Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 1258/15

POSTANOWIENIE

Dnia 29 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski

SO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia dłużniczki D. C. na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 22 września 2015 r., sygn. akt I Co 63/15

w sprawie egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...) Bank S.A. we W.

prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu – B. B. / KM 16893/14 /

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

(...)

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 września 2015 r. Sąd Rejonowy odrzucił zażalenie dłużniczki D. C.. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że wobec nieopłacenia zażalenia oraz nieusunięcia pozostałych braków formalnych, pomimo wezwania doręczonego w sposób zastępczy / art. 139 § 1 i 2 kpc / w zakreślonym terminie, zażalenie podlegało odrzuceniu.

W zażaleniu na powyższe postanowienie dłużniczka wnosząc w istocie o jego uchylenie podniosła, że wezwania do usunięcia braków nie odebrała ze względu na zmianę miejsca zamieszkania oraz problemy z doręczeniem korespondencji pod wskazanym w zażaleniu adresem. W dalszej części uzasadnienia skarżąca wniosła o zmianę postanowienia w przedmiocie jej wniosku o obniżenie opłaty egzekucyjnej.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie podlegało oddaleniu.

Jak wynika z akt postępowania, zarządzeniem z dnia 8 lipca 2015 r. wezwano skarżącą do uzupełnienia braków formalnych zażalenia w dwóch egzemplarzach, przez wskazanie czy wnosi o uchylenie zaskarżonego postanowienia czy o jego zmianę oraz o uiszczenie opłaty sądowej w kwocie 30 zł, w terminie tygodniowym pod rygorem jego odrzucenia. Wezwanie to zostało pozostawione w aktach ze skutkiem doręczenia na dzień 1 sierpnia 2015 r. / k. 39 verte / ze względu na podwójne awizowanie oraz wzmiankę doręczyciela „nie podjęto w terminie”. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, datą doręczenia korespondencji nie podjętej w terminie jest data, w której bezskutecznie upłynął termin do odbioru złożonego pisma. Jest to wprawdzie tylko fikcja doręczenia, ale fikcja prawnie skuteczna, tzn. pociągająca za sobą wszelkie skutki doręczenia. Pozostawienie zatem zawiadomienia o miejscu złożenia pisma w sposób przewidziany w art. 139 § 1 kpc uzasadnia przyjęcie domniemania faktycznego, że dotarło ono do adresata najpóźniej z dniem ustania przyczyny, która uniemożliwiła doręczenie zwykłe. Skarżąca powyższego domniemania w żaden sposób nie wzruszyła. Mało wiarygodnym jest przy tym argumentacja, co do problemów z doręczeniem korespondencji pod adres wskazany w zażaleniu, tym bardziej gdy nie przedłożyła ona jakichkolwiek dowodów, które tą okoliczność chociażby uprawdopodobniały. Bez znaczenia jest również to, że wezwanie nie zostało przez nią odebrane ze względu na rzekomą przeprowadzkę, gdyż zgodnie z art. 136 § 1 kpc, strony i ich przedstawiciele mają obowiązek zawiadamiać sąd o każdej zmianie swego zamieszkania. Temu obowiązkowi skarżąca uchybiła, gdyż w aktach sprawy nie ma żadnego pisma, które wskazywałoby na inny adres, aniżeli ul. (...) w W..

Skoro więc zarzuty dłużniczki nie podważyły trafności zaskarżonego rozstrzygnięcia zażalenie to, jako bezzasadne, podlegało oddaleniu - art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc.

(...)