Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2015r. w S.

odwołania G. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 21 maja 2015 r. Nr (...)-I- (...)

w sprawie G. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu G. D. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 kwietnia 2015r. do dnia 31 marca 2017r.

Sygn. akt IV U 774/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 21 maja 2015r. znak: 360300/72/2015/SER-I-503159 Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił G. D. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1 kwietnia 2015 r., wskazując, że Komisja Lekarska II Oddziału ZUS w W. w orzeczeniu z dnia 06.05.2015 r. stwierdziła brak niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył G. D. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 01 kwietnia 2015 r. Ubezpieczony wskazał, iż w 2000 r. przeszedł operację przepukliny dysku międzykręgowego (...), w 2009 r. a w 2010 r. przeszedł operacje wstawienia dwóch protez biodrowych i lekarz orzecznik stwierdził jego całkowitą niezdolność do pracy do 30.03.2015 r. Podał, iż ma problemy z poruszaniem się, cierpi na bolesność stawów kolanowych, stawów stopy, odcinka szyjnego i barku, bierze leki na nadciśnienie i leki przeciwbólowe (odwołanie k. 1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 6 maja 2015r., która nie stwierdziła u wnioskodawcy niezdolności do pracy a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca G. D. był uprawniony do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy do 31 marca 2015 r. na podstawie decyzji z 3 września 2014 r. (k. 315 akt organu rentowego). W dniu 4 marca 2015r. ubezpieczony złożył wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 317 akt organu rentowego). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 8 kwietnia 2015r. ustalił, że wnioskodawca nie jest częściowo niezdolny do pracy do 30 kwietnia 2018 r., oraz nie stwierdził całkowitej niezdolności do pracy (k. 319 akt organu rentowego). G. D. wniósł sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS (k. 20 akt lekarskich organu rentowego).

Na skutek wniesienia sprzeciwu wnioskodawca skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS nr (...), która w orzeczeniu z 6 maja 2015 r. ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (k. 321 akt organu rentowego).

Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 21 maja 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił G. D. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 01 kwietnia 2015 r. (k. 323 akt organu rentowego).

Zespół biegłych lekarzy: ortopedy i neurologa w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznał u G. D. koksartozę obustronną, stan po protezoplastyce całkowitej obu stawów biodrowych, nawracające dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa w przebiegu wielopoziomowych zmian zwyrodnieniowych i dyskopatii bez objawów rozciągowych i niedowładów, stan po dwukrotnej operacji dyskopatii (...), entezopatię biegunów obu rzepek, ostrogi podeszwowe obu pięt. Postawiwszy powyższe rozpoznanie biegli uznali ubezpieczonego za częściowo niezdolnego do pracy od dnia 1 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2017 r. Biegli stwierdzili, iż powyższe schorzenia układu ruchu uniemożliwiają ubezpieczonemu wykonywanie pracy strażaka, ratownika, ciężkich prac fizycznych wymagających podnoszenia i przenoszenia większych ciężarów, pracy na wysokości, pracy w pozycjach wymuszonych, gdyż podczas tego typu prac dochodzi do przeciążenia kręgosłupa i stawów biodrowych, które będą nasilać dolegliwości bólowe, a podczas ciężkich prac fizycznych istnieje ryzyko obluzowania endoprotez stawów biodrowych (opinia k.8).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy G. D. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie w zakresie przyznania mu prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawcy od decyzji organu rentowego wymagało ustalenia czy wnioskodawca jest osobą niezdolną do pracy po 31 marca 2015 r. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych lekarzy: ortopedy i neurologa dała podstawy do ustalenia, że wnioskodawca od 1 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2017 r. jest częściowo niezdolny do pracy zgodnie z posiadanymi przez niego kwalifikacjami (monter podzespołów elektronicznych, strażak, ratownik).

W złożonej opinii biegli lekarze sądowi wskazali, że rozpoznane u ubezpieczonego schorzenia układu ruchu opisane w stanie faktycznym uniemożliwiają mu wykonywanie pracy strażaka, ratownika, ciężkich prac fizycznych wymagających podnoszenia i przenoszenia większych ciężarów, pracy na wysokości, pracy w pozycjach wymuszonych, gdyż podczas tego typu prac dochodzi do przeciążenia kręgosłupa i stawów biodrowych, które będą nasilać dolegliwości bólowe, a podczas ciężkich prac fizycznych istnieje ryzyko obluzowania endoprotez stawów biodrowych. Ubezpieczony z wykształcenia jest monterem podzespołów elektronicznych i ten zawód wykonywał jedynie w ramach praktycznej nauki zawodu (świadectwo pracy k. 9 akt rentowych), w okresie od 29.09.1984 r. do 31.03.2003 r. pracował jako dyspozytor straży, w okresie od 01.07.2003 r. do 31.12.2005 r. jako pracownik ochrony, aktualnie do 30.06.2015 r. pracował jako portier w zakładzie pracy chronionej (okoliczności niesporne). Biegli wskazali, że ubezpieczony pozostaje częściowo niezdolny do pracy w zawodach: monter podzespołów elektronicznych, strażak, ratownik (odpowiadających jego kwalifikacjom), gdyż te prace związane są z ciężkim wysiłkiem fizycznym, pracą na wysokościach, pracą w pozycji wymuszonej w przypadku montera. Biegli wskazali również, iż nie widzą przeciwskazań do wykonywania przez ubezpieczonego pracy portiera, powyższe powoduje, że ubezpieczony nie pozostaje całkowicie niezdolny do pracy, gdyż nie utracił zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Analizując przedmiotową opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy specjalistów, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Ponadto przedmiotowa opinia nie została zakwestionowana przez żadną ze stron procesu, a ubezpieczony na rozprawie dnia 21 grudnia 2015 r. oświadczył, że zgadza się z opinią biegłych (k.16).

Wobec ustalenia, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy od 01 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2017 r. spełniona została przesłanka wymieniona w art. 57 ust 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, pozostałe przesłanki do przyznania ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy również zostały spełnione, gdyż jest to kontynuacja prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, którą ubezpieczony pobiera od 2007 r., uległ zmianie jedynie stopień niezdolności do pracy z całkowitej na częściową.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu G. D. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2017 r.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.