Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2015 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny
w składzie:

Przewodniczący: SSO Aneta Fiałkowska – Sobczyk

Protokolant: Aneta Łokaj

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2015 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa H. D.

przeciwko W. O. i (...) (...)

o zwolnienie od egzekucji

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powódki H. D. na rzecz każdego z pozwanych W. O. i (...) (...) kwoty po 3 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt IC 691/14

UZASADNIENIE

Powódka H. D. w pozwie z dnia 2 maja 2014 r. skierowanym przeciwko pozwanemu W. O. wniosła o zwolnienie spod egzekucji ruchomości zajętych w dniu 01.04.2014 r. przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu, M. S. tj.:

1. telewizora (...) marki S.,

2. stolika RTV wraz z szufladą w stylu Retro,

3. kredensu drewnianego w stylu Retro,

4. komody drewnianej w stylu Retro,

5. stołu drewnianego,

6. krzeseł drewnianych sztuk 6,

7. zestawu wypoczynkowego i fotela

8. stolika drewnianego

9. kredensu narożnego z drzwiami szklanymi w stylu Retro.

10. urządzenia wielofunkcyjnego (...),

11. komody drewnianej (szuflady x 2, drzwi x 2)

12. komody drewnianej z drzwiami szklanymi

13. biurka drewnianego w stylu Retro

14. kredensu jednodrzwiowego z drzwiami szklanymi

15. ekspresu ciśnieniowego do kawy S.

16. witryny drewnianej z drzwiami szklanymi i szufladą

17. komody drewnianej z szufladami

18. zegara ściennego w stylu retro

19. zegara ściennego w stylu retro

20. telewizora (...) marki P.

21. komody drewnianej z szufladami w stylu retro

22. szafy drewnianej 5-ciodrzwiowej z lustrami

23. zegara ściennego drewnianego

24. narożnika skórzanego

25. stolika drewnianego koloru brązowego

26. stołu jadalnego drewnianego z 6 krzesłami

27. zestawu wypoczynkowego: wersalka + 2 fotele

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie powódka wskazała, że ruchomości, które podlegały zajęciu stanowią jej własność, bowiem w dniu 01.09.2012 r. zawarła z dłużnikiem W. S. umowę dotyczącą przejęcia na własność tych ruchomości

Przy czym o dokonanym zajęciu przez Komornika Sądowego M. S., które miało miejsce w dniu 01.04.2014 r., powódka dowiedziała się dopiero w dniu 11.04.2014 r. i wysłała do pozwanego W. O., z którego wniosku toczyło się postępowanie egzekucyjne, pismo zawierające żądanie zwolnienia spod egzekucji zajętych ruchomości. Pismo pozostało bezskuteczne.

Tej samej treści pozew w odrębnym postępowaniu IC 692/14 powódka złożyła również przeciwko innemu pozwanemu - (...), wskazując że postępowanie egzekucyjne, w ramach którego dokonano kwestionowanego zajęcia, toczy się również z wniosku tego wierzyciela.

Zarządzeniem z dnia 15.07.2014 r. sprawy IC 691/14 i IC 692/14 połączono do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygnaturą IC 691/14.

Pozwany W. O. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa.

W pierwszej kolejności pozwany wskazał, że po stronie pozwanego brak jest legitymacji biernej, bowiem zajęć przedmiotowych ruchomości komornik dokonał w sprawie z wniosku innego wierzyciela, a mianowicie - (...).

Z ostrożności procesowej pozwany podniósł również, że powódka nie udowodniła w żaden sposób istnienia swej wierzytelności wobec W. S. oraz nie przedstawiła żadnych dowodów na okoliczność, że wniosła przedmiotowe powództwo z zachowaniem terminu przewidzianego w art. 841 § 3. k.p.c, tj. w terminie miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu swego prawa.

Przedstawiona przez powódkę umowa z dnia 01.09.2012 r. dotycząca przejęcia ruchomości, została zawarta bez daty pewnej, co w znaczący sposób podważa jej wiarygodność, a przede wszystkim nie sposób ustalić w jakiej dacie została ona rzeczywiście zawarta. W ocenie pozwanego umowa ta została zawarta dla pozoru, jedynie dla potrzeb postępowania komorniczego i udaremnienia egzekucji z ruchomości.

Natomiast pozwany (...) w odpowiedzi na pozew wniósł o :

1. odrzucenie powództwa z uwagi na przekroczenie terminu do jego wytoczenia,

2. ewentualnie oddalenie pozwu w całości.

Domagając się odrzucenia pozwu pozwany (...) wskazał, że komornik dokonał zajęcia ruchomości w dniu 01.04.2014 r., natomiast pozew powódka złożyła w dniu 05.05.2014 r., a zatem z naruszeniem miesięcznego terminu wynikającego z art. 841 §3 k.p.c. Powódka nie przedstawiła żadnego dowodu na uprawdopodobnienie, że o dokonanym zajęciu dowiedziała się później tj. 11.04.2014 r.

Ustosunkowując się natomiast merytorycznie do żądania zgłoszonego przez powódkę pozwany ad. 2 wskazał, że powódka nie przedstawiła żadnego wiarygodnego dowodu na potwierdzenie własności zajętych ruchomości. Powódka oprócz umowy z dnia 01.04.2012 r. nie przedstawiła żadnego innego dowodu przeniesienia własności zajętych ruchomości. Również dłużnik w dniu zajęcia ruchomości tj. 01.04.2014 r. nie wskazał na istnienie umowy z dnia 01.09.2012 r.

Powódka w replice na odpowiedzi na pozwy podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie wyjaśniła dodatkowo, że nie uchybiła miesięcznemu terminowi na złożenie pozwu.

Zajęcie ruchomości nastąpiło w dniu 01.04.2014 r., powódka tymczasem złożyła pozew w dniu 02.05.2015 r., a nie jak wskazuje strona pozwana w dniu 05.05.2015 r. (data nadania przesyłki pocztowej). Uwzględniając, że dzień 01.05. jest dniem ustawowo wolnym od pracy, przy odpowiednim zastosowania art. 116 k.c. oraz 165 § 1 k.p.c., przyjąć należy, że pozew niniejszy nie jest spóźniony.

Nadto powódka zaprzeczyła aby umowa z dnia 01.04.2012 r. była umową pozorną. Umowa miała swojej podstawy w stosunku prawnym, jaki istnieje pomiędzy dłużnikiem a powódką, wynikającym z umowy pożyczki. Co potwierdza, zdaniem powódki, prawomocne orzeczenie Sądu Okręgowego we Wrocławiu w sprawie I Nc 856/12, w którym Sąd zasądził od dłużnika W. S. na rzecz powódki kwotę 305 000 zł.

Natomiast co do zarzutu braku legitymacji biernej po stronie pozwanego W. O. powódka wskazała, że z informacji uzyskanych od dłużnika wynika, że komornik prowadzi postępowanie egzekucyjne wyłącznie z wniosku (...) i pozwanego W. O.. Nadto w protokole zajęcia ruchomości z dnia 01.04.2015 r. Komornik wskazał, że zajęcie dotyczy sprawy o sygnaturze KM 2767/12 oraz innych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Co najmniej od 2012 r. przeciwko dłużnikowi W. S. toczą się liczne postępowania egzekucyjne.

( dowód: dokumenty w aktach komorniczych KM 2767/12 , KM 1063/14);

Powódka H. D. jest teściową dłużnika W. S..

( dowód: zeznania świadka W. S. k. 121, wyjaśnienia powódki k. 139);

W dniu 01.09.2012 r. dłużnik W. S. wystawił weksel płatny na zlecenie powódki do dnia 01.10.2012 r. na kwotę 305 000 zł.

W dniu 07.12.2012 r. powódka H. D. wniosła do Sąd Okręgowego we Wrocławiu pozew przeciwko W. S. o zapłatę w postępowaniu nakazowym kwoty 305 000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 02.10.2012 r. do dnia zapłaty, z powyższego weksla.

W dniu 7 stycznia 2013 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym zgodnie z żądaniem pozwu.

Nakaz uprawomocnił się gdyż pozwany nie wniósł zarzutów, a w dniu 22 stycznia 2013 r. powódka H. D. wystąpiła do sądu z wnioskiem o wydanie jej dwóch odpisów nakazów zapłaty celem złożenia wniosków o ustanowienie hipoteki przymusowej na nieruchomościach dłużnika.

( dowód: dokumenty w aktach sprawy I Nc 856/12 Sądu Okręgowego we Wrocławiu);

Powódka H. D. i dłużnik W. S. oraz żona dłużnika - J. S. sporządzili dokument nazwany przez nich umową z dnia 01.09.2012 r.

W dokumencie tym powódka oświadczyła, że jest wierzycielem dłużnika W. S. który zalega jej ze spłatę kwoty 305 000 zł. Strony umowy ustaliły, że niezależnie od zabezpieczenia spłaty zobowiązań w postaci wystawionego weksla, na własność wierzyciela przechodzą ruchomości należące do dłużników, wymienione w załączniku do umowy wraz z podaniem ich szacunkowej wartości. Strony ustaliły, że w razie nieuregulowania zobowiązań przez dłużników do końca września 2012 r. wierzyciel ma prawo swobodnie dysponować ruchomościami z zastrzeżeniem ust 3.

W ust. 3 wskazały natomiast, że przez okres przechowywania ruchomości pod adresem zamieszkania dłużników, mają oni prawo korzystać z ruchomości opisanych powyżej tylko i wyłącznie dla własnych potrzeb i w celu zachowani ich wartości.

Lista ruchomości zawiera następujące pozycje:

PODDASZE

- meblościanka dębowa 1 000,00 zł

- wersalka + 2 fotele + ława + telewizor S. 2 000,00 zł

- meble kuchenne 1 000,00 zł

- narożnik skórzany 2 000,00 zł

- komoda + kredens dębowy + stół dębowy + ława dębowa + telewizor S. 5 000,00 zł

- zegar ścienny 700,00 z ł

SYPIALNIA

- łóżko + 3 komody + szafa + telewizor 10 000,00zł

POKÓJ DZIENNY

zestaw młodzieżowy mebli + wersalka + komoda+ biurko + laptop 1 000,00zł

POKÓJ DZIECINNY

- zestaw mebli młodzieżowy + biurko + laptop + łóżko + telewizor 2 000,00zł

SALON

- zestaw mebli + kredens + komoda + stół + 6 krzeseł -15 000,00 zł

- wypoczynek skórzany 3+2+ fotel - 7 000,00zł

- ława 1 500,00 zł

- telewizor S. -7 000,00zł

- zestaw kino domowe 2 000,00zł

- zegar wiszący 800,00 zł

BIURO

- 2 kredensy + 3 komody + wieża + faks +komputer + telewizor + fotel + wersalka + biurko + drukarka samsung + zegar wiszący -10 500,00zł

KUCHNIA

- zestaw kuchenny + lodówka + ekspres do kawy + sprzęt AGD + stół + 4 krzesła - 9000,00zł

PIWNICA

- 2 pralki 1 000,00zł

- 2 kosiarki (...) 1 000,00zł

- traktorek ogrodowy 5 000,00zł

- kosa spalinowa 500,00zł

-4 zestawy nart, narty + buty 2 000,00zł

TROFEA MYŚLIWSKIE

- jeleń, muflon + kozły 6 sztuk + dzik - 5 000,00 zł

( dowód: dokument z dnia 01.09.2012 r. wraz z załącznikiem, k. 7-8)

Przeciwko dłużnikowi W. S. w dniu 07.09.2012 r. wszczęte zostało postępowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela – (...)z tytułu nieopłaconych składek ubezpieczeniowych. Postępowanie egzekucyjne prowadzone było przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia - Krzyków, M. S. pod zbiorczą sygnaturą Km 2567/12 i obejmowało spraw Km 2567/12, (...) (6 spraw). Komornik Sądowy M. S. została wyznaczona do prowadzenia łącznej egzekucji wobec dłużnika na mocy postanowienia Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków z dnia 15.03.2012 r. Do wspólnego prowadzenia objęła również sprawy prowadzone pod sygnaturą KM 543/14, KM 541/14 i KM 240/14 prowadzone z wniosku innych wierzycieli.

(dowód: dokumenty w aktach komorniczych KM 2767/12 , KM 1063/14);

W toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego pod sygnaturą Km 2567/12 i inne, Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu - M. S. w dniu 01.04.2014 r. dokonał w domu dłużnika W. S. zajęcia, na zaspokojenie wierzytelności w łącznej wysokości 175 000 zł przypadającej wierzycielowi (...) od dłużnika W. S., następujących ruchomości:.

1. Telewizora (...) marki S.,

2. Stolika RTV wraz z szufladą w stylu Retro,

3. Kredensu drewnianego w stylu Retro,

4. K. drewnianej w stylu Retro,

5. Stołu drewnianego,

6. Krzeseł drewnianych sztuk 6,

7. Zestawu wypoczynkowego i fotela

8. Stolika drewnianego

9. Kredensu narożnego z drzwiami szklanymi w stylu Retro.

10. Urządzenia wielofunkcyjnego S. M. 2070 FW,

11. K. drewnianej (szuflady x 2, drzwi x 2)

12. K. drewnianej z drzwiami szklanymi

13. Biurka drewnianego w stylu Retro

14. Kredensu jednodrzwiowego z drzwiami szklanymi

15. Ekspresu ciśnieniowego do kawy S.

16. Witryny drewnianej z drzwiami szklanymi i szufladą

17. K. drewnianej z szufladami

18. Zegara ściennego w stylu retro

19. Zegara ściennego w stylu retro

20. Telewizora (...) marki P.

21. K. drewnianej z szufladami w stylu retro

22. Szafy drewnianej 5-ciodrzwiowej z lustrami

23. Zegara ściennego drewnianego

24. Narożnika skórzanego

25. Stolika drewnianego koloru brązowego

26. Stołu jadalnego drewnianego z 6 krzesłami

27. Zestawu wypoczynkowego: wersalka + 2 fotele.

Przy czym dłużnik w trakcie zajęcie oświadczył, że zajęte nieruchomości nie stanowią jego własności lecz innych wierzycieli.

( dowód: protokół zajęcia z dnia 01.04.2014 r., k.10-11, akta komornicze KM 2567/12- k. 34);

Pismem z dnia 22.04.2014 r. H. D. zwróciła się do pozwanego W. O. oraz do pozwanego (...) z wnioskiem o zwolnienie spod egzekucji zajętych ruchomości wskazując, że stanowią jej własność, którą nabyła w drodze umowy z dłużnikiem w dniu 01.09.2012 r.

( dowód: pismo powódki z dnia 22.04.2014 r. – k. 9, k.24, akta komornika KM 1063/14, KM 2767/12).

Sąd zważył, co następuje:

W rozpoznawanej sprawie powódka domagała się zwolnienia spod egzekucji komorniczej ruchomości zajętych w sprawie o sygn. akt. KM 2767/12 prowadzonej z wniosku pozwanych przez Komornika Sądowego dla W. we W. - M. S. przeciwko dłużnikowi W. S., wskazując, że zajęte ruchomości stanowią jej własność.

Podstawę prawną żądania stanowi przepis art. 841 §1 k.p.c., w myśl którego osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa.

W odróżnieniu od powództwa opozycyjnego, powództwo ekscydencyjne nie służy zwalczaniu tytułu wykonawczego a przeciwstawieniu się prowadzeniu egzekucji z określonego przedmiotu. Jeżeli prawa osoby trzeciej zostały naruszone przez skierowanie egzekucji, może ona domagać się zwolnienia zajętego przedmiotu spod egzekucji. Chodzi tu o naruszenie praw tego typu, że doszło do zajęcia takiego składnika majątku, z którego wierzycielowi nie przysługuje prawo zaspokojenia wierzytelności.

Natomiast jak stanowi przepis art. 841§3 k.p.c. powództwo ekscydencyjne może być skutecznie wniesione w prekluzyjnym terminie miesiąca od dnia powzięcia informacji o naruszeniu prawa, chyba że inny termin przewidują odrębne przepisy prawa.

Przy czym w sprawie o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji, legitymowanym biernie jest wierzyciel egzekwujący na rzecz którego dokonano zajęcia.

W rozpoznawanej sprawie, jak wynik z akt komorniczych, postępowanie egzekucyjne pod zbiorczą sygnaturą KM 2767/12 prowadzone było z wniosku (...)i jak wynika z protokołu zajęcia zostało ono dokonane na zaspokojenie wierzytelności w łącznej wysokości 175 000 zł przypadającej wierzycielowi (...) od dłużnika W. S..

Tym samym brak jest jakichkolwiek okoliczności przemawiających za tym, że w rozpoznawanej sytuacji wierzycielem egzekwującym ze spornych ruchomości był również pozwany W. O., który w odpowiedzi na pozew wskazywał na brak swojej biernej legitymacji procesowej.

Już tylko z tych przyczyn żądanie co do pozwanego W. O. zostało oddalone jako bezzasadne.

Pozwany (...) kwestionując natomiast żądanie powódki w pierwszej kolejności zarzucił, że powódka złożyła pozew po upływie prekluzyjnego terminu wskazanego w art. 841§3 k.p.c.

Zarzut powyższy jednak nie zasługiwał na uwzględnienie i z tej przyczyny brak było podstaw do oddalenia powództwa (pozwany błędnie wnosił o jego odrzucenie).

Przypomnieć jeszcze raz należy, że powództwo o zwolnienie spod egzekucji może być wniesione w terminie miesiąca od dnia, w którym osoba trzecia dowiedziała się o naruszeniu jej praw w wyniku prowadzonej egzekucji. Jest to termin materialno - prawny zastrzeżony do wytoczenia powództwa. Ma charakter terminu prekluzyjnego i w związku z tym nie może zostać przywrócony, a jego upływ powoduje wygaśnięcie roszczenia.

Inicjując postępowanie w niniejszej sprawie, powódka wskazywała, że o fakcie naruszenia przysługujących jej praw do zajętych ruchomości dowiedziała się dopiero w dniu 11 kwietnia 2014 r. Tej okoliczności, jak słusznie wskazywali pozwani, jednak w żaden sposób nie uprawdopodobniła. Niemniej jednak należy zwrócić uwagę na fakt, że sama czynność zajęcie tych ruchomości znajdujących się w domu dłużnika miała miejsce w dniu 01.04.2014 r. Pozew o zwolnienie spod egzekucji został natomiast przez powódkę wniesiony dnia 02.05.2012 r., co wynika z daty stempla pocztowego. W myśl zaś art. 165 §2 k.p.c., oddanie pisma procesowego w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu. Dodać jeszcze w tym miejscu trzeba, że dzień 1 maja, który był ostatnim dniem przewidzianym zgodnie z art. 841 §3 k.p.c. do wniesienia powództwa (art. 112 k.c.) jest dniem ustawowo wolnym od pracy dlatego termin upływał dnia następnego (art. 115 k.c.).

Zatem, nawet gdyby przyjąć, że powódka dowiedziała się o dokonanej przez komornika czynności w dniu zajęcia tj. w dniu 1 kwietnia 2014 r., to składając pozew w dniu 2 maja 2014 r. zachowała miesięczny termin do wniesieni powództwa.

Dlatego też w dalszej kolejności należało odnieść się do zarzutów merytorycznych zgłaszanych w sprawie.

Podkreślić jeszcze raz trzeba, że podstawa do wytoczenia powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji występuje wówczas, gdy w toku zajęcia zostały naruszone prawa osoby trzeciej, przy czym, co podkreśla się w piśmiennictwie, chodzi o naruszenie tego rodzaju, że doszło do zajęcia takiego składnika majątkowego, z którego wierzyciel nie ma prawa zaspokoić swojej wierzytelności. Na podstawie art. 841 k.c. chronione jest przede wszystkim prawo własności, naruszenie zaś prawa chronionego w myśl ww. artykułu następuje z chwilą jego zajęcia.

Zgodnie z art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktów prawotwórczych, spoczywa na osobie, która wywodzi z nich skutki prawne. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, tzw. onus probandi spoczywa na tym, kto przedstawia określone twierdzenia, a nie na tym, kto im przeczy. W omawianym zakresie, istotną rolę pełnią także przepisy proceduralne, kształtując zasadę tzw. kontradyktoryjności postępowania cywilnego. Przepis art. 3 k.p.c. zobowiązuje strony do dawania wyjaśnień, co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawiania dowodów, a przepis art. 232 k.p.c. nakłada z kolei na strony obowiązek wskazywania dowodów dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar dowodu z reguły spoczywa na powodzie aż do momentu wykazania zasadności podnoszonego roszczenia (udowodnienia faktów będących podstawą żądania). Później, następuje jego przesunięcie na stronę pozwaną.

Kluczową kwestią do rozstrzygniecie w tej sprawie było ustalenie czy powódka istotnie w dacie zajęcia byłą właścicielem ruchomości objętych czynnością komornika.

W ocenie Sądu, powódka, tej okoliczności nie wykazała. W konsekwencji, nie wykazała, iż jest podmiotem legitymowanym czynnie do zainicjowania postępowania w sprawie o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji tj. podmiotem, którego prawa, wskutek czynności wykonawczych komornika, zostały naruszone. Zaoferowany materiał dowodowy nie był na tyle przekonywujący by móc uznać, że w dacie zajęcia przysługiwało powódce prawa własności tych ruchomości.

Na poparcie podniesionych w pozwie zarzutów powódka przedłożył dokument opatrzony datą 01.09.2012 r., w którym strony umowy oświadczyły, że oświadczyła, że W. S. zalega z zapłatą kwoty 305 000 zł. Celem zabezpieczenie tego zobowiązania dłużnik wystawił weksel poręczony przez małżonkę J. S. (córkę powódki) ale niezależnie od zabezpieczenia spłaty zobowiązań na własności wierzyciela przechodzą ruchomości należące do dłużników których listę dołączono.

Przy czym zarówno powódka jak i dłużnik wskazywali, że kwota 305 000 zł stanowi pożyczkę jakiej powódka udzieliła swojemu zięciowi.

Jednakże w ocenie Sądu czynności podejmowane przez dłużnika W. S. i jego teściową H. D., w tym przede wszystkim zawarcie umowy przewłaszczenia spornych ruchomości na zabezpieczenie, były pozorne i miały jedynie służyć zapobieżeniu egzekucji z majątku dłużnika.

Postępowania egzekucyjne wobec dłużnika W. S. toczą się od
2012 r., co jest również zbieżne z wystawieniem przez dłużnika W. S. weksla na kwotę 305 000 zł na rzecz swojej teściowej W. D..

Istotnie na podstawie tego weksla Sąd Okręgowy we Wrocławiu wydał nakaz zapłaty w postepowaniu nakazowym ale postepowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela W. D. nie toczyło się. Tytuł wykonawczy miał zostać wykorzystany aby wpisać hipoteki na nieruchomościach dłużnika, co również może świadczyć o tym, że pozew w postepowaniu nakazowym został wniesiony dla ochrony dłużnika – zięcia powódki.

Przede wszystkim jednak w sprawie brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że istotnie w 2012 r., lub też wcześniej, doszło pomiędzy dłużnikiem W. S., a jego teściową – H. D. do zawarcia umowy pożyczki kwoty 305 000 zł, a w szczególności, że istotnie taka kwota została przekazana przez powódkę dłużnikowi, w jakich okolicznościach i na jakich warunkach, co jest przecież istotą umowy pożyczki (art. 720 k.c.). Powódka nie przedstawiła takiej umowy, a nadto nie wykazała, że kiedykolwiek dysponowała taką kwotą pieniędzy. Również słuchana jako strona nie potrafiła w żaden rozsądny sposób wyjaśnić okoliczności zawarcia umowy i przekazania pieniędzy oraz źródła ich pochodzenia. Natomiast świadek W. S. również nie podał żadnych wiarygodnych okoliczności związanych z zawarciem umowy pożyczki kwoty 305 000 zł, a nadto świadek ten jest osobą zainteresowaną rozstrzygnięciem sprawy korzystnie dla powódki i do jego zeznań należy podchodzić z dużą ostrożnością.

Dlatego też, nawet jeśli umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie została podpisana we wrześniu 2012 r., tj. w czasie kiedy dłużnik podpisał również weksel, to nie zmienia to dokonanej przez Sąd oceny, że umowa ta była umową pozorną, bowiem nie istniała wierzytelność, którą rzekomo miała zabezpieczać, a rzeczywisty cel podpisania tej umowy był zupełnie inny.

Na pozorny charakter tej umowy wskazuje również to, że umowa z dnia 01.09.2012 r. dotyczy przede wszystkim wyposażenia zamieszkałego przez dłużnika i jego rodzinę, w tym córkę powódki, domu, tj. mebli, sprzętów AGD i RTV oraz okoliczność, że powódka nie zamierzała przejąć wymienionych ruchomości i pozostawiła je w dyspozycji dłużnika, choć dłużnik nie zwrócił jej pieniędzy, co miał uczynić do końca września 2012 r.

Powódka nie upominała się o te przedmioty i nie prowadziła przeciwko dłużnikowi żadnych egzekucji. Natomiast dodatkowo pozostawiła dłużnikowi możliwość korzystania z ruchomości, które rzekomo miały by stanowić własność powódki, a których wartość z roku na rok była coraz niższa, bowiem w dużej części było to wyposażenie mieszkania i sprzęty AGD i RTV oraz inne tracące szybko na wartości urządzeni techniczne.

Mając na uwadze powyższe oraz przy uwzględnieniu zasad logiki i doświadczenia życiowego, zdaniem Sądu, należy uznać, że przedmiotowa umowa została zawarta dla pozoru i miała jedynie na celu zapobiegnięcie egzekucji z przedmiotowych ruchomości.

Zgodnie natomiast z art. 83 § 1 k.c. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru (...)

W tym miejscu wspomnieć jeszcze należy, że pierwszą i zasadniczą cechę pozorności w rozumieniu wyżej zacytowanego przepisu art. 83 k.c. stanowi brak zamiaru wywołania skutków prawnych. Osoba składająca oświadczenie woli, w każdym wypadku pozorności, nie chce, aby powstały te skutki prawne, które normalnie prawo z tego typu oświadczeniem łączy. Albowiem albo nie chce wywołać w ogóle żadnych skutków prawnych, albo też chce wywołać inne, niż wynikałyby ze złożonego przez nią oświadczenia woli. „Istotą pozorności oświadczenia woli jest brak konstytutywnej cechy, z jaką wiąże się każde oświadczenie woli, w postaci zamiaru wywołania skutków prawnych, wynikających z podejmowanej czynności prawnej.

Drugim warunkiem nieodzownym dla uznania oświadczenia woli za pozorne jest wymóg, by było ono złożone drugiej stronie.

Dla uznania czynności prawnej za pozorną niezbędne jest również po trzecie, aby adresat oświadczenia woli zgadzał się na pozorność.

W okolicznościach niniejszej sprawy, jak wskazano powyżej, wszystkie przesłanki pozorności zostały spełnione.

Tym samym umowa z dnia 01.09.2012 r. jako pozorna jest nieważna, co w konsekwencji prowadzi do wniosku, że powódka nie ma żadnych praw, o jakich mowa w cytowanym na wstępie przepisie art. 841 §1 k.c., do zajętych przez komornika ruchomości, a w szczególności nie jest ich właścicielką.

Dlatego też powództwo o zwolnienie spod egzekucji, również co do drugiego pozwanego, jako bezzasadne zostało oddalone w punkcie I sentencji wyroku.

Orzeczenie o kosztach procesu uzasadnia treść art. 98 k.p.c.

Powódka przegrała ten proces w całości dlatego też zobowiązana jest zwrócić pozwanym poniesione przez nich koszty procesu, na które składają się koszty zastępstwa procesowego ustalone rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcą prawnego z urzędu wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.