II K 722/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Barbara Lesiak
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-01-2016
-
Osoba publikująca:Beata Szkudlarek
-
Korektor:Beata Szkudlarek
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II K 722/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 2 listopada 2015 roku
Sąd Rejonowy II Wydział Karny w Ś. w składzie:
Przewodniczący: SSR Joanna Zaganiacz
Protokolant: Barbara Lesiak
po rozpoznaniu dnia 2 listopada 2015 roku sprawy karnej
A. K.
urodzonego (...) w L., syna W. i J. z domu O.
oskarżonego o to, że:
w dniu 2 sierpnia 2015 roku w W., województwie (...), groził pobiciem oraz pozbawieniem życia P. K., wzbudzając w zagrożonej uzasadnioną obawę, że groźby zostaną spełnione,
tj. o czyn z art. 190 § 1 kk
I. oskarżonego A. K. uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 190 § 1 kk i za to na podstawie powołanego przepisu wymierza mu karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;
II. na podstawie art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązuje oskarżonego A. K. do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu;
III. zwalnia oskarżonego A. K. od ponoszenia kosztów sądowych, w tym opłaty, zaliczając wszelkie poniesione tymczasowo wydatki na rachunek Skarbu Państwa.
UZASADNIENIE
(na podstawie art. 423 § 1a kpk w zakresie ograniczonym wnioskiem strony)
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Opierając się na dowodach ujawnionych w toku postępowania przed Sądem, a załączonych do aktu oskarżenia, Sąd przypisał oskarżonemu A. K. sprawstwo i winę w zakresie zarzucanego mu występku z art. 190 § 1 kk. Za przypisane oskarżonemu przestępstwo wymierzył mu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, uwzględniając w tym zakresie wyniki konsensusu osiągniętego na etapie postępowania przygotowawczego pomiędzy oskarżonym a oskarżycielem publicznym. Zdaniem Sądu kara orzeczona kara jest proporcjonalna do stopnia zawinienia oskarżonego oraz do stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, nie przekraczając również granic kary sprawiedliwej i nie może być uznana za nadmiernie surową. Realność jej wykonania pozwoli na zrealizowanie wobec sprawcy przestępstwa jej celów zapobiegawczych i wychowawczych. Wzmocnieniu prewencyjnego oddziaływania na oskarżonego posłuży zobowiązanie go powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, gdyż z okoliczności sprawy wynika, iż to właśnie stan upojenia alkoholowego był czynnikiem sprawczym, popychającym oskarżonego do podjęcia zachowania wyczerpującego znamiona czynu zabronionego, nad czym zresztą sam oskarżony ubolewał, wyrażając skruchę z tego tytułu. Na skutek omyłki Sąd błędnie wskazał podstawę rozstrzygnięcia w omawianym zakresie, powołując się na przepis art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt. 5 kk, zamiast art. 34 § 1 pkt. 3 kk (pkt. II wyroku).
Uwzględniając sytuację osobistą i majątkową oskarżonego, Sąd orzekł w pkt. III wyroku o zwolnieniu oskarżonego z obowiązku zapłaty kosztów sądowych, w tym opłaty, kierując się w tym zakresie treścią art. 624 § 1 kpk.