Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VIII Gz 135/15

POSTANOWIENIE

Dnia 25 stycznia 2016

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Górski

Sędziowie : SSO Piotr Sałamaj

SSO Leon Miroszewski (sprawozdawca)

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2016 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku M. F.

z udziałem Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) spółce jawnej R. W., J. W., z siedzibą w W.

o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz nowego wierzyciela

na skutek zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin-

Centrum w S. z dnia 13 maja 2015 (XI GCo 153/15)

postanawia

I. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że nadać wyrokowi Sądu Rejonowego w

S. z dnia 23 maja 2005 roku, sygnatura akt XI GC 217/05, klauzulę wykonalności na

rzecz wnioskodawczyni M. F. oraz zasądzić od uczestniczki na rzecz

wnioskodawczyni kwotę 110,00 (sto dziesięć) złotych tytułem kosztów postępowania;

II. zasądzić od uczestniczki na rzecz wnioskodawczyni kwotę 107,00 (sto siedem) złotych

tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

SSO Piotr Sałamaj SSO Krzysztof Górski SSO Leon Miroszewski

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 13 maja 2015 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie oddalił wniosek M. F. o nadanie na jej rzecz klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu w postaci wydanego wyroku Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 23 maja 2005 roku, sygnatura akt XI GC 217/05. Uzasadniając to rozstrzygnięcie stwierdził, że przejście uprawnień, o którym mowa w art. 788 § 1 k.p.c., nie zostało wykazane, bowiem wierzytelność stwierdzona wskazanym we wniosku tytułem egzekucyjnym została zbyta przez syndyka, natomiast nie dołączono zezwolenia na to zbycie. Nadto stwierdził, że umowa przelewu wierzytelności zakładała przejście uprawnień z chwilą zapłaty ceny, natomiast nie przedłożono dowodu zapłaty. Dodał, że sposób określenia wierzytelności nie pozwala na ustalenie, jakie wierzytelności przeszły na nabywcę w zakresie odsetek i kosztów, albowiem kwota wskazana w umowie jest inna niż określona w tytule egzekucyjnym.

Powyższe postanowienie zaskarżyła wnioskodawczyni, domagając się w zażaleniu zmiany tego postanowienia i nadania klauzuli wykonalności powyższemu tytułowi egzekucyjnemu na swoją rzecz, zgodnie z wnioskiem, oraz zasądzenia od dłużnika kosztów postępowania zażaleniowego. W jej opinii Sąd Rejonowy wykroczył poza badanie formalne umowy przelewu wierzytelności, zarówno co do jej ważności, jak i szczegółowości wskazania kwotowego. Dołączyła zezwolenie sędziego komisarza na zbycie wierzytelności przez syndyka na rzecz wnioskodawczyni oraz dowód uiszczenia ceny nabycia wierzytelności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, przede wszystkim z tego względu, że wnioskodawczyni uzupełniła wniosek o dokument zezwolenia na zbycie wierzytelności przez syndyka na rzecz wnioskodawczyni, którego brak podniósł Sąd Rejonowy.

Rację ma Sąd Rejonowy, że do zbycia przez syndyka wierzytelności wchodzącej w skład masy upadłości nie wystarczy samo zawarcie umowy przelewu tej wierzytelności. Niezbędne jest uzyskanie zezwolenia na to zbycie, a tym samym przedłożenie z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego syndyka dokumentu poświadczającego uzyskanie wymaganego zezwolenia (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 2009 roku, III CZP 5/09).

Tym samym nie jest zasadny argument skarżącego, że sprzedaż wierzytelności przez syndyka bez wymaganej zgody byłaby ważna. Trzeba jednak zauważyć, że do zażalenia dołączono postanowienie Sędziego Komisarza w Sądzie Rejonowym w Szczecinie z dnia 19 czerwca 2006 roku, sygnatura akt XXII U 276/02, o udzieleniu zezwolenia na zbycie między innymi wierzytelności wynikającej z powołanego we wniosku tytułu egzekucyjnego.

Drugą przesłanką oddalenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz wnioskodawcy, podniesioną przez Sąd Rejonowy, było niewykazanie zapłaty ceny z tytułu umowy przelewu wierzytelności załączonej do wniosku. Zdaniem Sądu Odwoławczego wymaganie dołączenia dowodu wykonania umowy powołanej we wniosku klauzulowym jako podstawa przejścia uprawnienia z tytułu egzekucyjnego, jest zbyt daleko idące. Rację ma więc skarżący, że sąd klauzulowy nie bada powstania skutku przejścia uprawnienia lub obowiązku w sposób wykraczający ponad badanie samego dokumentu, który o przejściu ma stanowić (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 8 maja 2014 roku, I ACz 440/14; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 20 czerwca 2013 roku, I ACa 103/13). W związku z powyższym tylko na marginesie godzi się zauważyć, że do zażalenia dołączono dowód uiszczenia ceny przelewu wierzytelności przez nabywcę.

Nie można też zgodzić się z Sądem Rejonowym, jakoby umowa przelewu wierzytelności załączona do wniosku nie pozwalała na ustalenie, jakie wierzytelności przeszły na nabywcę w zakresie odsetek i kosztów, o których mowa w § 4 umowy cesji, co Sąd pierwszej instancji wywodził z tego, że kwota z tytułu wykonawczego jest inna niż wskazana w sprostowanym załączniku do umowy przelewu wierzytelności i przez to uznał, że nie jest wiadomym, jakie odsetki i koszty objęte są cesją. Uszło uwadze tego Sądu, że w sprawie, która zakończyła się wydaniem tytułu egzekucyjnego powołanego we wniosku, żądanie objęło należność główną, dokładnie w wysokości wskazanej zarówno w załączniku do umowy przelewu wierzytelności powołanej we wniosku klauzulowym, jak i w postanowieniu Sędziego Komisarza dołączonym do zażalenia, oraz skapitalizowane odsetki doliczone do tej należności. Tym samym nie ma wątpliwości, że umowa przelewu wierzytelności załączona do wniosku objęła w całości uprawnienie zbywcy wynikające z tytułu egzekucyjnego w postaci wyroku Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 23 maja 2005 roku, sygnatura akt XI GC 217/05.

Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie art. na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. należało zmienić zaskarżone postanowienie poprzez nadanie klauzuli wykonalności wskazanemu we wniosku tytułowi egzekucyjnemu na rzecz wnioskodawczyni oraz zasądzenie na jej rzecz od uczestniczki, zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., zwrotu kosztów postępowania klauzulowego, uwzględniającego uiszczoną opłatę sądową od wniosku w kwocie 50 złotych.

W postępowaniu zażaleniowym wnioskodawczynię reprezentował radca prawny, toteż zasądzając od uczestniczki zwrot kosztów postępowania zażaleniowego należało zaliczyć do nich, obok opłaty sądowej od zażalenia, także wynagrodzenie radcy prawnego zgodnie z § 12 ust. 2 pkt 1 obowiązującego do tej sprawy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, oraz opłatę skarbową od udzielonego temu radcy prawnemu pełnomocnictwa.

SSO Piotr Sałamaj SSO Krzysztof Górski SSO Leon Miroszewski