Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 1233/15

POSTANOWIENIE

Dnia 1 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Łapińska

po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2015 roku w Piotrkowie Tryb.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania wnioskodawcy

od decyzji Zakłady Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 25 września 2015r.

sygn. (...)

postanawia:

odrzucić odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 września 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił J. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Podstawę decyzji stanowiło orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 25 sierpnia 2015 roku, w którym stwierdzono, iż wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy, jednakże niezdolność do pracy powstała u niego w dniu 24 czerwca 2015 roku, a więc w okresie nieuprawniającym do nabycia prawa do renty.

Powyższe orzeczenie zostało doręczone wnioskodawcy w dniu 25 sierpnia 2015 roku (pokwitowanie odbioru k. 17 odwrót w aktach rentowych), z pouczeniem, że służy od niego sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS, za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwej ze względu na miejsce zamieszkania, w terminie 14 dni od doręczenia orzeczenia.

J. P. nie złożył sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika, natomiast w dniu 29 października 2015 roku wniósł odwołanie od wskazanej na wstępie decyzji ZUS.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie podlega odrzuceniu.

Zgodnie z treścią art. 477 9 § 3 1 k.p.c. sąd jest zobowiązany odrzucić odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji albo stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, jeżeli podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

Z akt sprawy wynika bezspornie, że J. P. nie wniósł w terminie sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 25 sierpnia 2015 roku, mimo że zostało mu ono doręczone tego samego dnia z pouczeniem o sposobie zaskarżenia, a jedynie w dniu 29 października 2015 roku, czyli po upływie terminu zakreślonego do złożenia sprzeciwu, wniósł bezpośrednio odwołanie od decyzji organu rentowego. Analiza treści odwołania pozwala przy tym przyjąć, iż zostało ono oparte na zarzutach dotyczących orzeczenia lekarza orzecznika ZUS (por. Sąd Najwyższych w uchwale z dnia 15 marca 2006 roku, II UZP 17/05, LEX nr 172369).

Z tych też względów, na podstawie cyt. na wstępie przepisu, należało orzec jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

Odpis postanowienia z uzasadnieniem

i pouczeniem doręczyć stronom