Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2015r. w S.

odwołania J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 26 września 2014 r. Nr (...)

w sprawie J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej J. S. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 września 2014r. do dnia
20 września 2015r.

Sygn. akt IV U 1266/14

UZASADNIENIE

Decyzją 26 września 2014 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 17 września 2014 r. nie stwierdziła u niej niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła J. S.. Zarzuciła ona błędną ocenę stanu jej zdrowia przez Komisję Lekarską ZUS (odwołanie k. 1-2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 3).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczona J. S., ur. (...), była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 5 sierpnia 2013 r. do 31 sierpnia 2014 r. na podstawie decyzji z 23 sierpnia 2013 r. (k. 17 akt organu rentowego). W dniu 16 lipca 2014 r. ubezpieczona złożyła wniosek do (...) Oddział w S. o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 24 akt organu rentowego). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował J. S. na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 20 sierpnia 2014 r. ustalił, że nie jest ona niezdolna do pracy (k. 26 akt organu rentowego). J. S. wniosła sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS (k. 37-38 akt lekarskich).

Na skutek wniesienia sprzeciwu ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 17 września 2014 r. ustaliła, że nie jest ona niezdolna do pracy (k. 31 akt organu rentowego).

Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 26 września 2014 r., (...) Oddział w S. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 33 akt organu rentowego).

W opinii sporządzonej na zlecenie Sądu biegli lekarze neurolog, ortopeda oraz pulmonolog rozpoznali u J. S. przewlekły zespół bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego na podłożu wielopoziomowych zmian dyskopatycznych i zmian zwyrodnieniowych bez istotnego upośledzenia sprawności ruchowej, stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii C4-C5, C6-C7, stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii lędźwiowej ze stabilizacją L3-S1 w 2013 r. oraz guzki podopłucnowe po stronie prawej do dalszej okresowej kontroli. W ocenie biegłych, mimo powyższych schorzeń, biegli stwierdzili, iż ubezpieczona jest zdolna do pracy umysłowej zgodnie z kwalifikacjami – technik ekonomista. Wskazali jednak, iż stan zdrowia ubezpieczonej stanowi przeciwskazanie do ciężkiej pracy fizycznej, dźwigania dużych ciężarów, pracy w długotrwałej pozycji wymuszonej i powyższe powoduje, że ubezpieczona jest niezdolna do pracy ostatnio wykonywanej – pakowacza od dnia 01 września 2014 r. do 31.08.2015 r. (opinia k. 10).

Biegli okulista oraz endokrynolog w sporządzonej opinii (k. 29) rozpoznali u J. S. zwyrodnienie centralne siatkówek, niezborność nadwzroczną obu oczu oraz incydentalomię nadnercza prawego i wskazali, że powyższe schorzenia nie powodują niezdolności do pracy.

Drugi zespół biegłych: ortopedy i neurologa rozpoznał u ubezpieczonej przewlekły zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego z ograniczeniem ruchomości i z zespołem korzeniowym prawostronnym z niedowładem stopy w przebiegu wielopoziomowych zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych, stan po stabilizacji kręgosłupa L3-S1 z usztywnieniem międzytrzonowym w dniu 8 października 2013 r., przewlekły zespół bólowy kręgosłupa szyjnego na podłożu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych oraz stan po operacji dyskopatii C4-C5, C6-C7 w 2012 r. Biegli stwierdzili, iż ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy dotychczas przez nią wykonywanej (pakowaczka) od dnia 1 września 2014 r. do 20 września 2015 r. Ponadto biegli wskazali, iż w stosunku do badania lekarskiego z dnia 2 sierpnia 2013 r. będącego podstawą do przyznania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 31.08.2014 r. nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia ubezpieczonej, ponieważ obecnie występuje zaostrzony zespół bólowo-korzeniowy prawostronny odcinak L-S kręgosłupa z niedowładem stopy i dysfunkcją chodu (opinia k. 55).

J. S. z wykształcenia jest technikiem ekonomistą. Dotychczas pracowała m. in. jako referent ds. zaopatrzenia, a od 17.09.2001 r. jako pracownik fizyczny, w tym od 15.10.2007 r. jako pakowacz. Wymienione prace fizyczne połączone są z dźwiganiem ciężkich kartonów oraz ciąganiem palet. Ubezpieczonej nie udało się znaleźć pracy w zawodzie technika ekonomisty (okoliczności niesporne, świadectwo pracy k. 8 akt rentowych za wnioskiem z 01.03.2013 r.) .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie J. S. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1, 2 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania ubezpieczonej od zaskarżonej decyzji organu rentowego wymagało ustalenia czy jest ona nadal osobą częściowo albo całkowicie niezdolną do pracy. J. S. była bowiem poprzednio, do 31 sierpnia 2014 r., uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Sporządzona na tę okoliczność druga z opinii biegłych lekarzy neurologa oraz ortopedy dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczona z powodów neurologiczno-ortopedycznych jest częściowo niezdolna do pracy od 1 września 2014 r. do 20 września 2015 r.

W pierwszej z opinii sporządzonych na potrzeby niniejszego postępowania biegli ortopeda, neurolog oraz pulmonolog uznali ubezpieczoną za zdolną do pracy umysłowej w zawodzie technika ekonomisty oraz wskazali, że schorzenia ubezpieczonej czynią ją niezdolną do pracy fizycznej w zawodzie pakowacza, którą ostatnio wykonywała przez kilka lat. Faktycznie zatem obie opinie lekarzy ortopedów i neurologa są ze sobą zbieżne co do niezdolności do pracy ubezpieczonej w zawodzie pakowacza.

Biegli sądowi K. K. (1) i E. K. stwierdzili m. in., iż dotykające ubezpieczoną schorzenia powodują naruszenie sprawności organizmu w stopniu uzasadniającym przyznanie niezdolności do pracy zawodowej dotychczas wykonywanej przez badaną, tj. na stanowisku pakowacz. Biegli zwrócili uwagę, iż już w poprzednio wydanej opinii biegli również zaznaczyli, że w przypadku schorzeń ubezpieczonej przeciwskazaniem jest ciężka praca fizyczna oraz dźwiganie dużych ciężarów. Ponadto, w odniesieniu do badania z 2013 r., które było podstawą do przyznania poprzednio ubezpieczonej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia J. S., ponieważ obecnie występuje zaostrzony zespół bólowo-korzeniowy prawostronny z odcinka L-S kręgosłupa z niedowładem stopy i dysfunkcją chodu. Biegli wskazali również, iż ubezpieczona nie może przebywać w długotrwałej pozycji wymuszonej kręgosłup, nie może schylać się dźwigać. W badaniu przedmiotowym stwierdzili wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych, ograniczenie ruchomości kręgosłupa L-S we wszystkich płaszczyznach, zespół korzeniowy prawostronny z objawami ubytkowymi: niewielki niedowład stopy – osłabienie zgięcia grzbietowego, niedoczulica na zewnętrznej powierzchni całej kończyny dolnej prawej, chód z utykaniem na stopę prawą. Analizując przedmiotowe opinie, Sąd obdarzył wiarygodnością dowód z opinii biegłych lekarzy K. K., E. O. – K.. Opinia ta poprzedzona została zapoznaniem się z dokumentacją medyczną ubezpieczonej, wykonaniem badania przedmiotowego, odnosi się do kwalifikacji ubezpieczonej i została należycie uzasadniona. W ocenie Sądu niezdolności ubezpieczonej do pracy powinna być rozpoznawana pod kątem jej zdolności lub nie do pracy w zawodzie pakowacza – pracownika fizycznego, gdyż tego typu pracę ubezpieczona wykonywała od 2007 r. Wcześniej od 2001 r. ubezpieczona również wykonywała prace na stanowisku pracownika fizycznego. Powyższe powoduje, że jej zdolność do pracy nie powinna być rozpoznawana pod kątem zdolności do wykonywania pracy pracownika umysłowego tylko ze względu na to, że ma wykształcenie średnie: technik ekonomista. W realiach obecnego rynku pracy z takim wykształceniem ubezpieczona nie ma żadnych szans na znalezienie pracy na stanowisku pracownika biurowego, czy jakiejkolwiek innej pracy umysłowej, na co zresztą sama wskazywała w trakcie rozprawy. To, że ubezpieczona od 2001 r. wykonywała prace fizyczne było spowodowane tym, że nie udało jej się znaleźć zatrudnienia w wyuczonym zawodzie. Należy mieć również na uwadze, że organ rentowy przyznając ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31 sierpnia 2014 r. ocenił jej zdolność do pracy w zawodzie pakowacza, a nie pracownika umysłowego.

Opinia biegłych okulisty i endokrynologa stwierdzająca brak niezdolności do pracy z powodu schorzeń odpowiadających tym dziedzinom medycyny została również obdarzona przez Sąd wiarygodnością, jednakże nie ma ona wypływu na treść rozstrzygnięcia Sądu.

Podsumowując Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie na dowodzie z opinii biegłych neurologa E. O. – K. i ortopedy K. K., którą to opinię obdarzył wiarygodnością i uznał tą opinię miarodajny dowód w sprawie. Opinia w/w biegłych została poprzedzona analizą dokumentacji lekarskiej ubezpieczonej, w tym uzupełnionej w toku procesu jak również badaniem J. S.. Opinia jest spójna, logiczne oraz w sposób należyty uzasadniona i odnosi się do zdolności ubezpieczonej do wykonywania pracy zgodnie z posiadanymi przez nią kwalifikacjami w zawodzie pracownika fizycznego - pakowacza. Dlatego też, w ocenie Sądu, wnioski wyrażone przez wyżej wymienionych biegłych zasługują na uwzględnienie. Podkreślić również należy, iż żadna ze stron nie wniosła zastrzeżeń do ostatniej ze sporządzonych w sprawie opinii.

Pozostałe przesłanki do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy zostały również spełnione przez ubezpieczoną i nie były kwestionowane przez organ rentowy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.