Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 23 luty 2015 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wiesława Buczek-Markowska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 23 luty 2015 r. w S.

sprawy z powództwa Ł. C.

przeciwko M. D.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Referendarza Sądowego Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 14 października 2014 r., sygn. akt I Nc 3905/14

postanawia:

odrzucić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 125/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 14 października 2014 r. Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie oddalił wniosek powoda w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych.

Zażalenie na wyżej wymienione postanowienie Referendarza Sądowego Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie złożył powód Ł. C..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda podlegało odrzuceniu jako niedopuszczalne.

W pierwszej kolejności Sąd Okręgowy wskazuje, iż zgodnie z art. 398 ²² § 1 k.p.c. na orzeczenia referendarza sądowego co do istoty sprawy oraz na orzeczenia kończące postępowanie, jak również na orzeczenia, o których mowa w art. 394 § 1 pkt 1, 2, 4 ² i 5-9, przysługuje skarga, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Skargę rozpoznaje sąd, w którym wydano zaskarżone orzeczenie. W art. 394 § 1 pkt 2 k.p.c. mowa jest o orzeczeniu w przedmiocie odmowy zwolnienia od kosztów sądowych lub cofnięcie takiego zwolnienia oraz odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego lub ich odwołanie. Dalej art. 398 ²³ § 1 k.p.c. stanowi, iż rozpoznając skargę na postanowienie referendarza w przedmiocie kosztów sądowych lub kosztów procesu oraz na postanowienie o odmowie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza sądowego utrzymuje w mocy albo je zmienia. W myśl § 2 tego przepisu w sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie skargi na postanowienie referendarza wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu.

Mając powyższe unormowanie na względzie Sąd orzekający wskazuje, iż powód na postanowienie Referendarza Sądowego Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 14 października 2014 r. złożył w dniu 8 stycznia 2015 r. zażalenie. Tymczasem zgodnie z obowiązującą procedurą na przedmiotowe orzeczenie przysługuje stronie zupełnie inny środek prawny, a mianowicie skarga. Skargę wnosi się w odmiennym od zażalenia trybie, które jest środkiem odwoławczym. Mianowicie do sądu, w którym wydano zaskarżone orzeczenie i który orzeka jako sąd drugiej instancji. Zatem nie tak jak uczynił to reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika skarżący - do sądu drugiej instancji i za pośrednictwem sądu, w którym wydano zaskarżone orzeczenie. Wobec tego postanowienie Referendarza Sądowego Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 14 października 2014 r. nie podlega zaskarżeniu w drodze zażalenia. Dlatego też złożone przez powoda zażalenie z dnia 8 stycznia 2015 r. na powyższe rozstrzygnięcie jest niedopuszczalne.

W tym miejscu Sąd Okręgowy stwierdza również, iż uchybienie profesjonalnego pełnomocnika powoda, nie tylko co do oznaczenia środka prawnego, ale również skorzystania z innego trybu wniesienia środka prawnego, nie stanowi tylko mylnego oznaczenia pisma procesowego lub innych oczywistych niedokładności o których mowa w art. 130 § 1 k.p.c. Sąd orzekający podziela przy tym pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w postanowieniu z dnia (...). (sygn. akt (...) . nie znajduje zastosowania w sytuacji, gdy adwokat (radca prawny) obleka wnoszony środek odwoławczy w formę zażalenia lub innego środka prawnego, zamiast nadać mu kształt i znamiona kasacji (art. 393 k.p.c.). Mamy bowiem wtedy do czynienia nie z mylnym oznaczeniem pisma procesowego, lecz z dokonaniem innej czynności procesowej. Ponadto w postanowieniu z dnia (...) (...)Sąd Najwyższy wskazał, iż kasacja i zażalenie stanowią zasadniczo różniące się od siebie środki zaskarżenia, w związku z czym mylny wybór dokonany przez profesjonalnego pełnomocnika nie może być potraktowany jako mylne oznaczenie pisma procesowego ze skutkami z art. 130 § 1 zd. drugie k.p.c.

Sąd Okręgowy, podzielając wskazany powyżej pogląd Sądu Najwyższego, uznał, iż w drodze analogii znajduje on również zastosowanie w niniejszej sprawie, w sytuacji gdy strona - działająca przez zawodowego pełnomocnika – wniosła zażalenie na postanowienie referendarza w przedmiocie odmowy zwolnienia od kosztów sądowych - a nie, jak należało – skargę. Również i w tym przypadku takie oznaczenie pisma nie może być potraktowane jako mylne oznaczenie środka odwoławczego. Skarga i zażalenie są bowiem odrębnymi środkami odwoławczymi, opartymi na odmiennych zasadach ustrojowych i regulowanymi odmiennymi przepisami, w związku z czym mylny wybór dokonany przez profesjonalnego pełnomocnika nie może być potraktowany jako mylne oznaczenie pisma procesowego ze skutkami z art. 130 § 1 zd. drugie k.p.c.

Zgodnie z treścią art. 370 k.p.c. sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Dalej z przepisu art. 373 k.p.c. wynika, że sąd drugiej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym apelację, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji. Na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. regulacja ta znajduje odpowiednie zastosowanie do postępowania toczącego się na skutek zażalenia.

Mając powyższe unormowanie na względzie Sąd Okręgowy wskazuje, że skoro zażalenie powoda na postanowienie Referendarza Sądowego Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 14 października 2014 r. jest niedopuszczalne, to w takiej sytuacji zaistniała podstawa do jego odrzucenia.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy na podstawie art. 373 k.p.c. w zw. z art. art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)