniu wcześniejsze skazanie za występek nieumyślny, a także wcześniejsze orzeczenie wobec sprawcy warunkowego umorzenia postępowania w sprawie o występek popełniony umyślnie. ( tak Komentarz do art. 66 kodeksu karnego (Dz.U.97.88.553), [w:] A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2006, wyd. III.) .

W powyższej sprawie dotychczasowy sposób życia podejrzanego Ł. M. oraz fakt , iż nie był on dotychczas karany ( k. 10 ) , wskazuje , że spełnia on również tą przesłankę warunkowego umorzenia postępowania . Pozytywna ocena postawy podejrzanego Ł. M. oraz jego dotychczasowego życia wskazuje , iż będzie on przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa .

Jeżeli chodzi o kolejną przesłankę wskazaną w art. 66 § 1 k.k. - braku wątpliwości co do popełnionego czynu, to taki brak wątpliwości wynika przede wszystkim z postawy sprawcy i złożenia przez niego wiarygodnych wyjaśnień. Formalne przyznanie się do winy nie jest jednak warunkiem sine qua non orzekania o warunkowym umorzeniu postępowania (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 listopada 2003 r., I KK 301/03, OSNKW 2004, nr 1, poz. 9). Ustawa bowiem wymaga jedynie, aby zachodził brak wątpliwości co do popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu czynu i okoliczności tego czynu - w aspekcie wskazanych w art. 66 k.k. przesłanek stosowania tej instytucji. W powyższej sprawie podejrzany Ł. M. przyznał się w postępowaniu przygotowawczym do popełnienia zarzucanego mu czynu ( k. 18 ) . Należy stwierdzić, iż z zebranego w sprawie materiału dowodowego w postaci : notatki urzędowej ( k. 1-2 ) , protokołu zatrzymania osoby ( k. 3 ) , protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 5-7 ) , wykazu dowodów rzeczowych ( k. 21 ) i postanowienia w przedmiocie dowodów rzeczowych ( k. 22 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę , wynika niezbicie że dopuściła się on zarzucanego mu czynu. Dlatego też okoliczności jego popełnienia nie budzą w powyższej sprawie żadnych wątpliwości.

Sąd kierując się dyrektywą zwartą w art. 67 § 3 k.k. i art. 39 pkt. 7 k.k. zasądza od podejrzanego Ł. M. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 300 ( trzysta ) złotych. Sąd uznał iż ten środek karny będzie stanowił dla podejrzanego Ł. M. wystarczającą dolegliwość i środek ten spełni wobec podejrzanego funkcję zarówno prewencyjną jak i wychowawczą.

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. Sąd zwrócił podejrzanemu Ł. M. dowody rzeczowe wskazane w wykazie dowodów rzeczowych ( k. 21 ) pod poz. 1 , 2 , 3 i 4 .

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił podejrzanego Ł. M. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych biorąc pod uwagę jego sytuację majątkową .

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.