Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Julity Podlewskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2013 roku

sprawy A. W.

oskarżonego z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 27 grudnia 2012 roku, sygnatura akt III K 1098/12

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. C. z Kancelarii Adwokackiej w Ś. 516, 60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt IV Ka 382/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu wyrokiem z dnia 27 grudnia 2012 r., sygn. akt III K 1098/12:

I.  oskarżonego A. W. uznał za winnego tego, że w dniu 12 sierpnia 2012 roku w W. w woj. (...) z terenu hipodromu (...) Sp. z o.o. z/s w W., działając wspólnie i w porozumieniu z A. F. zabrał w celu przywłaszczenia maszynę do utrzymywania piaskowej powierzchni czworoboku ujeżdżeniowego powodując straty w wysokości 3.000 złotych działając na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w W., pray czym czynu tego dopuścił się przed upływem pięciu lat od odbycia w okresie od 26 marca 2009 roku do 28 października 2009 roku kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 21 listopada 2008 roku, sygn. akt II K 467/07 za czyn z art.278§1 k.k. – tj. występku z art.278§1 k.k. w zw. z art.64§1 k.k., za który na podstawie art.278§1 k.k. w zw. z art.64§1 k.k. wymierzył karę 1(jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art.63§1 k.k. na poczet orzeczonej kary zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania w dni u 14.08.2012 r.;

III.  zwolnił oskarżonego od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od wszczęcia postępowania, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa i nie wymierzył opłaty.

Z wyrokiem tym w części orzeczenia o karze nie pogodził się oskarżony, wnosząc apelację tzw. osobistą.

Apelujący zaskarżonemu wyrokowi zarzucił rażącą niewspółmiernie surowość orzeczonej kary pozbawienia wolności, wynikającą z nieuwzględnienia przez Sąd I instancji przekonania oskarżonego o możliwym skazaniu go na karę pozbawienia wolności z zastosowaniem probacji, nadto faktu, iż skarżący w styczniu 2013 r. miał zawrzeć związek małżeński i chciałby zmienić swe dotychczasowe zachowanie.

W oparciu o tak postawiony zarzut apelujący domagał się zmiany zaskarżonego wyroku przez orzeczenie o warunkowym zawieszeniu wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby lat 3-ch, orzeczenie wobec niego dozoru kuratorskiego i zobowiązanie do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) kwoty 2,500 złotych w terminie 2-ch lat od uprawomocnienia się wyroku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest bezzasadna.

Sąd Rejonowy bezbłędnie przeprowadził postępowanie dowodowe, czyniąc jedynie słuszne ustalenia faktyczne o sprawstwie i zawinieniu oskarżonego co do przypisanego mu występku kradzieży z art.278§1 k.k. w zw. z art.64§1 k.k. Swe stanowisko Sąd meriti uzasadnił w obszernych pisemnych motywach zaskarżonego wyroku, tak w części dotyczącej winy jak i apelowanego przez oskarżonego wymiaru kary. Motywy te spełniają wszystkie wymogi art.424 k.p.k.

Wysokość orzeczonej kary tj. 1-go roku pozbawienia wolności spełnia wszystkie kryteria art.53 k.k., to kara współmierna do wysokiego stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, wysokości wyrządzonej szkody i współsprawstwa oskarżonego, uwzględnia także uprzednią karalność sądową oskarżonego, dopuszczenie się czynu w ramach recydywy specjalnej jak i przyznanie się oskarżonego do winy. Wysokość tej kary dotyka dolnej ustawowej granicy zagrożenia, przewidzianej w art.278§1 k.k. Nie występują więc jakiekolwiek poważne podstawy do zmiany kary na korzyść oskarżonego, np. przez obniżenie jej wymiaru.

Niesłusznie apelujący oczekuje zastosowania wobec niego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Sąd I instancji prawidłowo ustalił, iż oskarżony był już 2-krotnie karany sądownie za występki pospolite przeciwko mieniu, w dodatku na kary pozbawienia wolności z dobrodziejstwem probacji, z której to szansy nie skorzystał, co m. in. skutkowało zarządzeniem wykonania kary 1-go roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu, sygn. akt II K 467/07, której wykonanie stanowi także podstawę do przyjęcia aktualnie recydywy z art.64§1 k.k.

Oskarżony w postępowaniu przygotowawczym, jak i sądowym konsekwentnie przyznawał się do winy, co stanowiło jedyną okoliczność dlań łagodzącą przy wymiarze kary. Jednocześnie jednak tylko ta okoliczność nie może dać podstawy do wnioskowania, iż pomimo nie wykonania wobec niego kary, nie powróci na drogę przestępstwa. Uzasadnienia probacji nie może tworzyć także samo oczekiwanie oskarżonego jej zastosowania oraz planowane zawarcie związku małżeńskiego i chęć oskarżonego zmiany dotychczasowego zachowania, znalezienia pracy i życia zgodnie z zasadami prawa.

Skoro apelacja nie wskazuje na zaistnienie realnych okoliczności uzasadniających probację wobec oskarżonego w trybie art.69§1 k.k. jak i takowych okoliczności nie dopatrzył się Sąd odwoławczy z urzędu, stad zaskarżony wyrok należało utrzymać w mocy.

Ponieważ oskarżony nie posiada majątku, dochodów i orzeczono karę izolacyjną, zatem na podstawie art.624§1 k.p.k. w zw. z art.636§1 k.p.k. za uzasadnione uznano zwolnienie go od ponoszenia kosztów sądowych postępowania odwoławczego.