Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 sierpnia 2013r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W.

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 13 sierpnia 2013r. we W.

sprawy z odwołania A. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 20 grudnia 2012r. znak: (...)

w sprawie A. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o świadczenie rehabilitacyjne

oddala odwołanie.

Sygn. akt X U 76/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. decyzją z 20 grudnia (...). odmówił ubezpieczonemu A. M. prawa do świadczenia rehabilitacyjnego z powodu odzyskania zdolności do pracy. Zdaniem strony pozwanej wnioskodawcy nie przysługuje prawo do świadczenia rehabilitacyjnego wobec orzeczenia komisji lekarskiej ZUS, która uznała, że wnioskodawca po wyczerpaniu zasiłków chorobowych i po wykorzystaniu 2 miesięcznego świadczenia rehabilitacyjnego jest zdolny do pracy.

We wniesionym od tej decyzji odwołaniu wnioskodawca wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, gdyż stan jego zdrowia nie pozwala mu na podjęcie pracy.

Strona pozwana w udzielonej odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie jako niezasadne.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca A. M. z zawodu lakiernik, obecnie nie pracuje, w okresie od dnia 22 marca 2012r. do 19 września 2012r. wykorzystał 182 dniowy okres zasiłkowy, a w okresie od dnia 20 września 2012r. do 18 listopada 2012r. przez okres 2 miesięcy przebywał na świadczeniu rehabilitacyjnym.

W dniu 08 listopada 2012r. wnioskodawca wystąpił do Oddziału ZUS we W. z wnioskiem o przyznanie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego na dalszy okres. Został skierowany na badanie do lekarza orzecznika ZUS, który w dniu 26 listopada 2012r., orzekł, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy i brak jest podstaw do ustalenia uprawnień do dalszych świadczeń rehabilitacyjnych. Do wydanego orzeczenia wnioskodawca wniósł sprzeciw. Rozpatrując wniesiony sprzeciw komisja lekarska ZUS na posiedzeniu w dniu 17 grudnia 2012. uznała, że brak jest podstaw do przyznania wnioskodawcy prawa do dalszego świadczenia rehabilitacyjnego.

Dowód: dokumentacja orzecznicza ZUS.

Postanowieniem z dnia 07 lutego 2013r. na podstawie art.468 § 1 i § 2 pkt. 4 i § 4 kpc Sąd podjął czynności wyjaśniające przez zasięgnięcie opinii biegłego sądowego chirurga ortopedy i neurologa na okoliczność ustalenia po przeprowadzeniu badania wnioskodawcy i analizie całości dokumentacji w sprawie, czy wnioskodawca jest nadal od dnia 19 listopada 2012r. niezdolny do pracy, a dalsze leczenie i rehabilitacja rokują nadzieję odzyskania zdolności do pracy i czy może mieć przyznane prawo do świadczenia rehabilitacyjnego i na jaki okres, najdłużej na okres 10 miesięcy.

W wydanej w dniu 27 maja 2013r. opinii biegli sądowi chirurg ortopeda i neurolog rozpoznali u wnioskodawcy: stan po złamaniu kości piętowej lewej i urazie skrętnym odcinka szyjnego kręgosłupa bez istotnych następstw czynnościowych, zmiany zwyrodnieniowo dyskopatyczne kręgosłupa, zespół bólowy w wywiadzie, nadciśnienie tętnicze. Na tej podstawie biegli orzekli, że wnioskodawca nie jest nadal po dniu 19 listopada 2012r. niezdolny do pracy i nie wymagał dalszego leczenia w ramach świadczeń rehabilitacyjnych.

Z treścią wydanej opinii nie zgodził się wnioskodawca, gdyż jego zdaniem badanie przeprowadzone przez biegłych nie oddaje stanu jego zdrowia.

Strony pozwana nie składała zastrzeżeń do wydanej opinii.

Dowód: opinia biegłych sądowych z 27.06.2013r. – k. 26 as.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.18 ustawy z 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – Dz. U. z 2010r. Nr 77, poz.512 ze zm. świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu który, po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. Na okoliczność ustalenia czy wnioskodawca może po dniu 19 listopada 2012r. być uznanym za niezdolnego do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy została wydana w sprawie opinia przez biegłych sądowych: chirurga ortopedy i neurologa. Biegli sądowi potwierdzili fakt odzyskania przez wnioskodawcę zdolności do pracy po wykorzystaniu 182 dniowego okresu zasiłkowego i wyczerpaniu 2 miesięcznego świadczenia rehabilitacyjnego.

Opinia biegłych sądowych z dnia 27 maja 2013r. zasługuje na przymiot wiarygodności. Opinia ta została sporządzona w sposób obiektywny, rzetelny i pełny, a jej wydanie zostało poprzedzone wnikliwym zapoznaniem się z dokumentacją medyczną, zebraniem wywiadu oraz bezpośrednim badaniem wnioskodawcy. Zdaniem biegłych istniejące u wnioskodawcy objawy zespołu bólowego są subiektywne i nie znajdują potwierdzenia w dokumentacji. W przeprowadzonym przez biegłych badaniu stwierdzono zachowana funkcję kręgosłupa i brak objawów korzeniowych. Zdaniem Sądu opinia jest pełna, uwzględnia wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u wnioskodawcy.

Dowód z opinii biegłego podlega ocenie Sądu przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c., na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii biegłego nie jest przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiedzy fachowej (wiadomości specjalnych). Nie podlega ona zatem weryfikacji, jak dowód na stwierdzenie faktów, na podstawie kryterium prawdy i fałszu. Nie są miarodajne dla oceny tego dowodu niekonkurencyjne z nim oceny świadków i uczestników postępowania, co do faktów będących przedmiotem opinii (zob. uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 7 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001, nr 4, poz. 64; uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 15 listopada 2002 r., V CKN 1354/00, niepubl.). W przedmiotowej opinii biegli sądowi odpowiedzieli na wszystkie postawione przez Sąd pytania. Swoje stanowisko poparli wnikliwą analizą dokumentacji medycznej oraz przeprowadzonym badaniem powoda.

Zdaniem Sądu opinia jest pełna, uwzględnia wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u powoda. Sąd w pełni podziela stanowisko zajęte w opinii przez biegłych.

Wnioskodawca nie wniósł merytorycznych zastrzeżeń do wydanej w sprawie opinii. Zgłoszone przez wnioskodawcę wątpliwości dotyczące przeprowadzonego badania nie znalazły potwierdzenia. Biegli wydali opinię po przeprowadzeniu bezpośredniego badania wnioskodawcy i dokonując analizy dokumentacji medycznej.

Zdaniem Sądu wnioskodawca po wyczerpaniu 182 dniowego okresu zasiłkowego i 2 miesięcznego świadczenia rehabilitacyjnego odzyskał zdolność do pracy. Wnioskodawcy nie przysługuje więc prawo do dalszego świadczenia rehabilitacyjnego.

Z tych względów na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 Kpc, Sąd orzekł jak w sentencji.