Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 5 września 2013r.

Sąd Okręgowy w Słupsku IV Wydział Cywilny Odwoławczy

W składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Jastrzębski

Sędziowie Sądu Okręgowego: Mariusz Struski (spr.), Mariola Watemborska

po rozpoznaniu w dniu 5 września 2013r. w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. O. (1)

p-ko I. O.

o alimenty

na skutek zażalenia obowiązanego (pozwanego) I. S. –O. na postanowienie Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 2 sierpnia 2013r., sygn.. akt IIIRC 543/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt IV Cz 515/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Słupsku udzielił zabezpieczenia roszczenia o alimenty uprawnionego ( powoda ) D. O. (2) na czas trwania procesu, przez zobowiązanie obowiązanego (pozwanego) I. S.- O. do łożenia na rzecz uprawnionego alimenty w kwocie po 450 zł miesięcznie, płatnych do 15-go każdego miesiąca do rąk matki M. H. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w zapłacie którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 2 sierpnia 2013r. a w pozostałej części wniosek o zabezpieczenie oddalił.

Z powyższym rozstrzygnięciem, w części dotyczącej zabezpieczenia powyżej kwoty 300zł. nie zgodził się obowiązany, który w wywiedzionym przezeń zażaleniu zarzucił mu błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na niezasadnym i lakonicznym przyjęciu, że możliwości zarobkowe pozwanego uzasadniają partycypację w kosztach utrzymywania powoda na poziomie 450zł. miesięcznie. ich koszt utrzymania. W konkluzji tak postawionych zarzutów pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia przez udzielenie zabezpieczenia w kwocie 300 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszym rzędzie wskazać należy, że zakres świadczeń alimentacyjnych, określony w art. 135 § 1 k.p.c., ograniczony jest między innymi poprzez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a zakres tych potrzeb wyznacza przede wszystkim dyrektywa zaspokajania przez osoby zobowiązane potrzeb ekonomicznych zgodnie z zasadą równej stopy życiowej (por. wyrok SN z dn. 7.06.1972 r., III CZP 43/72, OSNCP 1972, nr 11, poz. 198; uchwał SN z dn. 31.01.1986 r., III CZP 76/85, OSNC 1987, nr 1, poz. 4).

W realiach niniejszej sprawy, w przypadku małoletniego dziecka pozwanego w zakres jego usprawiedliwionych potrzeb wchodzą wydatki związane bezpośrednio z utrzymaniem, takie jak wydatki na wyżywienie, naukę, odzież, czy też środki higieniczne, ale także te związane z utrzymaniem miejsca zamieszkania, w którym ulokowane jest jego centrum interesów życiowych. Wymaga podkreślenia, iż wysokość kosztów utrzymania podana we wniosku o zabezpieczenie nie została zakwestionowana w zażaleniu. Zdecydowaną większość kosztów związanych z utrzymaniem dziecka zarówno tych związanych z zapewnieniem wyżywienia, ubrań, bieżących środków higieny osobistej, generowanych przez edukację i opiekę oraz wynikających z zapewnienia miejsca zamieszkania ponosi obecnie matka uprawnionego.

Uwzględniwszy wysokość wydatków należało dojść do przekonania, że określone w zabezpieczeniu alimenty w wysokości po 400 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda są ustalone obecnie na minimalnym poziomie. Ich oznaczenie dokonane przez Sąd I instancji odpowiada zatem w tej mierze usprawiedliwionym potrzebom małoletniego bez przesądzania o potrzebie ostatecznego ich ustalenia w procesie.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd a quo prawidłowo zważył jednocześnie możliwości zarobkowe obojga rodziców. Sąd Rejonowy miał na względzie ustalenia co do osoby pozwanej, które tylko niezaznaczanie różnią się od danych podniesionych w zażaleniu. W tej sytuacji zarzut, błędu w ustaleniach faktycznych uznać należ za nietrafiony. Pozwany, obowiązany do zaspokajania potrzeb małoletniego 14 letniego dziecka nie może zasłaniać się twierdzeniem, że skoro zarabia około 2500zł. miesięcznie to nie jest wstanie zabezpieczyć na czas procesu alimenty w wysokości 400zł. Struktura jego wydatków i zaciąganych zobowiązań musi brać pod uwagę potrzeby dziecka i nie może stać się prostym usprawiedliwieniem dla żądania obniżenia ustalonych w trybie zabezpieczenia rat alimentacyjnych.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę skarżącemu, że niniejsze rozstrzygnięcie nie przesądza wyniku postępowania. Ma jedynie zabezpieczyć byt małoletniego dziecka na czas trwania sprawy. Dopiero w pełni przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwoli ocenić zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniego oraz finansowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców.

W tej sytuacji, kierując się powyższymi względami, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. orzeczono, jak w sentencji postanowienia.