Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 240/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSR Grażyna Giżewska-Rozmus

Protokolant:

st. sekr. sądowy Joanna Racis

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2016 r. w Olsztynie

sprawy B. S. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o świadczenie rehabilitacyjne w związku z wypadkiem przy pracy

na skutek odwołania B. S. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 12 lutego 2015 r., nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje odwołującej B. S. (1) prawo do świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy spowodowaną wypadkiem przy pracy.

Sygn. akt. IV U 240/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12.02.2015r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. w oparciu o art. 3 i art. 6 ust. 1 pkt 2 oraz art. 7 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych - odmówił B. S. (1) prawa do świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia wypadkowego w związku z niezdolnością do pracy, spowodowaną wypadkiem przy pracy.

Ubezpieczona B. S. (1) w odwołaniu od powyższej decyzji wniosła o przyznanie jej świadczenia rehabilitacyjnego. W uzasadnieniu odwołująca wskazała, że uległa wypadkowi przy pracy, w dniu (...) około godziny 11.00, ale mimo urazu, pomijając dolegliwości jakie odczuwała w lewym kolanie, to dalej wykonywała swoje obowiązki służbowe. Ból narastał i pod koniec pracy nie była ona już w stanie pracować. Przed godziną 18, w tym dniu udała się do ambulatorium, aby otrzymać pierwszą pomoc. Nie zgadza się z zapisem historii choroby, gdzie lekarz napisał, że ból w nodze powstał w nocy z 17.08.2014r. na 18.08.2014r. Gdyby faktycznie tak było, to odwołująca nie udałaby się w dniu 18.08.2015r. rano do pracy i nie czekałaby, aby pójść do lekarza dopiero po godzinie 18.00.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wniósł o oddalenie odwołania z uwagi na to, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą (…). Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 2 z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej dla ubezpieczonego, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy przysługuje świadczenie rehabilitacyjne. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy – świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego przysługują w wysokości 100% podstawy wymiaru.

Jak wynika z akt sprawy tj. protokołu wypadku z dnia (...) oraz protokołu przesłuchania wyjaśnień poszkodowanej to zatrudniona ona jest w Zespole Szkół nr (...) w P. jako robotnik prac lekkich. W dniu 18.08.2014r. po śniadaniu około godziny 10.50, wstając od stołu poczuła ból w lewym kolanie. Nie zwracając jednak uwagi na dolegliwości udała się do dalszej pracy. W związku z tym, że ból się nasilił, po godzinie 18.00 udała się do ambulatorium gdzie podała, że: „dolegliwości pojawiały się nagle po nocy, ból nasila się podczas chodzenia”, a brak jest świadków wypadku, jakiemu uległa wnioskodawczyni. Organ rentowy nie uznał zdarzenia z dnia (...) za wypadek przy pracy, opierając się na stanowisku Głównego Lekarza Orzecznika, wyrażonym w piśmie z dnia 05.02.2015r. w ocenie, którego zapis sporządzony podczas wizyty wnioskodawczyni w ambulatorium nie daje możliwości innej oceny zdarzenia.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona B. S. (1) zatrudniona jest w Zespole Szkół Nr (...) w P. na stanowisku Robotnika prac lekkich.

(dowód: bezsporne)

W dniu 18.08.2014r. pracowała w godzinach 06.00-14.00. Przed godziną 11.00, spożywała wraz z trzema koleżankami śniadanie, siedząc przy stoliku świetlicowym. Po śniadaniu, około godziny 10.50, wstawiając od stołu i przenosząc ciężar ciała poczuła ból w lewym kolanie, ale odczekała chwilę i nie zwracając uwagi na ból - udała się do dalszej pracy, wykonując swoje obowiązki, polegające na sprzątaniu sal szkolnych. Ból kolana nasilał się jednak, na tyle, że pod koniec pracy poprosiła koleżankę K. D. (1), by pomogła jej wylać wodę z wiaderka do toalety. Razem zeszły też po schodach na parter szkoły, a odwołująca już wtedy utykała na nogę. Odwołująca poinformowała wówczas koleżanki – W. C. i E. W., że strasznie boli ją noga. Pani E. W. zaproponowała nawet odwołującej, że podwiezie ją do domu, jednak odwołująca wolała iść pieszo, bowiem w pozycji stojącej mniej odczuwała dolegliwości nogi tj kiedy nie musiała siadać i podnosić się. Po powrocie do domu, położyła się i wzięła tabletki przeciwbólowe. Po godzinie 18.00 ból nasilał się i poszkodowania udała się do Ambulatorium, gdzie lekarzowi, który ją przyjął przedstawiła - jak wyżej informacje dotyczące doznania urazu. W dokumentacji sporządzonej po wizycie w Ambulatorium – znalazł się zapis, że „ dolegliwości pojawiły się nagle po nocy, ból nasila się podczas chodzenia, uraz (-)”. Odwołująca nie otrzymała żadnego wypisu z ambulatorium w tym dniu. Podczas wizyty otrzymała zastrzyki i zalecenia udania się w następnym dniu do lekarza POZ. Poszkodowana w dniu następnym tj. 19.08.2014r. udała się jednak do poradni ortopedyczno-urazowej i z dokumentacji z tej poradni wynika, że uraz powstał „ wczoraj” ( k.13). Lekarz ortopeda K. W. wystawił odwołującej zwolnienie lekarskie od dnia 19.08.2014r. do 01.09.2014r. z rozpoznaniem skręcenie i naderwanie innych części kolana.

Zespół powypadkowy dokonał w dniach od 02.01.2015r. do 15.01.2015r. ustaleń, dotyczących okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy z dnia 18.08.2014r. i nie uznał zdarzenia za wypadek, albowiem z zebranych materiałów wynikało, że zdarzenie miało miejsce w nocy z(...)Poszkodowana poinformowała bowiem lekarza w ambulatorium, że: „ dolegliwości pojawiły się nagle po nocy…”, a w nocy poszkodowana nie pracowała. Wobec powyższego, stwierdzono brak związku z pracą. Na skutek zastrzeżeń i uwag zgłoszonych przez pracownicę w dniu 15.01.2015r. przeprowadzono ponowne postępowanie celem ustalenia okoliczności zdarzenia . Protokołem nr (...) z 21.01.2015r. ustalono, iż zdarzenie jest wypadkiem przy pracy.

(dowód: protokół Nr (...)r. ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy – k. 4 -7 akt ZUS, protokół (...)- k. 18-21 akt ZUS,, przesłuchanie odwołującej k: 12-121v; zeznania świadka K. D. (1) k: 13-13v; zeznania świadka E. W. k: 14-14 v akt rentowych plik I; zeznania odwołującej k: 31-32)

U odwołującej rozpoznano zapalenie lewego stawu kolanowego i doraźnie przepisano jej 100 mg ketonalu domięśniowo, oraz leki przeciwbólowe oraz zalecono kontrolę w POZ. W związku z urazem i stwierdzonym uszkodzeniem łąkotki, wykonana została u B. S. artroskopia stawu kolanowego w dniu 26.01.2015r. Po zabiegu odwołująca była rehabilitowana przez 14 dni w przychodni i zalecono jej ćwiczenia w domu.

(dowód: historia choroby k: 10 akt ZUS plik III; historia choroby k: 12-26)

Organ rentowy w opinii z dnia 06.02.2015r. nie uznał zdarzenia z dnia (...) za wypadek przy pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30.10.2002r.

(dowód: opinia k: 29 akt ZUS plik I)

Odwołująca pobierała zasiłek chorobowy od dnia 19.08.2014r. Okres zasiłkowy zakończył się z dniem 16.02.2015r.

(dowód: wniosek o świadczenie rehabilitacyjne – k. 2 akt ZUS)

Postanowieniem z dnia 16.06.2015r. dopuszczono dowód z opinii biegłego ortopedy celem ustalenia, czy w okolicznościach wskazanych przez odwołującą tj. podczas wstawania od stołu po przerwie śniadaniowej w dniu 18.08.2014 r. - mogło dojść do uszkodzenia lewego kolana odwołującej (jak w dokumentacji medycznej zgromadzonej w aktach sprawy).

Biegły ortopeda w opinii z dnia 04.08.2015r. wskazał, że uraz stawu kolanowego z jego obciążeniem jest typowym mechanizmem uszkadzającym łąkotkę stawu kolanowego. Najczęściej ulega uszkodzeniu łąkotka przyśrodkowa, rzadziej boczna. W opisie artroskopii stwierdzono uszkodzenie rogu przedniego łąkotki przyśrodkowej i uszkodzenie o typie rączki od wiadra łąkotki bocznej, nie stwierdzono uszkodzenia chrząstek stawowych w czasie wykonywania artroskopii w dniu 26.01.2015r.

W ocenie biegłego – przebyte uszkodzenie obu łąkotek stawu kolanowego mogło powstać w okolicznościach i czasie podanym przez odwołującą.

(dowód: opinia biegłego k: 42-43)

Wobec zastrzeżeń ZUS w piśmie z dnia 23.09.2015r. z których wynikało, że ból kolana lewego po wstaniu z pozycji siedzącej z krzesła, nie tłumaczy tak dużych zmian uszkodzenia struktur wewnętrznych stawu kolanowego, dopuszczono dowód z opinii uzupełniającej biegłego ortopedy.

Biegły w opinii uzupełniającej podtrzymał w całości wydaną przez siebie opinię główną, stwierdzającą, że uszkodzenie łąkotki bocznej stawu kolanowego lewego mogło powstać w czasie i miejscu podanym przez ubezpieczoną. Mechanizm uszkodzenia łąkotki bocznej podczas wstawania z pozycji siedzącej przy skręcaniu tułowia w lewo był prawdopodobny. Biegły wskazał ponadto, że nie ma wątpliwości, że dolegliwości bólowe powstały w dniu 18.08.2014r., albowiem w dokumentacji z gabinetu POZ widniej wpis z daty 18.08.2014r. (k: 9 akt ZUS plik II)

(dowód: opinia uzupełniająca k: 56)

W piśmie z dnia 14.12.2015r. organ rentowy wniósł o powołanie nowego zespołu biegłych, kwestionując opinię uzupełniającą biegłego ortopedy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodującą uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:

1)  podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych,

2)  podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia,

3)  w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Znaczenie zasadnicze dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy ma zatem ustalenie, czy zdarzenie, które miało miejsce w dniu (...), na skutek którego odwołująca doznała urazu, miało związek z pracą i powstało w miejscu i czasie jak podawała to odwołująca tj. podczas wykonywania obowiązków służbowych w dniu (...) a nie w nocy (...)

Organ rentowy wskazywał bowiem, że jak wynika z akt sprawy tj. protokołu wypadku z dnia 15.01.2015r. oraz protokołu przesłuchania z wyjaśnień poszkodowanej, to w dniu (...)po śniadaniu około godziny 10.50, wstając od stołu, odwołująca poczuła ból w lewym kolanie. Nie zwracając jednak uwagi na dolegliwości udała się do dalszej pracy. W związku z tym, że ból się nasilił, po godzinie 18.00, udała się do ambulatorium gdzie podała, jak twierdzi organ rentowy że: „dolegliwości pojawiały się nagle po nocy, ból nasila się podczas chodzenia”. Tym samym, w ocenie organu rentowego - wobec braku świadków wypadku, jakiemu uległa wnioskodawczyni i wobec treści zapisu, sporządzonego podczas wizyty wnioskodawczyni w ambulatorium - nie ma możliwości innej oceny zdarzenia, aniżeli to, że do zdarzenia doszło w nocy z (...)

Nie mniej jednak, nie sposób zgodzić się z takim twierdzeniami. Po pierwsze odwołująca w sposób© konsekwentny podała dokładnie, jak wyglądał przebieg zdarzenia z dnia 18.08.2014r.. W toku uzupełnienia postępowania powypadkowego przeprowadzonego przez zakład pracy odwołującej, przesłuchano jej współpracownice j. K. D. (1) i E. W. podały wówczas, że w dniu 18.08.2014r. przed zdarzeniem tj. do godziny 11 – odwołująca nie kulała ani nie skarżyła się na ból nogi, a dopiero po wstaniu od stołu i przeniesieniu ciężaru ciała poczuła ból w lewym kolanie, ale odczekała chwilę i nie zwracając na to uwagi - udała się do dalszej pracy. Już później, zwracała się z prośbą do K. D. o pomoc w wylaniu wody z wiaderka, a E. W. zaproponowała jej nawet odwiezienie samochodem do domu, z uwagi na to, że ubezpieczona uskarżała się na ból nogi. Należy podkreślić, iż ZUS nie kwestionował okoliczności wskazywanych przez ww osoby. Jak wynika bowiem z odpowiedzi na odwołanie ZUS nie uznał zdarzenia za wypadek przy pracy opierając się na stanowisku Lekarza Orzecznika w ocenie, którego zapis sporządzony podczas wizyty wnioskodawczyni w ambulatorium nie dał możliwości innej oceny zdarzenia ( k. 4v). To ta okoliczność była podstawą odmowy uznania zdarzenia za wypadek przy pracy.

Z dokumentacji lekarskiej-historii choroby POZ, co prawda wynika zapis, że „dolegliwości pojawiały się nagle po nocy, ból nasila się podczas chodzenia”, nie mniej jednak z dokumentacji sporządzonej w dniu następnym w poradni ortopedyczno-urazowej wskazano, że uraz powstał „ wczoraj”. Lekarz ortopeda K. W. wystawił odwołującej zwolnienie lekarskie od dnia 19.08.2014r. do 01.09.2014r. z rozpoznaniem skręcenie i naderwanie innych części kolana. Tym samym, w ocenie Sądu bez wątpienia uraz powstał w dniu 18.08.2014r. W tej sytuacji trudno bowiem racjonalne wytłumaczyć, dlaczego świadkowie nie widzieliby już od rana dolegliwości odwołującej, a poza tym trudno uznać, by odwołująca miała doznać urazu wcześniej tj. w nocy z (...) i byłaby wówczas w stanie stawić się w pracy i wykonywać szereg czynności polegających na sprzątaniu, przez cały dzień pracy. Konsekwentne w tym zakresie jest stanowisko reprezentowane przez odwołującą zarówno w toku przesłuchania , jak i w toku sporządzania protokołu powypadkowego.

Decydujące znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie miała też opinia biegłego ortopedy, który stanowczo przyznał, że uraz stawu kolanowego z jego obciążeniem jest typowym mechanizmem uszkadzającym łąkotkę stawu kolanowego. Najczęściej ulega uszkodzeniu łąkotka przyśrodkowa, rzadziej boczna. W opisie artroskopii u ubezpieczonej stwierdzono uszkodzenie rogu przedniego łąkotki przyśrodkowej i uszkodzenie o typie rączki od wiadra łąkotki bocznej, nie stwierdzono uszkodzenia chrząstek stawowych w czasie wykonywania artroskopii w dniu 26.01.2015r. W ocenie biegłego – przebyte uszkodzenie obu łąkotek stawu kolanowego mogło powstać w okolicznościach i czasie podanym przez odwołującą.

W opinii uzupełniającej biegły również podtrzymał w całości wydaną przez siebie pierwszą opinię, stwierdzającą, że uszkodzenie łąkotki bocznej stawu kolanowego lewego - mogło powstać w czasie i miejscu podanym przez ubezpieczoną. Wskazał ponadto, że mechanizm uszkodzenia łąkotki bocznej podczas wstawania z pozycji siedzącej przy skręcaniu tułowia w lewo był prawdopodobny. W ocenie biegłego - nie ma on wątpliwości, że do urazu doszło w dniu 18.08.2014r., albowiem w dokumentacji z gabinetu POZ widnieje wpis z daty 18.08.2014r. (k: 9 akt ZUS plik II).

Powyższe opinie biegłego były jasne, pełne, zgodne oraz opierały się na całokształcie materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy.

W tym kontekście - sam fakt niezadowolenia strony z treści sporządzonych przez biegłych opinii nie uzasadnia powołania kolejnych zespołów biegłych (por. uzasadnienie wyroku SN z dnia 19.01.2000 I PKN 488/99 OSNP 2001/11/375, wyrok SN z 5 listopada 1974 r, I CR 562/74 oraz wyrok SN z dnia 21 listopada 1974 r., II CR 638/74, OSPiKA nr 5, poz. 108).

Wobec powyższych okoliczności w ocenie Sądu zdarzenie z dnia 18.08.2014r. spełniało przesłanki wypadku przy pracy.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy.

Skoro w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy - Sąd ustalił, że w dniu (...) odwołująca B. S. (1) uległa wypadkowi przy pracy, przysługuje jej prawo do świadczenia rehabilitacyjnego z tego tytułu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd na podstawie art. 477 (14) § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał odwołującej B. S. (1) prawo do świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy spowodowaną wypadkiem przy pracy.

SSR G. Giżewska-Rozmus