Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Leszek Kawecki

Protokolant: Joanna Antoniszyn

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2015 roku w Dzierżoniowie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko Z. A.

o zapłatę kwoty 602 zł

I/  oddala powództwo w części dotyczącej zapłaty kwoty 233,74 zł;

II/  w pozostałej części postępowanie umarza;

III/  oddala wniosek strony powodowej o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu.

Sygn. akt I C 328/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniosła w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od pozwanego Z. A. kwoty 602 zł z odsetkami ustawowymi od kwot:

- 17,90 zł od dnia 03.05.2014 r. do dnia zapłaty,

- 17,90 zł od dnia 03.04.2014 r. do dnia zapłaty,

- 17,90 zł od dnia 03.03.2014 r. do dnia zapłaty,

- 17,90 zł od dnia 03.02.2014 r. do dnia zapłaty,

- 17,90 zł od dnia 03.01.2014 r. do dnia zapłaty,

- 17,90 zł od dnia 03.12.2013 r. do dnia zapłaty,

- 17,90 zł od dnia 03.11.2013 r. do dnia zapłaty,

- 17,90 zł od dnia 03.10.2013 r. do dnia zapłaty,

- 17,90 zł od dnia 03.09.2013 r. do dnia zapłaty,

- 17,90 zł od dnia 03.08.2013 r. do dnia zapłaty,

- 20,80 zł od dnia 03.05.2014 r. do dnia zapłaty,

- 20,80 zł od dnia 03.04.2014 r. do dnia zapłaty,

- 20,80 zł od dnia 03.03.2014 r. do dnia zapłaty,

- 20,80 zł od dnia 03.02.2014 r. do dnia zapłaty,

- 20,80 zł od dnia 03.01.2014 r. do dnia zapłaty,

- 20,80 zł od dnia 03.12.2013 r. do dnia zapłaty,

- 20,80 zł od dnia 03.11.2013 r. do dnia zapłaty,

- 20,80 zł od dnia 03.10.2013 r. do dnia zapłaty,

- 20,80 zł od dnia 03.09.2013 r. do dnia zapłaty,

- 20,80 zł od dnia 03.08.2013 r. do dnia zapłaty,

- 23,60 zł od dnia 03.05.2014 r. do dnia zapłaty,

- 23,60 zł od dnia 03.04.2014 r. do dnia zapłaty,

- 23,60 zł od dnia 03.03.2014 r. do dnia zapłaty,

- 23,60 zł od dnia 03.02.2014 r. do dnia zapłaty,

- 23,60 zł od dnia 03.01.2014 r. do dnia zapłaty,

- 23,60 zł od dnia 03.12.2013 r. do dnia zapłaty,

- 23,60 zł od dnia 03.11.2013 r. do dnia zapłaty,

- 23,60 zł od dnia 03.10.2013 r. do dnia zapłaty,

- 23,60 zł od dnia 03.09.2013 r. do dnia zapłaty,

- 2,60 zł od dnia 03.08.2013 r. do dnia zapłaty, a nadto kosztami procesu według norm przepisanych, w tym kosztami zastępstwa procesowego w wysokości 360 zł oraz opłaty skarbowej z tytułu udzielenia pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że na podstawie złożonego przez pozwanego w dniu 20.04.2013 r. wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia nr (...) strony zawarły umowę ubezpieczenia stwierdzoną wystawionymi na piśmie polisami: Nr (...). Zgodnie z treścią zawartej umowy ubezpieczenia pozwany zobowiązał się do zapłaty składek ubezpieczeniowych w następujących ratach:

- kwota 17,90 zł płatna w terminie do dnia 2014-05-02,

- kwota 17,90 zł płatna w terminie do dnia 2014-04-02,

- kwota 17,90 zł płatna w terminie do dnia 2014-03-02,

- kwota 17,90 zł płatna w terminie do dnia 2014-02-02,

- kwota 17,90 zł płatna w terminie do dnia 2014-01-02,

- kwota 17,90 zł płatna w terminie do dnia 2013-12-02,

- kwota 17,90 zł płatna w terminie do dnia 2013-11-02,

- kwota 17,90 zł płatna w terminie do dnia 2013-10-02,

- kwota 17,90 zł płatna w terminie do dnia 2013-09-02,

- kwota 17,90 zł płatna w terminie do dnia 2013-08-02,

- kwota 20,80 zł płatna w terminie do dnia 2014-05-02,

- kwota 20,80 zł płatna w terminie do dnia 2014-04-02,

- kwota 20,80 zł płatna w terminie do dnia 2014-03-02,

- kwota 20,80 zł płatna w terminie do dnia 2014-02-02,

- kwota 20,80 zł płatna w terminie do dnia 2014-01-02,

- kwota 20,80 zł płatna w terminie do dnia 2013-12-02,

- kwota 20,80 zł płatna w terminie do dnia 2013-11-02,

- kwota 20,80 zł płatna w terminie do dnia 2013-10-02,

- kwota 20,80 zł płatna w terminie do dnia 2013-09-02,

- kwota 20,80 zł płatna w terminie do dnia 2013-08-02,

- kwota 23,60 zł płatna w terminie do dnia 2014-05-02,

- kwota 23,60 zł płatna w terminie do dnia 2014-04-02,

- kwota 23,60 zł płatna w terminie do dnia 2014-03-02,

- kwota 23,60 zł płatna w terminie do dnia 2014-02-02,

- kwota 23,60 zł płatna w terminie do dnia 2014-01-02,

- kwota 23,60 zł płatna w terminie do dnia 2013-12-02,

- kwota 23,60 zł płatna w terminie do dnia 2013-11-02,

- kwota 23,60 zł płatna w terminie do dnia 2013-10-02,

- kwota 23,60 zł płatna w terminie do dnia 2013-09-02,

- kwota 2,60 zł płatna w terminie do dnia 2013-08-02.

Dalej strona powodowa podała, że pomimo upływu terminu zapłaty, pozwany nie uiścił całości składki. Do zapłaty pozostała kwota 602 zł, w tym 179 zł z tytułu polisy Nr (...), 208 zł z tytułu polisy Nr (...) i 215 zł z tytułu polisy Nr (...).

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 19 stycznia 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazał pozwanemu w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłacić stronie powodowej kwotę 602 zł z odsetkami ustawowymi wskazanymi w pozwie oraz kwotę 210,38 zł tytułem kosztów procesu albo wnieść

w tym terminie do tamtejszego Sądu sprzeciw.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany, zaskarżając powyższy nakaz w całości, zarzucił brak podstaw faktycznych i prawnych dla przyjęcia po jego stronie zobowiązania

z tytułu niezapłaconych składek ubezpieczenia AC i NW samochodu marki (...) o nr. rej. (...), albowiem zawarł jedynie umowę ubezpieczenia OC, za które składki dobrowolnie, w całości i w terminie zapłacił. Zaprzeczył, aby zawierał umowy ubezpieczenia AC i NW samochodu, co zostało już wcześniej wyjaśnione za pośrednictwem infolinii powodowego ubezpieczyciela. Wniósł w związku z tym o uchylenie nakazu zapłaty w całości i oddalenie powództwa, a nadto o zasądzenie od strony powodowej na jego rzecz kosztów postępowania. Podniósł też, że po zawarciu umowy okazało się, iż strona powodowa chciała wymusić na nim składki z tytułu ubezpieczenia AC i NW, ale on poprzez infolinię stanowczo temu zaprotestował, wskazując, iż umowy w takim zakresie nie zamawiał i nie zawierał. Następnie zaś strona powodowa potwierdziła brak umowy AC i NW mailem z dnia 18.05.2013 r.

Postanowieniem z dnia 06 lutego 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do tutejszego Sądu.

W piśmie procesowym z dnia 28 maja 2015 r. strona powodowa w odpowiedzi na sprzeciw pozwanego podtrzymała powództwo w całości oraz zaprzeczyła wszelkim wyraźnie nieprzyznanym twierdzeniom i wnioskom pozwanego. Wskazała, iż pozwany zawarł

z nią umowę ubezpieczenia na podstawie złożonego w dniu 20 kwietnia 2013 r. wniosku

o zawarcie umowy ubezpieczenia nr (...), stwierdzoną wystawionymi na piśmie polisami. Zgodnie z treścią zawartej umowy ubezpieczenia pozwany zobowiązał się do zapłaty składek ubezpieczeniowych. Warunki ubezpieczenia OC reguluje zaś ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, (...) (...). Zgodnie natomiast

z Regulaminem świadczenia usług drogą elektroniczną (§ 7 pkt 12) zawarcie umowy ubezpieczenia następuje poprzez kliknięcie przycisku „Złóż wniosek” oraz dokonanie płatności składki ubezpieczeniowej z eKonta za pomocą transferu. Przytoczyła w tym miejscu treść art. 60 k.c., który wskazuje, iż z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (oświadczenie woli). Przenosząc to na grunt niniejszej sprawy wskazała, że pozwany składając wniosek oraz dokonując płatności w sposób jednoznaczny wyraził swoje oświadczenie woli. Wskazała również, że pozwany wypełniając wniosek za pośrednictwem strony internetowej, zobowiązał się do zapłaty składki za ubezpieczenia. Ponadto powyższy Regulamin przewiduje prawo odstąpienia od zawartej umowy ubezpieczenia w terminie 30 dni, poprzez złożenie stosownego oświadczenia w sposób określony w § 9 pkt 2. Pozwany z niniejszego prawa jednak nie skorzystał, a co za tym idzie, zobowiązany był do płacenia składek w ratach, zgodnie ze złożonym przez siebie wnioskiem. Podkreśliła, iż w mailu z dnia 18 maja 2013 r. wskazała, iż przesyła polisy elektroniczne potwierdzające zawarcie ubezpieczeń dobrowolnych. W treści przedmiotowego maila zostało również wskazane, że jeżeli pozwany nie jest zainteresowany przedłużeniem ubezpieczenia, winien złożyć stosowne wypowiedzenie ze wskazaniem poszczególnych ubezpieczeń,

z których rezygnuje. Takiego wypowiedzenia pozwany jednak nie złożył. Podniosła więc, że pozwany nie przedstawił żadnych dowodów potwierdzających jego stanowisko w sprawie,

a z mocy przepisu art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W myśl zaś art. 503 § 1 k.p.c., w swym sprzeciwie pozwany powinien przedstawić wszystkie okoliczności faktyczne i dowody na ich potwierdzenie pod rygorem ich utraty. W związku z powyższym wniosła o pominięcie ewentualnych zarzutów

i dowodów zgłaszanych przez pozwanego w dalszym toku postępowania

W kolejnym piśmie procesowym z dnia 24 czerwca 2015 r. strona powodowa,

w związku z dokonanymi przez pozwanego w toku procesu płatnościami w łącznej wysokości 368,26 zł, cofnęła powództwo co do wyżej wymienionej kwoty ze zrzeczeniem się roszczenia, podtrzymując jednocześnie powództwo w pozostałym zakresie. Jednocześnie

w załączeniu przedłożyła dokument potwierdzający przedłużenie ubezpieczenia OC na kolejne 12 miesięcy z dnia 18 maja 2013 r. wraz z polisą elektroniczną nr (...).

W wyniku zaś wpłat dokonanych przez pozwanego stwierdziła, że zasadnym jest wniosek

o ograniczenie powództwa. Obecnie pozwanemu do zapłaty pozostała zatem kwota 233,74 zł wraz z odsetkami ustawowymi od następujących kwot oraz za następujące okresy:

- od kwoty 602 zł od dnia 20 grudnia 2014 r. do dnia 26 maja 2015 r.;

- od kwoty 365,34 zł od dnia 26 maja 2015 r. do dnia 10 czerwca 2015 r.;

- od kwoty 233,74 zł od dnia 11 czerwca 2015 r. do dnia faktycznej zapłaty.

Stosownie z kolei do treści przepisów art. 98 § l k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Zgodnie zaś z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 06 listopada 1984 r. (IV CZ 196/84) za stronę przegrywającą sprawę uważa się także pozwanego, który w toku procesu spełnił dochodzone od niego świadczenie, czym zaspokoił roszczenie powoda wymagalne w chwili wytoczenia powództwa. W niniejszej sprawie pozwany dobrowolnie spełnił część wymagalnego świadczenia, zatem należy stwierdzić, iż uznał roszczenie i jest stroną przegrywającą proces, zatem powodowemu ubezpieczycielowi należy się zwrot kosztów. Ponadto wskazała, że gdyby nie wystąpiła ze swoim żądaniem na drogę sądową, najprawdopodobniej do dzisiaj pozwany nie uregulowałaby swojego zadłużenia względem niej.

Z kolei pozwany w piśmie procesowym z dnia 13 lipca 2015 r. zaprzeczył twierdzeniom strony powodowej, w szczególności zawarciu drogą internetową umowy ubezpieczenia AC i NW w dniu 20 kwietnia 2013 r. Wskazał, iż w tym dniu posiadał ważne

i obowiązujące do czerwca 2013 r. ubezpieczenie OC, które tak jak w poprzednich latach, zgodnie z treścią umowy, było ofertą kontynuowania umowy na następny okres. Ponieważ taki sposób zawarcia ubezpieczenia wiązał się z rachunkiem bankowym w mBanku, który założył, to z tego rachunku automatycznie były przekazywane składki. Nie posiadał natomiast żadnego innego ubezpieczenia niż OC, a w poprzednich okresach przedłużeniu ulegał wyłącznie taki zakres ubezpieczenia. W dniu 18 maja 2013 r. otrzymał od ubezpieczyciela maila, z treści którego wynikało, że jeżeli zgodzi się na cesję z polisy AC, to strona powodowa prześle ją na jego adres korespondencyjny. Sam zaś nie zgłaszał nigdy żądania zawarcia ubezpieczenia w zakresie AC i NW, więc sądził, że kontynuacji podlega jedynie umowa OC. Nie było zatem ani potrzeby, ani żadnego działania z jego strony, aby zawierać umowę w dniu 20.04.2013 r. Ponadto podniósł, że w żadnym miejscu pozwu strona powodowa nie wspomina się o ubezpieczeniu (...), a za to ubezpieczenie też nalicza składki. W związku natomiast z doręczeniem pisma o cofnięciu powództwa ze zrzeczeniem się roszczenia oświadczył, że wpłata kwoty 368,26 zł nastąpiła z tytułu ubezpieczenia OC za lata 2014/2015, zaś załączone do pisma dokumenty przeczą wersji strony powodowej, potwierdzając w całości jego wersję. Nagle bowiem strona powodowa znalazła potwierdzenie zawarcia umowy z dnia 18.05.2013 r.

Na rozprawie w dniu 02 grudnia 2013 r. pozwany dodatkowo podniósł, że

z otrzymanego przez niego wezwania do zapłaty z dnia 30 stycznia 2015 r. wynikało, że jego zadłużenie z tytułu zawartych ze stroną powodową umów ubezpieczenia wynosi na dzień

18 stycznia 2015 r. kwotę 236,66 zł, którą to kwotę zapłacił w dniu 26 maja 2015 r. Ponadto w rozmowie telefonicznej z przedstawicielem strony powodowej, przeprowadzonej już po dokonaniu tej wpłaty, uzyskał informację, że z tytułu powyższego zadłużenia winien zapłacić dalszą kwotę 131,60 zł i wpłaty takiej kwoty dokonał w dniu 09 czerwca 2015 r. Uznać zatem należy, że wpłaty te zaspokoiły w całości roszczenie strony powodowej. Niezrozumiałe

w związku z tym jest twierdzenie strony powodowej, że obecnie pozostała mu do zapłaty kwota 233,74 zł wraz z odsetkami, tym bardziej, że w kolejnym wezwaniu do zapłaty z dnia 12 sierpnia 2015 r. strona powodowa wskazała, że jego stan zadłużenia na dzień 30 lipca 2015 r. wynosi kwotę 381,06 zł. Przedłożył do wglądu wezwania do zapłaty z dnia

30 stycznia 2015 r. i 12 sierpnia 2015 r. oraz potwierdzenia wpłat z dnia 26 maja 2015 r.

i 09 czerwca 2015 r.

W związku z tym Sąd zobowiązał pełnomocnika strony powodowej do ustosunkowania się na piśmie do stanowiska pozwanego zawartego w piśmie procesowym

z dnia 13 lipca 2015 r. oraz do podniesionych przez niego na rozprawie zarzutów,

w szczególności dotyczących zaspokojenia całości roszczenia strony powodowej poprzez dokonanie wpłat kwoty 236,66 zł w dniu 26 maja 2015 r. i kwoty 131,60 zł w dniu

09 czerwca 2015 r., a nadto wyjaśnienia rozbieżności między kwotą dochodzoną

w niniejszym postępowaniu a kwotą wskazaną w wezwaniu do zapłaty z dnia 12 sierpnia 2015 r.

W odpowiedzi na powyższe zobowiązanie Sądu, pełnomocnik strony powodowej wyjaśniła, iż pismem z dnia 24 czerwca 2015 r. wypowiedziała się w zakresie wpłat dokonanych przez pozwanego w kwocie 236,66 zł oraz w kwocie 131,60 zł, natomiast

w zakresie treści zgłoszonych zarzutów przez pozwanego, ustosunkowała się do nich

w piśmie z dnia 28 maja 2015 r. Ponadto wyjaśniła, iż ani strona powodowa, ani ona nie kierowali do pozwanego wezwania do zapłaty z dnia 12 sierpnia 2015 r.

Na rozprawie w dniu 19 października 2015 r. pozwany dodatkowo podał, że powoływany przez niego dowód w postaci nagrania infolinii dotyczy tylko rozmowy

z przedstawicielem strony powodowej, w której uzyskał on informację, że jego zadłużenie wobec strony powodowej wynosi kwotę 131,60 zł. Dlatego wpłaty takiej kwoty dokonał

w dniu 9 czerwca 2015 r. przelewem, ale być może strona powodowa otrzymała te wpłatę

10 czerwca 2015 r. Natomiast rozmowa ta nie dotyczyła wątpliwości wynikających z zakresu ubezpieczenia, w szczególności objęcia ubezpieczeniem także NW i AC. Nadto wyjaśnił, że przelew, którego potwierdzenie złożył do akt, opiewający na kwotę 145,60 zł, obejmował składkę na ubezpieczenie OC, która prawdopodobnie nie została wcześniej ściągnięta z jego rachunku wobec braku środków na tym rachunku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany Z. A. zawarł w dniu 18 maja 2013 r. ze stroną powodową (...) Spółką Akcyjną z siedzibą

w W.umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC), czego potwierdzeniem była polisa Nr (...)przesłana pozwanemu. Natomiast strona powodowa odnotowała, że na podstawie złożonego w dniu 20 kwietnia 2013 r. wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia nr (...), zostały zawarte z pozwanym także umowy dobrowolnego ubezpieczenia (...)/(...)i (...) oraz wystawione polisy elektroniczne nr (...)i nr (...).

Zgodnie z polisą ubezpieczenia OC pozwany miał uiszczać składki w ratach miesięcznych w wysokości 20,80 zł, natomiast z polis pozostałych ubezpieczeń wynika, że raty składek wynosiły odpowiednio 17,90 zł i 23,60 zł miesięczne, płatne do dnia 2. każdego miesiąca.

Dowód: wydruk polisy elektronicznej nr (...) z dnia 18 maja 2013 r., kserokopie polis elektronicznych nr (...) i nr (...), odpis pisma strony powodowej do pozwanego z dnia 18 maja 2013 r. i potwierdzenie zawarcia obowiązkowego ubezpieczenia OC z dnia 01 czerwca 2013 r.

Regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną strony powodowej w § 7 pkt 12 przewiduje, że zawarcie umowy ubezpieczenia następuje poprzez kliknięcie przycisku „Złóż wniosek” oraz dokonanie płatności składki ubezpieczeniowej z eKonta za pomocą transferu.

Dowód: odpisu Regulaminu świadczenia usług drogą elektroniczną strony powodowej.

Pozwany zaprzecza jednak zawarciu drogą internetową umowy ubezpieczenia AC

i NW w dniu 20 kwietnia 2013 r. W tym dniu posiadał ważne i obowiązujące do czerwca 2013 r. ubezpieczenie OC, które było kontynuowane na następny okres. Faktycznie natomiast taki sposób zawarcia ubezpieczenia wiązał się z rachunkiem bankowym w mBanku, który założył i z tego rachunku automatycznie były przekazywane składki. Nie posiadał natomiast żadnego innego ubezpieczenia niż OC, a w poprzednich okresach przedłużeniu ulegał wyłącznie taki zakres ubezpieczenia. W dniu 18 maja 2013 r. otrzymał od ubezpieczyciela maila, z treści którego wynikało, że jeżeli zgodzi się na cesję z polisy AC, to strona powodowa prześle ją na jego adres korespondencyjny. Sam zaś nie zgłaszał nigdy żądania zawarcia ubezpieczenia w zakresie AC i NW, więc sądził, że kontynuacji podlega jedynie umowa OC.

Dowód: wydruk korespondencji mailowej pozwanego ze stroną powodową z dnia 18 maja 2013 r., kserokopie umowy o prowadzenie bankowych rachunków oszczędnościowo

-rozliczeniowych nr (...) z dnia 29 września 2009 r. i potwierdzenia otwarcia rachunku z dnia 29 września 2009 r.;przesłuchanie pozwanego.

W dniu 28 stycznia 2014 r. pozwany dokonał przelewu na rzecz strony powodowej kwotę 145,60 zł, obejmującej składkę na ubezpieczenie OC, która prawdopodobnie nie została wcześniej ściągnięta z jego rachunku wobec braku środków na tym rachunku.

Z otrzymanego przez pozwanego od strony powodowej wezwania do zapłaty z dnia

30 stycznia 2015 r. wynikało, że jego zadłużenie z tytułu zawartych ze stroną powodową umów ubezpieczenia wynosi na dzień 18 stycznia 2015 r. kwotę 236,66 zł, którą to kwotę pozwany zapłacił w dniu 26 maja 2015 r. Ponadto w rozmowie telefonicznej

z przedstawicielem strony powodowej, przeprowadzonej już po dokonaniu tej wpłaty, uzyskał on informację, że z tytułu powyższego zadłużenia winien zapłacić dalszą kwotę 131,60 zł

i wpłaty takiej kwoty dokonał w dniu 09 czerwca 2015 r., a wpłynęła ona na rachunek strony powodowej w dniu 10 czerwca 2015 r.

Dowód: potwierdzenie przelewu składki ubezpieczenia OC w kwocie 145,60 zł z dnia

28 stycznia 2014 r.; przesłuchanie pozwanego.

Sąd zważył, co następuje:

Zdaniem Sądu, biorąc pod uwagę, że strona powodowa w toku postępowania ograniczyła powództwo do kwoty 233,74 zł, przyjmując – tak jak przynajmniej twierdziła – że pozwany dokonał wpłaty na poczet dochodzonej pozwem należności łącznej kwoty 368,26 zł, do rozstrzygnięcia pozostała kwestia zasadności żądania kwoty 233,74 zł wraz z odsetkami ustawowymi ustalonymi według dat wpłat dokonanych przez pozwanego, to jest: od kwoty 602 zł od dnia 20 grudnia 2014 r. do dnia 26 maja 2015 r., od kwoty 365,34 zł od dnia

26 maja 2015 r. do dnia 10 czerwca 2015 r. i od kwoty 233,74 zł od dnia 11 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty.

W ocenie Sądu jednak również w zakresie tak ograniczonego powództwa, nie można uznać je za zasadne.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw do przyjęcia, że doszło do zawarcia między pozwanym a stroną powodową dwóch dodatkowych umów ubezpieczeń dobrowolnych, to jest ubezpieczenia pojazdów mechanicznych (...)oraz ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków kierowcy i pasażera wraz

z ubezpieczeniem natychmiastowej pomocy (...) i ubezpieczeniem życia posiadacza pojazdu. Wprawdzie strona powodowa przedłożyła dwa dokumenty w postaci polis elektronicznych, które rzekomo miały potwierdzać zawarcie przez pozwanego umów ubezpieczenia w powyższym zakresie, ale w ocenie Sądu, biorąc pod uwagę okoliczności, które wynikają z przedstawionych przez pozwanego dowodów, ale także dowodów, które zostały w toku postępowania złożone przez stronę powodową, jej twierdzeń nie można uznać za udowodnione. W szczególności świadczy o tym dokument w postaci wydruku wiadomości mailowej z dnia 18 maja 2013 r., gdzie mowa jest o tym, że przesyłane są pozwanemu polisy zawarcia umów dobrowolnych, ale strona powodowa prosi o wydrukowanie i podpisanie potwierdzenia zawarcia tylko umowy ubezpieczenia OC. Poza tym w dokumencie, który

w toku postępowania został złożony przez stronę powodową, a mianowicie w piśmie z dnia 18 maja 2013 r., mowa jest tylko o tym, że w związku z przedłużeniem ubezpieczenia OC na kolejne 12 miesięcy, przesyłany jest dokument potwierdzający tę ochronę ubezpieczeniową, przy czym również jest wskazanie o podpisanie załączonego dokumentu. Nie ma więc żadnego potwierdzenia skierowanego do pozwanego co do zawarcia przez niego umów ubezpieczenia AC i NW.

Należy w tej sytuacji przyjąć, że to na stronie powodowej spoczywał ciężar udowodnienia, iż do zawarcia umów w zakresie takiego ubezpieczenia doszło. Sam fakt, jak strona powodowa wskazuje, że zawarcie umowy ubezpieczenia następuje poprzez kliknięcie przycisku „Złóż wniosek” za pośrednictwem strony internetowej oraz dokonanie płatności składki ubezpieczeniowej z eKonta za pomocą transferu, nie daje w ocenie Sądu podstaw do przyjęcia, że pozwany z takiej możliwości skorzystał. W każdym razie pozwany zaprzeczył zawarciu drogą internetową umowy ubezpieczenia AC i NW w dniu 20 kwietnia 2013 r.,

a nie ma na to żadnego innego dowodu poza elektronicznymi polisami złożonymi przez stronę powodową.

Wprawdzie więc uiszczenie składki jest w umowie ubezpieczenia podstawowym obowiązkiem ubezpieczającego, albowiem zgodnie z treścią art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę, powyższy przepis przewiduje jednak, że składkę oblicza się za czas trwania odpowiedzialności ubezpieczyciela. Co do zasady więc pozwany jako ubezpieczający zobowiązany był do uiszczenia składki ubezpieczeniowej obliczonej za czas trwania okresu ochronnego, ale tylko w zakresie ubezpieczenia OC. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, (...) (...)odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń trwa przez okres wskazany w umowie i kończy się z upływem ostatniego dnia tego okresu, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie.

Oznacza to, że strona powodowa winna była wskazać jeszcze inne dowody na istnienie dochodzonej wierzytelności, czego nie uczyniła. Jest to o tyle istotne, że już

w sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany zaprzeczył, aby łączyły go ze stroną powodową umowa ubezpieczenia w pozostałym zakresie.

Zgodnie zaś z ogólnymi regułami postępowania dowodowego, obowiązek przedstawienia dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na stronach, a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c. w zw. z art. 3 k.p.c. i art. 232 k.p.c.). Mając na uwadze powyższe rozważania dotyczące zawarcia przez strony umowy ubezpieczenia, zdaniem Sądu strona powodowa nie wykazała istnienia swojej wierzytelności będącej przedmiotem niniejszego postępowania.

Pozostawała natomiast do rozstrzygnięcia kwestia, skoro część z dochodzonej pozwem kwoty to była kwota obejmująca niezapłacone raty składki z tytułu ubezpieczenia OC, czy w tym zakresie powództwo jest uzasadnione, oczywiście przy założeniu, że kwota pozostała po ograniczeniu powództwa, a więc 233,74 zł, obejmowała także te raty składki, wynoszące łącznie 208 zł.

Zdaniem Sądu również w tym zakresie powództwo nie może się ostać, ponieważ strona powodowa w ocenie Sądu nie udowodniła, że raty składki ubezpieczenia OC nie zostały przez pozwanego zapłacone. Raty tej składki miały wynosić 20,80 zł miesięcznie,

a z zestawienia złożonego przez stronę powodową w pozwie wynika, iż miały to być składki płatne za okres od sierpnia 2013 r. do maja 2014 r. Poprzestanie jednak przez stronę powodową tylko na twierdzeniu, że pozwany posiadał i posiada jakieś zaległości z tytułu rat tej składki uwzględnione być nie może przy ocenie zasadności powództwa, a przedłożenie jedynie polisy ubezpieczeniowej na potwierdzenie istnienia zaległości z tego tytułu jest zdaniem Sądu niewystarczające. Tak jak Sąd już podkreślał, z mocy art. 6 k.c. to na stronie powodowej spoczywał ciężar udowodnienia okoliczności, z których wywodziła skutki prawne, a więc i zalegania pozwanego z płatnością składki ubezpieczenia OC.

Reasumując zatem, w ocenie Sądu strona powodowa nie udowodniła istnienia

i wysokości dochodzonego roszczenia.

Jak wskazano już wyżej, strona powodowa w piśmie procesowym z dnia 24 czerwca 2015 r., w związku z dokonanymi przez pozwanego w toku procesu płatnościami

w łącznej wysokości 368,26 zł, cofnęła powództwo co do powyższej kwoty ze zrzeczeniem się roszczenia, podtrzymując jednocześnie powództwo w pozostałym zakresie. Zgodnie natomiast z przepisem artykułu 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem pozwu połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Ponadto sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymieniona czynność jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Wreszcie, stosownie do przepisu artykułu 355 k.p.c., jeżeli powód cofnął pozew ze skutkiem prawnym sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, przy czym postanowienie to może zapaść na posiedzeniu niejawnym, gdy cofnięcie pozwu nastąpiło w piśmie procesowym. W związku z tym, że w niniejszej sprawie nie była konieczna zgoda pozwanego na cofnięcie pozwu, a przy tym w ocenie Sądu brak jest podstaw do przyjęcia, że cofnięcie to jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa, uznać należało, iż nastąpiło ono ze skutkiem prawnym..

Z powyższych względów, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak

w punktach I i II wyroku.

W punkcie III wyroku Sąd oddalił wniosek strony powodowej o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów procesu, również w zakresie ograniczonego powództwa, wobec braku przesłanek z art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.