Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy w Toruniu IX Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - SSO Andrzej Walenta

Sędziowie - SO Aleksandra Nowicka

- SO Barbara Plewińska / spr/

Protokolant - st.sekr.sąd. Katarzyna Kotarska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Marzenny Mikołajczak

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2014 roku

sprawy P. D.

oskarżonego z art. 272 kk i art. 270 § 1 kk i art. 275 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk, art. 272 kk i art. 273 kk i art. 270 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk, art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 273 kk przy zast. art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 273 kk przy zast. art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 273 kk przy zast. art. 11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionych przez: obrońcę oskarżonego i pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu

z dnia 3 czerwca 2014 roku sygn. akt II K 655/12

I.  na mocy art. 105 § 1 i 2 kpk prostuje oczywiste omyłki pisarskie
w numeracji punktów wyroku poprzez przyjęcie, iż punkt III dotyczący kary łącznej jest punktem IV, zaś punkty IV i V odpowiednio punktami V i VI;

II.  zmienia punkt III zaskarżonego wyroku w ten sposób, że:

1.  ustala, iż uprawnionym podmiotem na rzecz którego orzeczony został środek karny jest (...) Spółka z o.o. w P. / poprzednio Zakład (...) Spółka z o.o. w P. /, a nie Przedsiębiorstwo (...) Spółka z o.o.,

2.  orzeczony co do podmiotu wskazanego w punkcie II 1. niniejszego wyroku obowiązek częściowego naprawienia szkody zastępuje obowiązkiem naprawienia szkody w całości – tj. podwyższa zasądzoną na rzecz tego podmiotu kwotę do 27.724,70 zł.
/ dwudziestu siedmiu tysięcy siedmiuset dwudziestu czterech złotych i siedemdziesięciu groszy /;

II.  w pozostałym zakresie i uznając apelację obrońcy oskarżonego za oczywiście bezzasadną, zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za drugą instancję, zaś wydatkami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IX Ka 460/14

UZASADNIENIE

P. D. został oskarżony o to, że:

I.  w dniu 13 marca 2009r. J., działając wspólnie i w porozumieniu
z innymi osobami, posługując się dokumentem stwierdzającym tożsamość innej osoby oraz przedkładając wypisane przez siebie dokumenty w postaci Zgłoszenia Działalności Gospodarczej z podrobionym podpisem J. W. oraz dowodu uiszczenia opłaty w kwocie100 zł za wpis do Ewidencji Działalności Gospodarczej, podstępnie wprowadził urzędnika Urzędu Miejskiego w J. w błąd co do zamiaru rozpoczęcia przez J. W. działalności gospodarczej i tożsamości osoby rejestrującej taką działalność, wyłudzając w ten sposób od niego poświadczenie nieprawdy w postaci wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej Urzędu Miejskiego w J. firmy „(...) z/s w T.,

- tj. o czyn z art. 272 kk i art. 270 § 1 kk i art. 275 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2kk;

II.  w dniu 17 marca 2009r. K., działając wspólnie i w porozumieniu
z innymi osobami, przedkładając wypełniony przez siebie „Wniosek o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej lub o zmianę cech objętych wpisem" z podrobionym podpisem J. W. oraz poświadczający nieprawdę dokument w postaci zaświadczenia o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej firmy (...) z/s w T., podstępnie wprowadził urzędnika Urzędu Statystycznego w K. w błąd co do zamiaru rozpoczęcia przez J. W. działalności gospodarczej i tożsamości osoby rejestrującej taką działalność i składającej wniosek o wpis, wyłudzając w ten sposób od mego poświadczenie nieprawdy w postaci nadania numeru REGON firmie „(...)z/s w T.,

- tj. o czyn z art. 272 kk i art. 273 kk i art. 270 § 1 kk przy zast. art.11 § 2kk;

III.  w okresie od 14 kwietnia 2009 r. do 23 kwietnia 2009r. w P., działając
w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, wspólnie i w porozumieniu
z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim przedłożeniu poświadczających nieprawdę dokumentów w postaci zaświadczenia o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej, zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON oraz podrobionej decyzji ^{( w)} sprawie nadania Numeru Identyfikacji Podatkowej
i podrobionego oświadczenia o uprawnieniu do otrzymywania faktur VAT wprowadził przedstawiciela firmy (...) z/s w G. w błąd co faktu prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą „(...) z/s w T. oraz co do możliwości i zamiaru zapłaty' za wydany mu
z odroczonym terminem płatności towar w postaci materiałów elektrycznych, w wyniku czego doprowadził firmę (...) z/s w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem na łączną kwotę 40.778,50zł.,

- tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 273 kk przy zast. art. 11 § kk
w zw. z art. 12 kk;

IV.  w okresie od 15 kwietnia 2009 r. do 24 kwietnia 2009r. w S., działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, wspólnie
i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim przedłożeniu poświadczających nieprawdę dokumentów w postaci zaświadczenia o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej, zaświadczenia
o numerze identyfikacyjnym REGON oraz podrobionej decyzji w sprawie nadania Numeru Identyfikacji Podatkowej, wprowadził przedstawiciela firmy Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w błąd co do faktu prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą „(...) z/s w T. oraz co do możliwości i zamiaru zapłaty za wydany mu z odroczonym terminem płatności towar w postaci materiałów elektrycznych, w wyniku czego doprowadził firmę Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem pokrzywdzonego w kwocie 27.724,70 zł.,

- tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 273 kk przy zast. art.11 § 2kk w zw. z art. 12 kk;

V.  w okresie od 4 grudnia 2009 r. do 5 grudnia 2009r. w K., działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przedkładając poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci zaświadczenia o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej, zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON, podrobionej decyzji
w sprawie nadania Numeru Identyfikacji Podatkowej oraz podrobionego potwierdzenia przelewu pieniędzy w kwocie 24.505,04 zł, wprowadził przedstawiciela firmy Zakład (...) z/s w K. w błąd co do faktu prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą „(...)z/s w T. oraz co do dokonanej zapłaty za zamówiony towar w postaci rur miedzianych, usiłując tym samym doprowadzić firmę Zakład (...) z/s
w K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 24.505,04 zł., lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na interwencję pokrzywdzonego,

- tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 273 kk przy zast. art.11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk;

VI.  w okresie od 4 grudnia 2009 r. do 5 grudnia 2009r.w R. działając
w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, wspólnie i w porozumieniu
z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przedkładając poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci zaświadczenia o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej, zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON, podrobionej decyzji
w sprawie nadania Numeru Identyfikacji Podatkowej oraz podrobionego potwierdzenia przelewu pieniędzy w kwocie 24392,68 zł, wprowadził P. W. w błąd co faktu prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą „(...) z/s
w T. oraz co do faktu dokonania zapłaty za zamówiony towar w postaci rur miedzianych, doprowadzając tym sposobem firmę (...) P. W. z/s
w L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem pokrzywdzonego na łączną kwotę 24.392,68 zł.,

- tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 273 kk przy zast. art.11§ 2kk.

Wyrokiem z dnia 3 czerwca 2014 roku Sąd Rejonowy w Toruniu, sygn. akt II K 655/12:

- uznał oskarżonego za winnego tego, że w J. i K. w okresie od 13 marca 2009 do 17 marca 2009, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi nieustalonymi osobami, w wykonaniu z góry podjętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu wyłudził poświadczenie nieprawdy przez podstępne wprowadzenie funkcjonariuszy Urzędu Miasta J. i Urzędu Statystycznego w K. w błąd co do zamiaru rozpoczęcia przez J. W. działalności gospodarczej i tożsamości osoby rejestrującej taką działalność w ten sposób, że 13 marca 2009 po przedłożeniu dokumentu stwierdzającego tożsamość innej osoby oraz wypisanych przez siebie dokumentów w postaci: Zgłoszenia Działalności Gospodarczej z podrobionym podpisem J. W. oraz dowodu uiszczenia opłaty w kwocie 100 zł za wpis do Ewidencji Działalności Gospodarczej uzyskał w Urzędzie Miejskim w J. wpis do Ewidencji Działalności Gospodarczej Urzędu Miejskiego w J. firmy „(...) z/s w T., a następnie
17 marca 2009 przedłożył zaświadczenie o tym wpisie wraz z wypełnionym przez siebie „Wnioskiem o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej lub o zmianę cech objętych wpisem" z podrobionym podpisem J. W. w Urzędzie Statystycznym w K., czym wyłudził poświadczenie nieprawdy w postaci decyzji o nadaniu numeru REGON firmie „(...)z/s w T., czyli występku z art. 272 kk i art. 275 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk
w zw. z art. 12 kk i za to, na mocy art. 270 § 1 kk, przy zastosowaniu art. 11 § 3 kk wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności;

- uznał oskarżonego za winnego popełnienia tego że:

1.  okresie od 14 kwietnia 2009 r. do 23 kwietnia 2009r. w P., działając
w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pomógł nieustalonym osobom w doprowadzeniu firmy (...) z/s w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem na łączną kwotę 40.778,50zł, w ten sposób, że przekazał poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci: zaświadczenia o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej, zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON oraz podrobionej decyzji sprawie nadania Numeru Identyfikacji Podatkowej i podrobionego oświadczenia o uprawnieniu do otrzymywania faktur VAT wiedząc, że dokumenty te, mające istotne znaczenie dla zawarcia umowy zostaną użyte jako autentyczne do uwiarygodnienia faktu prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą „(...) z/s w T. i pobrania towaru w postaci materiałów elektrycznych z odroczonym terminem płatności,

2.  w okresie od 15 kwietnia 2009 r. do 24 kwietnia 2009r. w S., działając
w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pomógł nieustalonym osobom w doprowadzeniu firmy Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem pokrzywdzonego w kwocie 27.724,70zł w ten sposób, że przekazał poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci: zaświadczenia o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej, zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON oraz podrobionej decyzji w sprawie nadania Numeru Identyfikacji Podatkowej, wiedząc, że dokumenty te, mające istotne znaczenie dla zawarcia umowy zostaną użyte jako autentyczne do uwiarygodnienia faktu prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą „(...) z/s
w T. oraz co do możliwości i zamiaru zapłaty za wydany z odroczonym terminem płatności towar w postaci materiałów elektrycznych

3.  W okresie od 4 grudnia 2009 r. do 5 grudnia 2009r. w K., działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłował pomóc nieustalonym osobom w doprowadzeniu firmy Zakładu (...) z/s w K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 24.505,04 zł. w ten sposób, że przekazał poświadczające nieprawdę dokumenty: w postaci zaświadczenia o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej, zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON, podrobionej decyzji
w sprawie nadania Numeru Identyfikacji Podatkowej oraz podrobionego potwierdzenia przelewu pieniędzy w kwocie 24.505,04 zł., wiedząc, że dokumenty te, mające istotne znaczenie dla zawarcia umowy zostaną użyte jako autentyczne do uwiarygodnienia faktu prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą „(...)z/s
w T. oraz co do dokonanej zapłaty za zamówiony towar w postaci rur miedzianych, lecz do osiągnięcia zamierzonego celu nie doszło z uwagi na interwencję pokrzywdzonego

4.  w okresie od 4 grudnia 2009 r. do 5 grudnia 2009r.w R. działając
w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej pomógł nieustalonym osobom w doprowadzeniu firmy (...) P. W. z/s w L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem pokrzywdzonego na łączną kwotę 24.392,68 zł w ten sposób, że dostarczył im poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci zaświadczenia o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej, zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON, podrobionej decyzji w sprawie nadania Numeru Identyfikacji Podatkowej oraz podrobionego potwierdzenia przelewu pieniędzy w kwocie 24.392,68 zł., wiedząc, że dokumenty te, mające istotne znaczenie dla zawarcia umowy zostaną użyte jako autentyczne do uwiarygodnienia faktu prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą „(...)z/s w T. oraz co do faktu dokonania zapłaty za zamówiony towar w postaci rur miedzianych,

przy przyjęciu, iż czyny wymienione wyżej stanowiły ciąg przestępstw, tj. za winnego występków z art. 18 § 3 kk w zw. z art 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk oraz z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk
i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, wymierzając za tak przypisany ciąg przestępstw, na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 19 § 1 kk, przy z zastosowaniu art. 11 § 3 kk i art. 91
§ 1 kk i art. 33 § 2 kk, mu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 50 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 50 złotych każda,

- na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci częściowego naprawienia szkody wyrządzonej przypisanym w punkcie II przestępstwem przez zapłatę: na rzecz:

⚫

firmy (...) z/s w G. - kwoty 10.000 zł.,

⚫

firmy Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. - kwoty 8.000 zł.,

⚫

firmy (...) P. W. z/s w L. - kwoty 10.000 zł.,

- na mocy art. 85 kk, art. 86 § 1 kk, art. 91 § 2 kk w miejsce orzeczonych wobec oskarżonego kar jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzył karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie, na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk, warunkowo zawiesił na okres próby 4 lat, oddając go jednocześnie w tym czasie, na mocy art. 73 § 1 kk, pod dozór kuratora sądowego

- zwolnił oskarżonego od ponoszenia opłaty sądowej i wydatków poniesionych
w toku postępowania, wydatkami tymi obciążając Skarb Państwa.

Wyrok ten zaskarżyli: w całości obrońca oskarżonego i w zakresie orzeczenia
o karze na niekorzyść oskarżonego pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego Zakładu (...) sp. z o.o. w P. .

Obrońca oskarżonego zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1.  obrazę przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść wyroku, tj. art. 2
§ 2 kpk, art. 4 kpk, art. 5 § 2 kpk, art. 7 kpk poprzez naruszenie określonych w nich zasad oceny dowodów i w istocie bezkrytyczne przyjęcie, że oskarżony uczestniczył w wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy z jednoczesnym odrzuceniem, jako niemożliwej, prezentowanej przez niego wersji wydarzeń mimo, że oskarżony nie jest podobny do J. W.
i brak jest podstaw, że obecny był w urzędach i wszedł w posiadanie dokumentów firmy (...);

2.  błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, że oskarżony dopuścił się czynów opisanych
w sentencji wyroku, choć logicznym jest wypełnienie od razu kompletu dokumentów, brak jest dowodów, że oskarżony nie zrobił tego przypadkowo, nie jest on podobny do J. W., nikt nie rozpoznał oskarżonego jako osoby, która brała udział w wyłudzeniach, nie znaleziono u niego żadnych przedmiotów, które mogły pochodzić z przestępstwa i brak jest dowodów, że wszedł on w posiadanie dokumentów.

W oparciu o powyższe skarżący domagał się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego, ewentualnie jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1.  błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę tego orzeczenia i mający wpływ na jego treść, a polegający na orzeczeniu środka karnego z art. 46 kk na rzecz Przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. w S. zamiast Zakładu (...) sp. z o.o. w P., który jest następcą prawnym tej spółki;

2.  rażącą niewspółmierność środka karnego z art. 46 kk zobowiązanie oskarżonego do zapłacenia jedynie kwoty 8.000 zł, choć szkoda równa była 27.724,70 zł.

Wskazując na powyższe skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zobowiązanie oskarżonego do naprawienia szkody w całości przy prawidłowym określeniu pokrzywdzonego, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego była bezzasadna w stopniu oczywistym. Natomiast uwzględnienie apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego skutkowało zmianą zaskarżonego wyroku.

Z uwagi na fakt, że obrońca oskarżonego nie złożył wniosku o uzasadnienie wyroku, sporządzając je – po myśli art. 457 § 2 kpk - sąd odwoławczy ograniczył się do przedstawienia, czym kierował się przy ocenie argumentacji zawartej w środku odwoławczym wniesionym przez drugiego ze skarżących.

Stwierdzić należy, że aprobując poczynione ustalenia i orzeczenie o winie oskarżonego, słusznie zakwestionował on orzeczenie o karze w zakresie rozstrzygnięcia
o środku karnym.

Sąd pierwszej instancji trafnie uznał, że w świetle zgromadzonych dowodów nie ulegało wątpliwości, że oskarżony wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami dopuścił się wyłudzenia poświadczenia nieprawdy i przekazując innym osobom nierzetelne dokumenty pomógł w doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem kontrahentów firmy (...).

Zastrzeżeń sądu odwoławczego nie budziły również kary jednostkowe i kara łączna wymierzone oskarżonemu za popełnienie przypisanych mu czynów. Ukształtowane zostały one przy uwzględnieniu dyrektyw z art. 53 kk i w należytym stopniu uwzględniały wszystkie okoliczności, które winny mieć wpływ na określenie ich wymiaru. Trafne było też przyjęcie, że efektywne wykonanie kary łącznej nie jest konieczne do powstrzymania wcześniej niekaranego oskarżonego przed dalszym naruszaniem prawa.

Na gruncie poczynionych ustaleń sąd meriti słusznie uznał za niezbędne do osiągnięcia celów postępowania orzeczenie obok niej środka karnego z art. 46 kk na rzecz pokrzywdzonych kontrahentów firmy (...). Rozstrzygnięcie o obowiązku naprawienia szkody w kształcie, jaki nadano mu w zaskarżonym wyroku, nie mogło się jednak w pełni ostać.

Zasadnie zarzucił skarżący, że oczywiście błędne było wskazanie, jako jednego
z jego beneficjentów, Przedsiębiorstwa (...) sp.
z o.o. w S. bez uwzględnienia faktu, że w toku postępowania podmiot ten uległ prawnemu przekształceniu w Zakład (...) sp. z o.o.
w P..

Skarżący miał również rację, twierdząc, że sąd meriti niezasadnie zawęził zakres przyznanej w/w pokrzywdzonemu kompensaty do części szkody. Z pisemnych motywów wyroku w gruncie rzeczy nie wynikało, co zaważyło na tym, że decydując się słusznie na nie orzeczenie obowiązku naprawienia szkody w postaci solidarnego zobowiązania, sąd ograniczył wysokość zasądzonej kwoty do równowartości pewnej części szkody. Skoro niewątpliwym było, że pokrzywdzony ten poniósł w wyniku przestępstwa w dokonaniu którego brał udział, jako pomocnik, oskarżony, szkodę w kwocie 27.724,70 zł, sprzeczne
z ratio legis art. 46 kk - którym jest zwiększenie ochrony w procesie karnym interesów pokrzywdzonego poprzez ułatwienie i przyspieszenie naprawienia przez sprawcę wyrządzonej przestępstwem szkody - na gruncie przedmiotowej sprawy było nie zobligowanie go do jej skompensowania w pełnej wysokości. Nie ulega wszak wątpliwości, że nałożenie obowiązku naprawienia szkody w części, w sytuacji, gdy tożsamość wszystkich sprawców przestępstwa nie została ustalona, naraża pokrzywdzonego na niemożność uzyskania równowartości poniesionej szkody. Na straży interesów tego z nich, który zostanie zobowiązany do spełnienia całego świadczenia, stoi zaś gwarantowana przez przepisy prawa cywilnego możliwość dochodzenia roszczeń od pozostałych sprawców czynu zabronionego przez osobę, która w całości naprawiła szkodę wynikłą ze wspólnego działania.

Mając na uwadze powyższe, sąd odwoławczy dokonał zmiany zawartego w punkcie III zaskarżonego wyroku orzeczenia o obowiązku naprawienia szkody poprzez ustalenie
– stosownie do aktualnego na chwilę orzekania stanu rzeczy, uwzględniającego kolejne, mające miejsce w toku postępowania w przedmiotowej sprawie, przekształcenia pokrzywdzonej spółki (k. 998 – 1003) - że uprawnionym podmiotem na rzecz którego został on zasądzony jest (...) Spółka z o.o. w P. (poprzednio – Zakład (...) Spółka z o.o. w P.) i podwyższenie należnej mu od oskarżonego na mocy art. 46 kk kwoty z 8.000 zł. do 27.724,70 zł.
w konsekwencji zastąpienia obowiązku częściowego naprawienia szkody obowiązkiem naprawienia szkody w całości.

Mając na uwadze, że oczywiście bezzasadne okazały się zarzuty podniesione przez obrońcę oskarżonego, a sąd odwoławczy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, w pozostałym zakresie został on utrzymany w mocy.

Z uwagi na sytuację materialną - ocenianą także przy uwzględnieniu obciążeń nałożonych zaskarżonym wyrokiem - sąd odwoławczy, na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw.
z art. 635 kpk, zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za drugą instancję, obciążając wydatkami postępowania odwoławczego Skarb Państwa.

Jednocześnie – na podstawie art. 105 § 1 i 2 kpk – sąd odwoławczy z urzędu sprostował dostrzeżoną w toku kontroli instancyjnej oczywistą omyłkę pisarską w treści wyroku, polegającą na błędnym określeniu numeracji poszczególnych zawartych w nim rozstrzygnięć, poprzez przyjęcie, że punkt III dotyczący kary łącznej jest punktem IV, zaś punkty IV i V odpowiednio punktami V i VI.