Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2015 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania J. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 18 lutego 2014 r., znak: (...)

w sprawie: J. J.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o przeliczenie emerytury

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż zobowiązuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. do przeliczenia emerytury J. J. z uwzględnieniem wskaźnika wysokości podstawy jej wymiaru w wysokości 104,39 % - od dnia 1 grudnia 2013 r.

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt VIU 548/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 lutego 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku J. J. z dnia 16 grudnia 2013 roku, wniosek J. J. o przeliczenie emerytury załatwił odmownie. W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, iż zgodnie z artykułem 111-tym Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Dziennik Ustaw z 2013 roku, pozycja 1440 ze zmianami oraz paragrafem 20-tym Rozporządzenia Rady Ministrów z 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłat tych świadczeń, Dziennik Ustaw z 2011 roku, numer 237, pozycja 1412, dokumentem potwierdzającym wysokość wynagrodzeń w celu ustalenia podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych jest zaświadczenie wystawione przez pracodawcę na druku według wzoru określonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, aktualnie druk Rp-7 lub legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca odpowiednie wpisy, zarobki wpisane po 1991 roku winny zawierać 2 podpisy osób uprawnionych do podpisywania dokumentów płacowych o okresach zatrudnienia i osiąganych w tych okresach wynagrodzeniach. Organ rentowy wskazał także, że zaświadczenie powinno być wystawione przez pracodawcę lub prawnego następcę pracodawcy na podstawie dokumentacji płacowej. Jeżeli jednak dokumentacja taka nie istnieje, zaświadczenie o wysokości osiągniętych wynagrodzeń może być wydane na podstawie akt osobowych pracownika, w oparciu o dane zawarte w umowie o pracę, pismach o powołaniu, mianowaniu lub innych pismach określających wynagrodzenie danej osoby. Jednocześnie organ rentowy w końcowej części tej decyzji po pouczeniu ubezpieczonego o możliwości wniesienia od niej odwołania wskazał także, że decyzję wcześniejszą z dnia 23 stycznia 2014 roku uchyla się. Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony, J. J., domagając się przeliczenia emerytury przy uwzględnieniu zarobków wskazanych w jego legitymacji ubezpieczeniowej. Ubezpieczony wskazywał, że z uwagi na to, że posiada legitymację starego typu oraz z uwagi na brak możliwości uzupełnienia braków, zakład pracy uległ likwidacji i część dokumentacji płacowej uległa zniszczeniu w zakładzie pracy, wnosi o uznanie zarobków z legitymacji ubezpieczeniowej, jako podstawy do przeliczenia swojej emerytury. Ubezpieczony odwołał się także od wcześniejszej decyzji uchylonej decyzją z 18 lutego, odwołał się od decyzji z 23 stycznia, domagając się tego samego rozstrzygnięcia. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, powołując się na paragraf 21-szy Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10-go, z dnia 11-go października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe, Dziennik Ustaw numer 237, pozycja 1412, stwierdził, że środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawców lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument na podstawie, którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia. Pozwany wskazał, iż odmówił przeliczenia świadczenia z uwagi na to, że wpisy w legitymacji ubezpieczeniowej potwierdzającej zarobki za lata 1991-1996, nie zawierają podpisu osoby odpowiedzialnej za wpis. Zawierają jedynie pieczątki zakładu pracy, Zakładów (...) i daty. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Ubezpieczony, J. J., urodzony (...), w dniu 13 maja 2008 roku złożył wniosek o emeryturę. Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 4 czerwca 2008 roku przyznał mu świadczenie emerytalne od 8 maja 2008 roku to jest od wejścia w życie artykułu 29-go ustępu 1-go punktu 2-go Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w nowym brzmieniu. W decyzji tej organ rentowy ustalił wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury na 102,58 procenta. Wnioskiem, który zainicjował postępowanie w niniejszej sprawie z dnia 11 grudnia 2013 roku, data wpływu do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych 16 grudnia 2013 roku, J. J. wniósł o przeliczenie wysokości jego świadczenia z uwzględnieniem najkorzystniejszych lat. Do..., ubezpieczony dołączył do wniosku oryginał legitymacji ubezpieczeniowej z wpisami uzyskanych zarobków. Zaskarżoną decyzją z dnia 18 lutego 2013 roku organ rentowy odmówił przeliczenia tego świadczenia i spór powstał na tle tej decyzji, jak również na tle wcześniej wydanej decyzji z 23 stycznia 2014 roku, która jednak została w toku procesu uchylona decyzją z 18 lutego 2014 roku, tak, więc przedmiotem kontroli sądowej jest tylko ta druga decyzja organu rentowego z 18 lutego 2014 roku. Na posiedzeniu rozprawy w dniu 9 grudnia 2014 roku ubezpieczony podtrzymał swoje stanowisko procesowe, a spór w niniejszej sprawie dotyczył zarobków ubezpieczonego odnotowanych w oryginale jego legitymacji ubezpieczeniowej, na kartach 82, 85, oraz 86 i 87. W szczególności ubezpieczony domagał się uwzględnienia przy przeliczaniu świadczenia jego zarobków uzyskanych w Zakładach (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w B. i u poprzednika prawnego tego przedsiębiors..., tej, tej Spółka, Przedsiębiorstwa Państwowego w 1991 roku w wysokości 12.266.720 złotych, w roku 1992 - 22.093.940 złotych, w roku 1993 - 31.467.720 złotych, w roku 1994 - 50.453.250 złotych oraz w roku 1995 w kwocie po denominacji 6.549 złotych 88 groszy i w roku 1996 po denominacji w kwocie 8.452 złote 25 groszy. Sąd Okręgowy na podstawie tego dokumentu ustalił, iż zarobki te potwierdzone zostały podpisami w formie nieczytelnej parafki i wró..., pieczątkami Zakładów (...) w B.. W innych miejscach legitymacji ubezpieczeniowej J. J. znajdowały się wpisy z imienną pieczątką D. R. (1)
[ f 00:12:38.214]. Sąd Okręgowy dostrzegał podnoszoną...
[ koniec części 00:12:45.118] (...)_02
[ Przewodniczący 00:12:45.210]
[ ns 00:12:45.210] Przez organ rentowy w toku procesu okoliczności braku potwierdzenia zarobków ubezpieczonego imiennymi pieczątkami w latach 1991, od 1991 do 1996 roku włącznie. Tym niemniej postępowanie dowodowe, które było prowadzone na podstawie, które było prowadzone w niniejszej sprawie ostatecznie w ocenie Sądu Okręgowego w pełni potwierdziło wiarygodność wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej obejmujących wysokość rocznych wynagrodzeń w powyższych, ubezpieczonego w powyższych latach. Po pierwsze podkreślić należy, że zarobki te potwierdzone były dokumentem w początkowej części akt osobowych ubezpieczonego z dnia 28 czerwca 1998, bądź 1999 roku. Dokument ten sporządzony został przez świadka B. M., która zeznając na rozprawie wskazała, iż poznaje dokument z 28 czerwca 1998 roku. "Uważam, że jest to oryginał tego dokumentu, na którym widnieje mój podpis. Roczne zarobki odręcznie wpisane na tym dokumencie chyba ja robiłam, ale nie jestem tego pewna". Z kolei wpisy w legitymacji ubezpieczeniowej wykonywała świadek H. S., która zeznając na rozprawie w dniu 22 października 2015 roku stwierdziła: "to ja wpisywałam wynagrodzenia powoda roczne i miesięczne na karcie 86, 87 legitymacji ubezpieczeniowej. Ja nie przystawiałam imiennych pieczątek tylko pieczątki Zakładów (...), bo nie byłam specjalistką jak pani R.. Tylko specjaliści mieli pieczątki. Ja na pieczątkach podpisywałam się parafką, na karcie 85 i u góry pierwszy wpis na karcie 87 legitymacji ubezpieczeniowej". Świadek ta potwierdziła, że wpisywała do legitymacji ubezpieczeniowej wysokość zarobków ubezpieczonego w tych częściach, od których odprowadzano składki do ZUS na ubezpieczenia społeczne. W ocenie Sądu Okręgowego świadek też przekonująco wyjaśniła, że główne różnie pomiędzy wysokością wynagrodzeń ubezpieczonego na kartach wynagrodzeń, które udało się zebrać w aktach sprawy i we wpisach legitymacji ubezpieczeniowej wynikają z tego, że nieoskładkowanych świadczeń nie ujmowało się w legitymacjach ubezpieczeniowych. Podkreślić należy, że okoliczności te pośrednio potwierdziła także świadek D. R. (2) zeznając na posiedzeniu rozprawowym w dniu 14 maja 2015 roku i potwierdzając fakt zatrudnienia pani M. i pani H. S. w Zakładach (...). Okoliczności, że osoby te pracowały w dziale rachuby płac potwierdzają także dokumenty z akt osobowych świadków, które Sąd zebrał także w niniejszej sprawie. Akta te nadesłane zostały przez podmioty archiwizujące. Oczywistym jest, iż wpisy w legitymacji ubezpieczeniowej J. J. dotknięte były tymi mankamentami formalnymi, które pod, podnosił w toku procesu organ rentowy. Tym niemniej w kontekście zeznań świadków i potwierdzenia wynagrodzeń ubezpieczonego także innym dokumentem w aktach osobowych ubezpieczonego z 28 czerwca 1998, czy też 9 roku Sąd Okręgowy uznał, iż wpisy w legitymacji ubezpieczeniowej są w pełni wiarygodne i mogą stanowić podstawę do przeliczenia świadczenia ubezpieczonego. W procesie wszczętym w wyniku odwołania od decyzji organu rentowego odmawiającej przeliczenia emerytury możliwe jest wykazywanie wiarygodności wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej także z zeznaniami świadków, w tym osoby, które takich wpisów jako pracownik pracodawcy dokonywała. W kontekście całości okoliczności sprawy Sąd Okręgowy uznał, że te wpisy w legitymacji ubezpieczeniowej odpowiadają rzeczywistemu stanowi rzeczy i jako oskładkowane wynagrodzenia mogą stanowić podstawę do dokonania przeliczenia świadczenia emerytalnego ubezpieczonego. W toku procesu organ rentowy wykonując zarządzenia Sądu w piśmie procesowym z dnia 27 listopada 2014 roku wraz z załącznikiem karta 23-24 akt sprawy dokonał przeliczenia wskaźnika wysokości podstawy emerytury ubezpieczonego, przy czym wariant z 20 najkorzystniejszych lat wyniósł, dał podsta..., wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury w kwo..., w wysokości 104,39%. Zgodnie z artykułem 111 ustępem 1-szym Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tekst jednolity, Dziennik Ustaw z 2015 roku, pozycja 748: wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie z zastrzeżeniem ustępu 2 i 3 od podstawy wymiaru ustalonej w myśl artykułu 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego; po 1. z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia; w punkcie 2. z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem artykułu 176; i po 3. z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego. Dlatego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z artykułem 111 ustępem 1 ustawy emerytalno-rentowej Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i zobowiązał organ rentowy do przeliczenia emerytury J. J. z uwzględnieniem wskaźnika wysokości podstawy jej wymiaru w wysokości 104,39% od dnia 1 grudnia 2013 roku, a więc od 1 dnia miesiąca, w którym ubezpieczony złożył wniosek o to przeliczenie. Zgodnie bowiem z artykułem 129 ustępem 1-szym ustawy emerytalno-rentowej świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu z uwzględnieniem ustępu 2. Zostały bowiem spełnione przesłanki przeliczenia świadczenia, o których mowa w powołanym artykule 111 ustępie 1-szym w związku z artykułem 15 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W punkcie 2-gim wyroku Sąd Okręgowy nie stwierdził odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Brak było podstaw do obciążenia organu rentowego odpowiedzialnością za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, albowiem istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności, w szczególności dotyczące wiarygodności wpisów w oryginale książeczki ubezpieczeniowej dołączonej przez ubezpieczonego do wniosku o przeliczenie emerytury były ustalane przez Sąd na podstawie dowodów, którymi w postępowaniu administracyjnym organ rentowy nie dysponował. W szczególności chodziło tutaj o dowody z zeznań świadków i z dokumentów zebranych w aktach osobowych ubezpieczonego. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono.
[ koniec 00:23:58.403]