Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 16 września 2015 r. , w sprawie Dz.Kw.26846/15 Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi utrzymał w mocy wpis dokonany przez referendarza sądowego w dziale III księgi wieczystej (...) – o wszczęciu egzekucji z udziału wynoszącego 45/100 części a należącego do J. W. .

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, że w dniu 19 czerwca 2015 roku referendarz sądowy dokonał wpisu w dziale III księgi wieczystej (...) o wszczęciu egzekucji z udziału wynoszącego 45/100 części należącego do J. W. prowadzonej z wniosku wierzyciela Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. w sprawie HJ KM 1403/00.

W dniu 6 lipca 2015 roku J. W. złożyła skargę na wpis referendarza sądowego w sprawie Nr Dz Kw 23111/15. Skarżąca wniosła o uchylenie wpisu w dziale III księgi wieczystej (...) i jego usunięcie z uwagi na brak podstaw do dokonania takiej czynności oraz niezgodność dokonanego wpisu ze stanem rzeczywistym. Zdaniem skarżącej referendarz sądowy dokonał wpisu wzmianki bez podania podstawy prawnej tj. bez podania tytułu wykonawczego. Skarżąca podniosła, że komornik załączył do wniosku wezwanie do zapłaty oparte na podstawie tytułów wykonawczych wydanych na rzecz (...) S.A. w Ł., zaś wpis nastąpił na rzecz (...) S.A. w W. po 15 latach od wydania tytułu wykonawczego. Zdaniem skarżącej komornik prowadzi egzekucję bez posiadania klauzuli wykonalności na rzecz wierzyciela (...) S.A. w W.. W ocenie skarżącej działania komornika są działaniami w złej wierze, na szkodę skarżącej i przeczą stanowi faktycznemu. Żądanie wpisu wzmianki bez załączenia oryginału dokumentów oraz na podstawie sprzecznych danych dotyczących podmiotu na rzecz którego ma być dokonany wpis tj. pomiędzy wierzycielem wskazanym przez komornika we wniosku, a tytułami wykonawczymi, winno być oddalone z urzędu. Rozpoznając skargę Sąd Rejonowy podniósł, że księga wieczysta (...) prowadzona jest dla nieruchomości położonej w Ł. przy ulicy (...), której współwłaścicielką jest J. W. do 45/100 części . Zgodnie z treścią art. 626 ⁸ § 2 k.p.c., rozpoznając wniosek o wpis sąd bada jedynie treść i formę wniosku, treść i formę dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Wpis dokonywany jest jedynie na wniosek i w jego granicach, chyba że przepis przewiduje dokonanie wpisu z urzędu ( art. 626 ⁸§1 k.p.c.). Z powołanych powyżej przepisów wynika ograniczony zakres badania sprawy przez sąd wieczystoksięgowy, który nie może prowadzić postępowania dowodowego wykraczającego poza badanie dokumentów załączonych do wniosku i treści księgi wieczystej. Sąd w postępowaniu wieczystoksięgowym bada zatem okoliczności przytoczone we wniosku, legitymację wnioskodawcy, wymogi formalne wniosku oraz dokumentów stanowiących załączniki do wniosku i treść księgi wieczystej. Zgodnie z art. 924 § 1 k.p.c. jednocześnie z wysłaniem dłużnikowi wezwania komornik przesyła do sądu właściwego do prowadzenia księgi wieczystej wniosek o dokonanie w księdze wieczystej wpisu o wszczęciu egzekucji lub o złożenie wniosku do zbioru dokumentów. Komornik we wniosku o wpis powinien dokładnie określić wierzyciela, dłużnika, położenie nieruchomości oraz opisać tytuł wykonawczy. Z wniosku komornika lub wezwania do zapłaty, dołączonego do wniosku, powinno wynikać, przeciwko komu jest wystawiony tytuł wykonawczy i przeciwko komu prowadzona jest egzekucja. Do wniosku komornik załącza wezwanie do zapłaty wysłane do dłużnika. W niniejszej sprawie została wszczęta na wniosek wierzyciela Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. egzekucja w sprawie HJ Km 1403/00, zaś komornik skierował do dłużniczki wezwanie do zapłaty należności i jednocześnie przesłał do sądu wniosek o dokonanie wpisu o wszczęciu egzekucji z udziału w nieruchomości. Referendarz sądowy prawidłowo uwzględnił ten wniosek i dokonał wpisu w dziale III księgi wieczystej (...).Podniesione przez skarżącą zarzuty nie mogą być uwzględnione w postępowaniu wieczystoksięgowym. Poza kognicją sądu wieczystoksięgowego znajduje się prawidłowość czynności podejmowanych przez komornika w toku postępowania egzekucyjnego. Czynności te mogą być przedmiotem badania sądu w postępowaniu toczącym się na skutek skargi na czynności komornika. Zarzuty podniesione przez skarżącą, a odnoszące się do prowadzonej przeciwko niej egzekucji, nie mogły więc zostać uwzględnione w przedmiotowej sprawie.

Apelację od tego postanowienia złożyła uczestniczka postępowania J. W.. zarzuciła Sądowi Rejonowemu naruszenie przepisu art. 626 ⁸ § 2 k.p.c. poprzez jego błędną wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że wnioskodawca załączył dokumenty stanowiące podstawę wpisu do księgi wieczystej wzmianki o wszczęciu egzekucji, pomimo iż od wszczęcia egzekucji minęło już 15 lat – tytuł wykonawczy jest z 1998 r. i 2000 r., a zatem istniały poważne rozbieżności pomiędzy złożonym dokumentem a treścią tytułu wykonawczego i żądanym wpisem co było już przedmiotem badania Sądu w 2014 r. i spowodowało oddalenie wniosku Komornika ; naruszenie przepisu art. 626 ⁹ § 2 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie; naruszenie przepisu art. 626 ² § 3 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że wnioskodawca załączył dokumenty stanowiące podstawę wpisu do księgi wieczystej wzmianki o wszczęciu egzekucji, pomimo iż od wszczęcia egzekucji minęło już 15 lat – tytuł wykonawczy jest z 1998 r. i 2000 r. , a zatem istniały poważne rozbieżności pomiędzy złożonym dokumentem a treścią tytułu wykonawczego i żądanym wpisem. Powołała się tu na orzeczenia Sądu Najwyższego – z dnia 7 maja 2009 r. w sprawie II CZP 15/09 i z dnia 12 marca 2010 r. w sprawie III CSK 160/09. Zarzuciła dalej naruszenie przepisu art. 776 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie , że wnioskodawca załączył dokumenty stanowiące podstawę wpisu pomimo istnienia oczywistych rozbieżności pomiędzy treścią tytułu wykonawczego a żądaniem wpisu o czym Sąd Rejonowy wiedział na podstawie postanowienia wydanego w tym samym wydziale, którego kopię załączyła . W konkluzji wniosła o uchylenie zaskarżonego wpisu i nakazanie jego wykreślenia z księgi wieczystej.

Sąd Okręgowy zważył,

co następuje :

Apelacja jest bezzasadna . Jednym z podstawowych zarzutów podnoszonych przez skarżącą jest dokonanie wpisu wzmianki o wszczęciu egzekucji po 15 latach od wydania tytułu wykonawczego . Wbrew tezie apelacji nie ma żadnego przepisu , który ograniczałby czas , w którym wzmianka może zostać ujawniona . Podnosi dalej skarżąca , że wniosek o dokonanie wpisu załączony został do kat księgi wieczystej na K. 344-346 , w sytuacji gdy przedmiotem rozpoznania w tej sprawie jest wniosek zamieszczony na K. 385,387. To różne wnioski , osobno rozpoznawane . Zarzuca skarżąca , że wezwanie do zapłaty zostało wystawione z datą 10 czerwca 2015 r. a wpisu dokonano w dniu 11 czerwca 2015 r. przez co nie jest ono ( wezwanie do zapłaty prawomocne ) . Po pierwsze – wezwanie do zapłaty nie jest orzeczeniem ulegającym uprawomocnieniu się , po drugie zaskarżony wpis dokonany został w dniu 19 a nie 11 czerwca 2015 r. Powołuje się dalej skarżąca na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 8 grudnia 2014 r. w sprawie Dz.Kw.49090/14 gdzie Sąd oddalił wniosek o wpisanie wzmianki o wszczęciu egzekucji . Nie zauważa jednak skarżąca przyczyn , dla których doszło wówczas do wydania omawianego orzeczenia . Oddalenie nastąpiło na skutek zbadania przez Sąd I instancji treści samego wniosku i dołączonego doń dokumentu w postaci wezwania do zapłaty . We wniosku żądano ujawnienia wszczęcia egzekucji na rzecz Towarzystwa (...) S.A. w sytuacji gdy wezwanie do zapłaty dotyczyło Towarzystwa (...) S.A. Oddalenie wniosku nie zamknęło wierzycielowi drogi do jego ponowienia . Ponowny wniosek został skonstruowany prawidłowo i mógł stanowić podstawę dla wpisu . Rację ma skarżąca , że sąd wieczystoksięgowy nie jest „mechanicznym” sądem rejestrowym . Dlatego też podnieść należy , że jak to wynika z Krajowego Rejestru Sądowego Towarzystwo (...) S.A. powstało na skutek przekształcenia się z Towarzystwa (...) S.A. co oznacza , że nie nastąpiła zmiana wierzyciela , która by obligowała go do uzyskania na swoją rzecz nowego tytułu wykonawczego .

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 w zw z art. 13 § 2 k.p.c. oddalił apelację.