Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I 1 C 1673/15 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Piotr Jędrzejewski

Protokolant:

protokolant Monika Welka

po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2015 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko C. S. (1)

o zapłatę

I.  Oddala powództwo.

II.  Kosztami procesu obciąża powoda uznając je za uiszczone w całości.

UZASADNIENIE

Powód Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko C. S. (1) o zapłatę kwoty 741,00 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu.

(pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym – k. 2-3)

W dniu 8 kwietnia 2015 r. Sąd Rejonowy w Lublinie, w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 417666/15, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty – 3v.)

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany C. S. (1) wniósł sprzeciw, którym zaskarżył wydany nakaz zapłaty w całości. W uzasadnieniu pozwany wskazał, że nie podpisywał z powodem nowej umowy, a poprzednia nie powinna być kontynuowana na mocy wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC przez posiadacza pojazdu. Pozwany nadto wskazał, że w spornym okresie posiadał umowę ubezpieczenia OC w innym towarzystwie ubezpieczeniowym. Reasumując pozwany wskazał, że zarówno żądanie przez powoda należności za nie podpisaną umowę (kontynuację wypowiedzianej umowy ubezpieczenia OC) jak i żądanie zapłaty odsetek i kosztów procesu jest bezzasadne.

(sprzeciw – k. 4-6)

Postanowieniem z dnia 13 maja 2015 r. Sąd Rejonowy w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni.

(postanowienie – k. 10)

Po wpłynięciu sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni powód Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. usunął braki formalne pozwu i wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 741,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 21 czerwca 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, że zawarł z pozwanym umowę obowiązkowego ubezpieczenia pojazdu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stwierdzoną polisą o nr (...). Powód wyjaśnił, iż na mocy zawartej umowy zobowiązał się do objęcia pojazdu pozwanego ochroną ubezpieczeniową, a pozwany do zapłaty składki. Powód wskazał, iż pomimo upływu terminu płatności, który nastąpił w dniu 20 czerwca 2014 r., pozwany nie uiścił należnej składki. W związku z powyższym powód wezwał pozwanego do zapłaty zaległej składki, lecz bezskutecznie.

(pozew – k. 18-21)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. a C. S. (2) doszło do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdu mechanicznego marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na okres od dnia 24 kwietnia 2013 r. do dnia 23 kwietnia 2014 r. Umowa została potwierdzona polisą nr (...).

okoliczność bezsporna

C. S. (1) złożył w oddziale ubezpieczyciela wypowiedzenie umowy ubezpieczenia stwierdzonej polisą nr (...).

okoliczność bezsporna, a nadto wypowiedzenie umowy – k. 7

C. S. (1) zawarł umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdu mechanicznego marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na okres od dnia 24 kwietnia 2014 r. do dnia 23 kwietnia 2015 r. z Towarzystwem (...).

okoliczność bezsporna, a nadto potwierdzenie zawarcia umowy ubezpieczenia – k. 6v.

Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w piśmie z dnia 6 maja 2014 r. uznało, że wypowiedzenie przez C. S. (1) w/w umowy ubezpieczenia nastąpiło po terminie i w konsekwencji doszło do zawarcia następnej umowy ubezpieczenia na okres kolejnych 12 miesięcy, tj. na okres od 24 kwietnia 2014 r. do 23 kwietnia 2015 r. Zawarcie wznowionej umowy zostało stwierdzone polisą nr (...).

okoliczność bezsporna, a nadto pismo ubezpieczyciela z dnia 6 maja 2014 r. – k. 22, polisa – k. 23

Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. pismem z dnia 3 lutego 2015 r. wezwało C. S. (1) do zapłaty kwoty 796,45 zł, w tym kwoty 741,00 zł, tytułem niezapłaconej składki ubezpieczenia stwierdzonego polisą nr (...).

okoliczność bezsporna, a nadto przedsądowe wezwanie do zapłaty – k. 24

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w całości na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania. Dowody uznane zostały za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły one zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, tym bardziej, że żadna ze stron nie kwestionowała ich mocy dowodowej.

W niniejszej sprawie bezspornym było, że pomiędzy stronami doszło do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów na okres od dnia 24 kwietnia 2013 r. do 23 kwietnia 2014 r. Poza sporem pozostawało również to, że pozwany złożył wypowiedzenie w/w umowy ubezpieczenia oraz, że zawarł umowę ubezpieczenia OC na dalszy okres z innym ubezpieczycielem. Spór sprowadzał się natomiast do ustalenia czy w/w umowa ubezpieczenia, pomimo wypowiedzenia złożonego przez pozwanego, uległa przedłużenia na dalszych okres ubezpieczenia od dnia 24 kwietnia 2014 r. do 23 kwietnia 2015 r. i czy powodowi należy się z tego tytułu składka ubezpieczeniowa.

W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Zgodnie natomiast z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 392 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy ubezpieczenia OC - posiadacz pojazdu mechanicznego jest obowiązany zawrzeć umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem posiadanego przez niego pojazdu. Zgodnie z art. 26 ust. 1 w/w ustawy umowę ubezpieczenia OC zawiera się na okres 12 miesięcy. Jak wynika z treści art. 12 ust. 1 powyższej ustawy, odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń trwa przez okres wskazany w umowie i kończy się z upływem ostatniego dnia tego okresu. Zgodnie natomiast z treścią art. 28 ust. 1 ustawy, jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy.

Z uwagi na to, iż powód nie zaprzeczył twierdzeniom pozwanego o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia zawartej na okres od 23 kwietnia 2013 r. do 23 kwietnia 2014 r., nadto pozwany przedłożył pismo złożone w oddziale ubezpieczyciela, z którego wynika, iż wypowiedział przedmiotową umowę, Sąd przyjął, iż pozwany skutecznie wypowiedział umowę ubezpieczenia OC zawartą na okres od 24 kwietnia 2013 r. do 23 kwietnia 2014 r. Nadto należy wskazać, iż pozwany będący przekonanym o skutecznym wypowiedzeniu w/w umowy, zawarł umowę ubezpieczenia OC, dotyczącą tego samego pojazdu, na dalszy okres ubezpieczenia, tj. od 24 kwietnia 2014 r. do 23 kwietnia 2015 r. z innym ubezpieczycielem. W konsekwencji należało przyjąć, iż nie doszło do przedłużenia umowy ubezpieczenia OC zawartej przez strony na dalszy okres ubezpieczenia od 24 kwietnia 2014 r. do 23 kwietnia 2015 r., a tym samym powód bezpodstawnie domaga się od pozwanego zapłaty składki ubezpieczeniowej za okres od 24 kwietnia 2014 r. do 23 kwietnia 2015 r.

W związku z powyższym Sąd działając na mocy art. 805 § 1 k.c. a contrario w zw. z art. 28 ust. 1 w/w ustawy a contrario oddalił powództwo jak w punkcie pierwszym wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Z uwagi na to, że stroną przegrywającą niniejsze postępowanie był powód i tylko on poniósł koszty procesu, Sąd obciążył go tymi kosztami, uznając je za uiszczone w całości.