Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący - SSR Małgorzata Makarska

Protokolant: st. sekr. sąd. Teresa Misiejuk

w obecności -

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 30 listopada 2015 roku,

sprawy O. N., syna W. i L. z domu W., urodzonego w dniu (...) w m. K.;

oskarżonego o to, że: w dniu 6 czerwca 2015 roku w miejscowości T., pow. (...), woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci bursztynu surowego o łącznej masie 5,7 kg o wartości 52 098,09 zł., na szkodę I. T.,

to jest o czyn z art. 278 § 1 k.k.;

O. N. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 278 § 1 k.k. i na podstawie art. 278 § 1 kk wymierza mu karę 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk zawiesza warunkowo na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby; n podstawie art. 33 § 2 kk wymierza oskarżonemu karę grzywny określając liczbę stawek dziennych na 100 (sto) ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) zł; na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary grzywny zalicza zatrzymanie go w dniach 10 i 11 września 2015r.; na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka od oskarżonego O. N. na rzecz pokrzywdzonego I. T. obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę kwoty 52 098,09 zł; zwalania oskarżonego od opłaty, zaś zasądza od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 40 (czterdzieści) zł tytułem częściowego zwrotu wydatków.

UZASADNIENIE

W oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pod koniec maja 2015r. I. T. na portalu internetowym „Ogłoszenia 24 pl” zamieścił informacje o sprzedaży bursztynu. Zadzwoniło do niego w tej sprawie kilka osób. Z jedną z nich - O. N. w dniu 1 czerwca 2015r. uzgodnił warunki sprzedaży oraz termin i miejsce nabycia towaru. Następnie I. T. w dniu 2 czerwca 2015r. zakupił bursztyn od sprzedawcy z W., korzystając z ogłoszenia na tym samym portalu internetowym.

Do transakcji pomiędzy I. T. a O. N. miało dojść 3 czerwca 2015r. w T., jednak nabywca nie przyjechał z powodu awarii samochodu. Wspólnie ustalił kolejny termin na dzień 6 czerwca 2015r. T. złożył bursztyn na przechowaniu przy dworcu PKP w T. u D. W. i wyjechał na Białoruś. Nabywca kontaktował się z nim kilkukrotnie korzystając z numeru (...).

( zeznania I. T. k.3v-4v, wyjaśnienia oskarżonego k. 79, informacja operatora T-M. k.21-24)

W dniu 6 czerwca 2015r. przed godz. 13.00 I. T. odebrał bursztyn z przechowalni i swoim samochodem udał się na parking przy sklepie (...) na ul. (...) w T., gdzie czekali na niego nabywcy: dwaj nieznani mu mężczyźni. Obaj wsiedli do samochodu T.. Pierwszy mężczyzna, którym był O. N. oglądał bursztyn, sprawdził jego oryginalność i zważył go. Stwierdził, że dokona zakupu bursztynu za uzgodniona kwotę 14100 USD. Po tym włożył go do reklamówki i przekazał drugiemu mężczyźnie, który z bursztynem oddalił się w nieznanym kierunku. O. N. zagadywał zbywcę i oświadczył, że chce zamienić złotówki na dolary. Udali się więc do pobliskiego kantoru w Galerii (...) w T., ale według twierdzenia N., kurs był nieodpowiedni. Następnie wraz z T. do drugiego kantoru. Idąc ul. (...) nagle zaczął uciekać pomiędzy blokami. I. T. gonił go jeszcze przez ok. 50 metrów. Kiedy nie udało się zatrzymać mężczyzny wrócił do samochodu i pojechał na komisariat policji.

( zeznania I. T. k.3v-4v, wyjaśnienia oskarżanego k. 79, protokół oględzin k.11-12, dokumentacja fotograficzna k.24, protokół oględzin zapisu monitoringu k. 29-30)

W wyniku sprawdzenia i analizy połączeń telefonicznych z numerem (...) ustalono i zatrzymano mężczynę, którym okazał się O. N.. Został on również rozpoznany przez pokrzywdzonego.

Łączna masa bursztynu surowego, w bryłach o nieregularnych kształtach i wadze od 5 do 50 gr, wynosiła 5,7 kg, a jego wartość została wyceniona przez pokrzywdzonego na kwotę 52098,09 zł – czyli 14000 USD.

( zeznania I. T. k,3v-4v, fotografie k.6,7, informacja o kursie dolara k.9, protokół okazania k. 81-82, protokół oględzin k. 97-98)

O. N. jest obywatelem Ukrainy, który od lutego 2015r. przebywa w Polsce. Zamieszkuje w M. i pozostaje w konkubinacie z E. W.. Z zawodu jest murarzem, lecz pracuje u córki swojej konkubiny jako pomoc domowa. Ma jedno dziecko. Wcześniej był karany.

( dane o osobie k. 78-79, dane o karalności k. 94)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione wyżej dowody.

Oskarżony O. N. w postępowaniu przygotowawczym (k.78-79) przyznał się do popełniania zarzucanego mu przestępstwa. Złożył szczegółowe wyjaśnienia, w których wskazał, że kradzież bursztynu zaplanował wraz ze znajomym S., którego poznał w rejonie Dworca Zachodniego w W.. Sprzedającego bursztyn znalazł na portalu ogłoszeń S., on zaś kontaktował się telefonicznie z T.. Uzgodnił, ze nabędzie ok.5 kg bursztynu za cenę 40-50 tys. zł zależnie od wielkości i jakości surowca. Oskarżony przyznał, że do T. pojechał nie posiadając pieniędzy i że osobiście rozmawiał ze sprzedającym i zgodził się na nabycie bursztynu. Po uzgodnieniu ceny S. odszedł wraz z bursztynem on zaś zaproponował zbywcy wyjście do kantoru i po drodze uciekł. Podał, że S. miał sprzedać bursztyn, a po sprzedaży rozliczyć się z nim. Ostatecznie przekazał mu jedynie 1500 zł. Oświadczył, że nie ma żadnego kontaktu z S..

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnia oskarżonego O. N. zasługują w całości na wiarę. Nie ma podstaw, by kwestionować szczerość i logikę jego twierdzeń, bowiem nie pojawiły się w sprawie żadne dowody przeciwne. Swoją postawą O. N. świadczył o negatywnym stosunku do popełnionego czynu, uznając zasadność postawionego mu zarzutu i składając wniosek o wydanie wyroku skazującego.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania pokrzywdzonego I. T. (k. 3v-4v), który opisał okoliczności nabycia bursztynu i prowadzenia transakcji jego sprzedaży bursztynu. Podał szczegółowy rysopis sprawców i wszelkie informacje na temat okoliczności kradzieży. Jednocześnie wskazał na wagę oraz wartość skradzionego kruszcu. Zeznania świadka są szczere i autentyczne, a poza tym bezstronne. Świadek nie znał sprawców kradzieży, nie mógł więc być w żaden sposób uprzedzony do oskarżonego i nie miał żadnego interesu w dowodzeniu okoliczności, które nie miałyby potwierdzenia w rzeczywistości. Jednocześnie zapisy z kamer monitoringu, protokoły oględzin i dokumentacja fotograficzna pozwalały na zweryfikowanie przedstawianych przez pokrzywdzonego okoliczności.

Wiarygodne są również zeznania świadka E. W. – konkubiny oskarżonego, którą składała zeznania na okoliczności znajomości z oskarżonym, nie mając wiedzy na temat kradzieży bursztynu przez O. N. (k.72v-73).

Nie budzą wątpliwości co do ich autentyczności dowody z dokumentów w postaci: protokołu zatrzymania osoby (k.74), protokołu oględzin (k.11-12, 29-30,v97-98), dokumentacji fotograficznej (k.6-7, 25, 99-100), informacji od operatora sieci telefonii komórkowej (k.21-24, 45-62), protokołu przeszukania k.68-70), protokołu okazania (k.81-82), danych o karalności (k.93-95), bowiem zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby, a ich treść nie była kwestionowana przez strony.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na przypisanie oskarżonemu O. N. występku z art. 278 § 1 kk.

Przestępstwo kradzieży polega na zaborze w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej. Przez zabór określony w art. 278 § 1 kk należy rozumieć wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby nią władającej (właściciela, posiadacza) i objęcie we władanie. W doktrynie i orzecznictwie przyjęto teorię zawładnięcia, według której zabór jest dokonany w momencie objęcia przez sprawcę rzeczy w faktyczne władanie (A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, LEX 2007). Zatem kradzież realizuje się w momencie zawładnięcia przez sprawcę cudzą rzeczą w zamiarze przywłaszczenia.

Nie ulega wątpliwości, że oskarżony O. N. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą: znajomym o imieniu S., dokonał zaboru bursztynu o masie 5,7 kg należącego do I. T.. Przestępstwo kradzieży zostało przez oskarżonego i jego znajomego wcześniej zaplanowane. Stąd w ramach podziału ról istniejącego pomiędzy współsprawcami, rozmowy o nabyciu towaru prowadził oskarżony, zaś jego znajomy odbierał reklamówkę z bursztynem i oddalił się z nią. Następnie oskarżony deklarując chęć zapłaty za bursztyn po wymianie w kantorze pieniędzy, uciekł od pokrzywdzonego.

O. N. dokonał zaboru działając w celu przywłaszczenia. Z ustaleń Sądu wynika, że oskarżony i jego znajomy zamierzali sprzedać skradziony bursztyn, a następnie podzielić się pieniędzmi. Sprzedaży dokonał S., który przekazał O. pieniądze w kwocie 1500 zł. Zatem oskarżony dysponował mieniem I. T. jak swoim, a wszystkie jego działania były z góry zaplanowane.

Przedmiotem kradzieży był bursztyn o wadze 5,7 kg, w bryłach o nieregularnych kształtach i wadze od 5 do 50 gr. Jego wartość wynosił 14000 dolarów, gdyż za taką kwotę miał go nabyć oskarżony, co w przeliczeniu na walutę polską wynosi 52098,09 zł (informacja o kursie dolara k.9). Wartość skradzionego mienia niewątpliwie przekraczała próg określony w wykroczeniu z art. 119 kw.

Oskarżony O. N. działał w celu przywłaszczenia co oznacza, że popełnił przestępstwo umyślnie i w zamiarze bezpośrednim. Kradzież bursztynu popełniona była w celu jego sprzedaży i pozyskaniu określonej gotówki. Oskarżony zdawał sobie sprawę, że nie dysponował pieniędzmi, aby zapłacić I. T. za towar i że jego celem działania jest odebranie mu go.

W przedmiotowej sprawie spełnione są przesłanki warunkujące przypisanie oskarżonemu winy, tj. skutecznego postawienia zarzutu zachowania sprzecznego z prawem, bowiem oskarżony jest człowiekiem dorosłym i poczytalnym i nie występowały żadne okoliczności jego winę wyłączające.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd przychylił się do wniosku prokuratora o wydanie wyroku skazującego i wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres dwóch lat tytułem próby, wykorzystując przepisy obowiązujące w dacie popełnienia czynu, a więc 6 czerwca 2015r., albowiem sprawca A. N. był wczesniej karany na karę pozbawienia wolności (k.94). W ocenie Sądu orzeczona kara uwzględnia dyrektywy sądowego wymiaru kary i pozwoli uświadomić oskarżonemu naganność jego postępowania. Poza tym jest adekwatna do stopnia winy sprawcy i stopnia społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu będzie ona dla oskarżonego wystarczającą dolegliwością i ma możliwość powstrzymania go od popełnienia takich czynów ponownie. Odniesie również cele na gruncie prewencji generalnej. Zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności jest wynikiem oceny postawy oskarżonego, która daje pozytywną prognozę na przyszłość i nie pozbawi kary jej zapobiegawczego charakteru. O. N. prowadzi ustabilizowany tryb życia, utrzymując się z pracy w charakterze pomocy domowej. Poza tym przyznał się do winy i złożył wyjaśnienia wskazując na okoliczności popełnienia przestępstwa (k.78-79).

Dla zwiększenia dolegliwości wymierzonej kary oraz w związku z działaniem sprawcy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Sąd orzekł grzywnę w wysokości 100 stawek dziennych. Przy określeniu wysokości stawki na kwotę 10 zł Sąd wziął pod uwagę możliwości zarobkowe sprawcy, który nie wskazał wprawdzie wysokości osiąganych dochodów, jednak jest osobą zdrową i pracującą i niewątpliwie stać go będzie na zapłacenie grzywny we wskazanej wysokości. Obowiązkiem sądu wynikającym z art. 63 § 1 kk było zaliczenia zatrzymania na poczet orzeczonej kary grzywny.

Jednocześnie Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekła obowiązek naprawienia szkody w całości, co znajduje odzwierciedlenie we wniosku oskarżonego. Wysokość szkody – kwota 52 098,09 zł, wynika z zeznań I. T. i znajduje odniesienie w treści zarzutu oraz we wniosku prokuratora.

Sytuacja majątkowa i zarobkowa oskarżonego, zgodnie z treścią art. 624 § 1 kpk, pozwoliła Sądowi na zwolnienie go od kosztów sądowych. Mając na uwadze wysokość zabezpieczenia sąd uznał za zasadne obciążenie go jedynie częściowymi wydatkami w kwocie 40 zł albowiem ta kwota pozostaje po zaliczeniu zabezpieczenia na poczet orzeczonej kary grzywny.