Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w Krośnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 6 października 2015 r.

sprawy z powództwa R. T.

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz powoda R. T. kwotę 7.250 zł (słownie: siedem tysięcy dwieście pięćdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami od:

- kwoty 6.250 zł (słownie: sześć tysięcy dwieście pięćdziesiąt złotych) od dnia 29.04.2013r. do dnia zapłaty

- kwoty 1.000 zł (jeden tysiąc złotych) od dnia 10.07.2015r. do dnia zapłaty

II. oddala powództwo w pozostałym zakresie

III. zasądza od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz powoda R. T. kwotę 2.080 zł (słownie: dwa tysiące osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania w tym kwotę 1.200 zł (słownie: tysiąc dwieście złotych) tytułem zastępstwa procesowego

IV. nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz Skarbu Państwa Sąd Rejonowy w Krośnie kwotę 190, 42 zł (słownie: sto dziewięćdziesiąt złotych i 42/100) tytułem brakującej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego

Sygn. akt I C 1628/13

UZASADNIENIE

Wyroku Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 6 października 2015 r.

Powód R. T. pozwem z dnia 12.09.2013 r. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w S. na swoją rzecz kwoty 6.250 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 29.04.2013 r. do dnia zapłaty, kosztów procesu oraz dopuszczenie zawnioskowanych dowodów.

Na uzasadnienie powyższego żądania podał, że w dniu 28.02.2013 r. doszło do kolizji drogowej, której sprawcą była osoba posiadająca polisę OC u pozwanego. Na skutek powyższego zdarzenia samochód powoda uległ uszkodzeniu. Szkoda została wyceniona na kwotę 5.000 zł, a nad to powód musiał skorzystać z holowania auta oraz dodatkowego badania technicznego.

Mimo wezwania strony pozwanej do zapłaty, szkoda nie została do dnia wniesienia pozwu pokryta.

Pismem procesowym z dnia 07.07.2015 r. sprecyzował żądanie pozwu wnosząc o zasądzenie od pozwanego w miejsce kwoty 6.250 zł, kwotę 7.250 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 29.04.2013 r. do dnia zapłaty.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 19.09.2013 r. zasądzono od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz R. T. kwotę 6.250 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 29.04.2013 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 1.296 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Od powyższego nakazu pozwany złożył sprzeciw, kwestionując żądanie pozwu zarówno, co do zasady, jaki i wysokości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości, zasądzenia od powoda na jego rzecz kosztów postępowania i dopuszczenia zawnioskowanych dowodów.

Zarzucił, że nie wykazał on , iż winę za spowodowanie kolizji ponosi osoba mająca ubezpieczenie OC u pozwanego, gdyż jak wynika z oświadczenia sprawy do wypadku doszło z przyczyn od niego niezależnych – zesłabnięcia. Tym samym nie można mu przypisać winy za to, że doszło do kolizji.

Sąd ustalił i zważył, co następuje :

W dniu 28.02.2013 r. R. T. jechał w kierunku K.. Na bardzo ostrym zakręcie zauważył inny pojazd poruszający się w przeciwnym kierunku, po jego pasie drogi. Zaczął hamować i starał się zjechać maksymalnie na prawą stronę, przy czym ograniczał go rów. Osoba kierująca drugim samochodem niestety nie wyhamowała, ani też nie zjechała na swój pas jezdni i doszło do zderzenia obu pojazdów. Sprawca wypadku H. B. po zderzeniu sam wysiadł z auta, był przytomny. Sam nie bardzo wiedział, jak doszło do tego zdarzenia, być może oślepiło go słońce, czy stracił orientację, ale na pewno nie zesłabną i nie stracił przytomności.

Fakt powyższy potwierdziła również jadąca z nim, jako pasażerka B. K. (1).

Na miejsce wypadku przyjechała policja, straż pożarna oraz karetka. H. B. został ukarany mandatem, którego zasadności nie kwestionował. Po rozmowie i wstępnym badaniu sprawca wypadku i jego pasażerka zostali zabrani na pogotowie, ale zaraz wrócili do domu.

Z uwagi na uszkodzenia auta R. T. musiał skorzystać z usług holowniczych. Również konieczne było przeprowadzenie badania technicznego.

Dowód :

1.  akta szkody nr 17580/2013;

2.  odpis polisy OC – k. 6;

3.  odpis faktury nr (...) – k. 10;

4.  odpis faktury nr (...) – k. 11;

5.  zeznania świadka R. B. – k. 74;

6.  zeznania świadka B. K. – k. 74/2;

7.  zeznania powoda – k. 113-114;

Powód zgłosił do ubezpieczyciela sprawcy wypadku poniesioną szkodę domagając się zapłaty odszkodowania.

Ubezpieczyciel po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, w którym dokonał wyceny szkody, jaką poniósł powód, odmówił wypłaty odszkodowania, wskazując brak winy po stronie sprawcy wypadku.

Szkoda w pojeździe powoda została wyliczona przez pozwanego na kwotę 5.900 zł, a której to wyceny R. T. nie kwestionował.

Biegły sądowy K. M. (1) po oględzinach uszkodzonego samochodu i analizie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wartość szkody, jaką poniósł powód ustalił na kwotę 6.900 zł.

Pozwany nie odniósł się do ustaleń zawartych w opinii (nie zgłaszał w tym zakresie żadnych zastrzeżeń, uwag), jak i również pisma powoda rozszerzającego powództwo, mając na uwadze powyższą opinię.

Dowód :

1.  odpis wyceny nr (...) – k. 7-9;

2.  opinia biegłego K. M. – k.129-144;

Zgodnie z treścią art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ( Dz.U. 03.124.1152 ) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia.

Art. 436 § 2 k.p.c., który stanowi, że w razie zderzenia się mechanicznych środków komunikacji poruszanych za pomocą sił przyrody wymienione osoby mogą wzajemnie żądać naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych. Również tylko na zasadach ogólnych osoby te są odpowiedzialne za szkody wyrządzone tym, których przewożą z grzeczności.

Kolejną konsekwencją unormowania zawartego w art. 436 k.c. jest to, że podstawowe znaczenie dla odpowiedzialności w oparciu o tenże przepis prawa ma ustalenie, że szkoda pozostaje w adekwatnym mechanicznego związku przyczynowych z ruchem mechanicznego środka komunikacji, a judykatura w sposób nader szeroki definiuje ów ruch pojazdu.

Zdaniem Sądu roszczenie powoda R. T. znajduje usprawiedliwienie w art. 436 § 2 k.c., który nakazuje stosować ogólne zasady odpowiedzialności deliktowej, a więc normę art. 415 i następne k.c.

W rozpoznawanej sprawie ponad wszelką wątpliwość dostał w dniu28.02.2013 r. do zderzenia się mechanicznych środków (por. wyrok SN z dnia 2.I.1976r., III CZP 79/75, OSN 1976/7-8/155 i wyrok SN z dnia 24.XI.1998 r., I CKU 87/98 Prok. i Pr. 1999/3/31).

W następstwie tego zdarzenia w pojeździe powoda powstała szkoda, a więc według zasad ogólnych winna nastąpić wzajemna kompensata szkód (art. 436 § 2 k.c.) W chwili zdarzenia, co wymaga podkreślenia, nie wystąpiły żadne okoliczności egzoneracyjne, do których należało zaliczyć: siłę wyższą, wyłączną winę poszkodowanego, brak winy sprawcy (np. zawał, zesłabnięcie itp.).

Pozwany podnosił, że H. B. spowodował kolizję, ale nie ma po jego stronie jakiejkolwiek winy, gdyż doszło do tego z uwagi na jego zesłabnięcie.

Jednakże sam H. B., jak i towarzysząca mu wówczas pasażerka B. K. (1) zaprzeczyli, aby stracił on w chwili wypadku przytomność, a wręcz przeciwnie, zarówno przed jak i po zdarzeniu był w pełni komunikatywny. Uznał swoją winę za spowodowanie kolizji przyjmując mandat.

Mając powyższe na uwadze, a przede wszystkim na nie wykazaniu przez stronę pozwaną, w sposób nie budzący żadnych wątpliwości, braku odpowiedzialności odszkodowawczej względem powoda z tytułu szkody powstałej w wyniku wypadku drogowego, braku winy ze strony sprawcy, na podstawie art. 415 kc w zw. z art. 436 § 2 kc, zasądził od strony pozwanej na rzecz R. T. kwotę 7.250 zł (6.900 zł -wartość szkody w pojeździe, 170 zł – koszt holowania, 180 zł – koszt dodatkowego badania technicznego), z ustawowymi odsetkami od kwoty 6.250 zł od dnia 29.04.2013 r. oraz od kwoty 1.000 zł od dnia 10.07.2015 r. do dnia zapłaty (pkt I), oddalając powództwo w pozostałym zakresie (odsetek od zasądzonej kwoty).

Orzeczenie o kosztach znajduje uzasadnienie w treści art. 98 kpc.

Sędzia :

Z..

1.  odpis wyroku wraz z pisemnym uzasadnieniem doręczyć pełn. pozwanego – r.pr. D. W.,

2.  cal 14 dni.